Να ακολουθείτε την πορεία φιλοξενίας! Εμείς, το έχουμε κάνει κομμάτι της ζωής μας;

Η φιλοξενία είναι κάτι που το κάνουμε συχνά εμείς η χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά. Δείτε μια τέτοια μάζωξη από ανθρώπους της εκκλησίας μας…

Δείτε λίγο την καθημερινότητα μας… Είμαστε άγνωστοι ανάμεσα σε άγνωστους ανθρώπους, μέσα σε ένα μεγάλο πλήθος. Έτσι ήταν πάντα; Όχι βέβαια. Ο Ιεχωβά αναγνώρτισε από την αρχή της δημιουργίας ότι δεν μπορεί να είναι ο άνθρωπος μόνος του. Στο Γένεση 2: 18,19 (Και είπε ο Ιεχωβά Θεός: «Δεν είναι καλό να παραμένει ο άνθρωπος μόνος. Θα κάνω για αυτόν έναν βοηθό, ως συμπλήρωμά του».+ ¹⁹Ο Ιεχωβά Θεός, λοιπόν, έπλασε από τη γη κάθε θηρίο του αγρού και κάθε πετούμενο πλάσμα των ουρανών και άρχισε να τα φέρνει στον άνθρωπο για να δει πώς θα ονόμαζε το καθένα· και όπως ονόμαζε ο άνθρωπος κάθε ζωντανή ψυχή,+ αυτό ήταν το όνομά της.+ ) ο πλάστης μας έδωσε το καλύτερο παράδειγμα…

Θα πρέπει όμως να δούμε τι είναι φιλοξενία. Είναι η εγκάρδια και γενναιόδωρη υποδοχή και περιποίηση καλεσμένων ή ξένων. Η λέξη φιλοξενία που χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο σημαίνει κατά κυριολεξία «αγάπη για τους ξένους». Μιλάμε για τη φιλοξενία που έχει αισθήματα, όχι μόνο λόγια.

Η γνήσια, εγκάρδια φιλοξενία αποτελεί γνώρισμα της αληθινής Χριστιανοσύνης. Μετά την έκχυση του αγίου πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ., πολλά άτομα που είχαν μεταστραφεί μόλις προηγουμένως στη Χριστιανοσύνη παρέμειναν στην Ιερουσαλήμ για να μάθουν περισσότερα σχετικά με τα καλά νέα της Βασιλείας προτού αναχωρήσουν για τις πατρίδες τους σε διάφορα μέρη της γης. Αυτούς τους φιλοξένησαν οι Χριστιανοί που ζούσαν στην Ιερουσαλήμ, οι οποίοι τους πρόσφεραν κατάλυμα στα σπίτια τους και μάλιστα πούλησαν τα αποκτήματά τους και είχαν τα πάντα κοινά. (Πρ 2:42-46) Αργότερα, οι απόστολοι έθεσαν σε εφαρμογή μια οργανωμένη διευθέτηση για τη διανομή τροφής στις άπορες χήρες που υπήρχαν ανάμεσά τους.—Πρ 6:1-6.

Η φιλοξενία αποτελεί απαίτηση για τους Χριστιανούς. Αν και πολλοί είχαν δεχτεί σκληρό διωγμό και μερικοί είχαν υποστεί την αρπαγή των υπαρχόντων τους, ο Παύλος πρόσταξε: «Μην ξεχνάτε τη φιλοξενία». (Εβρ 13:2· 10:34) Ο Πέτρος έδειξε ότι η φιλοξενία πρέπει να παρέχεται πρόθυμα, λέγοντας: «Να είστε φιλόξενοι ο ένας προς τον άλλον χωρίς να γογγύζετε». (1Πε 4:9· παράβαλε 2Κο 9:7.) Ο Παύλος, τονίζοντας το γεγονός ότι οι συγχριστιανοί του είχαν την υποχρέωση να το κάνουν αυτό πρωταρχικά προς τους ομοπίστους τους, τους έγραψε να “εργάζονται το καλό προς όλους αλλά κυρίως προς εκείνους με τους οποίους”, όπως είπε, «είμαστε συγγενείς στην πίστη».—Γα 6:10.

Η φιλοξενία ήταν μια από τις σημαντικές ιδιότητες που απαιτούνταν να έχουν όσοι διορίζονταν ως επίσκοποι στις Χριστιανικές εκκλησίες. (1Τι 3:2· Τιτ 1:7, 8) Επίσης, ο Παύλος έδωσε οδηγίες στον Τιμόθεο —επίσκοπο στην Έφεσο— σύμφωνα με τις οποίες οι Χριστιανές χήρες που καταγράφονταν στον κατάλογο για να λαβαίνουν υλική βοήθεια από την εκκλησία έπρεπε να είχαν “φιλοξενήσει ξένους”. (1Τι 5:9, 10) Προφανώς αυτές οι γυναίκες είχαν ανοίξει και διαθέσει τα σπίτια τους σε Χριστιανούς διακόνους ή ιεραποστόλους που επισκέπτονταν ή υπηρετούσαν την εκκλησία, παρότι προηγουμένως πολλοί από αυτούς τους επισκέπτες θα ήταν φυσιολογικά «ξένοι» για αυτές. Η Λυδία ήταν μια τέτοια γυναίκα. Ήταν εξαιρετικά φιλόξενη, όπως φαίνεται από το σχόλιο του Λουκά: «Μας ανάγκασε να πάμε».—Πρ 16:14, 15.

Η γνήσια φιλοξενία είναι έκφραση αγάπης και συμπάθειας. Στο εδάφιο Ματθαίος 5: 46,47 (Διότι αν αγαπάτε εκείνους που σας αγαπούν, ποια ανταμοιβή έχετε;+ Και οι εισπράκτορες φόρων δεν κάνουν το ίδιο; ⁴⁷Και αν χαιρετάτε τους αδελφούς σας μόνο, τι το ασυνήθιστο κάνετε; Και οι εθνικοί δεν κάνουν το ίδιο; ) βλέπουμε τι μας είπε ο Ιησούς. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι η γνήσια φιλοξενία ξεπερνάει διαιρέσεις, πολιτισμούς, φυλές.

Και στο 48 (Πρέπει, επομένως, να είστε τέλειοι, όπως ο ουράνιος Πατέρας σας είναι τέλειος.) θέτει το τέλειο παράδειγμα – υπόδειγμα του Ιεχωβά, ενώ στο 45 (ώστε να αποδειχτείτε γιοι του Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς,+ επειδή αυτός κάνει τον ήλιο του να ανατέλλει σε πονηρούς και αγαθούς και φέρνει βροχή σε δικαίους και αδίκους.) βλέπουμε ότι ο Ιεχωβά δεν ξεχωρίζει άτομα. Είναι το ίδιο καλό και φιλόξενος προς όλους.

Στο εδάφιο Ρωμαίους 5: 7-9 (Διότι μετά δυσκολίας θα πεθάνει κανείς για έναν δίκαιο·+ για τον αγαθό+ ίσως και να τολμάει κανείς να πεθάνει.+ ⁸Αλλά ο Θεός συστήνει τη δική του αγάπη+ σε εμάς με το ότι, ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για εμάς.+ ⁹Πολύ περισσότερο, λοιπόν, αφού έχουμε ανακηρυχτεί δίκαιοι τώρα με το αίμα του,+ θα σωθούμε μέσω εκείνου από την οργή.) βλέπουμε την αγάπη του Ιεχωβά με την στοργική για τους ανθρώπους προμήθεια του λύτρου, ενώ εμείς είμαστε ακόμα αμαρτώλοί.

Και υπάρχουν πολλά γραφικά πραδείσματα. Στο εδάφιο Ματθαίος 24:12 (και εξαιτίας της αύξησης της ανομίας+ η αγάπη των περισσοτέρων θα ψυχρανθεί.) βλέπουμε μια ιδιότητα που μέρες μας έχει μεγάλη άνθιση… Σκεφτείτε λίγο σε τι κοινωνία ζούμε. Διαπιστώνουμε την απόλυτη διαστρέβλωση του σκοπού του Θεού.

Ασφάλεια πού να την βρεις στον κόσμο…

Στο ΞΥΠΝΑ της 22/2/2001 υπάρχει αποτυπωμένη η αγωνία του ανθρώπου να νιώσει ασφαλής σε ένα ανασφαλή κόσμο… Οι περισσότερες από τις ασφάλειες που κάνουν οι άνθρωποι εμπίπτουν στις εξής κατηγορίες: Περιουσίας, ευθύνης, υγείας, αναπηρίας και ζωής.

Ασφάλεια περιουσίας: Η ασφάλεια κατά της απώλειας περιουσίας—όπως το σπίτι, η επιχείρηση, το αυτοκίνητο ή άλλα περιουσιακά στοιχεία—είναι ανάμεσα στις πιο κοινές μορφές διαχείρισης κινδύνου.

Μερικά ασφαλιστήρια συμβόλαια κατοικίας καλύπτουν συγκεκριμένα αντικείμενα που βρίσκονται μέσα στο σπίτι. Αν κάνετε τέτοια ασφάλεια, είναι σοφό να καταρτίσετε έναν κατάλογο με αυτά τα ασφαλισμένα αποκτήματά σας, συμπεριλαμβάνοντας αν είναι δυνατόν μερικές φωτογραφίες ή κάποια βιντεοκασέτα. Αυτός ο κατάλογος μαζί με οποιαδήποτε άλλη αποτίμηση περιουσιακών στοιχείων ή αποδείξεις αγοράς αυτών των αντικειμένων πρέπει να φυλάσσεται σε ασφαλές μέρος εκτός σπιτιού. Αν έχετε αυτά τα στοιχεία, μπορεί να διευκολύνετε πολύ τη διαδικασία διεκδίκησης αποζημίωσης.

Ασφάλεια ευθύνης: Οποιοσδήποτε οδηγεί αυτοκίνητο, είναι ιδιοκτήτης σπιτιού ή άλλης ακίνητης περιουσίας, διευθύνει επιχείρηση ή είναι εργοδότης υφίσταται τον κίνδυνο του καταλογισμού ευθύνης για πρόκληση ατυχήματος. Αυτό το ατύχημα μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή της περιουσίας ή τον τραυματισμό ή το θάνατο ενός άλλου ανθρώπου. Στον οδηγό του αυτοκινήτου ή στον κάτοχο της περιουσίας ή της επιχείρησης μπορεί να καταλογιστεί η ευθύνη να πληρώσει για την επισκευή των περιουσιακών στοιχείων ή για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ή ακόμη και για τον πόνο και την οδύνη κάποιου άλλου. Σ

ε πολλές χώρες ο νόμος απαιτεί από τους εργοδότες και τους οδηγούς να κάνουν ασφάλεια ευθύνης ώστε να μπορούν να πληρώνουν αυτές τις δαπάνες. Ακόμη και εκεί όπου η ασφάλιση δεν είναι νομική απαίτηση, ένας οδηγός, ο ιδιοκτήτης κάποιας περιουσίας ή ένας εργοδότης μπορεί να θεωρηθεί νομικά ή ηθικά υπεύθυνος να βοηθήσει τα θύματα ενός ατυχήματος ή τις οικογένειές τους.

Ασφάλεια υγείας: Σε πολλές χώρες υπάρχει κάποιο είδος κρατικής ασφάλισης, το οποίο προσφέρει παροχές όπως συντάξεις για τους ηλικιωμένους και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ωστόσο, ακόμη και εκεί όπου έχουν έτσι τα πράγματα, αυτές οι ασφάλειες μπορεί να καλύπτουν μόνο ένα μέρος από τις ιατροφαρμακευτικές δαπάνες ή μπορεί να πληρώνουν μόνο για συγκεκριμένες δαπάνες. Ως εκ τούτου, μερικοί κάνουν επιπρόσθετη ιδιωτική ασφάλιση για την κάλυψη των υπόλοιπων εξόδων. Σε πολλά μέρη υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ο εργοδότης πρέπει απαραίτητα να παρέχει ασφάλεια υγείας στους εργαζομένους.

Κάποια προγράμματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, που περιλαμβάνουν διευθετήσεις για ελεγχόμενη φροντίδα και οργανισμούς προστασίας της υγείας, παρέχουν ικανοποιητική ιατρική περίθαλψη αντί μιας καθορισμένης μηνιαίας ή ετήσιας εισφοράς. Αυτοί οι οργανισμοί προσπαθούν να μειώσουν το κόστος παρέχοντας φτηνότερη περίθαλψη και προάγοντας την προληπτική ιατρική. Εντούτοις, σε έναν τέτοιον οργανισμό, η δυνατότητα του ασθενούς να επιλέξει γιατρούς και θεραπευτική αγωγή μπορεί να είναι πιο περιορισμένη σε σύγκριση με το καθιερωμένο σύστημα των ασφαλειών υγείας.

Ασφάλεια αναπηρίας και ασφάλεια ζωής: Η ασφάλεια αναπηρίας παρέχει κάποιο εισόδημα αν ένα άτομο τραυματιστεί και δεν μπορεί να εργαστεί. Η ασφάλεια ζωής παρέχει οικονομική βοήθεια σε όσους εξαρτώνται από κάποιο άτομο σε περίπτωση που αυτός ή αυτή πεθάνει. Η ασφάλεια αυτού του είδους έχει βοηθήσει πολλές οικογένειες να εξοφλήσουν απλήρωτες οφειλές και να συνεχίσουν τη ζωή τους μετά τον τραυματισμό ή το θάνατο του βασικού προμηθευτή των αναγκαίων για την οικογένεια.

Αποξενωμένοι και μόνοι στον κόσμο, οι άνθρωποι

Και στη ΣΚΟΠΙΑ της 1/9/2002 υπάρχει καταγραμμένη μια συγκλονιστική εμπειρία που αξίζει να της ρίξουμε μια ματιά: Σε πολλά μέρη του κόσμου, οι γειτονιές δεν έχουν πια τέτοιες στοργικές κοινότητες. Εξετάστε, για παράδειγμα, την τραγική περίπτωση του Βόλφγκανγκ Ντιρκς, ο οποίος ζούσε σε μια πολυκατοικία στη δυτική Ευρώπη.

Πριν από μερικά χρόνια, η εφημερίδα «Δε Καμπέρα Τάιμς» (The Canberra Times) ανέφερε πως, μολονότι οι 17 οικογένειες που ζούσαν στην ίδια πολυκατοικία με τον Βόλφγκανγκ είχαν αντιληφθεί την απουσία του, «κανείς δεν σκέφτηκε να χτυπήσει το κουδούνι του». Όταν εμφανίστηκε τελικά ο ιδιοκτήτης, «ανακάλυψε έναν σκελετό καθισμένο μπροστά στην τηλεόραση».

Πάνω στα πόδια του σκελετού υπήρχε ένα πρόγραμμα τηλεόρασης με ημερομηνία 5 Δεκεμβρίου 1993. Ο Βόλφγκανγκ ήταν νεκρός πέντε χρόνια. Τι θλιβερή κατάσταση που καταδεικνύει την έλλειψη ενδιαφέροντος και φροντίδας ανάμεσα στους γείτονες! Δεν προξενεί απορία που ένας δοκιμιογράφος δήλωσε στο περιοδικό της «Νιου Γιορκ Τάιμς» (The New York Times Magazine) ότι η γειτονιά του, όπως και πολλές άλλες, είχε γίνει μια «κοινότητα αποτελούμενη από αγνώστους». Μήπως συμβαίνει το ίδιο και στη δική σας γειτονιά;

Είναι αλήθεια ότι σε μερικές αγροτικές κοινότητες εξακολουθεί να υπάρχει το γνήσιο αίσθημα ενδιαφέροντος ανάμεσα στους γείτονες και ότι σε ορισμένες αστικές περιοχές οι άνθρωποι προσπαθούν να δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους γείτονές τους. Ωστόσο, πολλοί κάτοικοι των πόλεων αισθάνονται απομονωμένοι και ανυπεράσπιστοι μέσα στην ίδια τους τη γειτονιά. Μαραζώνουν πίσω από τείχη ανωνυμίας. Πώς γίνεται αυτό;

Χαμενοι πίσω από Τείχη Ανωνυμίας

Βέβαια, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε γείτονες. Το φως της τηλεόρασης που τρεμοπαίζει, οι σκιές που κινούνται πίσω από το παράθυρο, τα φώτα που αναβοσβήνουν, ο ήχος των διερχόμενων αυτοκινήτων, τα βήματα που ακούγονται στους διαδρόμους, ο θόρυβος των κλειδιών όταν κλειδώνουν ή ξεκλειδώνουν πόρτες—όλα αυτά δείχνουν ότι «υπάρχει ζωή» στη γειτονιά.

Ωστόσο, κάθε γνήσιο ενδιαφέρον ανάμεσα στους γείτονες εξαφανίζεται όταν οι άνθρωποι που ζουν ο ένας κοντά στον άλλον κρύβονται πίσω από τείχη ανωνυμίας ή αγνοούν ο ένας τον άλλον εξαιτίας του φρενήρη ρυθμού της ζωής. Οι άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται ότι δεν χρειάζεται να έχουν ιδιαίτερες επαφές με τους γείτονες ούτε να είναι υπόχρεοι σε αυτούς με οποιονδήποτε τρόπο.

Η αυστραλιανή εφημερίδα «Χέραλντ Σαν» (Herald Sun) παραδέχεται: «Οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη ανωνυμία εντός του άμεσου περιβάλλοντός τους, και ως εκ τούτου δεσμεύονται λιγότερο από τις κοινωνικές υποχρεώσεις. Τώρα είναι ευκολότερο να αγνοούνται ή να τίθενται στο περιθώριο τα άτομα που δεν είναι ελκυστικά από κοινωνική άποψη».

Αυτή η εξέλιξη δεν προξενεί έκπληξη. Μέσα σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι είναι «φίλαυτοι», οι γειτονιές θερίζουν τις συνέπειες του εγωκεντρικού τρόπου ζωής που ακολουθούν πολλοί. (2 Τιμόθεο 3:2) Το αποτέλεσμα είναι εκτεταμένη μοναξιά και αποξένωση. Η αποξένωση παράγει καχυποψία, ιδιαίτερα όταν η βία και το έγκλημα λυμαίνονται τη γειτονιά. Με τη σειρά της, η καχυποψία δεν αργεί να παραλύσει την ανθρώπινη συμπόνια.

Όποια κατάσταση και αν επικρατεί στη γειτονιά σας, αναμφισβήτητα θα συμφωνείτε ότι οι καλοί γείτονες αποτελούν κεφάλαιο για την κοινωνία. Επιτυγχάνονται πολλά όταν οι άνθρωποι εργάζονται προς έναν κοινό στόχο. Οι καλοί γείτονες μπορούν επίσης να αποδειχτούν ευλογία.

Εμείς, προσπαθούμε να είμαστε τέτοια άτομα. Στο εδάφιο Ρωμαίους 12:13 (Να δίνετε στους αγίους σύμφωνα με τις ανάγκες τους.+ Να ακολουθείτε την πορεία της φιλοξενίας.) ο ίδιος ο Ιησούς μας διατάζει να είμαστε φιλόξενοι. Προειδοποιεί μάλιστα ότι αν κάποιος είναι αφιλόξενος, τότε η λατρεία του δεν είναι αποδεκτή. – Ησαϊας 58:6,7 (»Αυτή δεν είναι η νηστεία που εγώ διαλέγω; Το να ανοίγεις τα δεσμά της πονηρίας,+ να λύνεις τα δεσμά του ζυγού+ και να αφήνεις ελεύθερους τους συντετριμμένους,+ καθώς και να σπάζετε στα δύο κάθε ζυγό;+ ⁷Δεν είναι το να μοιράζεις το ψωμί σου στον πεινασμένο+ και να φέρνεις τους ταλαιπωρημένους και άστεγους στο σπίτι σου;+ Όταν βλέπεις κάποιον γυμνό να τον σκεπάζεις+ και να μην κρύβεις τον εαυτό σου από την ίδια σου τη σάρκα;+).

Το βέβαιο είναι ότι οι αρχές της αδελφικής αγάπης διέπουν τη φιλοξενία ακόμα και σήμερα. Και ο Ιεχωβά με τον Ιησούς Χρηστό είναι τα καλύτερα υποδείγματα που μπορούμε να λάβουμε υπόψη μας. Ο Ιησούς το έκανε αυτό καλώντας τα άτομα να τον πλησιάσουν. Αυτό μας λέει ότι θα πρέπει να να βλέπουμε τις περιστάσεις των αδελφών μας, των νεαρών, των ηλικιωμένων, των σκαπανέων. Αποτελεί αυτό μια χριστιανική απαίτηση.

Αλλά οι καιροί που ζούμε είναι δύσκολοι. Ο Ιησούς στο εδάφιο Λουκάς 10: 38-42 (Καθώς προχωρούσαν, μπήκε σε κάποιο χωριό. Και κάποια γυναίκα ονόματι Μάρθα+ τον δέχτηκε ως φιλοξενούμενο στο σπίτι. ³⁹Αυτή η γυναίκα είχε και μια αδελφή ονόματι Μαρία, η οποία και κάθησε στα πόδια+ του Κυρίου και άκουγε το λόγο του. ⁴⁰Η Μάρθα, απεναντίας, είχε αποσπασμένη την προσοχή+ φροντίζοντας για πολλές δουλειές. Πλησίασε, λοιπόν, και είπε: «Κύριε, δεν σε νοιάζει που η αδελφή μου με έχει αφήσει μόνη να φροντίζω για τις δουλειές;+ Πες της, λοιπόν, να έρθει να με βοηθήσει». ⁴¹Απαντώντας ο Κύριος της είπε: «Μάρθα, Μάρθα, ανησυχείς+ και αναστατώνεσαι για πολλά.+ ⁴²Λίγα,+ όμως, χρειάζονται ή μόνο ένα. Όσο για τη Μαρία, εκείνη εξέλεξε την καλή μερίδα,+ και αυτή δεν θα της αφαιρεθεί».) τόνισε ιδιαίτερα πόσο καλό είναι να δείχνουμε το πνεύμα φιλοξενείας που έχουμε.

Χρειάζεται λοιπόν να έχουμε την κατάλληλη άποψη για τη φιλοξενία. Στο εδάφιο Παροιμίες 15:17 (Καλύτερα ένα πιάτο λαχανικά όπου υπάρχει αγάπη+παρά ένας ταύρος θρεμμένος στο παχνί και συνάμα μίσος.+) βλέπουμε πως χρειάζεται να κάνουμε ανταλλαγές ενθάρρυνσης διότι η αγάπη είναι το κυρίαρχο συστατικό της φιλοξενίας. Και όπως είδαμε λίγο πιο πάνω δεν χρειάζονται σπουδαία πράγμματα. Στα απλά είναι όλη η ομορφιά!

Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι η φιλοξενία μας μπορεί να επηρεάσει καρδιές. Ας σκεφτόμαστε κάθε αδελφό που έχει ανάγκη, όπως τους επισκόπους περιοχής. Σε όλους μας δίνεται η ευκαιρία και το προνόμιο αυτό – Ιακώβου 1:27 (Η θρησκεία που είναι καθαρή+ και αμόλυντη+από την άποψη του Θεού και Πατέρα μας είναι αυτή: Να φροντίζει κανείς τα ορφανά+ και τις χήρες+ στηθλίψη+τους και να κρατάει τον εαυτό του χωρίς κηλίδα+ από τον κόσμο.+).

Σκεφτείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα στον κόσμο αν μιμούμαστε όλοι τον Ιεχωβά. Και οπωσδήποτε πρέπει να ξεπερνούμε τους φραγμούς και τις φυλετικές διακρίσεις. Γνωρίζουμε από την Αγία Γραφή ότι μια εκκλησία για να είναι σιχυρή πρέπει να είναι ενωμένη με την αγάπη, την αυτοθυσιαστική αγάπη. Τι θα μας βοηθήσει να πλατυνθούμε σε αγάπη; Όπως έχουμε αγάπη μέσα στην οικογένεια, έτσι πρέπει να κάνουμε και μέσα στη χριστιανική εκκλησία.

Αν χρειαστεί, ας κάνουμε προσαρμογές. Η προκατάληψη είναι ο χειρότερος εχθρός. Ίσως χρειαστεί να κάνουμε συχνά αυτοεξέταση πάνω σε αυτό το σημείο. Κι αυτό δεν είναι καθόλου απλό. Χρειάζεται καθημερινή και πολύ μεγάλη προσπάθεια.

Να μην ξεχνάμε ποτέ τι είναι φίλος. Είναι αυτός που προσκολάτε στον άλλον με στοργή, είναι σταθερός στην οσιότητά του και στα φιλικά του αισθήματα, σπεύδει σε βοήθεια του συντρόφου του σε καιρό στενοχώριας και τον συμβουλεύει με πιστότητα. (Παρ 18:24· 17:17· 27:6, 9) Από την άλλη πλευρά, οι πλούσιοι και εκείνοι που κάνουν δώρα έχουν πολλούς φίλους οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνο για τα ιδιοτελή οφέλη που απορρέουν από αυτή τη φιλία. (Παρ 14:20· 19:4, 6, 7)

Κατάλληλα ο Ιησούς Χριστός συμβούλεψε να μην προσκαλεί κανείς σε δείπνο φίλους που μπορούν να του το ανταποδώσουν, αλλά άτομα που δεν μπορούν να ανταποδώσουν. (Λου 14:12-14) Ο ίδιος ο Ιησούς έθεσε το παράδειγμα σε αυτόν τον τομέα βοηθώντας πνευματικά όσους ήταν περιφρονημένοι. Ως εκ τούτου, έλεγαν για εκείνον ότι ήταν «φίλος με εισπράκτορες φόρων και με αμαρτωλούς». (Ματ 11:19) Αλλά ο Ιησούς έδειξε ότι μόνο όσοι υπάκουαν στις εντολές του ήταν πραγματικοί φίλοι του. Εκδήλωσε την αγάπη του για εκείνους παραδίδοντας την ψυχή του για χάρη τους και τους παρότρυνε να αγαπούν ο ένας τον άλλον με όμοιο τρόπο.—Ιωα 15:12-14.

Ας ανοιχτούμε πέρα από τον κύκλο της χριστιανικής εκκλησίας. Οι καλύτερες φιλίες δεν είχαν ποτέ κοινά σημεία. Δείτε τα παραδείγματα Ρούθ – Ναομί, Παύλος – Τιμόθεος. Το βέβαιο είναι δοκιμάζουμε χαρά όταν παρατηρούμε άτομα στα οποία δείξαμε φιλόξενο πνεύμα να είναι σήμερα στις τάξεις του λαού του Θεού.

Η συμβουλή του Παύλου στα εδάφια Εβραίους 13: 1,2 (Η αδελφική σας αγάπη ας παραμένει.+ ²Μην ξεχνάτε τη φιλοξενία,+ γιατί μέσω αυτής μερικοί, χωρίς να το ξέρουν, φιλοξένησαν αγγέλους.) είναι ότι κάνοντας το αυτό παίρνουμε πολύ μεγάλη χαρά. Και χρειάζεται να εργαστούμε όλοι προς αυτή την κατεύθυνση. Ακριβώς μπροστά μας βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόγραμμα φιλοξενίας του Ιεχωβά, επειδή έχει ετοιμάσει για εμάς ένα νέο υπέροχο κόσμο, όπου η ζωή θα έχει πραγματικό νόημα. Δεν αξίζει να είμαστε εκεί;