Για τα γενέθλιά σου Ειρήνη ένα μάτσο λουλούδια από την εξοχή...

Εποχές που αλλάζουν, καιροί που περνούν και χάνονται, φεύγουν οι μέρες, μεγαλώνουμε, όχι μόνο εμείς, αλλά και τα παιδιά μας.

Η Ειρηνούλα έχει σήμερα γενέθλια. Το 1982, τέτοια μέρα είδε για πρώτη φορά το φως της ζωής και τώρα, ολόκληρη κοπέλα, ετοιμάζεται να ανοίξει τα φτερά της στη ζωή. Να κάνει τη δικιά της οικογένεια, το δικό της σπιτικό!

Πότε; Εκείνη ξέρει καλύτερα. Τα’ χει δρομολογήσει τα όνειρά της. Εμείς θα είμαστε διακριτικά δίπλα της να της δίνουμε οξυγόνο ζωής και ανάσες κάθε φορά που τις χρειάζεται…

Τη βλέπω και τη χαίρομαι. Δυνατή όρθια, αποφασιστική, δίνει τις δικές της μάχες με υπευθυνότητα και συνήθως τις κερδίζει. Λίγη υπομονή χρειάζεται μερικές φορές για την επίτευξη των στόχων, αλλά δεν είναι εύκολο σ’ αυτή την ηλικία. Είναι σα να βάζεις φρένο, ένα χαλινάρι την ώρα που θες να καλπάσεις. Νιώθεις ότι κάθε όνειρο μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Και το πολεμάς και το παλεύεις και νικάς.

Καλότυχη και χιλιόχρονη (που λέει ο λόγος μη το παρακάνουμε κι όλας) να‘ σαι κορίτσι μου! Και να τα καταφέρεις να υλοποιήσεις τα όλους τους στόχους σου, όσο μεγάλοι και μακρινοί και να φαίνονται με την πρώτη ματιά. Αν εσύ νιώθεις ότι μπορείς, θα τα καταφέρεις, είμαι σίγουρος…

Ένα από τα πράγματα που θα ήθελα να κάνω αν είχα χρόνο είναι να μάθω να μαγειρεύω. Στην κουζίνα. Εγώ που ούτε απ’ έξω δεν περνώ τώρα… Με κέφι και με διάθεση για μεζεδάκια και καλή παρέα.

Να, ένας σοβαρός λόγος να δω αυτή την ταινία… Και θα το κάνω στην πρώτη ευκαιρία. Στα βιντεοκλάμπ θα υπάρχει, φαντάζομαι. Πέρα από το γεγονός πως και οι δύο γυναίκες που πρωταγωνιστούν είναι υπέροχες και ερμηνεύουν εκπληκτικά το ρόλο τους.

Δείτε το τρέιλερ της ταινίας και θα καταλάβετε για τί πράγμα μιλάω. Είναι όμορφο να προσφέρεις στους άλλους αυτό που τους αρέσει. Να τους κάνεις ευτυχισμένους με μικρά πράγματα. Να επιμένεις και να πετυχαίνεις εκεί που οι άλλοι σε απορρίπτουν.

Άλλο ένα βίντεο από την περσινή εκδήλωση στο Γκάζι...

Ας ανοίξουμε την αγκαλιά μας να τα καλοδεχτούμε. Τα ρομπότ είναι μια ξεχωριστή, μοναδική κατηγορία που μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτεροι άνθρωποι… Είναι μηχανάκι που όμως έχουν κάτι από την ανθρώπινη ζεστασιά των κατασκευαστών τους.

Για σκέψου: Αφιερώνουν ατέλειωτες ώρες σε ένα πράγμα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως κάτι ωραίο για να περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου. Κατασκευαστές, άνθρωποι καθημερινοί, της διπλανής πόρτας, σαν κι εμάς που διαβάζουν, σχεδιάζουν και κατασκευάζουν με απλά εξαρτήματα μηχανές.

Υπό άλλες συνθήκες εγώ, ούτε που θα το ήξερα τα ρομπότ. Έλα όμως που γνωρίζω καλά τον Δήμο Αποστολίδη, τον εγκέφαλο του site που αφορά αυτά τα μηχανάκια…. Εξαιρετικό. Με φανατικούς φίλους του είδους.

Μιλάνε ως μέλη και ανταλλάσσουν και… μυστικά που για μας τους άσχετους δεν λένε και πολλά πράγματα. Για κείνους όμως είναι άκρως σημαντικά.

Και πέρσι που είχε γίνει μια παρόμοια εκδήλωση στο Γκάζι πήρα τον Λάμπρο και πήγαμε να τη δούμε. Δείτε το βίντεο στην αρχή του δημοσιεύματος. Και τρία ακόμα βίντεο στο χθεσινό δημοσίευμα.

Στο Γκάζι από αύριο ανοίγει αυλαία στις νέες τεχνολογίες και τα ρομπότ. Και πιστέψτε με: Αξίζει τον κόπο να πάρετε τα παιδιά σας και να πάτε. Η έκθεση θα είναι ανοιχτή ως την Κυριακή, μια μέρα ελεύθερη θα τη βρείτε…

Κάπου εκεί θα βρείτε και τον Δήμο που εκτός από την ιστοσελίδα του για τα ρομπότ έχει και τη… λόξα να είναι ο ίδιος κατασκευαστής. Μιλήστε του. Ρωτήστε τον. Οι απορίες σας θα είναι παιχνιδάκι γι’ αυτόν. Κι όμως ο Δήμος δεν έχει σπουδάσει κάτι σε σχετικό στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αγαπά και λατρεύει τα ρομπότ, αγνά κι αμόλυντα, σαν ερασιτέχνης. Και να υπηρετεί με πίστη πιο δυνατή από τους επιστήμονες του είδους. Δείτε και στο προηγούμενο σημείωμα τις απόψεις του όπως τις κατέγραψε η «Ελευθεροτυπία».

Το μεταφέρουμε όπως το διαβάσουμε στην "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" στο χθεσινό της φύλλο και το αναδημοσιεύουμε γιατί το θεωρούμε άκρως τιμητικό για έναν δικό μας άνθρωπο και φίλο, τον Δήμο Αποστολίδη, τον ένα από τους τρείς ερασιτέχνες που η άποψή τους καταγράφεται στην εφημερίδα:

Οταν οι άνθρωποι αναφέρονται στα χόμπι τους ή τις ασχολίες στις οποίες επιδίδονται κατά τον ελεύθερο χρόνο τους, περιορίζονται στο να μιλούν για συλλογές γραμματοσήμων, ταξινόμηση φακέλων αλληλογραφίας, μοντελισμό ή -το πολύ πολύ- για αθλητικές δραστηριότητες και κάποια «εξτρίμ σπορ».

Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις ανθρώπων που γοητεύονται από αντικείμενα τα οποία «μπλέκονται» σε κάθε πεδίο της επιστήμης: μετεωρολογία, προγραμματισμός, αστρονομία, γεωλογία, αρχαιολογία, ρομποτική...

Ανθρωποι που παίζουν στα δάχτυλα νόμους φυσικής, γνωρίζουν απέξω κι ανακατωτά χημικές συνθέσεις, αναλύουν τις διαθέσεις των βαρομετρικών και συναρμολογούν, με ταχύτατες κινήσεις, καλώδια και αισθητήρες. Και, για όλα αυτά, δεν χρειάζονται πανεπιστημιακά διπλώματα -ούτε καν εξειδικευμένα σεμινάρια. Είναι άνθρωποι που, στην... πρωινή τους δουλειά, προφασίζονται τον ιδιωτικό υπάλληλο, τον πωλητή, τον δάσκαλο, τον ελεύθερο επαγγελματία, αλλά, στην ουσία, είναι ερασιτέχνες... «επιστήμονες»!

ΔΗΜΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ, ερασιτέχνης ρομποτιστής

«Δίνουμε ευφυΐα στη μηχανή»

«Ασχολούμαι με το χόμπι της ρομποτικής εδώ και επτά χρόνια και θυμάμαι καλά το πρώτο ερέθισμα που δέχτηκα γι' αυτή την ασχολία: ήταν μια διαφήμιση στην τηλεόραση για ένα μηνιαίο τεχνικό περιοδικό πολλών τευχών όπου στο τέλος, όταν ολοκλήρωνες τη σειρά, είχες έτοιμο ένα μικρό ρομπότ. Αρχισα λοιπόν να μαζεύω τα τεύχη και, ολοκληρώνοντάς τα, είχα στα χέρια μου το πρώτο μου ρομποτάκι!

Βλέποντας ότι μέσα από ηλεκτρονικά και μηχανικά εξαρτήματα μπορείς να δώσεις "ευφυΐα" σε μια άψυχη μηχανή, ξεκίνησα να αναζητώ περισσότερες πληροφορίες μέσω του Διαδικτύου για τη ρομποτική. Δυστυχώς, δεν υπήρχαν αναφορές από ελληνικές ιστοσελίδες - ενώ σε ξένες έβρισκες πληροφορίες, αλλά και ανθρώπους που τους ενδιέφερε το χόμπι. Ετσι, γεννήθηκε η ιδέα να δημιουργήσω ένα ελληνικό πόρταλ όπου θα μπορούσε κάποιος να βρει πληροφορίες για την κατασκευή μικρών αλλά και μεγάλων ρομποτικών εφαρμογών στη γλώσσα μας. Σε αντίθεση με άλλες χώρες όπου η ρομποτική διδάσκεται στα σχολεία, εδώ δεν γίνεται τίποτα. Υπάρχουν νέα παιδιά, με τρομερές δυνατότητες και γνώσεις του αντικειμένου, που θα πρέπει να αποκτήσουν την προσοχή της πολιτείας».

Το GRobot.gr είναι ένα μέσο πληροφοριών και επικοινωνίας για ανθρώπους που ασχολούνται ή θα ήθελαν να ασχοληθούν με το χόμπι της ρομποτικής. Πέρυσι, η ομάδα του GRobot συμμετείχε με τις ρομποτικές της κατασκευές στο Athens Digital Week που διοργάνωσε ο Δήμος Αθηναίων. «Από την έκθεση πέρασαν 35.000 επισκέπτες - που σημαίνει ότι οι Ελληνες δεν αδιαφορούν για τις νέες τεχνολογίες. Φέτος θα συμμετάσχουμε για δεύτερη χρονιά στο ίδιο "event", 14-18 Οκτωβρίου, εκθέτοντας μερικές από τις δημιουργίες μας: ρομποτικά οχήματα που βρίσκουν μόνα τους τον δρόμο, ρομποτικά λουλούδια που αντιδρούν σε εξωτερικά ερεθίσματα, ρομποτικά κατοικίδια, εξομοιωτές πτήσεων, ρομπότ που παίζουν σκάκι, ρομποτικά ψάρια, ρομπότ που παίζουν σούμο και πολλά άλλα!».

Οπως λέει ο Δήμος, δεν χρειάζεται να έχει κάποιος εξειδικευμένες γνώσεις ηλεκτρονικής ή μηχανικής για να φτιάξει το δικό του ρομπότ: «Αρκεί να "ψάχνεται" κάποιος. Πλέον, άλλωστε, υπάρχουν καταστήματα και στη χώρα μας όπου μπορεί κανείς να αγοράσει ένα ρομποτικό "κιτ" και, με τη φαντασία του και το μεράκι του, να δημιουργήσει μια έξυπνη μηχανή. Με τη χρήση των κατάλληλων αισθητήρων μπορείς να επιτύχεις σχεδόν τα πάντα -η ρομποτική είναι η επιστήμη του μέλλοντος αλλά και του παρόντος».

Πληροφορίες: www.grobot.gr

Μιλάει ο δικός μας Δήμος στην κάμερα του STAr και παρουσιάζει το ηλεκτρονικό λουλούδι του...

Μέρα που διάλεξαν κι αυτοί για να βγουν... Τρίτη και 13! Σίγουρα δεν είναι προληπτικοί. Ας τους καλωσορίσουμε. Κάθε καινούρια αρχή στο διαδίκτυο, που δεν είναι στο πόδι, είναι καλοδεχούμενη. Και τούτη εδώ η δουλειά δείχνει να είναι καλοδουλεμένη. Άσε που τη βγάζει ένας ακομα Θεοδωράκης, ο Σταύρος, με μια πλειάδα καταξιωμένων ανθρωπων στα μέσα ενημέρωσης. Κι ας είναι από τα Χανιά ο Σταύρος Θεοδωράκης... Δε βαριέσαι, λεπτομέριες...

• Πατήστε ΕΔΩ για να τους δούμε.

Μια εικόνα απο τον περίβολο του οικοπέδου που η Νομαρχία Αθηνών σχεδίαζε να χτίσει το διοικητήριο της. Η πρώτη, μεγάλη, δική μας νίκη.

Και ξαφνικά το απόγευμα της Δευτέρας 12/10 το οικόπεδο επί των οδών Αίμωνος – Δημοσθένους – Ευκλείδου και στον περιφραγμένο χώρο όπου μεχρι πριν μερικούς μηνες γίνονταν εργασίες για την ανέγερση του διοικητηρίου της Νομαρχίας Αθηνών, γέμισε αφίσες που λένε: “Προσεχώς ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ – Με τον αγώνα της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνος αντί για το διοικητήριο της Νομαρχίας, εδώ θα γίνει σχολείο!” με την υπογραφή της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα.

Εβδομήντα αφίσες Α3 χρειάστηκαν, οι πενήντα κίτρινες και οι είκοσι λευκές και μια ώρα δουλειάς για να “γεμίσει” όλος ο περιφραγμένος χώρος.

Οι κάτοικοι κοιτάζουν καθώς περνούσαν και δεν πίστευαν στα μάτια τους. “Είναι δυνατόν;” λέει ένας και κουνάει δύσπιστος το κεφάλι του. Ναι, με τον αγώνα μας την πίστη μας ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα και με την επιμονή μας στο στόχο, είναι δυνατόν.

Η απόφαση πάρθηκε. Αυτό είναι δεδομένο. Και, όπως μέχρι σήμερα παρακολουθούσαμε από κοντά το θέμα και δεν αφήσαμε τίποτα να πάει χαμένο, έτσι και στο μέλλον θα επιμείνουμε μέχρι να δούμε να χτίζεται το σχολείο.

Το μήνυμα είναι σαφές: Μπορούμε να τα καταφέρουμε αν είμαστε ενωμένοι και το πιστέψουμε. Έτσι θα πάμε και την Τετάρτη στο 4ο Δημοτικό Διαμέρισμα στη δημόσια διαβούλευση. Όσο κι αν δεν την πιστεύουν αυτοί που την κάνουν, εμείς αγαπούμε την περιοχή μας και θα είμαστε εκεί...