Ένα ουζάκι ακόμα στην υγεία μας...
Ένα πράγμα που μ' αρέσει ιδιαίτερα το καλοκαίρι κι ας μη μου κάνει πάντα καλό, λόγω ζαχάρου, είναι το ουζάκι. Με μια μικρή ποικιλία για να μην είναι ξεροσφύρι και δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα στον κόσμο.
Καθώς «φεύγεις» στην αλήθεια του Πλωμαρίου είναι υπέροχο να νιώθεις τη χαλάρωση να απλώνει μέσα από το αίμα σε όλο το σώμα σου. Λέω πως είναι, ίσως, η καλύτερη εφεύρεση του ανθρώπου για να κάνει τη ζωή του πιο ποιοτική.
Λένε πως οι άνθρωποι είναι επιρρεπείς στις αμαρτίες. Αν έτσι συμβαίνει και είναι αλήθεια αυτό, η δική μου αμαρτία είναι το καλοσερβιρισμένο με αγάπη ούζο. Η γεύση του γλυκάνισου και η μυρωδιά του είναι με ταξιδεύει. Καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο αλκοολούχο ποτό.
Το ήπιαμε πάλι το μεσημέρι της Κυριακής, λίγο πριν από το μεσημεριανό φαγητό, στη Στεμνίτσα. Μ' αρέσει κάτω από τον ίσκιο των δέντρων του «Καθολικού». Ήταν και οι βροντές, οι δυνατές βροντές και οι αστραπές που έδειχναν ότι κάπου κοντά έβρεχε. Τελικά έβρεχε στο Ελληνικό. Το διαπιστώσαμε με την επιστροφή.
Το ούζο είναι βάλσαμο. Μαλακώνει τις πληγές και δημιουργεί προϋποθέσεις ανάκαμψης. Άσε που οδηγεί στο κρεβάτι με βεβαιωμένη τη θέση ότι σε λίγο θα αφήσει τα του κόσμου αυτού και θα οδηγηθεί στα όνειρα και σε κόσμους μαγικούς.
Μ' αρέσει. Το είπα και το εννοώ. Τις μικρές δικές μου ώρες είναι ωραίο να «φεύγω» από τα προβλήματα της μέρας με ένα ουζάκι παραπάνω. Κι είναι κι η παρέα και οι κουβέντες που θα κάνει κάθε γουλιά να μετράει σαν να 'ναι γιατρικό. Τι συνταγές τώρα και ιατρικές συμβουλές... Η πρακτική καμιά φορά φέρνει τα καλύτερα αποτελέσματα. Αρκεί να έχουμε μάτια και μυαλό να τα δούμε. Γι' αυτό ανάμεσα στ' άλλα θαρρώ πως είναι όμορφο το καλοκαίρι. Γιατί, είτε το θέλουμε, είτε όχι, οι στιγμές ανεμελιάς είναι αρκετές...
- Το κείμενο αυτό γράφτηκε την περασμένη Κυριακή όταν είχαμε κατέβει στο Ελληνικό να πάρουμε τον Λάμπρο. Ελεγα μια μέρα από τις επόμενες θα το "ανεβάσω". Αλλά ήταν τόσο κατεγιστικές οι εξελίξεις και τόσα τα θέματα που μόλις σήμερα κατέφερε να πάρει σειρα. Κι αυτό επειδή πάντα το ούζο είναι σ' αυτά που μ' αρέσουν...