Η αλήθεια είναι ότι δεν την χαρήκαμε όσο θα θέλαμε την Ευαγγελία και τον σύζυγο της Μανώλη στο σπίτι τους. "Έπεσε" τότε η Περιφερειακή Συνέλευση τους και έπρεπε να φύγουν από το νησί, να έρθουν στην Αθήνα, στη Μαλακάσα. Αλλά, δεν πρόκειται να χαθούμε.


Στη μνήμη της καρδιάς και οι δυο έχουν μείνει ως κάτι το πολύ όμορφο. Και τίποτα από τα όμορφα σ' αυτή τη ζωή, δεν θέλουμε να τα αφήνουμε να πηγαίνουνε χαμένα. Θα ξαναπάμε λοιπόν σε άλλους καιρούς, καλύτερους και θα έχουμε περισσότερο χρόνο στη διάθεση μας.


Η όμορφη συναναστροφή μας μαζί τους εκείνη τη βραδιά, όταν είχαμε πάει με τον Λεωνίδα και την Δήμητρα μας έχει μείνει. Ξαναδημοσιεύουμε τη φωτογραφία που τραβήξαμε μέσα στο σπίτι, της Σούλας με την Ευαγγελία μπροστά στην παραδοσιακή πιατοθήκη.


Όπως και την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχα εγώ με τον σύζυγό της Μανώλη στην αυλή του σπιτιού λίγο πριν καθίσουμε στο τραπέζι τους και γευτούμε μαζί τους τους υπέροχους μεζέδες. Ο Μανώλης διηγείται απίθανες ιστορίες που σε αιχμαλωτίζουν ως ακροατή.


Θυμάμαι πολύ καθαρά τον μεγάλο και καταπράσινο κήπο της που τον φροντίζει με πολύ αγάπη ο Τζίμης. Εδώ η Ευαγγελία μόλις έχει τρυγήσει τους καρπούς των κόπων της. Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να τρως, καθαρά και χωρίς φάρμακα, ζαρζαβατικά.


Αλλά ο φακός της Ευαγγελίας, ζωγραφίζει. Δείτε ένα υπέροχο ασβεστωμένο παράθυρο με το μπλε να κάνει κοντράστ και να θυμίζει πως το νησί Άνδρος είναι εδώ, κάθε στιγμή, μέσα στην καρδιά μας και οι άνθρωποι τους θησαυρός, εκλεκτός.


Φυσικά δεν θα μπορούσε να ολοκληρωθεί αυτό το δημοσίευμα αν δεν είχαμε μια μικρή γεύση από τα λουλούδια της, ανάμεσα στις ξερολιθιές που δίνουν ένα πολύ όμορφο τόνο σε όλη την ατμόσφαιρα. Ευαγγελία, σε ευχαριστούμε γι' αυτή την όμορφη υπενθύμιση.