Δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να περάσεις καλά στις διακοπές… Σας το λέω από την εμπειρία των δικών μου φετινών διακοπών στο χωριό μου…

Φεύγουν από σήμερα το βράδυ οι αδειούχοι του Αυγούστου. Βολεύουν οι μέρες, όπως; Πέφτουν. Παρασκευή και ολοκληρώνεται η εργάσιμη εβδομάδα (για όσους έχουν την πολυτέλεια να δουλεύουν πενθήμερο) αλλά και ο Ιούλης…

Την Κυριακή μπαίνει ο Αύγουστος. Κι όσοι έχουν τη δυνατότητα και μπορούν μαζεύουν τα μπαγκάζια τους και την… κάνουν. Αυτό ακούω από το πρωί στα ραδιόφωνα. Πολλοί οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί που φεύγουν. Με την άδεια των ακροατών εννοείται.

Κάποιοι άλλοι από Δευτέρα θα’ ναι πίσω στις δουλειές τους. Έτσι είναι αυτά… Άλλος φεύγει, άλλος έρχεται. Μια ανάσα, να περάσει το καλοκαίρι.

Αλλά θυμηθείτε το: Θα κουραστούμε να ακούμε από τα ΜΜΕ αυτό το Σαββατοκύριακο για τους εκδρομείς – αδειούχους του Αυγούστου που έχουν «τιγκάρει» τις εθνικές οδούς, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια.

Και πού βρήκαν όλοι αυτοί που φεύγουν βενζίνη; Ε, στην Ελλάδα όλα γίνονται. Ξέρω ανθρώπους που τις πρώτες μέρες της απεργίας των οδηγών βυτιοφόρων στήθηκαν στις ουρές των βενζινάδικων, γέμισαν τα ρεζερβουάρ και δύο – τρία μπιτόνια (λες κι έρχεται Κατοχή… ) κι έτσι, άνετα τώρα, μπορούν να φύγουν.

Εδώ είναι που χρειάζεται η συνδρομή των ψυχολόγων, να εξηγήσει το φαινόμενο. Πώς είναι δυνατόν να μην υπάρχει ρευστό στην αγορά, να παραπονιούνται όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες για έλλειψη δουλειάς και κάποιοι να… χαλούν τα χρήματά τους για βενζίνη.

Κι ας πούμε ότι θα πάνε στους τόπους που έχουν προγραμματίσει, δεν θα τους χρειαστούν εκεί χρήματα για να περάσουν αξιοπρεπώς καλά; Αλλιώς, γιατί να πάνε;

Ας είναι, δεν θέλω να γκρινιάζω, αλλά δεν την αντέχω αυτή τη νοοτροπία από τους συμπολίτες μας. Την τονώνει βέβαια η άθλια τηλεόραση με τα δελτία πανικού… Αλλά, φταίμε κι εμείς… Δεν υπάρχει στοιχειώδης κουλτούρα να μας κάνει να αντισταθούμε, να πούμε το δικό μας μεγάλο όχι.. Ναι, να βάλουμε βενζίνη στα μέσα με τα οποία κινούμαστε, ακριβώς γιατί είναι εργαλεία δουλειάς. Αλλά μέχρι εκεί βρε αδερφέ… Για όλα υπάρχει κι ένα όριο…

Αυτή εμμονή μας σε τέτοια μικρά, χαζά πράγματα, είναι που μας στερεί τη χαρά της δημιουργικής ευτυχίας…

Επιτέλους κάποιος πήρε την πρωτοβουλία να το κάνει, αντί να κάθετε και να… κλαίγεται πως δεν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπιστεί το ζήτημα. Και δεν είναι ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις. Είναι πολλοί περισσότεροι φορείς:

Αίτηση για την ακύρωση του Μνημονίου που έχει υπογράψει η χώρα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κατέθεσαν ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, η ΑΔΕΔΥ, η ΠΟΠΣ, η ΕΣΗΕΑ, το ΤΕΕ, η Ομοσπονδία Εργατικών Στελεχών Ελλάδος, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Επαρχίας Λιβαδειάς, ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Αξιωματικών Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων Τάξης 1978, η Λέσχη Αεροπορίας Στρατού και ο Ενιαίος Φορέας Διδασκόντων Σχολής Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Κρήτης.
Συγκεκριμένα, ζητούν να κηρυχτούν ως αντικείμενες στο Σύνταγμα, στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο, στην ΕΣΔΑ και στις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας όλες οι περικοπές που έχουν γίνει σε μισθούς και συντάξεις.
Οι λόγοι της προσφυγής τους αφορούν θέματα τόσο τυπικά όσο και ουσιαστικά.
Ο πρώτος λόγος σχετίζεται με την πλημμελή διαδικασία, δυνάμει της οποίας ψηφίστηκε ο νόμος 3845/2010, που αν και κατ’ ουσίαν αποτελεί διεθνή συνθήκη, κατά παράβαση του άρθρου 28 παρ.2 του Συντάγματος δεν ψηφίστηκε από τα 3/5 του συνόλου των Βουλευτών.
Ο δεύτερος λόγος αφορά τη μη νόμιμη εκχώρηση αρμοδιοτήτων του νομοθετικού σώματος στον Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος δικαιούται να υπογράφει κάθε μνημόνιο, δανειακή σύμβαση και ό,τι κρίνει απαραίτητο για την εκτέλεση του μηχανισμού Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας, κατά παράβαση του άρθρου 36 παρ. 2 του Συντάγματος.
Ο τρίτος λόγος είναι η παραβίαση του δικαιώματος της «περιουσίας», στην έννοια της οποίας εμπίπτει τόσο η αμοιβή όσο και η σύνταξη, όπως προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τονίζουν οι ανωτέρω φορείς.
Μεταξύ άλλων, στην αίτηση υπογραμμίζεται ότι το δημόσιο συμφέρον θα πρέπει κάθε φορά να αιτιολογείται επαρκώς όταν λαμβάνονται μέτρα, που θίγουν δικαιώματα, που προστατεύονται από το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις.
«Η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας συνιστά ανεπίτρεπτη παρέμβαση στην ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά και στην συνδικαλιστική ελευθερία, την στιγμή, μάλιστα, που με την νέα συνθήκη της Λισσαβώνας ενισχύεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο η συλλογική δράση στα εργασιακά θέματα», υπογραμμίζουν οι φορείς και καταλήγουν στην ανακοίνωσή τους:
«Αναγνωρίζοντας, ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών έχει απωλέσει την εμπιστοσύνη της στην λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, καθώς νομοθετική και εκτελεστική εξουσία έχουν εκχωρήσει άνευ όρων όλες τους τις αρμοδιότητες στον Υπουργό Οικονομικών και στην Τροϊκα, απευθυνόμαστε στην μόνη εξουσία, που φαίνεται να αντιστέκεται, τη δικαστική, επιδιώκοντας την αποτελεσματική παρέμβασή της για την προάσπιση των δικαιωμάτων μας που θίγονται.»

Όμορφες ντομάτες, φρέσκες, βιολογικής καλλιέργειας, μόλις τις κόψανε από τον κήπο...

Αυτό κι αν είναι μήνυμα ΜMS στο κινητό τηλέφωνο... Ο Λάμπρος πήρε τις ντομάτες που μόλις έκοψε ο Γιώργος από τον κήπο στην αυλή του σπιτιού, τις έβαλε στο τραπέζι της βεράντας, τις φωτογράφισε και... μου τις έστειλε.

Υπέροχες, λαχταριστές! Μόνο τη μυρουδιά τους δεν είχα. Μέσα στη βδομάδα θα μου στείλει, λέει ο Γιώργος, καμιά δεκαριά αληθινές ντομάτες με το ΚΤΕΛ να τις ευχαριστηθούμε.

Μα υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να χαίρεσαι τα προϊόντα που βγάζει ο τόπος μας, όντας καλλιεργημένα μ' αγάπη και φροντίδα ανθρώπινη; Νομίζω ότι δεν υπάρχει...

Έχουν μια τάση σε τούτο τον κόσμο να μας τρομοκρατούν. Και αυτό το κάνουν σε κάθε ευκαιρία. Τελευταία προσπάθεια αυτή με τις δηλώσεις στα καρτοκινητά τηλέφωνα για την περίφημη ταυτοποίηση.

Από το πρωί εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, παρά το τεράστιο θέμα της επιστράτευσης των οδηγών βυτιοφόρων και φορτηγών δημοσίας χρήσεως αυτοκινήτων, ασχολούνται με τα… καρτοκινητά.

Ε, λοιπόν μην τρελαίνεστε. Αν ξεχάσατε να το δηλώσετε, απλά από το Σάββατο θα υπάρξει φραγή στις εισερχόμενες και εξερχόμενες κλήσεις. Εφόσον λοιπόν διαπιστώσετε κάτι τέτοιο το πρωί της Κυριακής κι αν το χρειάζεστε τον αριθμό σας και δεν έχετε οικονομικό πρόβλημα, μπορείτε να πάτε στον πάροχό σας και να συνδεθείτε με τον ίδιο αριθμό και συμβόλαιο.

Δεν χάνετε ο αριθμός που έχετε. Απλά φραγή γίνεται… Για να ξέρετε. Οι εταιρίες δεν θέλουν να χάσουν τους πελάτες τους.

Αλλά είπαμε: Σ’ αυτόν τον τόπο κάποιος πρέπει να μας τρομοκρατεί… Αγνοήστε τους! Αφήστε τους να ακούνε μόνοι τους τις… απειλές τους!

Και ασχοληθείτε με δημιουργικά πράγματα. Ή κάνετε μια βουτιά στη θάλασσα. Σαββατοκύριακο έρχεται… Τα δροσερά νερά θα σας κάνουν να συνέλθετε και δείτε πιο καθαρά τα πράγματα και την αληθινή ζωή…