Άλλο ένα βίντεο για πολιτικό προβληματισμό. Είναι λίγο πιο μεγάλο από τα συνηθισμένα αλλά αξίζει τον κόπο να το δείτε μέχρι το τέλος. Και ανεξάρτητα από το τι θα ψηφίσετε, να προβληματιστείτε. Γιατί και την επομένη των εκλογών θα πρέπει να είμαστε στους αγώνες για ένα καλύτερο αύριο…

Έχω μάθει στη ζωή μου να εκτιμώ μερικούς ανθρώπους με τους οποίους «δοκιμάστηκε» η σχέση μας μέσα από τους αγώνες της γειτονιάς. Και θεωρώ αυτονόητο να είμαι δίπλα τους όταν αυτοί με «χρειάζονται». Τρόπος του λέγειν το με «χρειάζονται», διότι σε προεκλογική περίοδο το μόνο που χρειάζονται, ως υποψήφιοι, είναι ένας σταυρός προτίμησης στο ψηφοδέλτιο που έχουν ενταχθεί.

Χθες λοιπόν πήγαμε σε μια τέτοια μάζωξη, καλεσμένοι του Δημήτρη Νέζη υποψήφιου στην Α’ Αθήνας με το ΚΚΕ (μ-λ), στο σπίτι του. Αρκετοί φίλοι, καλή η κουβέντα, μερικές φορές ανέβηκε το πολιτικό θερμόμετρο, γόνιμος προβληματισμός, είχα χρόνια να δω τέτοιου είδους προεκλογική συζήτηση και τη χάρηκα στ’ αλήθεια.

Συγκροτημένες απόψεις με διαφορετική, έστω προέλευση, αλλά με πάθος, με ζωντάνια και με απόδοση ευθυνών ακόμα και στον εαυτό σου για την κατάσταση της αριστεράς ε, θέλει πολύ κουράγιο και δύναμη για να το κάνεις.

Γι’ αυτό και μ’ αρέσει ο Δημήτρης με τη Ρούλα. Γιατί είναι καθαρά παιδιά. Αγωνίζονται για τις ιδέες τους, αλλά δεν κάνουν δεύτερες σκέψεις και, το πιο σημαντικό, σέβονται τη διαφορετικότητα και δεν προσπαθούν να σου επιβάλλουν τις δικές τους.

Στη χθεσινή συνάντηση οι παρόντες δεν ήταν μέλη του ΚΚΕ (μ-λ). Κι όμως συζητήσαμε και μερικές στιγμές καταφέραμε να μπούμε και στην ουσία των κυρίαρχων θεμάτων που απασχολούν βαθύτερα τα λαϊκά στρώματα. Και το κλου ήταν η ρακή με την οποία κλείσαμε τη βραδιά. Του είχα πάει ένα μπουκάλι ενάμισι λίτρο φρέσκια, από το χωριό – μόλις την είχε στείλει η Στασούλα – και με τον ωραίο μεζέ της Ρούλας και την κουβέντα κοντέψαμε να το… πιούμε.

Σήμερα το απόγευμα έχουμε νέα συγκέντρωση στο «Πολύτροπο Τέχνης», Λένορμαν 172, στον Κολωνό για τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το συνδυασμό με τον οποίο κατεβαίνει υποψήφια στην Α’ Αθήνας η Ματίνα Παπαχριστούδη. Θα πάμε να την ακούσουμε. Έτσι κι αλλιώς την εκτιμούμε κι εκείνη για τους αγώνες της και για το ήθος της.

Μια ματιά στις σημερινές εφημερίδες...