Έχουμε αναρωτηθεί: Εμείς άραγε, αντιστεκόμαστε στο πνεύμα αυτού του κόσμου ή όχι;

Έχετε αναρωτηθεί τι κάνουμε όταν μαθαίνουμε για ένα θανατηφόρο ιό που κυκλοφορεί έξω; Κατά καιρούς είμαι βέβαιος ότι θα το έχετε ακούσει, τόνισε ο ομιλητής μας, χθες στην εκκλησία μας στη δημόσια ομιλία του. Και τότε τι κάνουμε. Δεν κλειδωνόμαστε μέσα στο σπίτι μας για να προφυλαχτούμε... Μερικές φορές μπορεί να μην έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Τι κάνουμε λοιπόν; Μαθαίνουμε γι’ αυτόν ώστε να είμαστε σε θέση να τον αντιμετωπίσουμε…

Αν έτσι κάνουμε για ένα ιό που παρουσιάζεται από καιρό σε καιρό τι πρέπει να κάνουμε για έναν ιό θανατηφόρο που είναι παρών εδώ και χιλιάδες χρόνια; Μιλάμε για το πνεύμα του κόσμου όπως περιγράφεται στο εδάφιο 1 Κορινθίους 2:12 (Εμείς λάβαμε, όχι το πνεύμα+του κόσμου, αλλά το πνεύμα+που είναι από τον Θεό, ώστε να γνωρίσουμε τα πράγματα που μας έχουν δοθεί με καλοσύνη από τον Θεό.+).

Είναι πολύ πιθανόν, αν δεν προσέξουμε, να κολλήσουμε κι εμείς. Αλλά τι είναι το πνεύμα του κόσμου; Είναι εκείνη η δύναμη που ωθεί τους ανθρώπους να σκέπτονται, να μιλούν και να ενεργούν με βάση τα πρότυπα του κόσμου…

Γνωρίζουμε από την Γραφή ότι μετά τον Κατακλυσμό, η πλειονότητα της ανθρωπότητας παρέκκλινε και πάλι από τη δικαιοσύνη, με αποτέλεσμα να έρθει σε ύπαρξη άλλη μια πονηρή ανθρώπινη κοινωνία. Παρ’ όλα αυτά, υπήρχαν κάποιοι που ακολουθούσαν διαφορετική πορεία, προσκολλούμενοι στη δικαιοσύνη. Αργότερα, ο Θεός προσδιόρισε τον Ισραήλ ως τον εκλεγμένο λαό του και σύναψε μαζί του σχέση διαθήκης.

Επειδή αυτό επέφερε το διαχωρισμό των Ισραηλιτών από τον κόσμο γενικά, ο Παύλος μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη λέξη κόσμος ως αντίστοιχο των μη Ισραηλιτών, των “Εθνικών”, στα εδάφια Ρωμαίους 11:12-15. (KJ· ΜΝΚ)

Εκεί τόνισε ότι η αποστασία του Ισραήλ οδήγησε στο να καταργήσει ο Θεός τη σχέση διαθήκης που είχε συνάψει μαζί τους και ότι άνοιξε στους Εθνικούς το δρόμο ώστε να εισέλθουν σε αυτή τη σχέση και στα πλούτη της μέσω συμφιλίωσης με τον Θεό. (Παράβαλε Εφ 2:11-13.)

Η λέξη κόσμος τότε, κατά τη μετακατακλυσμιαία και προχριστιανική περίοδο, αναφερόταν και πάλι σε ολόκληρη την ανθρωπότητα εκτός των επιδοκιμασμένων υπηρετών του Θεού, και ιδιαίτερα σε όσους δεν ανήκαν στον Ισραήλ την περίοδο που ο Ιεχωβά είχε σχέση διαθήκης μαζί του. —Παράβαλε Εβρ 11:38.

Με παρόμοιο τρόπο και με μεγάλη συχνότητα, η λέξη κόσμος χρησιμοποιείται με την έννοια ολόκληρης της μη Χριστιανικής ανθρώπινης κοινωνίας, ανεξαρτήτως φυλής. Αυτός είναι ο κόσμος ο οποίος μισούσε τον Ιησού και τους ακολούθους του λόγω της μαρτυρίας που έδιναν για την αδικία του κόσμου και λόγω του ότι παρέμεναν αποχωρισμένοι από αυτόν.

Κατά συνέπεια εκδήλωσε μίσος για τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό και δεν τον γνώρισε. (Ιωα 7:7· 15:17-25· 16:19, 20· 17:14, 25· 1Ιω 3:1, 13) Σε αυτόν τον κόσμο της άδικης ανθρώπινης κοινωνίας και στα βασίλειά του ασκεί εξουσία ο Αντίδικος του Θεού, ο Σατανάς ο Διάβολος, ο οποίος μάλιστα έχει καταστήσει τον εαυτό του “θεό” του εν λόγω κόσμου. (Ματ 4:8, 9· Ιωα 12:31· 14:30· 16:11· παράβαλε 2Κο 4:4.)

Αυτόν τον άδικο κόσμο δεν τον παρήγαγε ο Θεός. Η εμφάνισή του οφείλεται στον κυριότερο Εναντιούμενο του Θεού, στην εξουσία του οποίου “βρίσκεται ολόκληρος ο κόσμος”. (1Ιω 4:4, 5· 5:18, 19) Ο Σατανάς και οι “πονηρές πνευματικές δυνάμεις του στους ουράνιους τόπους” δρουν ως οι αόρατοι «κοσμοκράτορες», δηλαδή άρχοντες του κόσμου που είναι αποξενωμένος από τον Θεό.—Εφ 6:11, 12.

Σε αυτά τα εδάφια δεν εννοείται απλώς η ανθρωπότητα, της οποίας μέρος ήταν και οι μαθητές του Ιησού, αλλά ολόκληρη η οργανωμένη ανθρώπινη κοινωνία που υφίσταται έξω από την αληθινή Χριστιανική εκκλησία. Αλλιώς, οι Χριστιανοί δεν θα μπορούσαν να πάψουν να είναι «μέρος του κόσμου» παρά μόνο αν πέθαιναν και έπαυαν να υπάρχουν κατά σάρκα. (Ιωα 17:6· 15:19)

Αν και αναγκάζονται να ζουν σε μια κοινωνία κοσμικών ατόμων, της οποίας μέρος είναι άτομα που επιδίδονται σε πορνεία, ειδωλολατρία, αρπαγή και παρόμοιες πράξεις (1Κο 5:9-13), αυτοί οι Χριστιανοί πρέπει να κρατούν τον εαυτό τους καθαρό και ακηλίδωτο από τη διαφθορά και τα μολύσματα αυτού του κόσμου, μη έχοντας φιλικές σχέσεις με αυτόν για να μην καταδικαστούν μαζί του. (1Κο 11:32· Ιακ 1:27· 4:4· 2Πε 1:4· 2:20· παράβαλε 1Πε 4:3-6.)

Δεν μπορούν να καθοδηγούνται από την κοσμική σοφία, η οποία είναι ανοησία στα μάτια του Θεού, ούτε μπορούν να “εισπνέουν” το «πνεύμα του κόσμου», δηλαδή την ιδιοτελή και αμαρτωλή υποκινούσα δύναμή του. (1Κο 1:21· 2:12· 3:19· 2Κο 1:12· Τιτ 2:12· παράβαλε Ιωα 14:16, 17· Εφ 2:1, 2· 1Ιω 2:15-17· βλέπε ΠΝΕΥΜΑ [Υποκινούσα Διανοητική Τάση].)

Ως εκ τούτου, μέσω της πίστης τους, “νικούν τον κόσμο” της άδικης ανθρώπινης κοινωνίας, όπως έκανε και ο Γιος του Θεού. (Ιωα 16:33· 1Ιω 4:4· 5:4, 5) Αυτή η άδικη ανθρώπινη κοινωνία πρόκειται να παρέλθει μέσω θεϊκής καταστροφής (1Ιω 2:17), όπως αφανίστηκε ο ασεβής προκατακλυσμιαίος κόσμος.—2Πε 3:6.

Η καλή σχέση μας με τον Θεό θέλει να αντιστεκόμαστε. Ο κόσμος θέλει και το προσπαθεί με πολλούς τρόπους, να μας αποπροσανατολίσει χρησιμοποιώντας τις αδυναμίες μας. Έτσι ο Σατανάς έχει διασπάσει τον κόσμο.

Ένα κομμάτι του ασχολείται με τη θρησκεία… Μάλιστα έχει τους δώσει τη δυνατότητα να διαλέξουν ανάμεσα σε 4.000 θρησκείες, καλύπτοντας έτσι όλους όσους έχουν υποτυπώδεις πνευματικές ανησυχίες.

Ένα άλλο κομμάτι ασχολείται με την πολιτική. Αλλά και εδώ υπάρχει ο φόβος του πολέμου, ο στρατός που διαθέτουν οι χώρες, ενώ ένα τρίτο κομμάτι ασχολείται με το εμπόριο. Αποσπάται έτσι η προσοχή των ανθρώπων από τα φανταχτερά πράγματα που δεν έχουν αξίες και εντέλει από πράγματα που δεν έχουμε ανάγκη, αλλά μέσω της διαφήμισης και της οργανωμένης προπαγάνδας μπορεί να μας πείσουν ότι τα χρειαζόμαστε.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πόσο σωστά ο απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς τους Εφεσίους και στα εδάφια 17 – 19 (Γι’ αυτό και σας στέλνω τον Τιμόθεο,+ο οποίος είναι αγαπητό και πιστό παιδί+μου όσον αφορά τον Κύριο· και αυτός θα σας θυμίσει τις μεθόδους μου σχετικά με τον Χριστό Ιησού,+όπως διδάσκω παντού σε κάθε εκκλησία.¹⁸Μερικοί έχουν φουσκώσει από υπερηφάνεια,+σαν να μην επρόκειτο πραγματικά να έρθω σε εσάς.¹⁹Θα έρθω όμως σύντομα σε εσάς, αν θελήσει ο Ιεχωβά,+και θα μάθω, όχι τα λόγια αυτών που έχουν φουσκώσει από υπερηφάνεια, αλλά τη δύναμή τους.) μας προειδοποιεί ότι δεν είναι και πολύ δύσκολο, όσο καλή διάθεση κι αν έχουμε να πέσουμε σε πνευματικό σκοτάδι…

Και τι συμπτώματα μπορεί να παρουσιάσουμε αν προσβληθούμε από αυτόν τον ιό;

1 Ανεξαρτησία από τον Θεό. Στο εδάφια Ιερεμίας 10:23 (Όλα είναι νόμιμα· αλλά δεν συμφέρουν όλα.+Όλα είναι νόμιμα·+αλλά δεν εποικοδομούν+όλα.) μπορούμε πού μπορεί να οδηγήσει ένα τέτοιο πνεύμα ανεξαρτησίας.

2. Υπερηφάνεια. Κλασικό παράδειγμα ο βασιλιάς Οζίας, όταν ήθελε να μπει στον ναό και να προσφέρει θυμίαμα. Στο 2 Χρονικών 26: 16 (Ωστόσο, μόλις έγινε ισχυρός, η καρδιά του έγινε υπεροπτική,+μάλιστα μέχρι του σημείου να προκληθεί καταστροφή·+ώστε αυτός ενήργησε άπιστα εναντίον του Ιεχωβά του Θεού του και μπήκε στο ναό του Ιεχωβά για να κάψει θυμίαμα πάνω στο θυσιαστήριο του θυμιάματος.+) μπορούμε να δούμε τι έφταιγε. Είχε υπεροπτική καρδιά. Μάθημα για μας να μην μικροποιούμε ή μεγαλοποιούμε καταστάσεις στη ζωή μας. Η ισορροπία, είναι κάτι που συστήνει συνεχώς η οργάνωση του Ιεχωβά…

3. Στασιαστική διάθεση απέναντι στην εξουσία. Το εδάφιο Ρωμαίους 13:11 (
¹¹Και να το κάνετε αυτό, επειδή εσείς γνωρίζετε τον καιρό, ότι είναι ήδη ώρα να ξυπνήσετε+από τον ύπνο, γιατί τώρα η σωτηρία μας είναι πιο κοντά παρά όταν γίναμε πιστοί.+) μας λέει ξεκάθαρα τι μπορεί να πάθει εκείνο που αγνοεί τη βασική αρχή που περιέχεται εκεί. Ο Ιεχωβά θέλει να υποτασσόμαστε σ’ αυτές τις ανώτερες εξουσίες. Φυσικά υπάρχουν και όρια τα οποία έχουν να κάνουν με την πίστη μας στον αληθινό Θεό.

Τα 4 – 5 - 6 αφορούν την επιθυμία της σάρκας, την επιθυμία των ματιών και την αλαζονική επίδειξη των μέσω διαβίωσης, όπως φαίνεται πολύ καθαρά στο εδάφιο 1 Ιωάννη 2;16 (επειδή το καθετί στον κόσμο+—η επιθυμία της σάρκας+και η επιθυμία των ματιών+και η αλαζονική επίδειξη των μέσων διαβίωσης κάποιου+—δεν προέρχεται από τον Πατέρα αλλά προέρχεται από τον κόσμο.+). Και βέβαια όλα αυτά, δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά. Όμως αφαιρούν χρήσιμο και πολύτιμο χρόνο από τη λατρεία μας και δεν είναι καθόλου καλές και επιθυμητές ιδιότητες.

7. Ξεσπάσματα με υβριστικά λόγια και βιαιότητες. Προσέξτε λίγο παρακαλώ πόσο σοβαρά είναι αυτά για τον ιεχωβά. Τα υβριστικά λόγια είναι για το στόμα, ότι η πορνογραφία για τα μάτια.

8. Θέτουν τις ελπίδες και τους στόχους τους γύρω από τις υποσχέσεις ή τις απειλές των ανθρώπων. Ζουν, όπως λέει και το εδάφιο Ψαλμός 68:19 (Ευλογημένος να είναι ο Ιεχωβά, που βαστάζει καθημερινά το φορτίο για εμάς,+Ο αληθινός Θεός της σωτηρίας μας.)σε πνευματικό σκοτάδι ή σαν να έχουν πνευματική μυωπία κατά μια ευρεία έννοια.

9. Το να λατρεύεις στην ουσία ανθρώπους ή πράγματα. Ο μόνος που αξίζει την αγάπη, την λατρεία και την τιμή μας είναι ο Ιεχωβά. Γι’ αυτό πρέπει να τον γνωρίσουμε καλύτερα. Και πώς μπορεί να γίνει αυτό; Μα μέσα από τον Λόγο του, την Αγία Γραφή. Εκεί θα μάθουμε τι του αρέσει και τι μισεί κι έτσι πιο εύκολα και συνειδητά θα μπορούμε να κάνουμε το θέλημα του και να σεβόμαστε το γιό του και τους διορισμούς του.

Καμιά φορά, δυστυχώς αυτόν τον θανατηφόρο ιό δεν μπορούμε να τον αποφύγουμε… Είναι διάχυτος παντού. Είναι μέσα στον αέρα που αναπνέουμε. Αλλά είναι ευθύνη δική μας να διαλέξουμε το πνεύμα του Θεού, αντί για το πνεύμα του κόσμου…

Είδαμε τα εννιά χαρακτηριστικά συμπτώματα με τα οποία ο Σατανάς επιχειρεί για να μας αποπροσανατολίσει. Το ζήτημα είναι τι θα επιλέξουμε εμείς. Ας θυμόμαστε πάντα τι λέει το εδάφιο Παροιμίες 10:22 (Η ευλογία του Ιεχωβά πλουτίζει,+και εκείνος δεν προσθέτει πόνο σε αυτήν.+).

Κι αν τελικά χωρίς να το προσέξουμε πέσουμε σε μια τέτοια παγίδα, υπάρχει τρόπος να συνέλθουμε; Ο ομιλητής τόνισε πως ναι, είναι σα να είμαστε άρρωστοι και πηγαίνουμε στον γιατρό. Εν προκειμένω ο γιατρός είναι ο Ιεχωβά. Υπάρχουν δυο χάπια που θα μας βοηθήσουν πολύ. Το ένα μπορούμε να το παίρνουμε καθημερινά το πρωί και αφορά τη μελέτη της Αγίας Γραφής και το στοχασμό και άλλο η το άλλο αφορά την τακτική συμμετοχή στις συναθροίσεις και στο έργο διακονίας των καλών νέων της Βασιλείας.

Και φυσικά χρειάζεται καλή επικοινωνία με τον γιατρό (τον Ιεχωβά) μέσω του προνομίου της προσευχής. Έτσι θα μπορέσουμε όλοι να απολαύσουμε όμορφες, καλύτερες μέρες τώρα και θα πάρουμε με βεβαιότητα το εισιτήριο για ένα αιώνιο μέλλον στο νέο σύστημα πραγμάτων που ετοιμάζει ο Θεός για μας, εδώ στη γη.