Πάντα μου άρεσαν τα σκίτσα και τα γραφτά του Στάθη Σταυρόπουλου. Τον παρακολουθούσα από τον καιρό που έκανε σκίτσα το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, στα ΝΕΑ και βέβαια στην καθημερινή του στήλη στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

Έχει έναν τρόπο στο γράψιμό του που ομολογώ πως, ως αναγνώστη, με παρασύρει,. Έτσι δεν υπάρχει μέρα που να δω, να μη «ρουφήξω» τα κείμενα του.

Και να. που σήμερα «άγγιξε» ένα θέμα, που πέρα από δίκαιο, αφορά και μια καλή συνάδελφο και φίλη, την Ματίνα Παπαχριστούδη.

Διαβάστε το και θα καταλάβετε… Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το θέμα είναι καθαρά δημοσιογραφικό. Δεν είναι όμως. Πρόκειται για τις «γκρίζες» πλευρές ενός επαγγέλματος που όταν το φωτίζουν οι προβολείς της δημοσιότητας μοιάζει λαμπερό.

Αλλά κι εδώ υπάρχουν οι αδικίες κι εδώ υπάρχουν δυστυχώς, οι δύσκολες καταστάσεις…

Και υπάρχουν συχνά και στο δικό μας χώρο. Κατάφορες αδικίες για τις οποίες τα αρμόδια συνδικαλιστικά όργανα τις παρακολουθούν απαθείς σαν θεατές. Κι όμως, άλλος θα έπρεπε να είναι ο ρόλος τους.

Δεν είναι δυνατόν να ξανακυκλοφορεί ο "Ελεύθερος Τύπος" και η εκπρόσωπος των εργαζομένων να μην προσληφθεί στο νέο φύλλο... Και όμως συμβαίνει...

Δυστυχώς...

Ο Νότης Περγιάλης, ως στιχουργός, σε τραγούδια που αγαπήσαμε... Πολύπλευρο ταλέντο...

Ενας σπουδαίος συγγραφέας και στιχουργός, ένας αξιολογότατος ηθοποιός, ένας ευαίσθητος και γλυκύτατος άνθρωπος, ο Νότης Περγιάλης, που τα τελευταία χρόνια ζούσε στους Αγ. Θεοδώρους Κορινθίας, «έφυγε» χτες από κοντά μας σε ηλικία 89 χρόνων. Ανήσυχος και δραστήριος πάντα, εραστής μέγας της τέχνης του, δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Ανέβαζε παραστάσεις με νέους ανθρώπους στην πόλη όπου ζούσε. Ανθρωπος πολιτικοποιημένος, κοντά πάντα στους αγώνες του ΚΚΕ και στην πάλη για την ειρήνη, πριν 3 χρόνια είχε δηλώσει στον «Ριζοσπάστη»: «Εμείς, σαν λαός, δε σκύψαμε το κεφάλι και ούτε πρόκειται να το σκύψουμε. Είμαστε λαός που θυμώνει και δεν ξεχνάει. Είναι ακατανόητο τι κατεργάζονται για τους λαούς. Καινούρια αίματα; Καινούριες περιπέτειες και διώξεις; Δε θα περάσουν αυτά. Υπάρχει τεράστια πείρα στους λαούς. Οι λαοί ξέρουν να αμυνθούν. Υπάρχει ο λόγος που δε σβήστηκε ακόμα ούτε από τα δέντρα, ούτε από τις πολιτείες, ούτε από τα χωριά. Αν έρθει άλλος ένας τρόπος για να καταπιέσουν τους λαούς, δε θα περάσει. Γιατί οι λαοί ξέρουν».

Γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου του 1920 στα Ανώγεια Σπάρτης. Σπούδασε στο Θεατρικό Σπουδαστήρι του Βασίλη Ρώτα. Από το 1949 εργάστηκε ως ηθοποιός και συγγραφέας στο θέατρο, τον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο. Εγραψε πολλά θεατρικά έργα όπως «Το κορίτσι με το κορδελλάκι», «Χρυσό χάπι» και «Αντιγόνη της Κατοχής» (Λαϊκό θέατρο Μάνου Κατράκη 1954, 1958 και 1960 αντίστοιχα) κ.ά.

Είναι ο στιχουργός του διάσημου τραγουδιού «Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι», τη μουσική του οποίου έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις. Επίσης στιχουργός των τραγουδιών «Ο λεβέντης», «Τι να την κάνω τη χαρά», «Το μπλόκο της Καισαριανής» που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης, του τραγουδιού «Γκρεμισμένα σπίτια» με μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου, «Νυφιάτικο τραγούδι» κ.ά.

«Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», σε σενάριο των Νότη Περγιάλη και Γεράσιμου Σταύρου, αποτελεί την τηλεοπτική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη. Η σειρά προβλήθηκε το 1975 σε 50 σαρανταπεντάλεπτα επεισόδια.

Συγγραφέας των βιβλίων «Οταν σηκώθηκαν τα δένδρα» (νουβέλα 1971), «Ο Ατάρ δεν πεθαίνει ποτέ» (1971), «Το κόκκινο πουλί», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» κ.ά. Επίσης των θεατρικών έργων «Η γειτονιά του Τσέχωφ» (1976) «Μαγική πόλη» (1963), «Ανοιξε την πόρτα» (1986) κ.ά.

• Τα στοιχεία είναι παρμένα από το σημερινό ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Και εδώ ο Νότης Περγιάλης παίζει, ως ηθοποιός, στην ταινία "Τα κόκκινα φανάρια".  Γλυκός, απλός κοντά στον κόσμο πάντα...

Τα παιδιά περιφρουρούν την κατάληψή τους. Όμορφα, χωρίς παρατράγουδα. Από αύριο το σχολείο θα είναι ξανά ανοιχτό.

Ξημερώματα Δευτέρας στο σχολείο του γιου μου έχουν κάνει κατάληψη. Γυμνάσιο που συστεγάζεται με το 54 Λύκειο Αθηνών. Το τηλεφώνημα που «έπεσε» από τη διευθύντρια κ. Λιάσκου ήταν γεμάτο αγωνία. «τα παιδιά έκλεισαν το σχολείο – χωρίς ιδιαίτερα αιτήματα».

Έντεκα η ώρα η διευθύντρια έχει καλέσει το 15μελές μαθητικό συμβούλιο και το σύλλογο γονέων. Κουβεντιάζουμε. Τα παιδιά έχουν καταθέσει τα αιτήματά τους. Ανάμεσά τους έχουν βάλει και την κακή συμπεριφορά ορισμένων καθηγητών, η απολύμανση του σχολείου και βεβαίως το πάγιο αίτημα για δημόσια δωρεάν παιδεία. Αίτημα που παλεύουμε από τη γενιά μας.

Η κουβέντα γίνεται σε καλό πλαίσιο. Δεν υπάρχει πίεση. Από τα πράγματα φαίνεται  ότι τα παιδιά αναλαμβάνουν από αύριο να σταματήσουν την κατάληψη και να επιστρέψουν στα μαθήματά τους.

Είναι να τα χαίρεσαι τέτοια παιδιά. Έχουν άποψη και θέση και τη διεκδικούν. Όσο μικρά κι αν είναι δείχνουν ώριμα. Το πρόβλημά τους φαίνεται να επικεντρώνεται πιο πολύ σε έναν καθηγητή.. Είναι πάντως ζωντανά και το δείχνουν. Και είναι αυθόρμητα ακόμη και στα λάθη τους. Δεν είναι υποκινούμενα από κανέναν…

Και στην πόρτα είχαν πλάκα… Όταν μπήκα, ρώτησαν ποιος είμαι και τι θέλω για να μου ανοίξουν. Δήλωσα την ιδιότητά μου και πέρασα. Στο δεύτερο όροφο, στην αίθουσα των καθηγητών, συνεδριάζει η διευθύντρια και η υποδιευθύντρια με το 15μελές μαθητικό συμβούλιο και το σύλλογο γονέων…

Να πω ότι δεν χάρηκα που τον είδα ξανά στα περίπτερα, ύστερα από την περιπέτεια του καλοκαιριού, τα ξαφνικό κλείσιμο και το «λουκέτο» της Γιάννας που άφησε στο δρόμο 450 οικογένειες εργαζομένων.,

Τίποτα δεν θυμίζει τον «Ελ. Τύπο» που υπερηφανεύονταν  ότι σχεδίασαν οι Ισπανοί γραφίστες. Ακόμα και το λογότυπο του τίτλου «επέστρεψε» στην εποχή Βουδούρη. Αν έπαιρνε στη θέση τους και τους εργαζόμενους εκείνου του εντύπου όλα θα ήταν καλύτερα.

Εξήντα τέσσερις σελίδες ήταν το σημερινό φύλλο. Θα το δούμε και αύριο με περισσότερη προσοχή. Καλοτάξιδοι να είσαστε αδέλφια!

Δείτε περισσότερα ΕΔΩ

Από τη σημερινή συγκέντρωση στο 4ο Διαμέρισμα. Φίσκα η αίθουσα. Φυσικά υπάρχουν και πολύ καλύτερες φωτογραφίες. Αυτή έχει τραβηχτεί με το κινητό μου χωρίς φλας.

Αυτό που ζήσαμε το πρωί της Κυριακής ήταν κάτι το εκπληκτικό. 11.30 το μεσημέρι δεν έπεφτε καρφίτσα από τον κόσμο που είχε έρθει να πάρει μέρος στη δική μας διαβούλευση. Ναι, ο κόσμος ενδιαφέρεται πραγματικά και θέλει να μάθει για το εγχείρημα του Δήμου. Το βίντεο και η καλή δουλειά του Κώστα Κίτσιου έδωσε και στον τελευταίο να κατανοήσει για τι πράγμα μιλούμε. Και η Κική η πολιτικός Μηχανικός μας βοήθησε τα μέγιστα καθώς με απλά λόγια ανέλυσε όλη την υπόθεση “τακτοποίησης” και όχι ανάπλαση του πολεοδομικού σχεδίου.

Ο προβολέας από το κομπιούτερ, η καλή, δική μας, μικροφωνική οι άνθρωποι που μίλησαν και, επιτέλους ακουγόντουσαν, όλα ήταν καλά. Τα πάντα κύλησαν πέρα από τις προσδοκίες μας. Μικρή εξαίρεση αποτέλεσε η προσπάθεια που έγινε να χαλάσουν την εκδήλωση από ανθρώπους του Δήμου που ήρθαν αν υπερασπισθούν το έργο του κατέληξε σε φιάσκο. Και η καημένη η πρόεδρος του Διαμερίσματος κ. Καραγιάννη ήταν να την λυπάσαι στον άχαρο ρόλο της υπεράσπισης του έργου της πλειοψηφίας του Δήμου.

Θετικά καταγράψαμε την παρουσία δύο δημοτικών συμβούλων, της κ. Πορτάλιου από την παράταξη της Ανοιχτής Πόλης και του κ. Αναγνωστόπουλου από την παράταξη της Αθήνας ΑλλάΖΕΙ. Τοποθετήθηκαν ευθαρσώς, επαίνεσαν το έργο της Επιτροπής των Κατοίκων και δήλωσαν ότι θα είναι δίπλα μας σε κάθε στρατηγικό βήμα που θα αποφασίσουμε.

Από την άλλη μεριά οι κάτοικοι μίλησαν, τοποθετήθηκαν, ακούμπησαν στο πρόβλημα όπως αυτή το βιώνουν.

Είδαμε και ακούσαμε πρώτη φορά τα παιδιά του Συλλόγου για τον Πλάτωνα “Ευ πράττειν”. Και μας κέρδισαν. Έβαλαν μια πινελιά με συναίσθημα και ακούμπησαν τις καρδιές μας. Στην ίδια γραμμή πλεύσης, θύμισαν σε όλους την ιστορία αυτού του τόπου και ζήτησαν περισσότερο σεβασμό.

Δυο και, ολοκληρώθηκε η διαδικασία. Που συνεχίστηκε και στους διαδρόμους του πρώτου ορόφου του 4ου Διαμερίσματος. Εντύπωση καλή έκανε το πρώτο φύλλο της “Ακαδημίας Πλάτωνος” έστω και στην πρωτόλια μορφή της εκτύπωσης του, ενώ ακόμα και κάτω στο δρόμο ο κόσμος συζητούσε τις προτάσεις με τις ημερομηνίες σταθμούς που θα έχουμε μπροστά μας για να μπούμε εμπόδιο στα σχέδια τους.

Η συγκέντρωση ήταν πολύ καλή. Και το γεγονός ότι θορυβήθηκαν και προσπάθησαν να πάρουν το λόγο από την πλευρά του Δήμου, έστω και τα δευτεροκλασάτα στελέχη του δείχνει καθαρά ότι φοβούνται τη δύναμή μας.

Το επόμενο βήμα μας είναι η Ημερίδα με επιστημονικούς φορείς που θα αναδείξουν το πραγματικό ζήτημα της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Και η ημερομηνία θα ανακοινωθεί σύντομα...

• "Περπατήστε" λίγο τη γειτονιά μας με την κάμερα του Κώστα Κίτσιου. Πατήστε ΕΔΩ και... καλό σας ταξίδι!