Και μετά την Ανάσταση, για τους Ορθόδοξους, όλα είναι ένα σουβλιστό αρνί και έθιμα

PenaΧθες λύπη για το θάνατο του Ιησού, σήμερα χαρά για την Ανάσταση. Την πιστεύουν όμως; Όχι, δυστυχώς, όλα αποτελούν έθιμα, σουβλυστό αρνί αν ο καιρός το επιτρέπει και μαγειρίτσα... Η γιορτή του Πάσχα, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Επιπλέον, πολλά από τα έθιμά της προέρχονται από αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές της γονιμότητας. Και σήμερα Κυριακή, τσίκνα από τα σουβλιστα αρνιά, τσούγκρισμα με βαμμένα κόκκινα αυγά και στημένες οικογενειακές στιγμές... 

Ιστορική προέλευση: Το Πάσχα ήταν γιορτή των Εβραίων την οποία τηρούσαν σε ανάμνηση της απελευθέρωσής τους από την Αίγυπτο. Ο Χριστός όμως το κατάργησε και το αντικατέστησε με την τήρηση της Ανάμνησης του θανάτου του. (1 Κορινθίους 11:24) Το Πάσχα εισάχθηκε στη Χριστιανοσύνη μετά τους αποστολικούς χρόνους.

Ο καθηγητής θεολογίας Ν. Καλογεράς αναφέρει ότι “οι πρώτοι που εισήγαγαν τις ετήσιες γιορτές των Ιουδαίων στην εκκλησία δίνοντάς τους έννοια χριστιανική, ήταν οι εξ Ιουδαίων χριστιανοί, οι οποίοι και μετά τη μεταστροφή τους στη Χριστιανοσύνη εξακολουθούσαν να τηρούν τις γιορτές του ιουδαϊκού νόμου”. (Χριστιανική Αρχαιολογία, σ. 134, Αθήνα 1902, Έκδοση Α. Κωνσταντινίδης)

Ωστόσο, η Αγία Γραφή καταδίκαζε εκείνους που επέμεναν να τηρούν τον Ιουδαϊκό νόμο.—Γαλάτες 4:9-11.

Κουνέλια και λαγοί: Αυτά είναι σύμβολα της γονιμότητας τα οποία «προέρχονται από αρχαίες τελετουργίες και συμβολισμούς ειδωλολατρικών γιορτών της άνοιξης που γίνονταν στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή». —Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica).

Αβγά: Οι ιστορικοί συνδέουν τα αβγά του Πάσχα με τις ανοιξιάτικες γιορτές της γονιμότητας. Για παράδειγμα, ο καθηγητής Στίλπων Κυριακίδης, σε ειδική μελέτη του, τα συνδέει με την προσφορά αβγών κατά τη λατρεία θεών της γονιμότητας όπως ο Άττις, ο Άδωνις και άλλοι. Ο θάνατος και η ανάσταση του Άττιος γιορτάζονταν από 22 έως 25 Μαρτίου, «όπως περίπου και το Πάσχα». 

Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι δεν πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό, ακολουθώντας παραδόσεις και έθιμα που τον δυσαρεστούν. (Μάρκος 7:6-8)

Το εδάφιο 2 Κορινθίους 6:17 αναφέρει: «“Βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε”, λέει ο Ιεχωβά, “και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο”». Επομένως, όσοι θέλουν να ευαρεστούν τον Θεό, δεν γιορτάζουν αυτή τη γιορτή.

pasxa

Το Πάσχα είναι ο Ιουδαϊκός εορτασμός της θεϊκής απελευθέρωσης των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία το 1513 Π.Κ.Χ. Ο Θεός, έδωσε εντολή στους Ισραηλίτες να θυμούνται αυτό το σπουδαίο γεγονός κάθε χρόνο τη 14η ημέρα του ιουδαϊκού μήνα Αβίβ, ο οποίος ονομάστηκε αργότερα Νισάν.—Έξοδος 12:42· Λευιτικό 23:5.

Η λέξη «Πάσχα» προέρχεται από μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει «προσπέραση» και αναφέρεται στην περίπτωση κατά την οποία, ο Θεός γλίτωσε τους Ισραηλίτες από τη συμφορά που θανάτωσε κάθε πρωτότοκο στην Αίγυπτο. (Έξοδος 12:27· 13:15)

Προτού επιφέρει ο Θεός αυτή την καταστροφική πληγή, είπε στους Ισραηλίτες να τινάξουν στο ανώφλι και στους παραστάτες της πόρτας των σπιτιών τους το αίμα ενός σφαγμένου αρνιού ή κατσικιού. (Έξοδος 12:21, 22, υποσημείωση). Ο Θεός θα έβλεπε αυτό το σημείο και θα “προσπερνούσε” τα σπίτια τους, γλιτώνοντας έτσι τα πρωτότοκά τους.—Έξοδος 12:7, 13.

Ο Ιησούς γιόρτασε το Πάσχα στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. και αμέσως μετά εγκαινίασε έναν νέο εορτασμό: το Δείπνο του Κυρίου. (Λουκάς 22:19, 20· 1 Κορινθίους 11:20) Το γεύμα αυτό αντικατέστησε το Πάσχα, επειδή τηρείται σε ανάμνηση της θυσίας “του Χριστού [ο οποίος είναι] το πασχαλινό αρνί”. (1 Κορινθίους 5:7)

Η λυτρωτική θυσία του Ιησού είναι ανώτερη από την πασχαλινή θυσία επειδή ελευθερώνει όλους τους ανθρώπους από τη δουλεία στην αμαρτία και στον θάνατο.—Ματθαίος 20:28· Εβραίους 9:15. 

Δείτε περισσότερα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Ξημέρωσε όμορφη μέρα...

Posted in Τα δικά μου

Κυριακή, χαρά Θεού έξω... Ολοφώτεινη μέρα, λιόλουστη με ψυχρούλα γιατί είναι χειμώνας, αλλά γλυκιά. Ένα κλικ ήθελα να κάτσω στο μπαλκόνι μου να διαβάσω και να γράψω...

Αλλά μετά σκέφτηκα ότι αν την “αρπάξω” δεν είναι για κρεβάτι τέτοιες μέρες. Είναι κι αυτή η έρπουσα  τρομολαγνία των ΜΜΕ που μας “απειλεί” οπότε, θέλοντας και μη μαζευόμαστε...

Τώρα το κακό είναι ότι έχουμε “συνδέσει” μέσα μας τον ύπνο με την αργία της Κυριακής. Και λειτουργώντας “έξυπνα” λέμε “αφού μπορώ γιατί να μην κοιμηθώ. Κι αφού το θέλω τότε που δεν μπορώ επειδή πρέπει να σηκωθώ για να πάω δουλειά”.

Μύλος. Ψυχολογία που δεν είναι εύκολο να την παρακολουθήσεις αν δεν τη ζήσεις. Αλλά σήμερα είναι Κυριακή...

Πήγαμε με τον Λάμπρο χθες σινεμά και είδαμε το “2012”. Στην αίθουσα 4 του Village στου Ρέντη που είναι τεράστια δεν έπεφτε καρφίτσα. Πολύ ο κόσμος και με χιούμορ. Συχνά η πλατεία χειροκροτούσε με τις... αμερικανιές του έργου. Ήταν πάντως τεράστιο σε διάρκεια, κοντά τρεις ώρες κράτησε με τις διαφημίσεις και τα “προσεχώς”. Και εκπληκτικό στα κινηματογραφικά εφέ. “Ένιωθες” το τέλος του κόσμου να σε αφορά προσωπικά, ήταν κι αυτός ο ήχος με το Dolby...

Και ο σεισμός, το τσουνάμι, η ανάσα των ηθοποιών, ήταν κάτι που το ζούσες κι εσύ, ως θεατής. Αναρωτιέμαι τι κάνει όλα αυτά τα νέα παιδιά να τρελαίνονται με καταστροφολογικές ταινίες....

Επειδή πάντως η ταινία είναι τόσο αληθοφανής, αναγκάστηκε η NASA να βγάλει επιστήμονα της και να... διαψεύσει την ταινία. Δείτε το βίντεο αυτό. Το πήραμε από το Protagon. Δεν έχει ελληνικούς υπότιτλους για να καταλάβετε ακριβώς τι λέει αλλά όσοι έχετε στοιχειώδεις γνώσεις θα πιάσετε το... υπονοούμενο.

Ύστερα πήγαμε στην Ομόνοια και πήραμε τις σημερινές εφημερίδες. Είχα καιρό να το κάνω αυτό. Οι πάγκοι στο κέντρο της Αθήνας με τις κυριακάτικες εφημερίδες, ο κόσμος που κατεβαίνει από το Σάββατο για να τις αγοράσει... Κι εγώ που τις έχω νωρίς σήμερα για να τις διαβάσω...

Η ανακύκλωση γίνεται... παιχνίδι!

Posted in Επικαιρότητα

Μόνιμοι... κάτοικοι του "Χωριού της Ανακύκλωσης" έγιναν την Παρασκευή τα παιδιά, και αν κρίνει κανείς από την ενθουσιώδη συμμετοχή τους στα οικολογικά παιχνίδια, ο στόχος για τη διαμόρφωση οικολογικής συνείδησης σε μικρούς, αλλά και μεγάλους φαίνεται πως επιτυγχάνεται απόλυτα.

Οι εκδηλώσεις του ΣΚΑΪ και της Eurobank, που πραγματοποιούνται με την υποστήριξη του Δήμου Αθηναίων. συνεχίζονται και το Σαββατοκύριακο, με δράσεις για μικρούς, αλλά και για μεγάλους σε απευθείας μετάδοση από το WebTV του σταθμού.

Έτσι, το Σάββατο, από τις 10 το πρωί έως τις 3 μετά το μεσημέρι, τα παιδία μαζί με παιδαγωγούς και καλλιτέχνες θα μπορούν να δημιουργήσουν έργα από ανακυκλώσιμα υλικά και να συνθέσουν την πόλη που ονειρεύονται, μέσα από μια πρωτότυπη κατασκευή.

Δώδεκα με 2 το μεσημέρι ο Άρης Πορτοσάλτε θα κάνει ραδιοφωνική εκπομπή από το χωριό της Ανακύκλωσης.

Τα περίπτερα, με όλα τα συστήματα διαχείρισης των υλικών που υπάρχουν στη χώρα μας, θα λειτουργούν το Σάββατο από τις 10 το πρωί έως τις 6 το απόγευμαΚυριακή, από τις 10 το πρωί έως τις 3 μετά το μεσημέρι.
και την

Αλλάζουμε τα... φώτα στη σπατάλη ενέργειας

Απο τις 3 έως τις 6 το απόγευμα θα γίνεται ανταλλαγή παλαιών λαμπτήρων με νέους λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας.

Τα βιβλία δεν πάνε χαμένα

Πέραν όλων των άλλων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει αυτή τη επαναχρησιμοποίησης βιβλίων, που θα λάβει χώρα το Σάββατο.

Όπως εξήγησε στο ΣΚΑΪ ο πρόεδρος της ΜΚΟ "Καραβάνι της Αλληλεγγύης", οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να φέρουν στο Σύνταγμα παλιά βιβλία, τα οποία θα χαρίζει, με σκοπό να επαναπροωθηθούν. "Δίνουμε νέα αξία στα παλαιά αντικείμενα και νέα ζωή στα βιβλία", είπε χαρακτηριστικά ο Κωνσταντίνος Παπαδηγενόπουλος.

"Το Καραβάνι της Αλληλεγγύης"
θα βρίσκεται το Σάββατο στο Σύνταγμα, τη Γλυφάδα και την Κηφισιά (στα δημαρχεία) από 08:00 – 14:00, όπου ειδικοί θα ενημερώνουν για το πρόγραμμα.

Υπαίθρια έκθεση φωτογραφίας

Όσοι βρεθούν το τριήμερο στην πλατεία Συντάγματος αξίζει τον κόπο να περιηγηθούν στην υπαίθρια έκθεση φωτογραφίας με τη συνεργασία της Ελληνικής Lomographic Εmbassy και της gallery Μ55.

Έξι φωτογράφοι lomo-γραφούν για τo περιβάλλον: Ηλίας Κοσίντας, Αθηνά Καζολέα, Μαρίλη Κωσταντινοπούλου, Γιώργος Κουβαράς, Γιάννης Φουντουλάκης, Στεφανία Μιζάρα.

Οι lomo-φωτογραφίες δίνουν μια άλλη διάσταση στην οπτική αντιμετώπιση των απορριμμάτων, από τους σκουπιδοντενεκέδες της Αθήνας, στις χωματερές και τα κέντρα ανακύκλωσης, ακολουθώντας το σλόγκαν “Reduce, Re-use, Recycle”.

  • Δείτε περισσότερα για το θέμα ΕΔΩ

Η πόλη «βάζει» τα γιορτινά της...

Posted in Τα δικά μου

Είμαι βέβαιος ότι το προσέξατε... Η πόλη αλλάζει και βάζει τα γιορτινά της. Αντιγράφουμε τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους που κάνουν, ηθελημένα, πιο μεγάλη την περίοδο των γιορτών ή έχουμε πραγματικά ανάγκη να ξεφύγουμε από τη σκληρή πραγματικότητα και να καταφύγουμε στη δύναμη, τη χαλάρωση, την εξιλέωση που δίνει το γιορτινό χρώμα;

Δεν ξέρω, αλλά μέρα τη μέρα το νιώθω ότι όλο και περισσότερες βιτρίνες καταστημάτων «φωτίζονται» με τα χριστουγεννιάτικα ντεκόρ ενώ ο Δήμος Αθηναίων στολίζει με ηλεκτρικές φωτεινές γιρλάντες τους κεντρικούς δρόμους προκειμένου ο δήμαρχος να τα έχει έτοιμα όταν φωταγωγήσει την πόλη γιορτινά.

Είδα προχθές στις 11.30 τη νύχτα, που επέστρεφα από την εφημερίδα, συνεργεία του Δήμου με γερανοφόρα οχήματα να κάνουν αυτή τη δουλειά στη Δυρραχίου...

Ακόμα και επιχειρήσεις στον Κηφισό στόλισαν δέντρα με φωτάκια στον προαύλιο χώρο τους ή έντυσαν την πρόσοψή τους με λαμπτήρες που δίνουν το σχήμα του δέντρου και εύχονται στους περαστικούς χρόνια πολλά.

Και είμαστε ακόμα στο Νοέμβρη! Αλλά και στα ζαχαροπλαστεία και τους φούρνους της γειτονιάς μπορεί κανείς να βρει ήδη μελομακάρουνα και κουραμπιέδες προκειμένου να αγοράσει για το σπίτι.

Μάλλον τη χρειαζόμαστε, μέσα μας, αυτή την αλλαγή για να νιώσουμε καλύτερα. Τόσο πολύ αμερικανάκια αποκλείεται να γίναμε από τη μια στιγμή στην άλλη...

Μια κινηματογραφική πρόταση...

Posted in Επικαιρότητα

Σαββατοκύριακο έρχεται. Να μια καλή πρόταση για έξοδο. Η ταινία είναι αφιέρωμα στην ελπίδα και αναφέρεται στη ζωντανή ιστορία αυτού του τόπου. Καλό είναι να έχουμε μνήμη σαν λαός.

Η προφορική ιστορία, που είναι μέρος της σύγχρονης ιστορικής έρευνας, στηρίζεται στις μαρτυρίες των αφανών και ανωνύμων.
Εκείνων που τους ονομάζουμε «χωρίς φωνή» γιατί η επίσημη ιστορία επιδεικτικά τους αγνοεί.
Όμως, πρόκειται για τις μαρτυρίες και τα βιώματα όλων αυτών που σήκωσαν το βάρος της ιστορίας και οι μαρτυρίες τους αποκαλύπτουν τη ψυχική δύναμη η οποία τροφοδοτεί την ιστορική δυναμική.
Επιπλέον, αυτές οι μαρτυρίες, επισημαίνουν τις δυνατότητες που εκδηλώθηκαν στην εξέλιξη της κοινωνίας και χάθηκαν.
Η ταινία αποκαλύπτει το βαρύ ιστορικό τραύμα που υπέστη η χώρα μας και που αποκρύβεται συστηματικά.
Επιτρέψτε μου να πω, ότι είμαι υπερήφανη που συνάντησα αυτές τις γυναίκες και μέτρησα ξανά τον κόσμο με έναν άλλο πήχυ.
Λαοί χωρίς μνήμη είναι λαοί χωρίς μέλλον.

Αλίντα Δημητρίου

Η Ζωή στους Βράχους, 2009
Video. Έγχρωμη. Διάρκεια: 98 min

Σενάριο – Σκηνοθεσία: Αλίντα Δημητρίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Αφροδίτη Νικολαίδου
Φωτογραφία: Αλέξης Γρίβας – Αφροδίτη Νικολαίδου
Μοντάζ: Ηλέκτρα Βενάκη

  • Προβάλλεται στον κινηματογράφο Τριανόν από 19 Νοεμβρίου

Και ξαφνικά «ανακάλυψαν» την ιστοσελίδα μου...

Posted in Τα δικά μου

Τόσες «επισκέψεις» μέχρι το απόγευμα μιας μέρας δεν είχε δεχτεί ποτέ η ιστοσελίδα μου. Χίλιες μαζεμένες! Σαν πολλές μου φαίνονται για ένα site που κινείται σε πολύ χαμηλούς τόνους και δεν έχει ενδιαφερθεί ποτέ να διαφημιστεί πλατιά.

Τι προέκυψε λοιπόν και ήρθε τόσος κόσμος; Κοιτάζω προσεκτικά τις τελευταίες δημοσιεύσεις και προσπαθώ να δώσω μια εξήγηση. Δύσκολο. Η θεματολογία μου είναι ίδια εδώ και χρόνια. Προσπαθώ να βρίσκομαι κοντά στον άνθρωπο, να αναδεικνύω τα αληθινά προβλήματα της ζωής, να πατάω τα πόδια μου γερά στη γη.

Δεν με ενδιέφεραν ποτέ η λογοτεχνία και η προσέγγιση των πραγμάτων από την πλευρά αυτή. Προσωπικές επιλογές είναι αυτές, όπως και προσωπικό είναι το site. Κι αυτό το ξέρουν οι φίλοι που με παρακολουθούν και καμιά φορά μου λένε ότι το βρίσκουν ενδιαφέρον.

Τελευταία έχω αποκτήσει και αναγνώστες μέσα από τα on line παιχνίδια «Φυλετικές Μάχες» και «Travian». Έχω βάλει την ηλεκτρονική μου διεύθυνση στο προφίλ μου και ως φαίνεται δεν είναι μόνο πιτσιρικάδες αυτοί που παίζουν στα παιχνίδια, αλλά και πολλοί μεγάλοι. Ήδη έχω θετικά μηνύματα. Άνθρωποι, υποτίθεται «εχθροί» στον εικονικό κόσμο του internet που επικοινώνησαν μαζί μου για να μου πουν ένα καλό λόγο για τη δουλειά μου. Και ενδείξεις ότι αποκτά αναγνωστικό κοινό και στην Κύπρο.

Το πιο ωραίο όμως είναι ότι κάποιοι δίνουν το «στίγμα» τους ότι διαβάζουν με το να σχολιάζουν τα κείμενα και να καταθέτουν την άποψή τους. Το site είναι δυναμικό και δίνει αυτή τη δυνατότητα. Τα σχόλια «ανεβαίνουν» αυτόματα, χωρίς λογοκρισία. Εννοείται ότι, ως διαχειριστής, εάν προκύψει υβριστικό μήνυμα, έχω την τεχνική δυνατότητα να το «κατεβάσω», αφού δω την πραγματική ταυτότητα εκείνου που το έστειλε. Ευτυχώς, μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει τέτοιο πρόβλημα.

Οι αναγνώστες μου δείχνουν να «ξέρουν» γιατί είναι εδώ και τι περιμένουν να δουν από μένα. Θέλω λοιπόν να σας ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που μου δείχνετε. Τελικά το διαδίκτυο είναι ένα εργαλείο δουλειάς φτάνει να το χειριστεί κανείς σωστά...

Ανοίγει ξανά ο διάλογος για το Ασφαλιστικό

Posted in Δημοσιογραφικά

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 20/11/2009

Το διαβάζω και δεν το πιστεύω… Πάλι το Ασφαλιστικό είναι το πρώτο ζήτημα για το οποία καλούνται σε συζήτηση, από Δευτέρα, από το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, τα συνδικάτα του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα για τις αλλαγές που θα προκύψουν στο Ασφαλιστικό.

Τις σχετικές επιστολές έστειλε ο υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος καλώντας τα προεδρεία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ να προσδιορίσουν από κοινού τις προϋποθέσεις αυτού του διαλόγου.

Βιάζονταν μάλιστα να παρουσιάσουν τις προτάσεις γύρω από τις παρεμβάσεις που σκοπεύουν να προωθήσουν στο Ασφαλιστικό και οι οποίες απασχόλησαν και τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου της περασμένης Τετάρτης, αλλά και τις συσκέψεις των συναρμόδιων υπουργείων (Οικονομίας, Εργασίας, Εσωτερικών, Υγείας)

Τι περιλαμβάνει η ατζέντα; Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα εφημερίδων που δικαιολογημένα ανέδειξαν το θέμα, αναμένεται να τεθούν υπό συζήτηση τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, η εισφοροδιαφυγή, το ύψος των συντάξεων, η παράταση του εργασιακού βίου, οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις κ.α.

Αμφιβάλει κανείς ότι οι λύσεις που αναζητούνται από τη μεριά της κυβέρνησης θα είναι σε βάρος των ασφαλισμένων, σε βάρος εκείνων των εργαζομένων που είναι απόλυτα συνεπείς όλα αυτά τα χρόνια και καταβάλλουν τις εισφορές τους στο Ταμείο τους προσδοκώντας ότι θα έρθει η στιγμή που θα απολαύσουν κάποιες μικρές χαρές στη ζωή τους.

Μήπως είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που βλέπουμε αυτό το έργο; Κι αν τα προηγούμενα «δραστικά» μέτρα που πήραν άλλες κυβερνήσεις δεν απέδωσαν, τι κάνει τώρα τη νέα κυβέρνηση να πιστεύει πως ο δρόμος του… διαλόγου είναι ο καλύτερος; Περίμεναν να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε σε δέκα χρόνια και τώρα «ξαφνιάζονται» που καλούνται πολύ νωρίτερα να αντιμετωπίσουν δραστικά το πρόβλημα.

Όλη την προηγούμενη βδομάδα είχαμε ένα μπαράζ ενορχηστρωμένων δημοσιευμάτων για να πιστούμε σε τι άσχημη κατάσταση είναι τα ασφαλιστικά ταμεία και να «ευαισθητοποιηθούμε» ότι είναι μεγάλη η ανάγκη να βάλουμε (και πάλι…) βαθιά το χέρι στην τσέπη και να συνεισφέρουμε σε χρήμα και χρόνια δουλειάς, προκειμένου να διασωθεί το σύστημα.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA