Αντιγράφω μηνύματα που φτάνουν στο κινητό μου αυτές τις μέρες: «Σας προσκαλώ στην κεντρική ομιλία μου την Πέμπτη 24/9/2009 και ώρα 19.30 στην πλατεία Αγ. Μελετίου, Σεπόλια. Χρήστος Καπάταης, υποψήφιος βουλευτής Α’ Αθηνών ΠΑΣΟΚ» κι αναρωτιέμαι, αν με γνωρίζει ο υποψήφιος που με καλεί στη συγκέντρωσή του;

Όχι, δεν έχει ιδέα για μένα. Δεν ξέρει, ας πούμε, ότι για μένα η Πέμπτη είναι η πιο δύσκολη μου στη δουλειά, ότι βγάζω τρεις εκδόσεις εκείνη τη μέρα, ότι θα είμαι στην εφημερίδα από τη μία το μεσημέρι ώς τις 11.30 το βράδυ.

Τίποτα δεν γνωρίζει για μένα εκτός από το ότι έχω σπίτι στα Σεπόλια και ψηφίζω στην Α’ Αθήνας.

Άλλο μήνυμα: «Θα ήταν τιμή μου να παραβρεθείτε στην πολιτική ομιλία μου την Πέμπτη 24/9 και ώρα 19.30 στο ξενοδοχείο President, Λ. Κιφισίας 43, Άννα Ροκόφυλλου, υποψηφ. Βουλευτής Α’ Αθηνών».

Άλλη μια πολιτικός που δεν γνωρίζει απολύτως τίποτα για μένα. Κι όμως μπαίνουν στη διαδικασία να στέλνουν SMS ή να τηλεφωνούν στο κινητό, όπως έκαναν χθες βράδυ από το πολιτικό γραφείο της εντελώς άγνωστης σε μένα και φυσικά και σε κείνην κ. Άννας Διαμαντοπούλου» για να με καλέσουν σε προεκλογική ομιλία της.

Άλλο μήνυμα, λίγο πιο σεμνό είναι αλήθεια: «Ο δρόμος από την Ευρωβουλή στη Βουλή έχει ανάγκη τη δική σου υποστήριξη - Κώστας Μποτόπουλος – Νέα πρόταση –Υποψήφιος ΠΑΣΟΚ Α’ Αθήνας τηλ 210 3646...»

Μια μέρα νωρίτερα ξαναχτύπησα ο κ. Καπάταης: «Για μια κοινωνία αλληλεγγύης και κοινωνικής δικαιοσύνης μαζί για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ». Ξεσάλωσαν εκεί στο ΠΑΣΟΚ. Οσμίζονται επιστροφή στην εξουσία και δεν κάθονται με τίποτα ήσυχοι.

Να και ο δημοσιογράφος Μάκης Γιομπαζολιάς: «Όλοι μαζί για τη μεγάλη νίκη και κυβέρνηση αλλαγής με τον Γιώργο Παπανδρέου». Και ο Σπύρος Κουβέλης: «Σε περιμένω την Κυριακή 20/9 στις 12 το μεσημέρι στην ομιλία μου στον κινηματογράφο ΑΑΒΟΡΑ, Ιπποκράτους 180».

Και πού με μάθατε ρε παλικάρια και εκτιμάτε τόσο πολύ την ψήφο μου; Στα 20 χρόνια που ήταν κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ δεν είδα κανέναν από αυτούς να με ρωτήσουν αν είχα κάποιο πρόβλημα, να με πάρουν (λέμε τώρα…) σε ένα Γραφείο Τύπου για αργομισθία όπως έκαναν σε τόσους άλλους σφουγγοκωλάριους της εκάστοτε εξουσίας. Φοβάμαι την πολύ απότομη αγάπη και δεν πείθομαι τόσο εύκολα…

Και ένα ακόμα μήνυμα που πήρα πριν λίγο. Είναι από το γραφείο του Κ. Σκανδαλίδη και λέει: «Σήμερα η κεντρική πολιτική ομιλία του Κώστα Σκανδαλίδη στο μουσικό θέατρο "ΡΕΞ", Πανεπιστημίου 48, ώρα 6,30 μ.μ.. Μαζί για τη μεγάλη νίκη». Θα... πάμε και βέβαια θα πάμε... Α, ρε κακομοίρηδες, να ξέρατε τι τραβάει ο κόσμος για την επιβίωσή του... Τη σκορδοκαήλα σας έχει να τρέχει στις προεκλογικές σας συγκεντρώσεις...

Κοντά τρεις ώρες «έπιασε» η χθεσινή σαχλαμάρα στην τηλεόραση στα πρότυπα των αμερικανικών ντιμπέιτ. Όπου αγχωμένοι από το χρόνο δημοσιογράφοι και πολιτικοί αρχηγοί προσπαθούσαν να ολοκληρώσουν τη φράση τους. Τόσο πολύ που όταν μιλούσαν μεταξύ τους οι πολιτικοί συνηθισμένοι από τα… πλατιάσματα του κοινοβουλευτικού τους βίου δεν προλάβαιναν στο χρόνο που είχαν ούτε καν την ερώτηση να ολοκληρώσουν.

Και τι έμεινε από όλο αυτό το νταβαντούρι; Τίποτα επί της ουσίας. Μόνο κάτι στυλίστικες παρατηρήσεις για το… κρεμαστάρι στο λαιμό της Αλέκας, αξίας μόλις 4,30 ευρώ και μια παρατήρηση για τον Τσίπρα που αν και πρώτη του φορά στο πάνελ τα έβγαλε αξιοπρεπώς. Όσο τους… μεγάλους: Ακολουθώντας τις οδηγίες των ειδικών τις εντυπώσεις κέρδισε ο Καραμανλής που αν και δέχθηκε τα πυρά όλων προσπάθησε να εμφανιστεί με άνεση και εκμεταλλευόμενος τη γλώσσα του σώματος έδειξε μια σοβαρότητα. Σε αντίθεση με τον Γιώργο που δεν το’ χει ο καημένος μπροστά στο φακό. Ιδιαίτερα όταν πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία και να διατυπώσει γνώμη και άποψη εκτός χειρογράφου. Αδιάφοροι Καρατζαφέρης και Χρυσόγελος.

Κι αφού ότι και να ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί έλεγαν ότι είχαν προετοιμάσει πριν φτάσουν στο στούντιο αδυνατώ να κατανοήσω τι νόημα έχει η αποψινή τηλεμαχία ανάμεσα στον Γ. Παπανδρέου και τον Κ. Καραμανλή. Εκτός κι αν το ότι θα είναι όρθιοι κάνει πιο ενδιαφέρουσα τη συνάντηση. Σιγά μη σπάσουν τα ωά…

Υπάρχουν κάποιοι μαθητές που πέρα από τα μαθήματα γενικής παιδείας, η καθημερινότητά τους συνδυάζει τη δύναμη της γνώσης με την ανάγκη για καλλιτεχνική επικοινωνία και έκφραση.  Αυτοί είναι οι μαθητές του πρώτου Καλλιτεχνικού Γυμνασίου – Λυκείου Γέρακα, όπου μέσα από την έκθεση «Νεανικές Διαδρομές 2008 – 09»,  η οποία συνδιοργανώνεται με τον Πολιτισμικό Οργανισμό του Δήμου Αθηναίων,  παρουσιάζουν στις αίθουσες του Πνευματικού Κέντρου από 22 έως 30 Σεπτεμβρίου, αντιπροσωπευτικά τους έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, φωτογραφίας, κατασκευών και video art.

Στα ατομικά ή ομαδικά μαθητικά εκθέματα διακρίνεται η χρήση ποικίλων υλικών τα οποία συχνά είναι ανακυκλώσιμα, η έκφραση πειθαρχίας και υπομονής αλλά και ανταρσίας ή θυμού. Οι καλλιτέχνες – εκπαιδευτικοί του σχολείου επιδιώκουν την ενίσχυση της δημιουργικότητας και της μάθησης και του πειραματισμού. Επίσης, καλλιεργείται η ικανότητα των μαθητών να προσεγγίζουν τα γεγονότα, να διερωτώνται, να συνειδητοποιούν, να εμπνέονται και να αμφισβητούν μέσα από το έργο τους.

H έκθεση γίνεται με πρωτοβουλία της φιλολόγου Αλεξάνδρας Βασιλοπούλου ενώ την οργανωτική ευθύνη έχει αναλάβει η υποδιευθύντρια του σχολείου – ζωγράφος Κορίνα  Πρεβεδουράκη σε συνεργασία με τους εικαστικούς του σχολείου, Δημήτρη Ευθυμίου, Χαράλαμπο Θεοδώρου, Μαρίνα Μαραβελάκη, Κωνσταντίνα Μπολιεράκη, Ελένη Παβλιτσένκο , Ελπίδα Πανονίδου και Βαρβάρα Σπυρούλη.

Εγκαίνια: Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009, ώρα 19.30 Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, αίθουσες «Γ. Ιακωβίδη» & «Ν. Γύζης»: Ακαδημίας 50, τηλ.: 210 36 21 601 Ώρες λειτουργίες: 9π.μ. – 1μ.μ. και 5μ.μ.- 9μ.μ. εκτός Κυριακής απογεύματος & Δευτέρας

• Για το Γυμνάσιο του Γέρακα έχουμε ξαναγράψει στο Blog μας. Πατήστε ΕΔΩ να θυμηθείτε

Ήταν ασφαλώς κάτι το πρωτόγνωρο και το ξεχωριστό αυτό που έγινε το Σαββατόβραδο που μας πέρασε στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Από εκείνες που, επειδή τις έχουν πάρει πάνω του οι καλλιτέχνες δεν μπορείς να καταλάβεις και πολλά πράγματα. Συμμετέχεις όμως και ρουφάς την κάθε στιγμή σαν πραγματικά μοναδική.

Εγώ έγραψα ήδη σ’ αυτό το χώρο τις εντυπώσεις μου. Και ο Δημήτρης Νέζης έσπευσε να το… «ξεσηκώσει» και να το βάλει στο Blog των «Μηνυμάτων». Δείτε το ΕΔΩ. Την επομένη ο Δημήτρης Καττής δημοσίευσε τις φωτογραφίες που τράβηξε εκείνο το βράδυ κι εγώ τις έντυσα με λεζάντες. Δείτε ΕΔΩ.

Αξίζει όμως να δούμε πώς το είδαν και οι άλλοι παρόντες, μέλη της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα στα Blog τους. Γι’ αυτό θα επιχειρήσουμε μια περιδιάβαση σ’ αυτά. Μια ματιά στον τρόπο καταγραφής ενός καινούργιου τρόπου έκφρασης που σίγουρα άρεσε σε όλους ακριβώς για τη διαφορετικότητά του.

Πάμε λοιπόν. Πρώτος σταθμός το Blog του Κώστα Κίτσιου που είναι και ο άνθρωπος που ξέρει να χειρίζεται καλύτερα από όλους μας τη φωτογραφική μηχανή του και το βίντεο. Την πρώτη μέρα ανέβασε πολύ καλές σε λήψη φωτογραφίες με τα σχόλια που μόνο αυτός ξέρει να κάνει. Δείτε ΕΔΩ. Την  επομένη "ανέβασε" και δύο βίντεο, έτσι για να έχουμε μια πιο ζωντανή εικόνα. Αξίζει να τα δείτε πατώντας ΕΔΩ.

Πολύ ενδιαφέρουσα είναι και η παρουσίαση από τη Σία Παπαγεωργίου στο Blog της που έχει και... μεγάλο θετικό μερίδιο ευθύνης για τη βραδιά. Δείτε ΕΔΩ.

Λιτό στην παρουσίαση του το σημείωμα στο Blog της Ακαδημίας Πλάτωνα κάνει αναφορά στην ομορφιά της βραδιάς. Δείτε ΕΔΩ.

Αν υπάρχουν κι άλλα Blog που έγραψαν για το θέμα παρακαλώ να μου τα επισημάνεται, εφόσον τα γνωρίζετε. Θα τα προσθέσω. Η παράληψη (αν υπάρχει) δεν έγινε από πρόθεση.

Ζώντας στο χείλος του γκρεμού…

Το e-mail μου το έστειλε η κόρη μου Ειρήνη χθες και είναι πολύ όμορφο. Πόλεις χτισμένες στο χείλος του γκρεμού… Στον άνθρωπο άρεσε πάντα να «παίζει» με το φόβο. Μερικές φορές μάλιστα προσπαθούσε να τον ξεμπροστιάσει. Κι αν δεν έπασχε από υψοφοβία τότε ήταν που «περνούσε» στο άλλο άκρο και τις υπερβολές. Η αλήθεια είναι πως πέρα από το φόβο υπάρχει και το δέος. Η ομορφιά του να έχεις τη δύναμη να είσαι στην κορυφή, χωρίς να μπορεί κανείς, ούτε η ίδια η φύση να σου αντισταθεί.

Αυτό το PPS με τις μοναδικές εικόνες και τα σχόλια του είναι από πόλεις που «προκαλούν για τον τόπο που επιλέχθηκε να χτιστούν. Πατήστε ΕΔΩ να κατεβάσετε το αρχείο στον υπολογιστή σας και να απολαύσετε την ανθρώπινη δημιουργία που ξεπερνά τα όρια. Ποτέ μην πείτε ότι τα έχετε δει όλα. Πάντα κάποια έκπληξη θα υπάρχει που θα μας κάνει να αναρωτιόμαστε για τις ανθρώπινες δυνατότητες.

Δωρεάν θα είναι οι μετακινήσεις των πολιτών που θα χρησιμοποιήσουν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς της Αθήνας, από το πρωί σήμερα Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ημέρας Χωρίς Αυτοκίνητο. Για το Μετρό και τον Προαστιακό. Η δωρεάν μετακίνηση θα ισχύει μέχρι το σταθμό "Κορωπί" και για τον Προαστιακό μέχρι το σταθμό "Μαγούλα".
Ο ΟΑΣΑ καλεί τους Αθηναίους να αφήσουν το αυτοκίνητό τους στο σπίτι και να μετακινηθούν με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, ώστε να γνωρίσουν τις νέες αναβαθμισμένες υπηρεσίες που προσφέρουν.
Σύμφωνα με τον ΟΑΣΑ:
• Στην πλειονότητά τους οι λεωφορειακές γραμμές μετατρέπονται σε τροφοδοτικές των μέσων σταθερής τροχιάς (μετρό, ηλεκτρικός, προαστιακός, τραμ
• Αποσυμφορείται από αφετηρίες το κέντρο της Αθήνας.
• Ενισχύονται οι δημοτικές και ιδρύονται νέες διαδημοτικές γραμμές.
• Έχουν τεθεί σε κυκλοφορία 300 νέα λεωφορεία νέας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας και αναμένονται άλλα 200.
• Από την 1η Μαΐου ισχύει το νέο μειωμένο εισιτήριο για τις ηλικίες άνω των 65 ετών και για μαθητές και σπουδαστές ΙΕΚ και Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών.

Θα προσπαθήσουμε, μια μέρα το χρόνο, να κάνουμε χωρίς το αυτοκίνητό μας ή έχουμε τόση εξάρτηση πια;

Οι πρώτες αλλαγές άρχισαν να φαίνονται μετά τις συναντήσεις της Παρασκευής με τα παιδιά της Συντακτικής Ομάδας του “Μηνύματος”. Ο νέος χώρος στο διαδίκτυο υπάρχει και λειτουργεί ήδη. Δείτε ΕΔΩ τον παλιό κι ΕΔΩ των καινούριο που στήθηκε με πολύ αγάπη και διάθεση για προσφορά από την Γλυκερία, όταν ο διαδικτυακός μας χώρος “περνούσε” τα δύσκολα με τις ξαφνικές αλλαγές τον φετινό Ιούλιο.

Με τον καιρό θα τον “ζεστάνουμε” με ουσιαστική ενημέρωση και θα του δώσουμε την πλήρη εικόνα όλης εκείνης της ξεχωριστής δουλειάς που κάνουμε στην περιοχή μας.

Διότι εδώ είναι το ζητούμενο που μας έχει απασχολήσει έντονα και στις δύο συναντήσεις της Συντακτικής Ομάδας. Το “Μήνυμα” θα παραμείνει η σχολική εφημερίδα που άνοιξε τα φτερά της στην κοινωνία ή θα μετεξελιχθεί στο έντυπο που θα εκφράζει την κοινωνία και θα προβάλλει τα προβλήματα και τις δράσεις της, ενώ θα έχει πάντα διαθέσιμο χώρο και σελίδες στη σχολική κοινότητα και βεβαίως στα δημοτικά 144 – 163 απ' όπου και ξεκίνησε;

Ο προβληματισμός δεν είναι καθόλου τυχαίος. Τα παιδιά της βασικής ομάδας που έκαναν το πρώτο βήμα ια την έκδοσή της, ένας – ένας φεύγουν από το σχολείο. Τα παιδιά τους τελειώνουν, πάνε γυμνάσιο, άλλοι τόποι, ίδια προβλήματα, άλλος τρόπος προσέγγισης μέσα από τους Συλλόγους Γονέων...

Δύο μόνο έχουν μείνει πίσω κι αυτοί μέχρι την ολοκλήρωση της φετινής χρονιάς. Του χρόνου το Σεπτέμβρη θα έχουμε εκλογές για νέα Δ. Σ. στους Συλλόγους Γονέων. Και ο ποιος εγγυάται ότι οι νέοι που θα έρθουν θα έχουν την ίδια διάθεση για προσφορά, την ίδια αγάπη, τα ίδια όνειρα για να ανασκουμπωθούν και να ρίξουν δουλειά γι' αυτό το έντυπο; Εξάλλου στο πέρασμα των χρόνων αυτή η προσπάθεια από μόνη της ανέπτυξε μια δυναμική που την έβγαλε ουσιαστικά από τα στενά περιθώρια του σχολείου.

Έτσι ενσωματώθηκα κι εγώ στην Ομάδα, αν και από άλλο σχολείο γονιός. Και στο μεταξύ με το σεβασμό στη διαφορετικότητα κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των κατοίκων και να καλύψει ένα μεγάλο κενό που υπάρχει, έτσι κι αλλιώς, στην ουσιαστική ενημέρωση των κατοίκων της περιοχής μας για τις δράσεις που αναπτύσσονται. Μήπως το ίδιο δεν έχουμε διαπιστώσει και στον Πλάτωνα και συζητάμε την έκδοση εφημερίδας από τον Μάιο; Δεν μπορεί κάτι καλό θα βγει από αυτή τη δημόσια διαβούλευση...