Λοιπόν, ο Αύγουστος έχει άλλη μια δυσκολία που αφορά την επισκεψιμότητα στις ιστοσελίδες. Ποιος κάθεται τώρα, όταν είναι διακοπές να περιηγηθεί στο internet, να δει νέες αναρτήσεις, να σχολιάσει θέματα; Όλοι επιμένουν σε πιο χαλαρούς ρυθμούς και καλά κάνουν...

Το βλέπω κι εδώ. Έχουμε πέσει κάτω από τα 200 χτυπήματα την ημέρα. Και φυσικά κανείς δεν έχει διάθεση για σχολιασμούς. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Εδώ, τις καλές μέρες δεν... το συνηθίζουμε.

Ο Αύγουστος είναι για βουτιές στην παραλία, για λίγο ούζο παραπάνω αν το επιτρέπει η υγεία μας, για κουβεντούλα με φίλους, για ξενύχτι εφόσον έχουμε τις αντοχές και τις κεραίες τεντωμένες.

Ευτυχώς που έχουμε «καβάτζα» από δημοσιεύματα που αφορούν το Σαββατοκύριακο, εκτός κι αν η επικαιρότητα επιβάλλει μικρές παρεκτροπές... Στις οποίες και τελικά ενδίδουμε...

Το ταξίδι στην Αίγινα έχει κι άλλες συνέχειες που θα τις δείτε από αύριο σ' αυτό το χώρο. Το σίγουρο πάντως είναι ότι δεν αγχωνόμαστε. Όλα θα γίνουν και στην ώρα τους...

Το γατάκι της Ειρήνης στα πόδια της. Την κοιτάζει στα μάτια με αγάπη…

Μεσημέρι Τρίτης… Με μια ζέστη αφόρητη. Η Ειρήνη σε άδεια. Ιδιόμορφη άδεια καθώς δεν πρόκειται να επιστρέψει στη δουλειά της όταν αυτή τελειώσει… Πληρώνει κι αυτή την κρίση του κωλωσυστήματος…

Βρήκε όμως ένα… ορφανό γατάκι, το υιοθέτησε, το ονόμασε «Κεραμιδάκι» από το χρώμα του, το ταϊζει και το φροντίζει. Του έχει βάλει ένα πλαστικό πιατάκι για γάλα.

Έτσι είναι ο άνθρωπος. Ο καλύτερος φίλος των ζώων αν είναι στα καλά του. Το γατάκι, το Κεραμιδάκι, έχει τον προστάτη του, την Ειρήνη…

Μια ακόμα φωτογραφική στάση στη Δραγονέρα του Αγκιστρίου... Σκηνές παράνομες έχουν στηθεί παντού. Προφανώς με την ανοχή της αστυνομίας. Νέοι οι περισσότεροι κατασκηνωτές που προσδοκούν σε οικονομικές διακοπές...

Στην επιστροφή για την Αγιά Μαρίνα κάναμε μια στάση στην εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου, τη βαριά θρησκευτική βιομηχανία του νησιού. Έτσι κι αλλιώς μαζί με τον αρχαίο ναό της Αφαίας κυριαρχεί στις κάρτες και τα διαφημιστικά του νησιού.

Και πραγματικά, ο τόπος που κρατά η εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου είναι τεράστιος. Ήταν μεσημέρι κι έκανε ζέστη την ώρα που περάσαμε και δεν είχαμε το κουράγιο να την περπατήσουμε. Επιπλέον ήμουν με το μαγιό και την αρμύρα από το μπάνιο στο Αγκίστρι, κολλημένο πάνω μου.

Είδα όμως τον κυρίως ναό. Μια πινακίδα στην είσοδο με απέτρεψε να μπω “εισέρχεσθαι ευπρεπώς ενδεδυμένοι”. Και μια μια κυρία που έχει ένα στιλ του “σε βλέπω” είναι καθισμένη στην καρέκλα λες και είναι έτοιμη να την εφαρμόσει...

Φεύγουμε για την Αγιά Μαρίνα. Ο δρόμος μας είναι ανάμεσα σε κτήματα γεμάτα φιστικιές. Δεν είναι ακόμα ώριμοι οι καρποί τους, αλλά είναι όμορφοι, στην όψη τους, πάνω στα δέντρα. Σταμάτησα στην άκρη του δρόμου και τα φωτογράφισα...

Τα παίρνουμε έτοιμα, αρμυρά ή όχι, φρέσκα ή ψημένα, αξίζει τον κόπο να ξέρουμε από πού βγαίνουν αυτά τα φιστίκια. Και η Αίγινα είναι γεμάτη στην ενδοχώρα μ' αυτά τα δέντρα...

Και το μπαράκι δίπλα στην παραλία της Δραγονέρας. Εξυπηρετεί τους παράνομους κατασκηνωτές, είναι λίγο τσιμπημένες οι τιμές του, 3,5 ευρώ ο φραπές χωρίς απόδειξη, αλλά αξίζει τον κόπο να το επισκευθείς...

Η Γ.Σ.Ε.Ε. με υπόμνημά της που κατέθεσε στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO) ζητά την επείγουσα ενεργοποίηση του τακτικού ελεγκτικού μηχανισμού της εξαιτίας της παραβίασης θεμελιωδών Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας από τα νομοθετικά μέτρα της Κυβέρνησης για την εφαρμογή του διεθνούς μηχανισμού δανεισμού της χώρας.

Κεντρικά ζητήματα της προσφυγής αποτελούν η παράνομη κρατική παρέμβαση με μέτρα μόνιμου χαρακτήρα στο σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων, η κατάργηση των κατώτατων ορίων προστασίας που επί δεκαετίες διασφαλίζονται από τις Εθνικές Γενικές ΣΣΕ, η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και οι σοβαρές επιπτώσεις τους στα δικαιώματα των εργαζομένων, οι δραστικές μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και η ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και προσδοκιών των εργαζομένων.

Η Γ.Σ.Ε.Ε., με εκτενή τεκμηρίωση, τονίζει ότι οι δεσμεύσεις της χώρας προς τους διεθνείς πιστωτές της δεν μπορούν να αποτελέσουν επιχείρημα για τον περιορισμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων που προστατεύονται από το ελληνικό Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας, που δεσμεύουν τη χώρα.