Συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους: Τρώμε, πίνουμε κινούμαστε, αναπαραγόμαστε… Αλλά μας καλύπτει μόνο αυτό; Στο εδάφιο Ματθαίος 5:3 («Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης,+επειδή σε αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών.+) βλέπουμε ότι έχουμε κι άλλες πιο σοβαρές ανάγκες. Έχουμε έτσι κατασκευαστεί που αυτή η ανάγκη είναι έμφυτη…

Μας απασχολούν ουσιαστικές ερωτήσεις, όπως ποιος είναι ο σκοπός του Θεού για τη γη, ποιο είναι το νόημα της ζωής, γιατί πεθαίνουμε… Οι άνθρωποι προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις με λάθος τρόπο. Θαυμάζουν τη φύση, ασχολούνται με τις Τέχνες, δίνουν σημασία στη μουσική. Άλλοι πάλι στρέφονται στη θρησκεία… Δυστυχώς οι τρόποι που το κάνουν είναι συνήθως αντικρουόμενοι, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνουν να καλύψουν τις πραγματικές πνευματικές τους ανάγκες…

Ωστόσο, όπως τόνισε στην δημόσια ομιλία του ο επίσκοπος περιοχής μας Ιορδάνης Σκερλετίδης την Κυριακή που μας πέρασε, υπάρχει ο σωστό τρόπος. Κι αυτός έχει να κάνει με τέσσερα βήματα:

Το πρώτο είναι να αναγνωρίσει κανείς την ανάγκη ότι έχουμε εξάρτηση από τον δημιουργό μας.

Το δεύτερο να αναγνωρίσει την κατάλληλη επιθυμία, το κίνητρο, όπως λέει το εδάφιο Ματθαίος 5:6 (Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που πεινούν και διψούν+για τη δικαιοσύνη, επειδή αυτοί θα χορταστούν.+) Θα πρέπει δηλαδή να μας ενδιαφέρει να εφαρμόζουμε οικιοθελώς τους δίκαιους κανόνες του Θεού.

Το τρίτο είναι να χρησιμοποιούμε το κατάλληλο μέσο. Οι απαντήσεις για τα θεμελιώδη ερωτήματα βρίσκονται μέσα στο Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Η Αγία Γραφή είναι αυτή που αποκαλύπτει την προσωπικότητα του Ιεχωβά. Είναι πραγματικά ένα εγχειρίδιο ζωής.

Το τέταρτο βήμα είναι να προβούμε στις κατάλληλες ενέργειες κάνοντας σωστή χρήση της ελεύθερης βούλησης μας. Όπως λένε τα εδάφια Ιακώβου 1:22-25 (Ωστόσο, να γίνεστε εκτελεστές του λόγου+και όχι μόνο ακροατές, απατώντας τον εαυτό σας με εσφαλμένη λογίκευση.+²³Διότι αν κάποιος είναι ακροατής του λόγου και όχι εκτελεστής,+αυτός μοιάζει με άνθρωπο που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο στον καθρέφτη.²⁴Διότι κοιτάζει τον εαυτό του, και φεύγει και αμέσως ξεχνάει τι είδους άνθρωπος είναι.²⁵Αλλά εκείνος ο οποίος εμβαθύνει στον τέλειο νόμο+της ελευθερίας και ο οποίος εμμένει σε αυτόν, εκείνος ο άνθρωπος, επειδή δεν έχει γίνει ακροατής που ξεχνάει αλλά εκτελεστής του έργου,+θα είναι ευτυχισμένος+καθώς θα το εκτελεί.) Μελέτη δηλαδή και εφαρμογή των όσων μαθαίνουμε, καθημερινά. Πρόκειται για μια διαδικασία εμβάθυνσης.

Και πώς μπορεί να γίνει αυτό; Για να είμαστε από κάθε άποψη σωστοί, σε σχέση με τις απαιτήσεις του Ιεχωβά, θα πρέπει να ακολουθούμε ως πρότυπο μας τον τέλειο Ιησού. Μόνο έτσι θα είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε μια στενή σχέση με τον Ιεχωβά…

Φυσικά θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τα εμπόδια σ’ αυτή τη διαδρομή. Διότι βλέποντας το αυτό, ο Σατανάς ο Διάβολος δεν πρόκειται να καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια…

Ας δούμε μερικά από τα εμπόδια που θα μας βάλει και ήδη βάζει σε πολλούς στον κόσμο με αποτέλεσμα, να τυφλώνει τη διάνοια τους.

Ένα μεγάλο πρόβλημα είναι η καθημερινότητα. Έχουν συσσωρευτεί τόσα προβλήματα που πρέπει να λύσουμε (τα περισσότερα έχουν να κάνουν με την επιβίωση μας…) που συχνά ακούμε ανθρώπους να λένε «θέλω, αλλά δεν έχω χρόνο». Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν σκεφτεί ποτέ πως αν αφιέρωναν μόνο πέντε λεπτά την εβδομάδα σε τέτοιες σκέψεις και προβληματισμούς είναι βέβαιο ότι θα έπαιρναν στα σοβαρά κάποιες αποφάσεις που αφορούν την ίδια τη ζωή τους.

Υπάρχουν και εκείνοι που δίνουν προσοχή στο άγγελμα, ξεκινούν γραφική μελέτη, έρχονται στις συναθροίσεις, αλλά… μέχρι εκεί. Στα εδάφια Ματθαίος 13: 3-8 (Τότε τους μίλησε για πολλά πράγματα με παραβολές, λέγοντας: «Ο σπορέας βγήκε να σπείρει·+⁴και καθώς έσπερνε, μερικοί σπόροι έπεσαν δίπλα στο δρόμο, και ήρθαν τα πουλιά και τους έφαγαν.+⁵Άλλοι έπεσαν πάνω στους βραχώδεις τόπους όπου δεν είχαν πολύ χώμα, και αμέσως φύτρωσαν, επειδή το χώμα δεν είχε βάθος.+⁶Αλλά όταν ανέτειλε ο ήλιος, κάηκαν και επειδή δεν είχαν ρίζα ξεράθηκαν.+⁷Άλλοι, επίσης, έπεσαν ανάμεσα στα αγκάθια, και τα αγκάθια ψήλωσαν και τους έπνιξαν.+⁸Άλλοι πάλι έπεσαν πάνω στο καλό χώμα και άρχισαν να αποδίδουν καρπό,+αυτός εκατό φορές περισσότερο, εκείνος εξήντα, ο άλλος τριάντα.+) βλέπουμε την παραβολή του σπορέα.

Το άγγελμα της Βασιλείας είναι ο σπόρος, το χώμα είναι οι διαφορετικές καταστάσεις στις οποίες βρίσκεται ο καθένας μας. Στο εδάφιο Ματθαίος 13:19 (Όταν κάποιος ακούει το λόγο της βασιλείας αλλά δεν συλλαμβάνει το νόημα, έρχεται ο πονηρός+και αρπάζει αυτό που έχει σπαρθεί στην καρδιά του· αυτός είναι που σπάρθηκε δίπλα στο δρόμο.) βλέπουμε εκείνους που εκδηλώνουν εγκάρδια εκτίμηση για τον Λόγο του Θεού, αλλά διάφορα πράγματα του κόσμου, όπως η καριέρα, η φήμη, η δόξα, η δύναμη τους εμποδίζουν να προχωρήσουν.

Στα εδάφια Ματθαίος 13: 20-21 (Εκείνος δε που σπάρθηκε πάνω στους βραχώδεις τόπους είναι αυτός που ακούει το λόγο και αμέσως τον δέχεται με χαρά.+²¹Εντούτοις δεν έχει ρίζα μέσα του, αλλά παραμένει για ένα χρονικό διάστημα, και αφού γίνει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας του λόγου, αμέσως σκανδαλίζεται.+) βλέπουμε πόσο ισχυρός ανασταλτικός παράγοντας είναι ο φόβος του ανθρώπου.

Στο Ματθαίος ΄13:22 (Εκείνος δε που σπάρθηκε ανάμεσα στα αγκάθια είναι αυτός που ακούει το λόγο, αλλά η ανησυχία αυτού του συστήματος πραγμάτων+και η απατηλή δύναμη του πλούτου πνίγουν το λόγο, και αυτός γίνεται άκαρπος.+) βλέπουμε ότι η κάρδια τους είναι μοιρασμένη στις απολαύσεις αυτού του κόσμου. Και δεν μιλάμε για κατ’ ανάγκη κακά πράγματα, όχι. Αλλά η υπέρμετρη ενασχόληση με πράγματα όπως η ψυχαγωγία, ο αθλητισμός κ.α. τους επιτρέπουν να λειτουργούν ως αγκάθια.

Και τέλος υπάρχει και η δαιμονική διδασκαλία που θέλει προσοχή από όλους μας… Θα ακούσετε να λένε συχνά στον κόσμο ότι η Γραφή είναι απαρχαιωμένη και δεν είναι δυνατόν στα 2017 να εφαρμόζει κανείς γραφικές σκέψεις στη ζωή του…

Πόσο λάθος είναι… Εμείς μπορούμε να κάνουμε χρήση της ελεύθερης βούλησης μας. Η εξάρτηση από τις πνευματικές μας ανάγκες έχει να κάνει με αυτό. Αν το καταφέρουμε είναι βέβαιο ότι θα είμαστε ευτυχισμένοι στη ζωή μας κάτι που όπως τόνισε ο επίσκοπος μας, Ιορδάνης Σκερλετίδης, το εύχομαι για όλους!

Η φιλοξενία είναι κάτι που το κάνουμε συχνά εμείς η χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά. Δείτε μια τέτοια μάζωξη από ανθρώπους της εκκλησίας μας…

Δείτε λίγο την καθημερινότητα μας… Είμαστε άγνωστοι ανάμεσα σε άγνωστους ανθρώπους, μέσα σε ένα μεγάλο πλήθος. Έτσι ήταν πάντα; Όχι βέβαια. Ο Ιεχωβά αναγνώρτισε από την αρχή της δημιουργίας ότι δεν μπορεί να είναι ο άνθρωπος μόνος του. Στο Γένεση 2: 18,19 (Και είπε ο Ιεχωβά Θεός: «Δεν είναι καλό να παραμένει ο άνθρωπος μόνος. Θα κάνω για αυτόν έναν βοηθό, ως συμπλήρωμά του».+ ¹⁹Ο Ιεχωβά Θεός, λοιπόν, έπλασε από τη γη κάθε θηρίο του αγρού και κάθε πετούμενο πλάσμα των ουρανών και άρχισε να τα φέρνει στον άνθρωπο για να δει πώς θα ονόμαζε το καθένα· και όπως ονόμαζε ο άνθρωπος κάθε ζωντανή ψυχή,+ αυτό ήταν το όνομά της.+ ) ο πλάστης μας έδωσε το καλύτερο παράδειγμα…

Θα πρέπει όμως να δούμε τι είναι φιλοξενία. Είναι η εγκάρδια και γενναιόδωρη υποδοχή και περιποίηση καλεσμένων ή ξένων. Η λέξη φιλοξενία που χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο σημαίνει κατά κυριολεξία «αγάπη για τους ξένους». Μιλάμε για τη φιλοξενία που έχει αισθήματα, όχι μόνο λόγια.

Η γνήσια, εγκάρδια φιλοξενία αποτελεί γνώρισμα της αληθινής Χριστιανοσύνης. Μετά την έκχυση του αγίου πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ., πολλά άτομα που είχαν μεταστραφεί μόλις προηγουμένως στη Χριστιανοσύνη παρέμειναν στην Ιερουσαλήμ για να μάθουν περισσότερα σχετικά με τα καλά νέα της Βασιλείας προτού αναχωρήσουν για τις πατρίδες τους σε διάφορα μέρη της γης. Αυτούς τους φιλοξένησαν οι Χριστιανοί που ζούσαν στην Ιερουσαλήμ, οι οποίοι τους πρόσφεραν κατάλυμα στα σπίτια τους και μάλιστα πούλησαν τα αποκτήματά τους και είχαν τα πάντα κοινά. (Πρ 2:42-46) Αργότερα, οι απόστολοι έθεσαν σε εφαρμογή μια οργανωμένη διευθέτηση για τη διανομή τροφής στις άπορες χήρες που υπήρχαν ανάμεσά τους.—Πρ 6:1-6.

Η φιλοξενία αποτελεί απαίτηση για τους Χριστιανούς. Αν και πολλοί είχαν δεχτεί σκληρό διωγμό και μερικοί είχαν υποστεί την αρπαγή των υπαρχόντων τους, ο Παύλος πρόσταξε: «Μην ξεχνάτε τη φιλοξενία». (Εβρ 13:2· 10:34) Ο Πέτρος έδειξε ότι η φιλοξενία πρέπει να παρέχεται πρόθυμα, λέγοντας: «Να είστε φιλόξενοι ο ένας προς τον άλλον χωρίς να γογγύζετε». (1Πε 4:9· παράβαλε 2Κο 9:7.) Ο Παύλος, τονίζοντας το γεγονός ότι οι συγχριστιανοί του είχαν την υποχρέωση να το κάνουν αυτό πρωταρχικά προς τους ομοπίστους τους, τους έγραψε να “εργάζονται το καλό προς όλους αλλά κυρίως προς εκείνους με τους οποίους”, όπως είπε, «είμαστε συγγενείς στην πίστη».—Γα 6:10.

Η φιλοξενία ήταν μια από τις σημαντικές ιδιότητες που απαιτούνταν να έχουν όσοι διορίζονταν ως επίσκοποι στις Χριστιανικές εκκλησίες. (1Τι 3:2· Τιτ 1:7, 8) Επίσης, ο Παύλος έδωσε οδηγίες στον Τιμόθεο —επίσκοπο στην Έφεσο— σύμφωνα με τις οποίες οι Χριστιανές χήρες που καταγράφονταν στον κατάλογο για να λαβαίνουν υλική βοήθεια από την εκκλησία έπρεπε να είχαν “φιλοξενήσει ξένους”. (1Τι 5:9, 10) Προφανώς αυτές οι γυναίκες είχαν ανοίξει και διαθέσει τα σπίτια τους σε Χριστιανούς διακόνους ή ιεραποστόλους που επισκέπτονταν ή υπηρετούσαν την εκκλησία, παρότι προηγουμένως πολλοί από αυτούς τους επισκέπτες θα ήταν φυσιολογικά «ξένοι» για αυτές. Η Λυδία ήταν μια τέτοια γυναίκα. Ήταν εξαιρετικά φιλόξενη, όπως φαίνεται από το σχόλιο του Λουκά: «Μας ανάγκασε να πάμε».—Πρ 16:14, 15.

Η γνήσια φιλοξενία είναι έκφραση αγάπης και συμπάθειας. Στο εδάφιο Ματθαίος 5: 46,47 (Διότι αν αγαπάτε εκείνους που σας αγαπούν, ποια ανταμοιβή έχετε;+ Και οι εισπράκτορες φόρων δεν κάνουν το ίδιο; ⁴⁷Και αν χαιρετάτε τους αδελφούς σας μόνο, τι το ασυνήθιστο κάνετε; Και οι εθνικοί δεν κάνουν το ίδιο; ) βλέπουμε τι μας είπε ο Ιησούς. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι η γνήσια φιλοξενία ξεπερνάει διαιρέσεις, πολιτισμούς, φυλές.

Και στο 48 (Πρέπει, επομένως, να είστε τέλειοι, όπως ο ουράνιος Πατέρας σας είναι τέλειος.) θέτει το τέλειο παράδειγμα – υπόδειγμα του Ιεχωβά, ενώ στο 45 (ώστε να αποδειχτείτε γιοι του Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς,+ επειδή αυτός κάνει τον ήλιο του να ανατέλλει σε πονηρούς και αγαθούς και φέρνει βροχή σε δικαίους και αδίκους.) βλέπουμε ότι ο Ιεχωβά δεν ξεχωρίζει άτομα. Είναι το ίδιο καλό και φιλόξενος προς όλους.

Στο εδάφιο Ρωμαίους 5: 7-9 (Διότι μετά δυσκολίας θα πεθάνει κανείς για έναν δίκαιο·+ για τον αγαθό+ ίσως και να τολμάει κανείς να πεθάνει.+ ⁸Αλλά ο Θεός συστήνει τη δική του αγάπη+ σε εμάς με το ότι, ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για εμάς.+ ⁹Πολύ περισσότερο, λοιπόν, αφού έχουμε ανακηρυχτεί δίκαιοι τώρα με το αίμα του,+ θα σωθούμε μέσω εκείνου από την οργή.) βλέπουμε την αγάπη του Ιεχωβά με την στοργική για τους ανθρώπους προμήθεια του λύτρου, ενώ εμείς είμαστε ακόμα αμαρτώλοί.

Και υπάρχουν πολλά γραφικά πραδείσματα. Στο εδάφιο Ματθαίος 24:12 (και εξαιτίας της αύξησης της ανομίας+ η αγάπη των περισσοτέρων θα ψυχρανθεί.) βλέπουμε μια ιδιότητα που μέρες μας έχει μεγάλη άνθιση… Σκεφτείτε λίγο σε τι κοινωνία ζούμε. Διαπιστώνουμε την απόλυτη διαστρέβλωση του σκοπού του Θεού.

Ασφάλεια πού να την βρεις στον κόσμο…

Στο ΞΥΠΝΑ της 22/2/2001 υπάρχει αποτυπωμένη η αγωνία του ανθρώπου να νιώσει ασφαλής σε ένα ανασφαλή κόσμο… Οι περισσότερες από τις ασφάλειες που κάνουν οι άνθρωποι εμπίπτουν στις εξής κατηγορίες: Περιουσίας, ευθύνης, υγείας, αναπηρίας και ζωής.

Ασφάλεια περιουσίας: Η ασφάλεια κατά της απώλειας περιουσίας—όπως το σπίτι, η επιχείρηση, το αυτοκίνητο ή άλλα περιουσιακά στοιχεία—είναι ανάμεσα στις πιο κοινές μορφές διαχείρισης κινδύνου.

Μερικά ασφαλιστήρια συμβόλαια κατοικίας καλύπτουν συγκεκριμένα αντικείμενα που βρίσκονται μέσα στο σπίτι. Αν κάνετε τέτοια ασφάλεια, είναι σοφό να καταρτίσετε έναν κατάλογο με αυτά τα ασφαλισμένα αποκτήματά σας, συμπεριλαμβάνοντας αν είναι δυνατόν μερικές φωτογραφίες ή κάποια βιντεοκασέτα. Αυτός ο κατάλογος μαζί με οποιαδήποτε άλλη αποτίμηση περιουσιακών στοιχείων ή αποδείξεις αγοράς αυτών των αντικειμένων πρέπει να φυλάσσεται σε ασφαλές μέρος εκτός σπιτιού. Αν έχετε αυτά τα στοιχεία, μπορεί να διευκολύνετε πολύ τη διαδικασία διεκδίκησης αποζημίωσης.

Ασφάλεια ευθύνης: Οποιοσδήποτε οδηγεί αυτοκίνητο, είναι ιδιοκτήτης σπιτιού ή άλλης ακίνητης περιουσίας, διευθύνει επιχείρηση ή είναι εργοδότης υφίσταται τον κίνδυνο του καταλογισμού ευθύνης για πρόκληση ατυχήματος. Αυτό το ατύχημα μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή της περιουσίας ή τον τραυματισμό ή το θάνατο ενός άλλου ανθρώπου. Στον οδηγό του αυτοκινήτου ή στον κάτοχο της περιουσίας ή της επιχείρησης μπορεί να καταλογιστεί η ευθύνη να πληρώσει για την επισκευή των περιουσιακών στοιχείων ή για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ή ακόμη και για τον πόνο και την οδύνη κάποιου άλλου. Σ

ε πολλές χώρες ο νόμος απαιτεί από τους εργοδότες και τους οδηγούς να κάνουν ασφάλεια ευθύνης ώστε να μπορούν να πληρώνουν αυτές τις δαπάνες. Ακόμη και εκεί όπου η ασφάλιση δεν είναι νομική απαίτηση, ένας οδηγός, ο ιδιοκτήτης κάποιας περιουσίας ή ένας εργοδότης μπορεί να θεωρηθεί νομικά ή ηθικά υπεύθυνος να βοηθήσει τα θύματα ενός ατυχήματος ή τις οικογένειές τους.

Ασφάλεια υγείας: Σε πολλές χώρες υπάρχει κάποιο είδος κρατικής ασφάλισης, το οποίο προσφέρει παροχές όπως συντάξεις για τους ηλικιωμένους και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ωστόσο, ακόμη και εκεί όπου έχουν έτσι τα πράγματα, αυτές οι ασφάλειες μπορεί να καλύπτουν μόνο ένα μέρος από τις ιατροφαρμακευτικές δαπάνες ή μπορεί να πληρώνουν μόνο για συγκεκριμένες δαπάνες. Ως εκ τούτου, μερικοί κάνουν επιπρόσθετη ιδιωτική ασφάλιση για την κάλυψη των υπόλοιπων εξόδων. Σε πολλά μέρη υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ο εργοδότης πρέπει απαραίτητα να παρέχει ασφάλεια υγείας στους εργαζομένους.

Κάποια προγράμματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, που περιλαμβάνουν διευθετήσεις για ελεγχόμενη φροντίδα και οργανισμούς προστασίας της υγείας, παρέχουν ικανοποιητική ιατρική περίθαλψη αντί μιας καθορισμένης μηνιαίας ή ετήσιας εισφοράς. Αυτοί οι οργανισμοί προσπαθούν να μειώσουν το κόστος παρέχοντας φτηνότερη περίθαλψη και προάγοντας την προληπτική ιατρική. Εντούτοις, σε έναν τέτοιον οργανισμό, η δυνατότητα του ασθενούς να επιλέξει γιατρούς και θεραπευτική αγωγή μπορεί να είναι πιο περιορισμένη σε σύγκριση με το καθιερωμένο σύστημα των ασφαλειών υγείας.

Ασφάλεια αναπηρίας και ασφάλεια ζωής: Η ασφάλεια αναπηρίας παρέχει κάποιο εισόδημα αν ένα άτομο τραυματιστεί και δεν μπορεί να εργαστεί. Η ασφάλεια ζωής παρέχει οικονομική βοήθεια σε όσους εξαρτώνται από κάποιο άτομο σε περίπτωση που αυτός ή αυτή πεθάνει. Η ασφάλεια αυτού του είδους έχει βοηθήσει πολλές οικογένειες να εξοφλήσουν απλήρωτες οφειλές και να συνεχίσουν τη ζωή τους μετά τον τραυματισμό ή το θάνατο του βασικού προμηθευτή των αναγκαίων για την οικογένεια.

Αποξενωμένοι και μόνοι στον κόσμο, οι άνθρωποι

Και στη ΣΚΟΠΙΑ της 1/9/2002 υπάρχει καταγραμμένη μια συγκλονιστική εμπειρία που αξίζει να της ρίξουμε μια ματιά: Σε πολλά μέρη του κόσμου, οι γειτονιές δεν έχουν πια τέτοιες στοργικές κοινότητες. Εξετάστε, για παράδειγμα, την τραγική περίπτωση του Βόλφγκανγκ Ντιρκς, ο οποίος ζούσε σε μια πολυκατοικία στη δυτική Ευρώπη.

Πριν από μερικά χρόνια, η εφημερίδα «Δε Καμπέρα Τάιμς» (The Canberra Times) ανέφερε πως, μολονότι οι 17 οικογένειες που ζούσαν στην ίδια πολυκατοικία με τον Βόλφγκανγκ είχαν αντιληφθεί την απουσία του, «κανείς δεν σκέφτηκε να χτυπήσει το κουδούνι του». Όταν εμφανίστηκε τελικά ο ιδιοκτήτης, «ανακάλυψε έναν σκελετό καθισμένο μπροστά στην τηλεόραση».

Πάνω στα πόδια του σκελετού υπήρχε ένα πρόγραμμα τηλεόρασης με ημερομηνία 5 Δεκεμβρίου 1993. Ο Βόλφγκανγκ ήταν νεκρός πέντε χρόνια. Τι θλιβερή κατάσταση που καταδεικνύει την έλλειψη ενδιαφέροντος και φροντίδας ανάμεσα στους γείτονες! Δεν προξενεί απορία που ένας δοκιμιογράφος δήλωσε στο περιοδικό της «Νιου Γιορκ Τάιμς» (The New York Times Magazine) ότι η γειτονιά του, όπως και πολλές άλλες, είχε γίνει μια «κοινότητα αποτελούμενη από αγνώστους». Μήπως συμβαίνει το ίδιο και στη δική σας γειτονιά;

Είναι αλήθεια ότι σε μερικές αγροτικές κοινότητες εξακολουθεί να υπάρχει το γνήσιο αίσθημα ενδιαφέροντος ανάμεσα στους γείτονες και ότι σε ορισμένες αστικές περιοχές οι άνθρωποι προσπαθούν να δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους γείτονές τους. Ωστόσο, πολλοί κάτοικοι των πόλεων αισθάνονται απομονωμένοι και ανυπεράσπιστοι μέσα στην ίδια τους τη γειτονιά. Μαραζώνουν πίσω από τείχη ανωνυμίας. Πώς γίνεται αυτό;

Χαμενοι πίσω από Τείχη Ανωνυμίας

Βέβαια, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε γείτονες. Το φως της τηλεόρασης που τρεμοπαίζει, οι σκιές που κινούνται πίσω από το παράθυρο, τα φώτα που αναβοσβήνουν, ο ήχος των διερχόμενων αυτοκινήτων, τα βήματα που ακούγονται στους διαδρόμους, ο θόρυβος των κλειδιών όταν κλειδώνουν ή ξεκλειδώνουν πόρτες—όλα αυτά δείχνουν ότι «υπάρχει ζωή» στη γειτονιά.

Ωστόσο, κάθε γνήσιο ενδιαφέρον ανάμεσα στους γείτονες εξαφανίζεται όταν οι άνθρωποι που ζουν ο ένας κοντά στον άλλον κρύβονται πίσω από τείχη ανωνυμίας ή αγνοούν ο ένας τον άλλον εξαιτίας του φρενήρη ρυθμού της ζωής. Οι άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται ότι δεν χρειάζεται να έχουν ιδιαίτερες επαφές με τους γείτονες ούτε να είναι υπόχρεοι σε αυτούς με οποιονδήποτε τρόπο.

Η αυστραλιανή εφημερίδα «Χέραλντ Σαν» (Herald Sun) παραδέχεται: «Οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη ανωνυμία εντός του άμεσου περιβάλλοντός τους, και ως εκ τούτου δεσμεύονται λιγότερο από τις κοινωνικές υποχρεώσεις. Τώρα είναι ευκολότερο να αγνοούνται ή να τίθενται στο περιθώριο τα άτομα που δεν είναι ελκυστικά από κοινωνική άποψη».

Αυτή η εξέλιξη δεν προξενεί έκπληξη. Μέσα σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι είναι «φίλαυτοι», οι γειτονιές θερίζουν τις συνέπειες του εγωκεντρικού τρόπου ζωής που ακολουθούν πολλοί. (2 Τιμόθεο 3:2) Το αποτέλεσμα είναι εκτεταμένη μοναξιά και αποξένωση. Η αποξένωση παράγει καχυποψία, ιδιαίτερα όταν η βία και το έγκλημα λυμαίνονται τη γειτονιά. Με τη σειρά της, η καχυποψία δεν αργεί να παραλύσει την ανθρώπινη συμπόνια.

Όποια κατάσταση και αν επικρατεί στη γειτονιά σας, αναμφισβήτητα θα συμφωνείτε ότι οι καλοί γείτονες αποτελούν κεφάλαιο για την κοινωνία. Επιτυγχάνονται πολλά όταν οι άνθρωποι εργάζονται προς έναν κοινό στόχο. Οι καλοί γείτονες μπορούν επίσης να αποδειχτούν ευλογία.

Εμείς, προσπαθούμε να είμαστε τέτοια άτομα. Στο εδάφιο Ρωμαίους 12:13 (Να δίνετε στους αγίους σύμφωνα με τις ανάγκες τους.+ Να ακολουθείτε την πορεία της φιλοξενίας.) ο ίδιος ο Ιησούς μας διατάζει να είμαστε φιλόξενοι. Προειδοποιεί μάλιστα ότι αν κάποιος είναι αφιλόξενος, τότε η λατρεία του δεν είναι αποδεκτή. – Ησαϊας 58:6,7 (»Αυτή δεν είναι η νηστεία που εγώ διαλέγω; Το να ανοίγεις τα δεσμά της πονηρίας,+ να λύνεις τα δεσμά του ζυγού+ και να αφήνεις ελεύθερους τους συντετριμμένους,+ καθώς και να σπάζετε στα δύο κάθε ζυγό;+ ⁷Δεν είναι το να μοιράζεις το ψωμί σου στον πεινασμένο+ και να φέρνεις τους ταλαιπωρημένους και άστεγους στο σπίτι σου;+ Όταν βλέπεις κάποιον γυμνό να τον σκεπάζεις+ και να μην κρύβεις τον εαυτό σου από την ίδια σου τη σάρκα;+).

Το βέβαιο είναι ότι οι αρχές της αδελφικής αγάπης διέπουν τη φιλοξενία ακόμα και σήμερα. Και ο Ιεχωβά με τον Ιησούς Χρηστό είναι τα καλύτερα υποδείγματα που μπορούμε να λάβουμε υπόψη μας. Ο Ιησούς το έκανε αυτό καλώντας τα άτομα να τον πλησιάσουν. Αυτό μας λέει ότι θα πρέπει να να βλέπουμε τις περιστάσεις των αδελφών μας, των νεαρών, των ηλικιωμένων, των σκαπανέων. Αποτελεί αυτό μια χριστιανική απαίτηση.

Αλλά οι καιροί που ζούμε είναι δύσκολοι. Ο Ιησούς στο εδάφιο Λουκάς 10: 38-42 (Καθώς προχωρούσαν, μπήκε σε κάποιο χωριό. Και κάποια γυναίκα ονόματι Μάρθα+ τον δέχτηκε ως φιλοξενούμενο στο σπίτι. ³⁹Αυτή η γυναίκα είχε και μια αδελφή ονόματι Μαρία, η οποία και κάθησε στα πόδια+ του Κυρίου και άκουγε το λόγο του. ⁴⁰Η Μάρθα, απεναντίας, είχε αποσπασμένη την προσοχή+ φροντίζοντας για πολλές δουλειές. Πλησίασε, λοιπόν, και είπε: «Κύριε, δεν σε νοιάζει που η αδελφή μου με έχει αφήσει μόνη να φροντίζω για τις δουλειές;+ Πες της, λοιπόν, να έρθει να με βοηθήσει». ⁴¹Απαντώντας ο Κύριος της είπε: «Μάρθα, Μάρθα, ανησυχείς+ και αναστατώνεσαι για πολλά.+ ⁴²Λίγα,+ όμως, χρειάζονται ή μόνο ένα. Όσο για τη Μαρία, εκείνη εξέλεξε την καλή μερίδα,+ και αυτή δεν θα της αφαιρεθεί».) τόνισε ιδιαίτερα πόσο καλό είναι να δείχνουμε το πνεύμα φιλοξενείας που έχουμε.

Χρειάζεται λοιπόν να έχουμε την κατάλληλη άποψη για τη φιλοξενία. Στο εδάφιο Παροιμίες 15:17 (Καλύτερα ένα πιάτο λαχανικά όπου υπάρχει αγάπη+παρά ένας ταύρος θρεμμένος στο παχνί και συνάμα μίσος.+) βλέπουμε πως χρειάζεται να κάνουμε ανταλλαγές ενθάρρυνσης διότι η αγάπη είναι το κυρίαρχο συστατικό της φιλοξενίας. Και όπως είδαμε λίγο πιο πάνω δεν χρειάζονται σπουδαία πράγμματα. Στα απλά είναι όλη η ομορφιά!

Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι η φιλοξενία μας μπορεί να επηρεάσει καρδιές. Ας σκεφτόμαστε κάθε αδελφό που έχει ανάγκη, όπως τους επισκόπους περιοχής. Σε όλους μας δίνεται η ευκαιρία και το προνόμιο αυτό – Ιακώβου 1:27 (Η θρησκεία που είναι καθαρή+ και αμόλυντη+από την άποψη του Θεού και Πατέρα μας είναι αυτή: Να φροντίζει κανείς τα ορφανά+ και τις χήρες+ στηθλίψη+τους και να κρατάει τον εαυτό του χωρίς κηλίδα+ από τον κόσμο.+).

Σκεφτείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα στον κόσμο αν μιμούμαστε όλοι τον Ιεχωβά. Και οπωσδήποτε πρέπει να ξεπερνούμε τους φραγμούς και τις φυλετικές διακρίσεις. Γνωρίζουμε από την Αγία Γραφή ότι μια εκκλησία για να είναι σιχυρή πρέπει να είναι ενωμένη με την αγάπη, την αυτοθυσιαστική αγάπη. Τι θα μας βοηθήσει να πλατυνθούμε σε αγάπη; Όπως έχουμε αγάπη μέσα στην οικογένεια, έτσι πρέπει να κάνουμε και μέσα στη χριστιανική εκκλησία.

Αν χρειαστεί, ας κάνουμε προσαρμογές. Η προκατάληψη είναι ο χειρότερος εχθρός. Ίσως χρειαστεί να κάνουμε συχνά αυτοεξέταση πάνω σε αυτό το σημείο. Κι αυτό δεν είναι καθόλου απλό. Χρειάζεται καθημερινή και πολύ μεγάλη προσπάθεια.

Να μην ξεχνάμε ποτέ τι είναι φίλος. Είναι αυτός που προσκολάτε στον άλλον με στοργή, είναι σταθερός στην οσιότητά του και στα φιλικά του αισθήματα, σπεύδει σε βοήθεια του συντρόφου του σε καιρό στενοχώριας και τον συμβουλεύει με πιστότητα. (Παρ 18:24· 17:17· 27:6, 9) Από την άλλη πλευρά, οι πλούσιοι και εκείνοι που κάνουν δώρα έχουν πολλούς φίλους οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνο για τα ιδιοτελή οφέλη που απορρέουν από αυτή τη φιλία. (Παρ 14:20· 19:4, 6, 7)

Κατάλληλα ο Ιησούς Χριστός συμβούλεψε να μην προσκαλεί κανείς σε δείπνο φίλους που μπορούν να του το ανταποδώσουν, αλλά άτομα που δεν μπορούν να ανταποδώσουν. (Λου 14:12-14) Ο ίδιος ο Ιησούς έθεσε το παράδειγμα σε αυτόν τον τομέα βοηθώντας πνευματικά όσους ήταν περιφρονημένοι. Ως εκ τούτου, έλεγαν για εκείνον ότι ήταν «φίλος με εισπράκτορες φόρων και με αμαρτωλούς». (Ματ 11:19) Αλλά ο Ιησούς έδειξε ότι μόνο όσοι υπάκουαν στις εντολές του ήταν πραγματικοί φίλοι του. Εκδήλωσε την αγάπη του για εκείνους παραδίδοντας την ψυχή του για χάρη τους και τους παρότρυνε να αγαπούν ο ένας τον άλλον με όμοιο τρόπο.—Ιωα 15:12-14.

Ας ανοιχτούμε πέρα από τον κύκλο της χριστιανικής εκκλησίας. Οι καλύτερες φιλίες δεν είχαν ποτέ κοινά σημεία. Δείτε τα παραδείγματα Ρούθ – Ναομί, Παύλος – Τιμόθεος. Το βέβαιο είναι δοκιμάζουμε χαρά όταν παρατηρούμε άτομα στα οποία δείξαμε φιλόξενο πνεύμα να είναι σήμερα στις τάξεις του λαού του Θεού.

Η συμβουλή του Παύλου στα εδάφια Εβραίους 13: 1,2 (Η αδελφική σας αγάπη ας παραμένει.+ ²Μην ξεχνάτε τη φιλοξενία,+ γιατί μέσω αυτής μερικοί, χωρίς να το ξέρουν, φιλοξένησαν αγγέλους.) είναι ότι κάνοντας το αυτό παίρνουμε πολύ μεγάλη χαρά. Και χρειάζεται να εργαστούμε όλοι προς αυτή την κατεύθυνση. Ακριβώς μπροστά μας βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόγραμμα φιλοξενίας του Ιεχωβά, επειδή έχει ετοιμάσει για εμάς ένα νέο υπέροχο κόσμο, όπου η ζωή θα έχει πραγματικό νόημα. Δεν αξίζει να είμαστε εκεί;

Τι είναι ο στοχασμός; Είναι το είδος της βαθιάς, συγκεντρωμένης σκέψης κατά την οποία ένα άτομο αναλογίζεται σοβαρά παρελθούσες εμπειρίες, ζυγίζει και συλλογίζεται τρέχοντα ζητήματα ή εξετάζει με περίσκεψη πιθανά μελλοντικά γεγονότα. Και μεις παροτρυνόμαστε να το κάνουμε αυτό. Βοηθά πολύ...


Συχνά τρέχουμε, επειδή έχουμε πολλές υποχρεώσεις και δεν δίνουμε χρόνο για τον εαυτό μας, ούτε ακόμα και για να σκεφτόμαστε. Κι ωστόσο στον Ψαλμό 1:1,2 (Ευτυχισμένος+ είναι ο άνθρωπος που δεν περπάτησε σύμφωνα με τη συμβουλή των πονηρών,+Και σε οδό αμαρτωλών δεν στάθηκε,+Και σε κάθισμα χλευαστών δεν κάθησε.+²Αλλά η ευχαρίστησή του είναι στο νόμο του Ιεχωβά,+Και το νόμο του διαβάζει χαμηλόφωνα ημέρα και νύχτα.+) βλέπουμε τι χρειάζεται σε έναν άνθρωπο για να είναι ευτυχισμένος.

Χρειάζεται, λοιπόν, να διαβάζει τον νόμο του Ιεχωβά χαμηλόφωνα ημέρα και νύχτα…. Κι αυτό όπως γνωρίζουμε σημαίνει να διαθέτει χρόνο για να στοχάζεται γύρω από αυτά που μαθαίνει. Και ο Ιησούς το έκανε αυτό, καθώς αποσύρονταν συχνά.

Χρείαζεται ωστόσο να προσέχουμε τι είδους στοχασμούς κάνουμε. Διότι υπάρχουν κατάλληλοι και ακατάλληλοι στοχασμοί. Ας δούμε πρώτα τον ακατάταλληλο στοχασμό.

Προσοχή στον ακατάλληλο στοχασμό!

Μπορούμε να κατατάξουμε ως τέτοιον τον υπερβολικό διαλογισμό (γιόγκ) μια τεχνική που πολλοί στον κόσμο συστήνουν για χαλάρωση. Δεν είναι κάτι απλό. Ο αντικειμενικός σκοπός της γιόγκα ως μεθόδου για άσκηση πειθαρχίας είναι να οδηγήσει κάποιον στην πνευματική εμπειρία της «ζεύξης» ή της συνένωσης με ένα υπερανθρώπινο πνεύμα. Αλλά ποιο θα είναι αυτό το πνεύμα;

Στο βιβλίο «Ινδουιστικός Κόσμος», ο συγγραφέας Μπέντζαμιν Γουόκερ λέει για τη γιόγκα: «Ίσως ήταν ένα αρχικό σύστημα μαγικών τελετουργιών, και η γιόγκα διατηρεί ακόμη στην έννοιά της μια χροιά αποκρυφισμού και μαγγανείας». Οι Ινδουιστές φιλόσοφοι παραδέχονται ότι μέσω της γιόγκα μπορεί να αποκτήσει κάποιος υπερφυσικές δυνάμεις, μολονότι συνήθως ισχυρίζονται ότι δεν είναι αυτός ο απώτερος στόχος της γιόγκα.

Παραδείγματος χάρη, στο βιβλίο «Ινδική Φιλοσοφία» (Indian Philosophy), ο πρώην πρόεδρος της Ινδίας Δρ Σ. Ραντακρίσναν λέει για τη γιόγκα ότι «ο έλεγχος του σώματος μέσω διαφόρων στάσεων οδηγεί σε αδιαφορία για την ακραία ζέστη ή το υπερβολικό κρύο. . . . Ο γιόγκιν μπορεί να δει και να ακούσει σε μεγάλη απόσταση . . . Η μετάδοση σκέψεων από το ένα άτομο στο άλλο χωρίς την παρέμβαση των συνηθισμένων μηχανισμών επικοινωνίας είναι εφικτή. . . . Ο γιόγκι μπορεί να κάνει το σώμα του αόρατο».

Η εικόνα κάποιου γιόγκι που κοιμάται σε ένα κρεβάτι με καρφιά ή περπατάει σε αναμμένα κάρβουνα μπορεί να φαίνεται σε μερικούς απάτη και σε άλλους αστείο. Ωστόσο, αυτά συμβαίνουν συχνά στην Ινδία, όπως η συνήθεια του να στέκεται κάποιος στο ένα πόδι κοιτώντας κατευθείαν τον ήλιο επί ώρες και ο έλεγχος της αναπνοής που επιτρέπει σε ένα άτομο να μένει θαμμένο στην άμμο επί μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Τον Ιούνιο του 1995, η εφημερίδα «Δε Τάιμς οφ Ίντια» (The Times of India) ανέφερε ότι κάποιο κοριτσάκι τριάμισι χρονών ξάπλωσε κάτω σε κατάσταση έκστασης, και ένα αυτοκίνητο βάρους 750 κιλών πέρασε πάνω από την κοιλιά της. Το πλήθος εξεπλάγη όταν την είδε να ξυπνάει σώα και αβλαβής. Το δημοσίευμα πρόσθετε: «Επρόκειτο σαφώς για δύναμη που προερχόταν από τη γιόγκα».

Αναμφίβολα, κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν είναι ικανός να κάνει οτιδήποτε από αυτά. Συνεπώς, ο Χριστιανός πρέπει να ρωτήσει: Τι υποδηλώνουν αυτά τα επιτεύγματα; Προέρχονται από τον Ιεχωβά Θεό, “τον μόνο Ύψιστο όλης της γης” ή από κάποια άλλη πηγή; (Ψαλμός 83:18)

Η Γραφή είναι σαφής ως προς αυτό. Όταν οι Ισραηλίτες ήταν έτοιμοι να εισέλθουν στην Υποσχεμένη Γη, η οποία βρισκόταν υπό την κατοχή των Χαναναίων, ο Ιεχωβά είπε στους γιους του Ισραήλ μέσω του Μωυσή: «Δεν πρέπει να μάθεις να ενεργείς σύμφωνα με τα απεχθή πράγματα εκείνων των εθνών».

Ποια «απεχθή πράγματα»; Η προειδοποίηση του Μωυσή αφορούσε “κάποιον που χρησιμοποιεί μαντεία, κάποιον μάγο ή κάποιον που αναζητάει οιωνούς ή κάποιον που κάνει μαγγανείες”. (Δευτερονόμιο 18:9, 10) Αυτά τα πράγματα είναι απεχθή στον Θεό επειδή αποτελούν έργα των δαιμόνων και της ξεπεσμένης σάρκας.—Γαλάτες 5:19-21.

Ένα άλλος ακαταλληλος σταχασμός είναι ο Βουδισμός. Η «Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας» (The Encyclopedia of Religion) εξηγεί ότι οι ιδρυτές του Βουδισμού, της Χριστιανοσύνης και του Ισλαμισμού είχαν διαφορετικές απόψεις για τα θαύματα, αλλά παρατηρεί: «Η μετέπειτα ιστορία αυτών των θρησκειών καταδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι τα θαύματα και οι ιστορίες περί θαυμάτων έχουν αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος της θρησκευτικής ζωής του ανθρώπου». Αυτό το εγκυκλοπαιδικό σύγγραμμα λέει ότι «ο ίδιος ο Βούδας μερικές φορές εκτέλεσε θαύματα». Αργότερα, όταν «ο Βουδισμός διαδόθηκε στην Κίνα, οι ιεραπόστολοί του κατέφευγαν συχνά στην επίδειξη θαυματουργικών δυνάμεων».

Αφού αναφέρεται σε διάφορα τέτοια υποτιθέμενα θαύματα, αυτή η εγκυκλοπαίδεια ολοκληρώνει: «Κάποιος μπορεί να μην είναι έτοιμος να αποδεχτεί όλες αυτές τις ιστορίες περί θαυμάτων τις οποίες αφηγούνται ευλαβείς βιογράφοι, αλλά αυτές δημιουργήθηκαν αναμφίβολα με την καλή πρόθεση να δοξάσουν τον Βούδα, ο οποίος μπόρεσε να προικίσει τους ένθερμους οπαδούς του με τέτοιες θαυματουργικές δυνάμεις».

Στο εδάφιο Ματθαίος 12:43-45 (»Όταν ένα ακάθαρτο πνεύμα βγαίνει από κάποιον άνθρωπο, περνάει μέσα από ξερότοπους ψάχνοντας για τόπο ανάπαυσης, και δεν βρίσκει.+ ⁴⁴Τότε λέει: “Θα γυρίσω στο σπίτι μου από το οποίο βγήκα”· και φτάνοντας το βρίσκει ακατοίκητο αλλά σκουπισμένο και στολισμένο. ⁴⁵Τότε πηγαίνει και παίρνει μαζί του εφτά άλλα πνεύματα πιο πονηρά από το ίδιο+ και, αφού μπουν μέσα, κατοικούν εκεί· και οι τελικές περιστάσεις εκείνου του ανθρώπου γίνονται χειρότερες από τις πρώτες.+ Έτσι θα γίνει και με αυτή την πονηρή γενιά».+) βλέπουμε ξεκάθαρα σε σχέση με τα παραπάνω ότι τίποτα δεν λύνεται καθώς οι καταστάσεις γίνονται χειρότερα από τις πρώτες…

Ο κατάλληλος στοχασμός μας ωφελεί

Ας δούμε τώρα και μερικά πράγματα πιο ουσιαστικά που αφορούν τον κατάλληλο στοχασμό… Σύμφωνα με το ΕΝΟΡΑΣΗ Το είδος της βαθιάς, συγκεντρωμένης σκέψης κατά την οποία ένα άτομο αναλογίζεται σοβαρά παρελθούσες εμπειρίες, ζυγίζει και συλλογίζεται τρέχοντα ζητήματα ή εξετάζει με περίσκεψη πιθανά μελλοντικά γεγονότα.

Προκειμένου να στοχαστεί σωστά ένα άτομο, χρειάζεται να είναι απερίσπαστο, μόνο με τις σκέψεις του, όπως θα λέγαμε. Ο Ισαάκ, για παράδειγμα, περπατούσε έξω μόνος του το σούρουπο για να κάνει στοχασμούς, πιθανόν γύρω από τον επικείμενο γάμο του με τη Ρεβέκκα. (Γε 24:63) Ο ψαλμωδός έκανε στοχασμούς για τη μεγαλοσύνη του Μεγαλειώδους Δημιουργού του μέσα στην ησυχία που του πρόσφεραν οι νυχτερινές φυλακές. (Ψλ 63:6) Οι στοχασμοί της καρδιάς θα πρέπει να επικεντρώνονται σε ωφέλιμα πράγματα, στη λαμπρότητα και στις ενέργειες του Ιεχωβά, σε πράγματα που τον ευαρεστούν (Ψλ 19:14· 49:3· 77:12· 143:5· Φλπ 4:8), και όχι στις επινοήσεις των πονηρών.—Παρ 24:1, 2.

Αν κάποιος επιδίδεται σε ωφέλιμο στοχασμό, δεν θα έχει την τάση να δίνει ανόητες απαντήσεις. Θα συλλογίζεται προσεκτικά και με σοβαρότητα αυτά τα σπουδαία ζητήματα και, ως αποτέλεσμα, οι απαντήσεις του θα προέρχονται από την καρδιά και δεν θα μετανιώνει αργότερα για αυτές.—Παρ 15:28.

Όταν ο Ιησούς του Ναυή διορίστηκε επίσκοπος του έθνους του Ισραήλ, έλαβε την οδηγία να φτιάξει ένα αντίγραφο του νόμου του Ιεχωβά, και του ειπώθηκε (όπως αποδίδεται σε πολλές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής) να «στοχάζεται» αυτά τα πράγματα ημέρα και νύχτα. (Ιη 1:8· AS, KJ, JB, RS) Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται εδώ “στοχάζομαι” είναι η λέξη χαγάχ. Βασικά σημαίνει «βγάζω άναρθρους ήχους» και αποδίδεται “βογκώ από θλίψη”, “βρυχιέμαι”, «γρούζω» και “μουρμουρίζω”. (Ησ 16:7· 31:4· 38:14· 59:3) Η λέξη χαγάχ σημαίνει επίσης “μιλώ χαμηλόφωνα” και “στοχάζομαι”. (Ψλ 35:28· Παρ 15:28)

Η Μετάφραση Νέου Κόσμου αποδίδει ορθά την εβραϊκή λέξη χαγάχ, που εμφανίζεται στο εδάφιο Ιησούς του Ναυή 1:8, «πρέπει να διαβάζεις χαμηλόφωνα». (Βλέπε επίσης Ψλ 1:2.) Η χαμηλόφωνη ανάγνωση θα εντύπωνε πιο ανεξίτηλα στη διάνοια κάποιου την ύλη γύρω από την οποία έκανε στοχασμούς. Το Εβραϊκό και Χαλδαϊκό Λεξικό του Γεσένιου ([Gesenius’s Hebrew and Chaldee Lexicon] μετάφραση [στην αγγλική] Σ. Τρετζέλις, 1901, σ. 215) λέει για τη λέξη χαγάχ: «Η ακριβής σημασία της είναι μονολογώ, ψιθυριστά και χαμηλόφωνα, όπως κάνουν συχνά εκείνοι που βρίσκονται σε βαθιά περισυλλογή».—Παράβαλε Ψλ 35:28· 37:30· 71:24· Ησ 8:19· 33:18.

Αλλά η Αγία Γραφή μας προειδοποιεί να απέχουμε από ανούσια πράγματα. Γι’ αυτό και πρέπει να προσέχουμε ώστε οι προβληματισμοί μας να μην είναι άσκοποι. Ας συγκεντρωνόμαστε στα ωφέλημα πράγματα, την οικογένεια, την ανάσταση, όταν θα είμαστε ξανά σε σώμα νεαρών στον νέο κόσμο. Οι σοβαρές, βαθιές σκέψεις πάνω σε ωφέλημα πράγματα που ΄’εχουν σχέση με τον σκοπό του Θεού προφανώς και θα μας κάνουν καλό.

Ας δούμε τι συμβουλεψε ο Παύλος. Στο εδάφιο 1 Τιμόθεο 4:15 (Να στοχάζεσαι αυτά τα πράγματα·+ να είσαι απορροφημένος σε αυτά, για να είναι η πρόοδός+ σου φανερή σε όλους. ) ενθαρρύνει τον Τιμόθεο να το κάνει αυτό για να είναι φανερή η πρόοδος του σε όλους. Πρόκειται για μια μέθοδο εκτόξευσης που μεταμορφώνει στην κυριολεξία έναν άνθρωπο.

Ο απόστολος Παύλος είπε στον Τιμόθεο ότι θα έπρεπε να συλλογίζεται ή να στοχάζεται τη διαγωγή, τη διακονία και τη διδασκαλία του. Ως επίσκοπος, ο Τιμόθεος θα έπρεπε να προσέχει ιδιαιτέρως να διδάσκει την ορθή διδασκαλία και να ζει υποδειγματική ζωή.

Τι μπορούμε να στοχαζόμαστε;

Ας δούμε μερικά όμορφα πράγματα που μπορούμε να στοχαζόμαστε.

Στη διακονία: Θα έχουμε μεγαλύτερη κατανόηση και αγάπη για τους ανθρώπους. Λόγια, λέξεις για να ξεπεράσουμε τους φραγμούς, ώστε να συζητάμε με τους ανθρώπους και να ωφελούμεστε.

Στη διδασκαλία: Εκπαιδευόμαστε και στοχαζόμαστε σε κάθε συνάθροιση και όχι μόνο μέσα από το δικό μας διορισμό. Αυτό μάλλον θα πρέπει να το κάνουμε κτήμα μας, κομμάτι της ζωή μας.

Στη διαγωγή μας: Το εδάφιο Ιώβ 23:5 (Θα μάθαινα τα λόγια που μου απαντάει Και θα σκεφτόμουν ό,τι μου λέει.) θα μας βοηθήσει να κατονοήσουμε γιατί αυτό είναι σωστό. Κι έτσι ασφαλώς θα κατανοήσουμε καλύτερα την ουσία της διαπεδαγώγησης. Μπορεί να συμβεί και σε μας. Αν είμαστε βιαστικοί, μπορεί και να μην καταλάβουμε και να προσβληθούμε.

Ένα άτομο με στοχασμό θα προσπαθήσει να καταλάβει γιατί του δόθηκε αυτή η διαπεδαγώγηση. Έτσι και με ταπεινοφροσύνη εκλεπτύνουμε την προσωπικότητα μας. Ας στοχαζόμαστε πάντα όταν πρόκειται να πάρουμε αποφάσεις. Έτσι, αυτές δεν θα είναι παρορμητικές, αλλά θα λάβουμε υπόψη μας τις αρχές τους Ιεχωβά και τότε είναι βέβαιο ότι θα πάρουμε τις σωστές αποφάσεις.

Αξίζει να δούμε τι συμβαίνει στη γη. Το ζήτημα της παγκόσμια κυριαρχίας είναι ασφαλώς κάτι που μας απασχολεί. Έχουμε πάρει θέση πάνω σ’ αυτό. Και θέλουμε ασφαλώς να δούμε πώς επεξεργάζεται ο Ιεχωβά Θεός το σκοπό του και πόσο περιλαμβανόμαστε εμείς μέσα σ’ αυτόν το σκοπό…

Το ερωτημα είναι εσωτερικό για τον καθένα μας ξεχωριστά: «Πού βρίσκομαι εγώ; Πώς με χρησιμοποιεί εμε΄να ο Ιεχωβά; Πού είναι η θέση μου;» Όποιος γνωρίζει σκάκι ξέρει καλά πως όλα τα πιόνια είναι πολύτιμα στο παιχνίδι. Έτσι μας θεωρεί κι εμάς ο Ιεχωβά. Και μας χρησιμοποιεί ανάλογα με τις δυνατότητες μας. Μόνο αν κάνουμε τέτοιους στοχασμούς θα μπορέσουμε να διακρίνουμε, πού πραγματικά βρισκόμαστε.

Ας ξεκλέβουμε χρόνο και ασχολούμαστε με το στοχασμό. Μας εξοπλίζει με δύναμη και αλλάζει το χαρακτήρα μας, ώστε να ζούμε την κάθε στιγμή και να την απολαμβάνουμε. Θέλουμε να στοχαζόμαστε την πραγματική ζωή στον νέο κόσμο που ετοιμάζεται για μας στο μέλλον. Ας το κάνουμε καθημερινά πράξη στη ζωή μας. Είναι σίγουρο ότι θα ωφεληθούμε!

Το να κάνουμε όμορφες σκέψεις, θετικές για τη Βασιλεία του Θεόυ και το νέο σύστημα πραγματων όπως η ζωή θα έχιε πραγματικό νόημα, η ανάσταση αγαπημένων μας προσώπων θα παίξει καθοριστικό ρόλο…

Το παράδειγμα του Σολομώντα μάς διδάσκει πόσο επικίνδυνο είναι να κάνουμε τη σκέψη ότι, επειδή γνωρίζουμε την αλήθεια, οι κοσμικές επιρροές δεν θα έχουν επίδραση στη νοοτροπία μας. Όπως η υλική τροφή επηρεάζει το σώμα μας, έτσι και η διανοητική τροφή επηρεάζει τη διάνοιά μας. Αυτά με τα οποία τρέφουμε τη διάνοιά μας διαμορφώνουν τη νοοτροπία μας και τη στάση μας. Επειδή οι εταιρίες το ξέρουν αυτό, ξοδεύουν δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο για να διαφημίζουν τα προϊόντα τους.

Οι επιτυχημένες διαφημίσεις χρησιμοποιούν έξυπνες λέξεις και εικόνες για να έχουν απήχηση στις επιθυμίες και στις φαντασιώσεις του καταναλωτή. Οι διαφημιστές ξέρουν, επίσης, ότι το να δουν οι άνθρωποι κάποια διαφήμιση μία ή δύο φορές δεν αρκεί συνήθως για να τους πείσει να τρέξουν να αγοράσουν το προϊόν. Ωστόσο, η επανειλημμένη επαφή με τη συγκεκριμένη διαφήμιση με την πάροδο του χρόνου κάνει πολλές φορές τους καταναλωτές να σχηματίζουν καλή άποψη για το προϊόν. Η διαφήμιση αποδίδει—αλλιώς κανείς δεν θα επένδυε σε αυτήν. Ασκεί ισχυρή επιρροή στη νοοτροπία και στη στάση του κοινού. Αντιλαμαβνόμαστε λοιπόν ότι δεν είναι ότι καλύτερο καθως δεν προ’ερχεται από τον Θεό, αλλά από τον Διάβολο.

Όπως βλέπουμε στα εδάφια Ιακώβου 1: 14,15 (Αλλά ο καθένας δοκιμάζεται με το να ελκύεται και να δελεάζεται από την ίδια του την επιθυμία.+ ¹⁵Έπειτα η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία·+ και η αμαρτία, αφού επιτελεστεί, γεννάει το θάνατο.+) αυτό μπορεί να γίνει σιγά – σιγά, σταδιακά, ώστε να φτάσουμε στην αμαρτία. Και βλέπουμε ότι ξεκινούν από την επιθυμία. Όταν λοιπόν ονειροπολούμε για τέτοια πράγματα, είναι σαν να κάνουμε πρόβα στην αμαρτία.

Ένα παράδειγμα που μπορεί να μας προξενήσει βλάβη το βλέπουμε στο εδάφιο Αποκάλυψη 20: 1-3 (Και είδα έναν άγγελο να κατεβαίνει από τον ουρανό έχοντας το κλειδί της αβύσσου+ και μια μεγάλη αλυσίδα στο χέρι του. ²Και έπιασε το δράκοντα,+ το αρχικό φίδι,+ ο οποίος είναι ο Διάβολος+ και ο Σατανάς,+ και τον έδεσε για χίλια χρόνια. ³Και τον έριξε στην άβυσσο+ και την έκλεισε και τη σφράγισε από πάνω του, για να μην παροδηγήσει πια αυτός τα έθνη μέχρι να τελειώσουν τα χίλια χρόνια. Έπειτα από αυτά, πρέπει να λυθεί για λίγο καιρό.+) και 10 (Και ο Διάβολος+ που τους παροδηγούσε ρίχτηκε στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού, όπου ήδη ήταν και το θηρίο+ και ο ψευδοπροφήτης·+ και θα βασανίζονται ημέρα και νύχτα στους αιώνες των αιώνων.) Σε λίγο καιρό ο Ιησούς Χριστός θα θέσει υπό περιορισμό τον Σατανά και στη συνέχεια θα τον καταστρέψει.

Δευτερο παράδειγμα αρνητικό είναι η Εύα. Η Γραφή στο εδάφιο Ρωμαίους 5:12 (Γι’ αυτό, όπως μέσω ενός ανθρώπου+ μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος,+ και έτσι ο θάνατος απλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους, επειδή όλοι είχαν αμαρτήσει+—.) αναφέρει ενηργησε η ίδια και πώς επηρεαστήκαμε στη συνέχεια εμείς…

Ένα άλλο προειδοποιητικό παράδειγμα αποτελούν οι άγγελοι. Ορισμένοι από αυτούς υλοποιήθηκαν για να πάρουν γυναίκες και να κάνουν μαζί τους του γνωστούς μας υπερμεγέθεις ανθρώπους που ονομάστηκαν Νεφελίμ. Στο εδάφιο Ιούδας 6 διαβάζουμε «Και τους αγγέλους που δεν κράτησαν την αρχική τους θέση αλλά εγκατέλειψαν την κατοικία που τους άρμοζε,+ τους έχει φυλάξει με αιώνια δεσμά+ σε πυκνό σκοτάδι για την κρίση της μεγάλης ημέρας.+».

Αντιλαμαβανόμαστε πόσο επικίνδυνα είναι όλες αυτές οι κοσμικές φαντασιώσεις. Και ποιες μπορεί να είναι αυτές που ενδεχομένως να αφορούν και εμάς;

Καταρχήν τα υλικά αποκτήματα. Πολλοί δαπανουν πολύ χρόνια για πράγματα που προωθούν τον πλούτο… Κι αυτό έχει να κάνει και με τις μορφές ψυχαγωγίας που επιλέγουμε στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο. Βέβαια το να έχει κανείς χρήματα δεν είναι κακό, κακό είναι αυτό το κάνουμε σκοπό της ζωής μας. Σκεφτείτε τι θυσιάζουν μερικοί άνθρωποι, για να φτάσουν κοντά στο όνειρο τους.

Στο εδάφιο Παροιμίες 18:11 (Τα πολύτιμα πράγματα του πλουσίου είναι η ισχυρή του πόλη,+ και στη φαντασία του αυτά είναι σαν προστατευτικό τείχος.+) βλέπουμε ότι εύκολα μπορεί να συμβεί κάτι απρόβλεπτο και να μην παρέχουν πια τα χρήματα καμιά ασφάλεια. Και στο εδάφιο 1 Τιμόθεο 6: 6-8 (Ασφαλώς είναι μέσο για την απόκτηση μεγάλου κέρδους+ αυτή η θεοσεβής αφοσίωση+ μαζί με αυτάρκεια.+ ⁷Διότι δεν φέραμε τίποτα στον κόσμο ούτε και μπορούμε να πάρουμε μαζί μας τίποτα.+ ⁸Έτσι λοιπόν, έχοντας διατροφή, ενδύματα και στέγη, θα είμαστε ικανοποιημένοι με αυτά.+) διαπιστώνουμε ότι πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με τα απαραίτητα πράγματα.

Οι ανήθικες φαντασιώσεις: Και από πού μπρεί να προκύψουν αυτές; Μέσα από τα μυθιστορήματα, τις τηλεοπτικές σειρές ή τις κινηματογραφικές ταινίες. Και μην σπεύσετε να πείτε με ευκολία ότι εσάς δεν σας επηρεάζουν… Αν δεν προσέξουμε όλη αυτή η ιστορία μπορεί να γίνει και εμμονή.

Το internet μπορεί να μας φέρει στην πορνογραφία και δεν χρειάζεται να ψάξεις και πολύ για τη βρείς. Σε βρίσκουν αυτές οι σελίδες. Όμορφο παραδειγμα για να καταλάβουμε πόσο σοβαρό είναι αυτό το θέμα αποτελεί η λάμψη της ηλεκτροκόλλησης. Με παρόμοιο τρόπο πρέπει να αποστρέφουμε τα μάτια μας από πορνογραφικές εικόνες πριν εθιστούμε,δηλητηριαστεί η καρδιά μας και το κακό φτάσει στη διάνοια μας. Θα πρέπει να θυμόμαστε πάντα τα εδάφια 1 Ιωάννη 2: 16,17 (επειδή το καθετί στον κόσμο+—η επιθυμία της σάρκας+ και η επιθυμία των ματιών+ και η αλαζονική επίδειξη των μέσων διαβίωσης κάποιου+—δεν προέρχεται από τον Πατέρα αλλά προέρχεται από τον κόσμο.+ ¹⁷Και ο κόσμος παρέρχεται καθώς και η επιθυμία του,+ αλλά αυτός που κάνει το θέλημα+ του Θεού παραμένει για πάντα.+).

Ας δούμε πώς μας ωφελουν οι πραγματικότητες της Βασιλείας.

Στο Ματθαίος 6:33 (»Εξακολουθήστε, λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη+ του, και όλα αυτά τα άλλα πράγματα θα σας προστεθούν.+) βλέπουμε τις προτεραιότητες μας, όπως τις θέτει ο Ιησούς.

Τι θα μας βοηθήσει σ’ αυτό; Πρώτα απ’ όλα, ο Ιεχωβά Θεός. Ολόκληρη η δημιουργία γύρω μας το πιστοποιείς αυτό. Έπειτα ο Ιησούς Χριστός. Ολόκληρη η διακονία του και το έργο του στη γη στρέφονταν γύρω από τη Βασιλεία του Θεού. Από τις καταγραφές των ευαγγελιστών βλέπουμε ότι αναφερθηκε περισσότερες από 150 φορές σ’ αυτήν.

Διότι η Βασιλεία του Θεού είναι ηδη μια πραγματικότητα για μας. Δείτε την εκκλησία του Θεού παγκόσμι. Με το έργο διακήρυξης των καλών νέων πολλοί άνθρωποι μαθαίνουν για το σκοπό του Θεού.

Οι μαθητές του Ιησού κατανοούσαν ότι η Βασιλεία ήταν μια πραγματική κυβέρνηση του Θεού, αν και δεν αντιλαμβάνονταν την έκταση της επικράτειάς της. Ο Ναθαναήλ είπε στον Ιησού: «Ραββί, εσύ είσαι ο Γιος του Θεού, εσύ είσαι Βασιλιάς του Ισραήλ». (Ιωα 1:49) Οι μαθητές γνώριζαν τα όσα είχαν προλεχθεί σχετικά με τους “αγίους” στην προφητεία του Δανιήλ. (Δα 7:18, 27) Ο Ιησούς υποσχέθηκε ευθέως στους αποστολικούς ακολούθους του ότι θα κάθονταν σε «θρόνους». (Ματ 19:28)

Ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης επιζήτησαν συγκεκριμένες προνομιακές θέσεις στη Μεσσιανική κυβέρνηση, και ο Ιησούς παραδέχτηκε ότι θα υπήρχαν τέτοιες θέσεις, αλλά δήλωσε ότι η χορήγησή τους εξαρτόταν από τον Πατέρα του, τον Υπέρτατο Κυρίαρχο. (Ματ 20:20-23· Μαρ 10:35-40) Άρα, ενώ οι μαθητές του περιόριζαν λανθασμένα τη Μεσσιανική βασιλική διακυβέρνηση στη γη και ειδικά στον σαρκικό Ισραήλ —έχοντας αυτή την άποψη ακόμη και την ημέρα της ανάληψης του αναστημένου Ιησού (Πρ 1:6)— κατανοούσαν σωστά ότι επρόκειτο για μια κυβερνητική διευθέτηση.—Παράβαλε Ματ 21:5· Μαρ 11:7-10.

Η βασιλική δύναμη του Ιεχωβά όσον αφορά την επίγεια δημιουργία του έγινε ορατά φανερή από τον βασιλικό του Εκπρόσωπο με πολλούς τρόπους. Μέσω του πνεύματος, δηλαδή της ενεργού δύναμης, του Θεού, ο Γιος άσκησε έλεγχο πάνω στον άνεμο και στη θάλασσα, στη βλάστηση, στα ψάρια, ακόμη και στα οργανικά στοιχεία της τροφής, κάνοντας την τροφή να πολλαπλασιαστεί. Αυτά τα δυναμικά έργα έκαναν τους μαθητές του να αναπτύξουν βαθύ σεβασμό για την εξουσία που είχε. (Ματ 14:23-33· Μαρ 4:36-41· 11:12-14, 20-23· Λου 5:4-11· Ιωα 6:5-15)

Ακόμη πιο βαθιά εντύπωση προκάλεσε ο τρόπος με τον οποίο άσκησε τη δύναμη του Θεού στα ανθρώπινα σώματα, θεραπεύοντας διάφορες παθήσεις, από τύφλωση μέχρι λέπρα, και επαναφέροντας νεκρούς στη ζωή. (Ματ 9:35· 20:30-34· Λου 5:12, 13· 7:11-17· Ιωα 11:39-47) Τους θεραπευμένους λεπρούς τούς έστελνε να παρουσιαστούν στο θεϊκά εξουσιοδοτημένο, αλλά σε γενικές γραμμές άπιστο, ιερατείο, ως «μαρτυρία σε αυτούς». (Λου 5:14· 17:14)

Τέλος, κατέδειξε τη δύναμη που είχε ο Θεός να καταβάλλει τα υπερανθρώπινα πνεύματα. Οι δαίμονες αναγνώριζαν την εξουσία με την οποία ήταν περιβεβλημένος ο Ιησούς και, προκειμένου να διακινδυνεύσουν μια καθοριστική δοκιμή της δύναμης που τον στήριζε, συμμορφώνονταν με τις διαταγές που τους έδινε να ελευθερώσουν τα άτομα που κατείχαν. (Ματ 8:28-32· 9:32, 33· παράβαλε Ιακ 2:19.) Εφόσον αυτή η δυναμική εκβολή των δαιμόνων γινόταν μέσω του πνεύματος του Θεού, αυτό σήμαινε ότι η Βασιλεία του Θεού είχε πράγματι «καταφθάσει» τους ακροατές του. —Ματ 12:25-29· παράβαλε Λου 9:42, 43.

Όλα αυτά ήταν αδιάσειστες αποδείξεις για το ότι ο Ιησούς είχε βασιλική εξουσία και για το ότι η εξουσία αυτή δεν προερχόταν από κάποια επίγεια, ανθρώπινη, πολιτική πηγή. (Παράβαλε Ιωα 18:36· Ησ 9:6, 7.) Οι αγγελιοφόροι του φυλακισμένου Ιωάννη του Βαφτιστή, όντας μάρτυρες αυτών των δυναμικών έργων, έλαβαν από τον Ιησού την οδηγία να επιστρέψουν στον Ιωάννη και να του αναφέρουν αυτά που είχαν δει και ακούσει, ως επιβεβαίωση του ότι ο Ιησούς ήταν πράγματι «ο Ερχόμενος». (Ματ 11:2-6· Λου 7:18-23· παράβαλε Ιωα 5:36.)

Οι μαθητές του Ιησού έβλεπαν και άκουγαν τα στοιχεία που αποδείκνυαν την εξουσία της Βασιλείας, τα οποία είχαν επιθυμήσει να δουν οι προφήτες. (Ματ 13:16, 17) Επιπλέον, ο Ιησούς μπορούσε να παραχωρήσει εξουσία στους μαθητές του ώστε αυτοί να ασκούν παρόμοιες δυνάμεις ως διορισμένοι εκπρόσωποί του, προσδίδοντας έτσι ισχύ και βαρύτητα στη διακήρυξή τους: «Η βασιλεία των ουρανών έχει πλησιάσει».—Ματ 10:1, 7, 8· Λου 4:36· 10:8-12, 17

Ο νέος κόσμος που ανφέρεται στο εδάφιο 21:4 90 (Και θα εξαλείψει κάθε δάκρυ+ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια,+ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια.+ Τα παλιά έχουν παρέλθει».+) δείχνει ότι αποτελεί ήδη μια πραγματικότητα για μας. Μπορούμε να στοχαζόμαστε τέτοια εδάφια και να ενισχύουμε την πεποίθηση μας…

Ένα ακόμα σημείο που μπορεί να μας βοηθήσει πολύ προς αυτή την κατεύθυνση είναι η τακτική μελέτη του Λόγου του Θεού και των βοηθημάτων μας, αλλά και το να επιτελούμε τη διακονία μας στο έργο, προσπαθώντας να γινουμε καλύτεροι δάσκαλοι.

Στο εδάφιο Ματαθαίος 11:12 (Από τις ημέρες δε του Ιωάννη του Βαφτιστή μέχρι τώρα η βασιλεία των ουρανών είναι ο στόχος προς τον οποίο άνθρωποι προχωρούν επίμονα, και εκείνοι που προχωρούν επίμονα την αρπάζουν.+) βλέπουμε ποιοι τα επικδιώκουν αυτά. Αδελφοί μας εργάζονται για τις πραγματικότητες της Βασιλείας.

Το σίγουρο είναι ότι οι κοσμικές φαντασιώσεις δεν θα κάνουν κανένα ευτυχισμένο για πάντα, αντίθετα η Βασιλεία του Θεού θα φέρει πολλές ευλογίες. Στο εδάφιο Ματθαίος 25:34 (»Τότε ο βασιλιάς θα πει σε αυτούς που είναι στα δεξιά του: “Ελάτε, εσείς οι ευλογημένοι από τον Πατέρα μου,+κληρονομήστε+ τη βασιλεία+ που έχει ετοιμαστεί για εσάς από τη θεμελίωση του κόσμου.+ ) αναφέρεται ότι η ώρα της κρίσης είναι πολύ κοντά.

Το σημαντικό λοιπόν είναι να είμαστε εκεί για να ακούσουμε αυτά τα πολύ όμορφα λόγια από το στόμα του Ιησού. Είναι πολύ σπουδαίο το βραβείο της ζωής και μας αφορά, προσωπικά τον καθένα. Είναι ένα βραβείο για τον συνεπή αγώνα που δώσαμε στην ακεραιότητα και την οσιότητα, όσο βρισκόμασταν και περπατούσαμε στη γη ως άνθρωποι…