Ξυπνήσαμε όμορφα, ξεκουραστήκαμε από το ταξίδι από τις μικρές διακοπές μας στην υπέροχη Άνδρο με τους μοναδικούς ανθρώπους της... Αλλά μερικές εικόνες θα μείνουν για καιρό καρφωμένες στο μυαλό μας να μας γεμίζουν ενέργεια και να μας δίνουν δύναμη στην καθημερινότητα.


Όπως εδώ, στις πηγες Μαινήτων στην Άνδρο... Οι πηγές αυτές βρίσκονται στον παραδοσιακό οικισμό που είναι κτισμένος ανάμεσα στις καρυδιές και τα πλατάνια. Τα νερά τρέχουν από τα στόματα μαρμάρινων λεόντων, στη μικρή σκιερή πλατεία με τις ταβέρνες και τα καφενεία.


Ή όπως αυτή με τον τελευταίο καφέ με τους φίλους μας Λεωνίδα και Δήμητρα στη Χώρα της Άνδρου λίγο πριν την αναχώρηση μας για την επιστροφή. Το ήθελαν και εκείνοι και εμείς.  Περάσαμε τόσο όμορφα κοντά τους, όλες αυτές τις μέρες...


Λένε ότι το όνομα Μαίνητες προέρχεται από τη λέξη «amoenitas», που σημαίνει χαριτωμένος, ευχάριστος τόπος. Όπως να έχει είναι ένα από τα πιο όμορφα, καταπράσινα χωριά της ΄Ανδρου. Βρίσκονται πολύ κοντά στη Χώρα. Κι μείς κάναμε μια στάση, δυο χιλιόμετρα από τον κεντρικό δρόμο.


Ή αυτή η φωτογραφία της Σούλας το προηγούμενο βράδυ στα σκαλιά της Χώρας της Άνδρου καθώς κατεβήκαμε από την κεντρική πλατεία στη θάλασσα να απολαύσουμε αλλον έναν υδροβιότοπο που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στον οικισμό. Αλλά γι' αυτό θα κάνουμε ξεχωριστό σημείωμα.


Από το χωριό Μαίνητες ξεκινά η κοιλάδα της Μεσαριάς που καταλήγει στην παραλία του Νημποργειού. Τα νερά τους ποτίζουν πολλά κτήματα των Μαινήτων, της Μεσσαριάς αλλά φτάνουν και μέχρι το Μέσα Χωριό στα Λειβάδια!


Κρατάμε όλη αυτή την υπέροχη ομορφιά που ζήσαμε για δέκα μέρες περίπου κοντά στους φίλους μας. Αυτή την όμορφη επίθεση αγάπης, με όλη την καλή σημασία της λέξης. Αυτά μένουν. Και μερικές όμορφες εικόνες που ζήσαμε να μας συντροφεύουν για πάντα...


Δίπλα από την Κουμούλο βρίσκεται η πηγή «Φουντάνα», (fontana: πηγή, συντριβάνι) πολύ κοντά η πηγή της Μολυβαριάς, η πηγή του Ζαννάκη (Ανω Μαίνητες), ο Κούμαρος, κ.ά. Μέχρι τον πόλεμο και αργότερα λειτουργούσαν πολλά ελαιοτριβεία (βίδες) και νερόμυλοι.