Είμαστε τώρα τρεις μέρες γεμάτες στο νησί της Άνδρου, καλεσμένοι να μοιραστούμε στιγμές με καλούς φίλους μας και δε χορταίνουμε να γευόμαστε τους καρπούς μιας πολύ όμορφης ανθρώπινης σχέσης... Εδώ φωτογραφημένοι στην πηγή της Σάριζα, στο χωριό που μένουμε, στα Αποίκια.


Το υλικό από φωτογραφίες που έχουμε πάρει είναι πάρα πολύ. Δεν ξέραμε πώς να το ταξινομήσουμε για να σας το δείξουμε. Αποφάσισα να κάνω ένα γενικό πασπαρτού με τους ανθρώπους που μοιραζόμαστε τη ζωή μας και μετά να το δούμε πιο ειδικά. Εδώ με τον Λεωνίδα και την Δήμητρα.


Με τον φίλο μου Λεωνίδα Τριανταφυλλάκη στην υπεραινόβια ελιά του, μέσα στον κήπο του. Τέτοιες ελιές θα βρεις πολλές στο νησί της Άνδρου. Το διαπιστώνουμε καθώς κάθε μέρα οι φίλοι μας έχουν ετοιμάσει κάτι για μας, εξαιρετικό.


Από την υπέροχη βραδιά που περάσαμε στο σπίτι της Ευαγγελίας και του Μανώλη. Το σπίτι τους είναι η προσωποποίηση της παράδοσης. Η Σούλα με την Ευαγγελία είχαν την ευκαιρία να φωτογραφηθούν δίπλα στην παλιά πιατοθήκη που παίζει μια χαρά το ρόλο της.


Σας τρέχουμε λίγο γρήγορα την ιστορία επειδή στο σημερινό σημείωμα θα επικεντρωθούμε πιο πολύ στους ανθρώπους, μιας και αυτοί έχουν τον πρώτο ρόλο στη ζωή μας. Εδώ είμαστε στο μονοπάτι που κατεβαίνουμε από την πηγή στα Αηδόνια... Τόσες πηγές, τρεχούμενο νερό...


Η Σούλα με την Δήμητρα στην πηγή της Σάριζα στα Αποίκια. Το νερό της είναι εξαιρετικό, θα το βρείτε αν το ψάξετε, εμφιαλωμένο. Εδώ βρίσκεται το εργοστάσιο, η μονάδα παραγωγής και προώθησης του. Πάνω από έντεκα, μετρήσαμε, στην Άνδρο.


Η βραδιά που περάσαμε με τους φίλους μας Μανώλη και Ευαγγελία θα μας μείνει αξέχαστη. Το σπίτι τους ένας μικρός επίγειος παράδεισος. Θα χρειαστούμε ένα ξεχωριστό σημείωμα μόνο γι' αυτό, αλλά θα το κάνουμε πολύ σύντομα. Αξίζει.


Με τον φίλο μου Μανώλη, στην αυλή του σπιτιού του. Τον παρακολουθούσα να αφηγείται ιστορίες, με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο και τον χαιρόμουν. Η φωτογραφία που δείχνει να είμαι κρεμασμένος από τα χείλη του, λέει την αλήθεια...