Είχαμε αυτή τη χαρά να περπατήσουμε ένα απόγευμα σ' αυτό το μοναδικό περιβάλλον και να καταγράψουμε μερικά μοναδικά στιγμιότυπα, όπως ακριβώς τα ζήσαμε με τους καλούς μας φίλους, Λεωνίδα και Δήμητρα... Ακολουθήστε μας, παρακαλώ...


Το περιβάλλον έχει ένα μοναδικό κάλλος. Εδώ μαζεύονται τα νερά των πηγών από τα Αποίκια και σχηματίζεται ένα ποτάμι όπου μέσα τους μπορείς να διακρίνεις κάθε είδους ζωή. Η Σούλα δεν χόρταινε να φωτογραφίζει τους κύκνους.


Σ' αυτά τα υπέροχα μονοπάτια δίπλα στο ποτάμι με τα νερά περπατήσαμε ήσυχα, συζητώντας, απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή. Να όπως εδώ η Σούλα με την Δήμητρα που μάλλον δεν πρόσεξαν ότι τους φωτογράφιζα. Απλές καθημερινές στιγμές, ομορφιάς...


Κάτι που μας άρεσε πολύ ήταν οι πάπιες που είδαμε ανάμεσα στις καλαμιές. Εξοικειωμένες με τους ανθρώπους, ήρθαν κοντά μας όταν αισθάνθηκαν την παρουσία μας. Ο Λεωνίδας επέμενε ότι εδώ έχει και μεγάλους κέφαλους.


Κάθε βήμα μας και μια ομορφιά. Κατέγραψα με το κινητό μου πάρα πολλές που ανέβασα από εκεί στα κοινωνικά δίκτυα και τις απόλαυσαν και οι φίλοι μου. Εδώ, δυστυχώε, όπως κάνω κάθε μέρα δεν θα δημοσιεύσω περισσότερες από οκτώ φωτογραφίες.


Δεν μποτεί να μη σας αγγίζει το παιχνίδισμα αυτών των πανέμορφων πτηνών που ήρθαν κοντά μας έτσι όμορφα. Δεν είχαμε προνοήσει να τους φέρουμε κάτι να φάνε, αλλά ο Λεωνίδας είχε τον τρόπο τους να τις φέρει κοντά μας.


Θα μπορούσατε να το φανταστείτε ότι αυτή η ομορφιά είναι τραβηγμένη από την Άνδρο; Μερικοί ακούνε Κυκλάδες και φαντάζονται κάτι ξερονήσια, όπου υπάρχειν ουρανός πέτρα, ήλιος και θάλασσα. Άντε και μπόλικος αέρας. Αλλά δεν είναι έτσι.


Η Άνδρος τα έχει όλα. Και ήλιο και πράσινο και πολλά τρεχούμενα νερά από τις πηγές της. Και φυσικά πολύ πλούσια πανίδα. αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι έχει υπέροχους ανθρώπους, πολύ φιλόξενους, απλούς, καταδεχτικούς...