"Κλείνουμε" το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος". Και τώρα, πιεστήριο!

ilektikos175

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 175, το φύλλο που κυκλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, η Διοίκηση του. Την Παρασκευή 27/12/2024 πήρα ύλη για το νέο τεύχος. Και σήμερα το μεσημέρα κατά τη μία θα οάμε να την "κλείσουμε".

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176.  Και οπερότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και σήμερα το μεσιμέρι, ώρα 13:00 θα είμαστε εκεί για να την "κλείσουμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο,,,

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Δυο βδομάδες πριν από τις εκλογές

Posted in Επικαιρότητα

Συνεχίζει να μου φαίνονται μουντές και άχρωμες τούτες οι εκλογές που μόνο τις ανάγκες του κόσμου δεν εξυπηρετούν. Οι πολίτες θέλουν την αλλαγή, αλλά όχι μια εναλλαγή προσώπων στη διαχείριση της εξουσίας. Αυτό ούτε τους ενδιαφέρει, ούτε τους αφορά. Αλλαγή στις πολιτικές ζητούν, μια σιγουριά για το αύριο.

Αντ’ αυτού ακούν από τα ΜΜΕ μόνο αρνητικές πολιτικές διαφημίσεις. Απουσιάζουν οι προτάσεις, οι εποικοδομητικές σκέψεις, οι διαφορετικές πολιτικές που θα τονώσουν την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο.

Χωρίς να το θέλει σταματά στα περίεργα ψηφοδέλτια που θα βρει στις κάλπες και το… γυρίζει στην πλάκα. «μάλλον αυτές τις εκλογές θα ψηφίσω Κ.Ο.Τ.Ε.Σ.» ακούω και λένε δίπλα μου. Γελάω. Αλλά γρήγορα διαπιστώνω πως πρόκειται για πολιτικό κόμμα. Τι σημαίνουν τα αρχικά του. Ιδού:

Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Συγκρότηση (Κ.Ο.Τ.Ε.Σ.) (Ν. Λούβρος)
Ένα κόμμα που προτάσσει αυτό που εν τέλει πουλάνε όλοι: φούμαρα! Οι Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. του Νίκου Λούβρου, κατοχυρώθηκαν στον Άρειο Πάγο μια ημέρα πριν την απαγόρευση του καπνίσματος και αποτελούνται αποκλειστικά από καπνιστές, που θεωρούν εαυτούς θύματα: «Η πολιτική ορθότητα θέλει να μεταμορφώσει τους μη καπνιστές σε αντικαπνιστές: σε μισαλλόδοξους φορείς αστυνόμευσης και καταστολής της διαφορετικότητας, σωφρονισμού όσων αποκλίνουν από τον "ίσιο δρόμο" της πολιτικής ορθότητας.»

Τώρα θα μου πείτε "εντάξει το καλαμπούρι", αλλά η πολιτική, έτσι τουλάχιστον όπως την έμαθε η γενιά μου, είχε κάτι πιο σοβαρό. Είναι δυνατόν ο Αρειος Πάγος να εγκρίνει τέτοιου είδους ψηφοδέλτια;

Κι όμως είναι. Οι Κ.Ο.Τ.Ε.Σ θα κατεβάσουν συνδυασμούς κι ας έχω την αίσθηση ότι προσπαθούν να γελοιοποιήσουν το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα. Εχουν και Blog. Δείτε τους ΕΔΩ.

Κατά τα άλλα απόψε το βράδυ στις 8.00 θα φάμε στη μάπα το… φοβερό ντιμπέιτ των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων που θα μας λύσει όλες τις απορίες για τις επερχόμενες εκλογές του Οκτώβρη. Ψυχραιμία, δεκαπέντε μέρες έμειναν…

 

Χαλαρώστε και δείτε την Ευρώπη από ψηλά!

Χαρά στο κουράγιο σου Γιώργο Κρικώνη που σε τέτοιες εποχές μου στέλνεις τέτοια υπέροχα PPS. Ταξιδιωτικές εικόνες από ψηλά. Για να γνωρίσουμε όμορφα μέρη και της Ελλάδας και της Ευρώπης. Ευχαριστώ από καρδιάς. Πατήστε ΕΔΩ για να το απολαύσετε κι εσείς.

Ένα πολύ καλό πολιτικό βίντεο...

Posted in Επικαιρότητα

Είτε μας αρέσει, είτε όχι, οι μέρες είναι μέρες εκλογών. Κι όταν τα μεγάλα και παχιά λόγια περισσεύουν καλό είναι να θυμόμαστε μερικά πράγματα...

Δείτε σ' αυτό το βίντεο που βρήκα στο Press-Gr και το αναδημοσιεύω εδώ, μαζεμένες 10 αλήθειες και ψέματα, στο πλαίσιο της εκπομπής της Μανωλίδου στον ΑΝΤ1 που “τάραξε” τα νερά την περσινή σεζόν.

Χωρίς σχόλια. Διότι η στοιχειώδης πολιτική συγκρότηση επιβάλει να γνωρίζουμε πράγματα και καταστάσεις που έχουμε βιώσει ως πολίτες.

Όχι σε όποιο κι όποιο ξενοδοχείο, στο “Μεγάλη Βρετάνια”...

Posted in Επικαιρότητα

Ενα όμορφο τραγούδι γεμάτο ευαισθησία για τον Σεπτέμβρη, που πάντα μου άρεσε, του Παντελή Θαλασσινού... Έτσι για να ξεφύγουμε λίγο από τη μιζέρια των εκλογών...

Στο ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρετάνια” μαζεύονταν οι μεγαλοδημοσιογράφοι – βεντέτες των καναλιών που θα πάρουν μέρος στο αυριανό ντιμπέιτ με τους έξι αρχηγούς πολιτικών κομμάτων. Το “Μεγάλη Βρετάνια”, πεντάστερο, στην πλατεία Συντάγματος, απέναντι από τη Βουλή, έχει ανάλογη αίγλη, χλιδή και πολυτέλεια για να μπορούν οι τηλεπερσόνες μας να έχουν κάτι... αντάξιο του ύψους και των απαιτήσεων τους.

Εκεί συντάσσουν τις επιστολές που στέλνουν στο πολιτικά κόμματα και... απειλούν ότι δεν θα πάρουν μέρος στο πανηγυράκι που τους υπαγορεύουν τι θα πουν και πώς θα το πουν, εκεί αποφασίζουν ότι οι όροι τελικά είναι υπέρ τους και θα πάνε...

Θέατρο του παραλόγου, στο “Μεγάλη Βρετάνια”, ένα ξενοδοχείο που δεν έχει περάσει τις πόρτες του, ούτε σαν επισκέπτης, το 90% του ελληνικού λαού και ούτε πρόκειται να το περάσει ποτέ στη ζωή του.

Αλλά, πρέπει να το πούμε αυτό, χαλαρώσαμε τώρα μετά τη “θετική” εξέλιξη που είχαμε για το “μεγάλο” ντιμπέιτ. Είναι “κατάκτηση” ο μεγαλύτερος χρόνος για ερωτήσεις (από 20'' σε 30'') και η δυνατότητα follow up εκ μέρους των δημοσιογράφων. Και δεν ντρέπονται καθόλου που θα ταλαιπωρήσουν επί ένα τρίωρο και πλέον τον ελληνικό λαό με τις ανοησίες τους...

Αμερικανόφερτες σαχλαμάρες είναι όλα αυτά. Και φυσικά δεν βοηθούν πουθενά πέρα από λίγο κους κους και τηλεθέαση των καναλιών αφού στις 8.00 θα έχουμε διακαναλική σύνδεση. Να τους χαιρόμαστε τέτοιους μεγαλοδημοσιογράφους!

Στιγμές χαλάρωσης στον κινηματογράφο

Posted in Επικαιρότητα

Ενα μικρό τρέιλερ της ταινίας που αξίζει να δείτε. Οι αλήθειες του βοηθούν να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι...

Είναι κάποιες στιγμές που το χρειαζόμαστε. Πρέπει να φύγει από πάνω μας όλη η ένταση της εβδομάδας και τότε ένα σινεμαδάκι είναι το καλύτερο... γιατρικό.

Είδαμε χθες το “Η αγάπη θέλει το χρόνο της” με τους Ααρον Εκχαρτ και Τζένιφερ Ανιστον. Ένα αξιοπρεπέστατο ρομαντικό δράμα, όπου ο Μπερκ Πρέστον, έχοντας χάσει τη γυναίκα του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, έχε βαλθεί να κάνει σεμινάρια αισιοδοξίας (στην Αμερική του 2009 όλα μπορούν να συμβούν...) σε ανθρώπους που έχουν χάσει αγαπημένα τους πρόσωπα, ενώ τα σχετικά βιβλία του τον έχουν κάνει ανερχόμενο αστέρι με τον ατζέντη του να προσπαθεί να τον βγάλει στην όλη κούρσα της μπίζνας. Σε ένα σεμινάριο σε ξενοδοχείο γνωρίζεται με την ανθοπώλισσα Ελόιζα η οποία βλέπει ότι είναι ψεύτικη η “νίκη” του απέναντι στο πένθος και τις τύψεις. Η αρχή ενός έρωτα..

Καλά στημένη ταινία με πολλά σημεία αλήθειας από τη ζωή και στιγμές που αξίζει σαν άνθρωποι να τις αντιμετωπίσουμε με το κεφάλι ψηλά.

Ενθαρρυντικό ότι στα Village Cinemas του Ρέντη που πήγαμε ήταν πολλοί οι νέοι. Το Σαββατόβραδο βγαίνουν. Και ξεκινούν από κεί για να συνεχίσουν αλλού...

Ήταν μια αλλιώτικη γιορτή...

Posted in Τα δικά μου

Μια πρώτη γεύση από τη χθεσινή γιορτή στο πάρκο. Θα ακολουθήσουν κι άλλες και βίντεο από τον Κώστα Κίτσιο που ήταν εκεί με την κάμερά του...

Πραγματικά ήταν κάτι διαφορετικό χθες βράδυ στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Μια γιορτή που από τον καιρό, έτσι αλλοπρόσαλλος όπως ήταν, δεν ήξερες αν θα γίνει και ύστερα, όταν πραγματικά όλα έδειχναν ότι η βροχή σταμάτησε και πήγαμε, τα παιδιά των Point Defect είχαν τους εντελώς δικούς τους ρυθμούς σε σχέση με το ξεκίνημα της γιορτής.

Κι αυτό το “μετά τις 5”, πρωτόγνωρο για τις ελληνικές παραδόσεις αλλά και για τους καλλιτέχνες, λειτούργησε απόλυτα χαλαρωτικά για όλους όσους αποφασίσαμε να πάμε. Καμιά 150 – 200 τολμηροί που αψήφησαν τα φυσικά φαινόμενα και ήρθαν...

Τελικά ήταν πολύ όμορφο και άξιζε να το δουν περισσότεροι. Οι νεαροί και οι νεαρές των Point Defect είχαν φτιάξει ατμόσφαιρα Γούνστοκ! Έστρωσαν χαλιά πάνω στις αρχαίες πέτρες και το γκαζόν, άνοιξαν δυο ασκούς με ρακή και κρασί, άναψαν κεράκια ρυσό και τα “σκόρπισαν” στο πάρκο και άρχισαν τα παιχνίδια με τις μπάλες και τις... τσουβαλοδρομίες, τα σχοινί και άλλα πριν βάλουν μπροστά τις μουσικές.

Κατά βάση συμμετείχαν παιδιά (που ήταν αρκετά) αλλά ήταν και πολλοί μεγάλοι ποι νοιώθοντας παιδιά “μπήκαν” για τα καλά στη διαδικασία του παιχνιδιού...

Ύστερα άρχισαν τα όργανα, οι μουσικές και τα ζογκλερικά. Ιδιαίτερα απολαύσαμε τον καλλιτέχνη δρόμου από την Ουραγουάη που μιλούσε σπαστά ελληνικά, αλλά επέμενε να κάνει τα ζογκλερικά του και να λέει τα αστεία του σε σημείο που όλοι εμείς οι θεατές, μεγάλοι και παιδιά, ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια. Ήταν πραγματικά φοβερός ο μπαγάσας!

Είχε ψυχρούλα όμως, λόγω της βροχής που προηγήθηκε και δεν ήταν να κάτσεις για πολύ. Κατά τις 9.30 έφυγα κι εγώ. Προλάβαμε όμως σ' αυτό το χρόνο να βρεθούμε με φίλους, με συναγωνιστές από τα κινήματα γειτονιάς, να κουβεντιάσουμε, να ξαναδούμε θέματα και προτεραιότητες που πρέπει να βάλουμε. Η αλήθεια είναι ότι δεν βοηθάει ιδιαίτερα το κλίμα των εκλογών. Οι περισσότεροι έχουν άλλα στο μυαλό τους τέτοιες ώρες...

Το μικρό σταντ που υπήρχε εκεί έδειχνε το στίγμα μας. Και η ανακοίνωση που μοιράζονταν στους νέους που ήρθαν έλεγε κάποια πράγματα για μας. Ποιοι είμαστε, τι κάνουμε όλον αυτό τον καιρό μέσα από την Επιτροπή Κατοίκων...

Δεν κάθισα μέχρι το τέλος και δεν έχω πλήρη εικόνα για το πώς εξελίχθηκε η κατάσταση. Όμως, σε κάθε περίπτωση, καλό κάνουν τέτοιες εκδηλώσεις μέσα στον αρχαιολογικό πάρκο. Τουλάχιστον κάνουν σε πολλούς γνωστό το θησαυρό που έχουμε στην πόρτα μας...

Παίζει μαζί μας ο καιρός, μια βρέχει μια βγάζει ήλιο...

Posted in Επικαιρότητα

Η αφίσα που προπαγανδίζει την αποψινή γιορτή στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Ε, εσείς της Αθήνας, πάρτε τα παιδιά σας κι ελάτε μια βόλτα από κει μόλις φτιάξει λίγο ο καιρός. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι όμορφα θα είναι...

Γλυκό ήταν ξημέρωμα του Σαββάτου. Όμορφο, σχεδόν καλοκαιρινό. Έχει λίγη υγρασία η ατμόσφαιρα από τη χθεσινή βροχή, αλλά η αύρα του καλοκαιριού είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα...

Μακάρι να τα πάει έτσι ο καιρός μέχρι το απόγευμα και να γίνουν οι προγραμματισμένες εκδηλώσεις μέσα στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Τα παιδιά της Επιτροπής Κατοίκων το' χουν πάρει ζεστά και το προπαγανδίζουν με κάθε τρόπο για υπάρχει συμμετοχή του κόσμου.

Αγνοούν ότι βρισκόμαστε στην καρδιά της προεκλογικής περιόδου και δραστηριοποιούνται για να πετύχει η πρώτη μετά καλοκαιρινή συνάντηση.

Δείτε μερικά Blog φίλων που “παίζουν” το θέμα. ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ. Δείτε κι ΕΔΩ τον καιρό που έχει τώρα η Αθήνα και τι καιρό θα μας κάνει την ώρα των μουσικών εκδηλώσεων στο πάρκο. Στο χάρτη την ώρα που έγινε η ανάρτηση είχε βροχές. Ελπίζω να μην επαληθευτεί...

Δυστυχώς επαληθεύτηκε. Αυτή την ώρα βρέχει καταρρακτωδώς. Αλλά είναι ακόμα μεσημέρι, ίσως μέχρι το απόγευμα κάτι να αλλάξει...

Μέχρι και στο ΜΑΧ είδα χθες το απόγευμα τον Κώστα Κίτσιο να ψωνίζει σελοτέιπ για να συνεχίσει να κολλά στις κολώνες τις τελευταίες ανακοινώσεις μας – κάλεσμα, σαν αυτή που βλέπετε κι εδώ. Εγώ αγόραζα τα βιβλία Αγγλικών και Γερμανικών των φροντιστηρίων του Λάμπρου και βρεθήκαμε στα δύο ταμεία, δίπλα – δίπλα. “Θα τα πούμε αύριο εκεί” μου λέει με νόημα. Ναι Κώστα, μετά τις 5 το απόγευμα θα είμαστε όλοι εκεί. Μας αξίζει το καλύτερο και το διεκδικούμε!

Θα' ναι στ' αλήθεια ντέρμπι οι εκλογές;

Posted in Επικαιρότητα

Δείτε μια παρωδία του τηλεοπτικού σποτ της Νέας Δημοκρατίας. Άρχισε να κυκλοφορεί πριν λίγο στις ιστοσελίδες.

Τα ΜΜΕ συνεχίζουν να δίνουν ένα σαφές προβάδισμα στο ΠΑΣΟΚ που φτάνει στα όρια της αυτοδυναμίας. Αυτό από τα γκάλοπ που όμως με βάση τον υφιστάμενο νόμο θα υποχρεωθούν να... αποσύρουν σύντομα (θα προηγηθεί το σόου των κυριακάτικων εφημερίδων) για να προσέλθουμε ήρεμοι στην κάλπη την Κυριακή 4 Οκτωβρίου. Καλύτερα. Να “σταματήσουν” και τα παπαγαλάκια των κομμάτων να διαρρέουν “πληροφορίες” περί των προτιμήσεων του εκλογικού σώματος.

Όχι πως θα γίνει πράξη ακριβώς κάτι τέτοιο, αφού οι έχουν τρόπους μέσω των ψιθύρων να... συντηρούν το κλίμα, προσδοκώντας αποτελέσματα.

Στο μεταξύ στο κινητό τηλέφωνο άρχισαν να καταφθάνουν κατά δεκάδες τα μηνύματα υποψηφίων που μας καλούν στις προεκλογικές τους συγκεντρώσεις στην Αθήνα ή μας λένε πως “υπολογίζουν σε μας στην αλλαγή που θα προκύψει για τη χώρα μας” την επαύριο των εκλογών.

Τέτοια επίθεση “αγάπης”, τι να πω... Πειράζει τώρα που χωρίς φαντασία και κυρίως χωρίς κανένα πολιτικό ή κομματικό κριτήριο στέλνουν κατά χιλιάδες αδιακρίτως φρονημάτων; Δεν υποψιάζονται ότι σε κάποιες περιπτώσεις θα τους γυρίσει μπούμεραγκ κι αντί για ψήφο θα εισπράξουν τη χλεύη και τη διαπόμπευση;

Μάλλον όχι γιατί συνεχίζουν ακάθεκτοι το... θεάρεστο έργο τους...

Στο μεταξύ το γκάλοπ που κάνουμε σ' αυτή τη ιστοσελίδα και θα συνεχίσουμε να μέχρι το βράδυ που θα ανοίξουν οι αληθινές κάλπες, δείχνει να εξελίσσεται σε... πολιτικό θρίλερ. Χωρίς να είναι πάρα πολλές οι ψήφοι -ούτε τις εκατό δεν έφτασαν ακόμα- θεωρώ ότι αρχίζουν να αποτυπώνουν τη ζώσα πραγματικότητα. Η Ν. Δ. που προηγούνταν την προηγούμενη εβδομάδα αρκετές μέρες είναι δεύτερη με διαφορά μιας ψήφου από το ΠΑΣΟΚ, ενώ άλλες φορές “παίζει” φλερτάροντας με το 50 – 50.

Να λοιπόν που μπαίνει κι εδώ το ζήτημα της αυτοδυναμίας του πρώτου κόμματος που θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση. Διαφορετικά η “απειλή” για πρόωρες εκλογές μέχρι τον Μάρτη είναι εδώ μπροστά μας.

Γι' αυτό σας παρακαλώ, συνεχίστε να ψηφίζετε. Να δείτε που μπορεί να είμαστε, αν και μικροί, κοντά στην πραγματικότητα των αποτελεσμάτων της κάλπης της 4 Οκτωβρίου. Πλάκα θα' χει...

 

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA