Δεν πενηντάρισα μόνο εγώ. Κι ο Aστερίξ έκανε το ίδιο. Θα μου πείτε ίδιοι είναι οι άνθρωποι και τα κινούμενα σχέδια; Σωστά, αλλά μ' αυτά μεγαλώσαμε εμείς, η συντροφιά τους μας άρεσε, αυτά αγαπήσαμε.
Έτσι λοιπόν στο χωριό που όλοι γνωρίζουμε καλά πέρασαν 50 ολόκληρα χρόνια.
Πενήντα χρόνια, φιλίας, θαυμάτων, καυγάδων, καρπαζιών μετά μουσικής και πολλών άλλων τρελών καταστάσεων.
Ο Uderzo δημιούργησε για τα 50 χρόνια από τη γέννηση του Αστερίξ, του Οβελίξ, του Πανοραμίξ και όλων των υπολοίπων σαματατζήδων ένα εορταστικό τεύχος που θα κυκλοφορήσει σήμερα 22 Οκτωβρίου 2009. Και όπως πάντα οι πληροφορίες που υπάρχουν για το κάθε νέο επόμενο τεύχος είναι οι εξής πολλές: καμμιά! Η έκπληξη θέλει και την προετοιμασία της βλέπετε.

Παράλληλα με αυτό το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών -I.F.A - έχει ετοιμάσει σε συνεργασία με μας μια έκθεση - γνωριμία με θέμα τον Αστερίξ για τις 29/10/09. Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στο Bistrot, στο κτίριο του IFA στην οδό Σίνα 31 - τηλ.: 210 3398 600, www.ifa.gr.

Ειδικός προσκεκλημένος της εκδήλωσης είναι ο ACDE, o σχεδιαστής του Λούκι Λουκ που θα συμμετάσχει σε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης στις 7.00 μμ (Auditorium, IFA) με θέμα :"Αστεριξ και bande desinne, ένα παγκόσμιο φαινόμενο". Στη συζήτηση συμμετέχουν οι: Αρης Μαλανδράκης (δημοσιογράφος), Στάθης Σταυρόπουλος (σκιτσογράφος), Γιάννης Σκαρπέλος (πανεπιστημιακός), Χρήστος Χωμενίδης (συγγραφέας). Συντονιστής θα είναι ο Κωστής Κατσακιώρης (δημοσιογράφος).

Στην έκθεση σχεδιάζεται να έρθουν σημαντικά άτομα του πολιτισμού και του χώρου των κόμικς.

Ο γιατρός κ. Καλομοίρης που φέραμε στο σχολείο για να συζητήσουμε για τη γρίπη ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός στην αποψινή συνάντηση. Ήρεμος, ήσυχος κι απλός μας διαβεβαίωσε ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας. Τα ΜΜΕ κάνουν τη ζημιά.

Κι εμείς, καμιά 150αριά γονείς που ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα των Συλλόγων Γονέων των 54 Γυμνασίου και Λυκείου της Αθήνας μείναμε άναυδοι από την ειλικρίνειά του.

Αλλά αυτός είναι ο κ. Καλομοίρης. Πρώην πρόεδρος του 4ου Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων και αντιδήμαρχος για ένα διάστημα, αρμόδιος για θέματα υγείας στο Δήμο Αθηναίων, δεν μπορούσαμε να έχουμε καλύτερη επιλογή.

Την αρχή μας μίλησε για τις ιώσεις και προσπάθησε να μας κάνει καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται. Πώς δηλαδή μερικές φορές παρεξηγούμε τα πράγματα. Πολλοί πυρετοί δεν οφείλονται στο κρύο, αλλά στους ιούς που γνωρίσαμε από τα ηλεκτρονικά μικροσκόπια. ΟΙ ιώσεις εξαπλώνονται πιο εύκολα σε κλειστούς χώρους. Και μεταδίδονται από την αναπνευστική οδό – αερογενώς. Ο άνθρωπος που έχει πρόβλημα βήχει και βγάζει τους ιούς. Οι ιοί δεν έχουν ειδικό βάρος. Αρκεί αν ανοίξουμε ένα παράθυρο και ο ιός φεύγει.

Το 1957 είχαμε πανδημία ασιατικής γρίπης. Η τελευταία γρίπη παρουσιάστηκε στο Μεξικό και μεταλλάχθηκε από τους χοίρους. Εκεί οι κοινωνικές συνθήκες διαβίωσης είναι πολύ χάλια. Χώρα φτωχή το Μεξικό και η ίωση δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα. Από εκέι απλώθηκε μέσω των ταξιδιωτών σε όλο τον κόσμο.

Έχω παρακολουθήσει, είπε ο γιατρός, πολλά συνέδρια ιατρικά. Και μέχρι στιγμής αυτό που βλέπω είναι ότι αυτή η γρίπη δεν είναι η πιο φονική από τις άλλες. Στα 1300 άτομα που έχουν έρθει στο ιατρείο μου τους τελευταίους τρεις μήνες μόνο τρία (3) γριπώδη περιστατικά έχουν καταγραφεί.

Τα ΜΜΕ όλου του κόσμου βομβάρδισαν με τρομερές ειδήσεις και φόβισαν τους ανθρώπους. Ειλικρινά σκέφτηκα μήπως ο πανικός αυτός έχει σχέση με τις φαρμακευτικές εταιρίες.

Η σημερινή πραγματικότητα: Σας καθησυχάζω απολύτως και υπεύθυνα. Όπως είπα και πριν η συμπεριφορά της γρίπης είναι όπως όλα τα γριπώδη περιστατικά. Χτυπά τις ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού. Αυτοί και πρέπει να εμβολιαστούν. Κανείς άλλος δεν κινδυνεύει. Σε ότι αφορά το σχολείο χρειάζεται προσοχή. Αλλά όχι φόβος.

Συμπτώματα υψηλού πυρετού, πόνοι και αδυναμία είναι συμπτώματα γρίπης. Αν διαπιστώσουμε κάτι τέτοιο πρέπει άμεσα να πάμε στο γιατρό. Αυτό μπορεί να κρατήσει τρεις με τέσσερις μέρες.

Μια παρενέργεια της γρίπης είναι η πνευμονία. Εκεί χρειάζεται αντιβίωση και θεραπεία. Λέω προς τους καθηγητές να μην έχουν κανένα πανικό. Να μη φτάνουν σε ακρότητες. Να είναι λίγο πιο ανεκτικοί. Γιατί υπάρχει και η φοβία και ενδεχομένως να υπάρξει και μια υπερβολή.

Οι γονείς ρωτούν, θέλουν να μάθουν: Κατά πόσο είναι ασφαλές το να κάνεις εμβόλιο και πού μπορεί να πιστοποιηθεί ότι υπάρχει πρόβλημα;

Ο γιατρός είναι ο μόνος που θα κρίνει και θα στείλει το παιδί στο νοσοκομείο για περαιτέρω εξετάσεις, τονίζει. Σε ότι αφορά το εμβόλιο. Στη Γαλλία και στη Σουηδία απαγορεύτηκε. Εγώ δεν θα το κάνω, ούτε και στα παιδιά μου.

Άλλη ερώτηση: Η παιδίατρος μου λέει να κάνω εμβόλιο στα παιδιά μου.

Σέβομαι τη άποψη της. Αλλά κι εγώ δεν μιλάω έτσι. Έχω ολόκληρη βιβλιογραφία. Τα φάρμακα για την αντιμετώπιση του προβλήματος δεν πρέπει να γίνονται κάτω από πίεση.

Κι αν ένα παιδί κάνει πυρετό δίνουμε ασπιρίνη; Ο γιατρός είναι απόλυτος. Ποτέ. Μόνο Depon ή ponstant.

Οι γονείς είχαν απορίες πολλές και τις διατύπωσαν. Και ο κ. καλομοίρης ήταν αφοπλιστικά απλός. Τελικά ήταν καλή ιδέα να έρθει στο σχολείο για ενημέρωση. Όσο για το επόμενο θέμα “Η βία και η παραβατικότητα έξω από τα σχολεία” που συζητήσαμε αμέσως μετά καλύτερα να τα πούμε αύριο, γιατί το θέμα είναι μεγάλο και “απλώθηκε” και με δικιά μας υπαιτιότητα.

Τα παιδιά μας μας χρειάζονται κοντά τους... Να πάμε απόψε στη συνάντηση στο σχολείο. Ότι δουλειές κι αν έχουμε καμιά δεν είναι πιο σημαντική...

Την πρώτη μας μεγάλη συνάντηση οργανώνουμε σήμερα το απόγευμα στις 6 στο σχολείο που πηγαίνει Ο Λάμπρος. Πρόκειται για μια πρόσκληση των Συλλόγων Γονέων των 54 Γυμνασίου και Λυκείου της Αθήνας.

Οι δύο Σύλλογοι καλούν από κοινού τους γονείς των δύο σχολείων  στην ομιλία – ενημέρωση του ειδικού παθολόγου λοιμοξιολόγου κ. Καλομοίρη με θέμα τη γρίπη.

Ενδιαφέρον θέμα μετά την τρομοκρατία που έχουμε υποστεί από τα ΜΜΕ. Ευκαιρία να μάθουμε, υπεύθυνα, τι πρέπει να κάνουμε. Χωρίς πανικό και φοβίες. Για να δω ποιοι και πόσοι γονείς θα ξεκλέψουν λίγο χρόνο (Τετάρτη είναι, τα μαγαζιά είναι κλειστά…) για να τον αφιερώσουν στα βλαστάρια τους.

Είναι ακόμα ένα πολύ σοβαρό θέμα που ίσως δεν θα έπρεπε να εμβόλιμο, αλλά αυτοτελές. Πρόκειται για το σοβαρό θέμα επιθέσεων σε μαθητές του σχολείου μας.

Ναι, συμβαίνουν κι αυτά… Δυστυχώς έχουμε ήδη δύο κρούσματα στο σχολείο μας, όπου νεαρά άτομα έξω από το σχολείο απειλούν, χειροδικούν και κλέβουν από μαθητές χρήματα ή κινητά τηλέφωνα. Και όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που τα παιδιά μας πάνε ή φεύγουν από το σχολείο. Οι «συμμορίες» αυτές δεν είναι κάτι καινούριο... Χρόνια «δρουν» όχι οργανωμένα, ευκαιριακά. Κατά καιρούς μάλιστα και οι εφημερίδες δίνουν χώρο αναφερόμενες στο πρόβλημα. Το ζήτημα έχει πάρει διαστάσεις, καθώς σύμφωνα με την ασφάλεια, στην ευρύτερη περιοχή έχουν παρουσιαστεί περισσότερα από δεκαπέντε κρούσματα.

Δεν ξέρω τι μπορούμε να περιμένουμε από την αστυνομία αν και θα έπρεπε να αναλάβει το μερίδιο ευθύνης που της αναλογεί, αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Να μιλήσουμε άμεσα στα παιδιά μας, να φροντίσουμε μην πηγαίνουν ή να φεύγουν μόνα τους αλλά με παρέα στο σχολείο και για ότι τους συμβεί να μιλάνε.

Τα χειρότερα συμβαίνουν ακριβώς επειδή κρατάμε το στόμα μας κλειστό. Αυτό πρέπει να το έχουμε υπόψη μας, πάντα…

• Δείτε ΕΔΩ την πρόσκληση των δύο Συλλόγων Γονέων.