"Κλείσαμε" το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος". Και τώρα, πιεστήριο!

ilektikos175

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 175, το φύλλο που κυκλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, η Διοίκηση του. Την Παρασκευή 27/12/2024 πήρα ύλη για το νέο τεύχος. Και χθες το μεσημέρα κατά τη μία πήγαμε στο τυπογραφείο κάναμε τις τελευταίες "πινελλιές" και την "κλείσαμε".

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176.  Και παρότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και χθες το μεσιμέρι, ώρα 13:00 πήγαμε εκεί και την "κλείσαμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο... Εδώ όμως θα τη δείτε σε λίγες ώρες, κατά το μεσημέρι...

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Ψηφίσαμε ήρεμα, ήσυχα κι απλά...

Posted in Τα δικά μου

Σβήνω την τούρτα που μου έφεραν από το "Ρόδον" τα παιδιά μου Ειρήνη και Λάμπρος. Παρών και ο Χριστόφορος...

Κατά τις 11 το πρωί που πήγαμε να ψηφίσουμε εμείς ήταν πολύ ήρεμα τα πράγματα. Στο 226 εκλογικό τμήμα Αθηνών ψήφισα εγώ καμιά ουρά δεν υπήρχε την ώρα εκείνη. Δυο λεπτά όλα κι όλα και... φύγαμε.

Στο δρόμο άνθρωποι με Ι. Χ. Που έρχονται από άλλες περιοχές αναζητούν το εκλογικό τμήμα που ψηφίζουν και ρωτούν πού πέφτει το ένα σχολείο και πού το άλλο. Έχουν πλάκα γιατί όλοι αυτό ρωτάνε...

Κοντά στο σχολείο που ψήφισα, στη Λιοσίων, κάτι τύποι κρατούν στα χέρια από μια εξάδα κόκα κόλες του ενός λίτρου. Ένα φορτηγό σταμάτησε και τις μοίραζε για διαφημιστικούς λόγους. Ο καιρός είναι καλός, ένα ήλιος ζεστό έχει βγάλει τους ανθρώπους, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, έξω. Το καφέ στο Άλσος Νέας Φιλαδέλφειας είναι γεμάτο δίπλα στη λίμνη. Πολλοί έχουν έρθει εδώ μετά την ψήφο να πιουν το καφεδάκι τους και να κουβεντιάσουν πολιτικά. Είναι η μέρα βλέπεις...

Τα παιδιά τρέχουν, παίζουν, χαίρονται την καλοκαιρινή μέρα και τα συντριβάνια μέσα στη λίμνη με τον μύλο να γυρνάει η φτερωτή του δημιουργούν μια ατμόσφαιρα.

Στο σπίτι η Ειρήνη έχει ετοιμάσει εκπλήξεις. Μια τούρτα με ένα κεράκι κι ένα αγιωργίτικο κρασί δώρο. Άσε, και τον ξεβόλεψαν τον Λάμπρο που πήγε μαζί τους να ψωνίσουν για τα γενέθλιά μου. Τέτοια μέρα και να βάλεις ρούχα από τις 11 το πρωί, δε λέει...

Μισός αιώνας ζωής σε τούτο τον κόσμο...

Posted in Τα δικά μου

Εδώ, σ' αυτό το σπίτι γεννήθηκα πριν 50 χρόνια κι εδώ θέλω να γυρίσω να κλείσω τα μάτια μου για πάντα...

Παλιά, όταν ήμουν μικρός κι έβλεπα γύρω μου 50άρηδες ή άκουγα να μιλάνε γι' αυτούς τους ένιωθα πολύ μεγάλους και απορούσα που συνεχίζουν να κάνουν σχέδια για τη ζωή.

Ύστερα φαίνεται ότι άλλαξαν τα χρόνια, οι άνθρωποι, μεγάλωσε ο προσδόκιμος μέσος όρος ζωής, εγώ που σήμερα έκλεισα τα 50 δεν έχω και τόσο την αίσθηση του μεγάλου. Νιώθω, ακόμα, ιδιαίτερα ενεργητικός, ώρες – ώρες μ' αρέσει να παίζω σαν παιδί στο Travian και τι Φυλετικές Μάχες και δουλεύω με όρεξη και διάθεση όπως έκανα και πριν 30 χρόνια... Ακόμα κι εκείνο που κάποτε γελώντας είπα ότι “θα κόψω το μουστάκι άμα μεγαλώσω” τώρα μου είναι εντελώς αδιάφορο να το κάνω. Μ' αρέσει έτσι όπως είμαι και δεν έχω καμία διάθεση να το “παίξω” πιο μικρός.

Έχω την αίσθηση πως μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε. Θες οι κάβοι που “δέσαμε” κατά καιρούς, οι αποφάσεις που πήραμε, τα ρίσκο που αναλάβαμε, τα μεγάλα βήματα που κάναμε, όλα συντελούν στο να νιώθουμε καλύτερα.

Γιατί δεν είναι και λίγος μισός αιώνας ζωής... Δε μεγαλώσαμε σε γυάλα, δεν κληρονομήσαμε έτοιμα πράγματα, δουλέψαμε σκληρά για να αποκτήσουμε τα στοιχειώδη σε περιουσία, πλούτο εμπειριών, γνωριμία με πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους. Και θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου γιατί βρέθηκαν στο δρόμο μου εξαιρετικοί άνθρωποι στους οποίους ελπίζω να έδωσα κάτι, ενώ μπορώ να βεβαιώσω ότι προσωπικά πήρα πολλά για να οικοδομήσω ένα καλύτερο χαρακτήρα. Λένε πως “κάποιος” τους στέλνει όλους αυτούς, για να τους πάρει πίσω όταν πια δεν τους χρειάζεσαι τόσο. Μπορεί να' ναι κι έτσι.

Η αλήθεια όμως είναι πως ποτέ δεν είπα “τα έμαθα όλα”. Κάθε μέρα ξημερώνει είναι μοναδική και κρύβει εκπλήξεις.

Η φετινή μέρα των γενεθλίων μου έπεσε πάνω στις εκλογές. Ο κόσμος έχει τα δικά του ενδιαφέροντα και τις ανησυχίες του για την επόμενη μέρα. Εξάλλου εκτάκτως, λόγω των εκλογών κι εγώ εργάζομαι σήμερα το βράδυ στην εφημερίδα. Αύριο η “Κ” θα έχει έκτακτη δευτεριάτικη έκδοση με τα αποτελέσματα των σημερινών εκλογών. Κι αν κάτι έμαθα όλα αυτά τα χρόνια σε τούτη τη γη είναι πως δεν πρέπει να περιμένουμε μια μέρα για να γιορτάσουμε κάτι ξεχωριστό, όπως είναι τα γενέθλια. Κάθε μέρα πρέπει να είναι γιορτή!

Γράφω στη βεράντα για το Blog μου αμέσως μετά την επιστροφή μου από το εκλογικό κέντρο...

Ψηφίζουμε, από το πρωί στις κάλπες

Posted in Επικαιρότητα

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε… για την σημερινή εκλογική διαδικασία. Η ψηφοφορία άρχισε από τις 7 το πρωί και θα συνεχιστεί έως τις 7 το βράδυ. Οιι πολίτες ψηφίζουν στα εκλογικά τμήματα της χώρα όπου είναι εγγεγραμμένοι. Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική. Το εκλογικό σώμα ανέρχεται σε 9.835.007 άτομα εκ των οποίων τα 5.076.727 είναι γυναίκες και τα 4.758.280 άντρες. Το 2,5% του εκλογικού σώματος είναι νέοι εκλογείς οι οποίοι θα ψηφίσουν για πρώτη φορά.

Απαραίτητο έγγραφο για την ψηφοφορία των εκλογέων είναι η αστυνομική τους ταυτότητα ή προσωρινή βεβαίωση της αρμόδιας αρχής ή το διαβατήριό τους ή η άδεια οδήγησης ή το ατομικό βιβλιάριο υγείας όλων των ασφαλιστικών ταμείων. Σημειώνεται ότι, τυχόν «κομμένα» δελτία αστυνομικής ταυτότητας είναι αποδεκτά.

Ειδικότερα για τα διαβατήρια, επισημαίνεται ότι, αρκεί και ελληνικό διαβατήριο που έχει λήξει η ισχύς του, ακόμη και αν αυτό έχει εκδοθεί από την οικεία νομαρχιακή αυτοδιοίκηση πριν από τη μεταβίβαση της σχετικής αρμοδιότητας στην Ελληνική Αστυνομία.

Για τους δημότες Αθήνας

Οι υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων είναι ανοιχτές σήμερα Κυριακή 4 Οκτωβρίου.

Επίσης για την εξυπηρέτηση εκλογέων, οι δημότες μπορούν να επισκέπτονται:

- τις υπηρεσίες του Δήμου στην οδό Λιοσίων 22 ή να επικοινωνούν, στο τηλεφωνικό κέντρο 210 5277.001 (4 γραμμές) ή στη γραμμή δημότη 1595

Ανακοίνωση αποτελεσμάτων

Σε αυτές τις εκλογές, θα χρησιμοποιηθεί από την εταιρία που υποστηρίζει από τεχνολογικής άποψης την εκλογική διαδικασία, δηλαδή η Singular Logic, ένα πιλοτικό πρόγραμμα ανακοίνωσης αποτελεσμάτων μέσω ειδικού κινητού τηλεφώνου (SRT), με σκοπό την ταχύτερη μετάδοση των αποτελεσμάτων. Στις 22:00 το βράδυ αναμένεται η εκτίμηση για το 20% του συνόλου Επικράτειας. Ωστόσο, ασφαλή αποτελέσματα αναμένονται να εξαχθούν ως τις 6 το πρωί της Δευτέρας.

  • (Πηγές υπουργείο Εσωτερικών και ΑΘΗΝΑΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ - ΜΠΑ).

  • Ρίξε μια ματιά ΕΔΩ για να βρεις το εκλογικό τμήμα που ψηφίζεις μην ταλαιπωρηθείς ψάχνοντας.

Ντέρμπι και ας λένε άλλα τα προγνωστικά...

Posted in Επικαιρότητα

Ωραία, τα έχω ακούσει κι εγώ όλα αυτά τα περί αυτοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ. Ακούω και τις διάφορες δημοσκοπήσεις που διοχετεύονται έμμεσα αλλά έντεχνα στα μέσα, αλλά εδώ το γκάλοπ που κάνουμε στη μπάρα δεξιά λέει άλλα. Τελευταία μέρα σήμερα, από αύριο μιλά ο λαός στην αληθινή κάλπη και το γκάλοπ μας... αποχαιρετά μέχρι την επόμενη φορά που θα ξαναφανεί χρήσιμο.

Λοιπόν, εδώ είναι ντέρμπι το πράγμα. Με 24 ψήφους ο καθένας, ΠΑΣΟΚ και Ν. Δ. μαζεύουν από 33,3% έκαστος, ενώ δεύτερο κόμμα εμφανίζεται το... Άλλο κόμμα που ενδεχομένως να σημαίνει (ΚΚΕ (μ-λ)- ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α.), τρίτο κόμμα το ΛΑΟΣ με 8 ψήφους και 11,1%, τέταρτο το ΚΚΕ με τέσσερις ψήφους και 5,6%, πέμπτο οι Οικολόγοι με τρεις ψήφους και 4,2% και έκτος ο ΣΥΡΙΖΑ με 2 ψήφους και 2,8%. Ένας είχε το θάρρος να δηλώσει ότι δεν θα ψηφίσει και του το αναγνωρίζουμε αυτό.

Ο Σπύρος Κουβέλης αλλιώς μας τα είπε σήμερα το μεσημεράκι τα πράγματα. Κάτι ώρες μένουν για να γνωρίζουμε την αλήθεια. Κάτι ώρες για να ανοίξουν οι κάλπες και να κλείσουν δίνοντας τα αποτελέσματα των φετινών πρόωρων πολιτικών εκλογών. Θα περιμένουμε να δούμε...

Καφές και ουζάκι πριν από τις εκλογές...

Posted in Επικαιρότητα


Στο καφέ "Σοκολά" στο Θησείο, Σάββατο μεσημεράκι με τον Σπύρο Κουβέλη....

Σάββατο μεσημεράκι στο Θησείο.
Καλεσμένοι φίλων από τους Μηχανικούς της ΣΕΗ. Να πιούμε ένα καφέ και να γνωρίσουμε από κοντά τον Σπύρο Κουβέλη, τον υπ. Βουλευτή της Α' Αθήνας με το ΠΑΣΟΚ, τον πρώτο από αυτούς που μου στέλνουν SMS στο κινητό μου και δεν τους γνωρίζω. ¨Ηρθε μια ώρα αργότερα από την καθορισμένη ώρα του ραντεβού και πάντως νωρίτερα από τους συνδικαλιστές που του ετοίμασαν τη συνάντηση.

Νέο παιδί, απλό, ήπιε στα γρήγορα ένα καφέ μαζί μας κι έφυγε να πάει κι αλλού. Πρόλαβαν, ωστόσο να τον ρωτήσουν τι εικόνα έχει για αύριο, τι λένε οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, οι πληροφορίες από τα εσωτερικά γκάλοπ που δεν δημοσιοποιούνται διότι απαγορεύεται, αλλά τα γνωρίζουν οι ίδιοι και τα επιτελεία τους. Στο 6 με 8% τοποθέτησε τη διαφορά, ενώ βλέπει να μπαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή...

Ήρεμος ανθρώπινος, κουβέντιασε για μισή ώρα μαζί μας, μας άκουσε, είπε τα δικά του και σηκώθηκε να πάει κι αλλού.

Έμειναν πίσω οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ να αναλύουν τις δικές του εκτιμήσεις. Ώρα να την κάνουμε, να περπατήσουμε λίγο στα στενά της Πλάκας, να πιούμε ένα ουζάκι στον “Ζορμπά”, να χαλαρώσουμε λίγο μπροστά στις εκλογές που έρχονται με το ξημέρωμα της αυριανής μέρας.

Έχει βρέξει τι πρώτες πρωινές ώρες στην Αθήνα και η πόλη είναι βρεγμένη. Και οι άνθρωποι λιγοστοί. Φυσάει ένα αεράκι όμορφο κάνει τα φύλλα των δέντρων να θροίζουν γύρω μας. Ξένοι τουρίστες οι περισσότεροι. Σπάνια να δεις ένα Έλληνα να καθίσει σε τραπέζι.

Κι όμως είναι ωραίο το ουζάκι τέτοια ώρα. Αφήνεις για λίγο πίσω σου τις έγνοιες και τα προβλήματα, κλείνεις και το κεφάλαιο των εκλογών και νιώθεις άλλος άνθρωπος. Κάτι τέτοιες ώρες καταλαβαίνω τους ξένους που λατρεύουν την Ελλάδα. Την έχουν συνδέσει με την ανεμελιά, με το αστείο, με το χαβαλέ. Γιατί να μη θέλουν να έρθουν στην πρώτη ευκαιρία και να καθίσουν κάτω από την Ακρόπολη, στα μαγαζιά, εκεί στα Αναφιώτικα, τη συνοικία των Θεών...

Σάββατο μεσημέρι με τον καιρό να φτιάχνει κι ας μιλάνε για άσχημες καιρικό τριήμερο...

Η τελευταία παρτίδα των πολιτικών SMS...

Posted in Επικαιρότητα

Δεν ξέρω τελικά αν έχει καμιά αξία που βάζω εδώ όλα τα πολιτικά SMS που παίρνω στο κινητό μου. Αν το κάνω είναι γιατί θέλω να μοιραστώ μαζί σας αυτό το πρωτοφανές γεγονός, πώς δηλαδή χρησιμοποιούν το κινητό τηλέφωνο χωρίς να μας ρωτήσουν αν θέλουμε μια τέτοιου είδους επικοινωνία.

Δείτε την... τελευταία εσοδεία:


  • Μαζί για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ και την ανανέωση. Κώστας Μποτόπουλος. Α΄Αθήνας”.
  • Την Παρασκευή 2/10 και ώρα 8 μ.μ. Σε καλώ στην κεντρική μου ομιλία, στην Καλλιθέα. Μαζί μπορούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα. Μιχ. Χρυσοχοϊδης”.
  • Ο Γιώργος Βαρεμένος στρατεύεται με την ΣΥΡΙΖΑ στη Β' Αθηνών. Ζητάμε συμπόρευση”. Αχ Γιώργο μου δεν ψηφίζουμε στη Β' Αθηνών...
  • Στις 4/10 ο τόπος αλλάζει πορεία, με το ΠΑΣΟΚ αυτοδύναμο, με τον Γιώργο Παπανδρέου στο τιμόνι της χώρας για τις αξίες μας. Κώστας Σκανδαλίδης – Α' Αθήνας”
  • Πράξη ανανέωσης με ψήφο στη δικηγόρο – εργατολόγο Μαλαγαρδή Αθηνά, υποψήφια βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στην Α΄Αθήνας, μαζί στις 4 Οκτώβρη κάνουμε την ανανέωση πράξη”.
  • Ψηφίζω αλλαγή, επιλέγω ανανέωση, δίνω τον 1 από τους 4 σταυρούς μας στην Άννα Ροκόφυλλου. Υποψήφια βουλευτής ΠΑΣΟΚ Α΄Αθήνας”.
  • Ούτε μία ψήφος χαμένη. Η Ελλάδα χρειάζεται άμεσα λύσεις. Μαζί για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ. Χ. Καπάταης, Υπ. Βουλευτής Α' Αθήνας – ΠΑΣΟΚ”.
  • Πράσινη δύναμη νέο ΠΑΣΟΚ. Σπύρος Κουβέλης, Υπ. Βουλευτής Α' Αθήνας. Ζητώ τη δύναμη της ψήφου σας”.

Ξημερώματα Σαββάτου, λέτε να σταματήσει αυτός ο “βομβαρδισμός” των SMS ή θα συνεχίσει μέχρι και την ώρα της κάλπης. Υποτίθεται ότι όλα κυλούν ή πρέπει να κυλούν σήμερα πιο χαλαρά. Οι πολιτικοί αρχηγοί έχουν βγάλει τους διαπιστευμένους συντάκτες για ουζάκι, ενώ κάποιοι άλλοι έχουν από χθες πρόσκληση για καφές στη “Σοκαλά”, στο Θησείο. Τελειώνουν τα βάσανα αδέλφια. Ξημερώνει, επιτέλους, η Κυριακή των εκλογών...

Η Παρασκευή των ιατρικών επισκέψεων

Posted in Τα δικά μου

Χαλαρώστε λίγο μ' ένα τραγούδι γεμάτο ευαισθησία... Θέλουμε ακόμα δυο μέρες μέχρι τις εκλογές.

Κάθε φορά που πάω στη Γεωργία, την οδοντογιατρό μου, φεύγω με μια καλή διάθεση. Περίεργο; Δεν έχετε την ίδια εικόνα με μένα τις (τους) οδοντογιατρούς; Καθόλου παράξενο. Και ίσως δεν είναι εύκολο να σας εξηγήσω το γιατί. Θα το προσπαθήσω, ωστόσο.

Σήμερα, ας πούμε, είχα ραντεβού στη σειρά των ραντεβού που θα μου πάρουν κανα – δυο μήνες προκειμένου να ξαναφέρω τα δόντια μου... στα ίσια τους. Έφτασα στο ιατρείο της, στο κέντρο της Αθήνας, τρέχοντας, ένα τέταρτο αργότερα. Ανέμελη η Γεωργία με την κόρη της, μαθήτρια της τελευταίας τάξης Λυκείου, πρέπει να είχε μπει μόλις ένα πεντάλεπτο νωρίτερα γιατί ούτε την ιατρική της μπλούζα δεν είχε προλάβει να φορέσει. Και τι μ' αυτό; Η Γεωργία είχε όρεξη για κουβέντα. Κοντά τρία τέταρτα είχε το λογίδριό της, με πολιτικό περιεχόμενο αυτή τη φορά ένεκα και οι εκλογές και 20 λεπτά η δουλειά της, όπως πάντα εκπληκτική.

Αν το κάνει επίτηδες, πρέπει να το έχει μελετήσει καλά για να πετυχαίνει έτσι. Αν πάλι είναι αυθόρμητο και της βγαίνει, πρέπει να είναι πολύ τυχερός άνθρωπος ώστε να κάνει, με τέτοια άνεση, αυτό που αγαπά ως επάγγελμα. Και το σπουδαίο είναι ότι οι πελάτες της φεύγουν ευχαριστημένοι. Το φαντάζεστε: Φεύγουν από την οδοντογιατρό χαλαροί και σχεδιάζουν με διάθεση το επόμενο ραντεβού. Το δικό μας είναι για την ερχόμενη Παρασκευή το πρωί στις 9. “Να σχολιάσουμε και τα μετεκλογικά” είπε γελώντας καθώς χαιρετούσα για να φύγω. Και ξέρω ότι όταν το λέει, το εννοεί στ' αλήθεια...

Αλλά η Παρασκευή αυτή ήταν η μέρα των γιατρών. Μετά από μένα η σειρά του Λάμπρου. Προγραμματισμένα ραντεβού με ορθοδοντικό και οφθαλμίατρο. Με την πρώτη, την κ. Παπαδογιωργάκη, εκκρεμούσε ένα ραντεβού από τις αρχές του καλοκαιριού που είχαμε την τελευταία συνάντηση. Φτάνουμε προς το τέλος (δεν το πιστεύω...) και πρέπει σιγά – σιγά να πάρουν δρόμο τα σιδεράκια. Και να αφήσουν τη θέση τους σε δόντια πιο χαριτωμένα κι ένα χαμόγελο πιο όμορφο.

Σε ότι αφορά το ραντεβού με τον οφθαλμίατρο του ΕΔΟΕΑΠ κ. Σουλιώτη τη θέμα που θέλουμε να δούμε είναι αν έχει “ανεβάσει” κανένα βαθμό η μυωπία του και χρειάζεται αλλαγή φακών στα γυαλιά του.

Να του μείνει και λίγος χρόνος για παιχνίδι με τους φίλους του. Τι εκλογική Παρασκευή είναι αυτή που να μην έχουν σχολείο και να μην έχουν χρόνο, από την... παρεμβολή των γιατρών, να παίξουν λίγο περισσότερο. Παιδιά είναι και το χρειάζονται. Δεν τρελαίνονται και για τις εκλογές. Εδώ έχουμε αγανακτήσει οι μεγάλοι, όχι αυτά...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA