Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Επικαιρότητα

Η πιο ζεστή μέρα του Ιούλη…

Είναι παρατηρημένο πια. Η σημερινή μέρα είναι η πιο ζεστή του καλοκαιριού!.. Κάνει τόση ζέστη που η ζωή στην πόλη που η ζωή στην πόλη είναι αφόρητη. Και φυσικά είναι αδύνατον να ζήσεις και να εργαστείς σε εσωτερικό χώρο αν δεν έχει κλιματισμό.

Χρειάστηκε να βγω έξω για να πληρώσω τους λογαριασμούς που με… περιμένουν και τα «είδα όλα». Κολλάω από τον ιδρώτα. Άπνοια στην Αθήνα, αλλά και όπου υπάρχει δείγμα αέρα είναι καυτός.

Επέστρεψα νωρίς στο γραφείο. Να κάνω το κασέ του «Ηλεκτρικού», να ολοκληρώσω τις εφημερίδες μου, να μαζέψω τις εκκρεμότητες μου από τις δουλειές.

Κι αν βρω λίγο χρόνο να πάρω κι εκείνο το παιχνίδι στο PS-3 που… λιγουρεύεται ο Λάμπρος. Στην COSMODATA θα το έχουν σε καλή τιμή.

Επιπλέον αυτές τις μέρες που λείπει σε διακοπές ο Μπάμπης από την εφημερίδα θα πρέπει να είμαι νωρίτερα στο πόστο μου. Να ετοιμάζουμε με τον Στάθη τις σελίδες μας, τις καθημερινές και του Σ/Κ.

Καλοκαίρι 2010! Ε, ναι έχει μια διαφορά η Αθήνα του Ιούλη από την επαρχία. Τουλάχιστον εκεί είχε μια δροσιά το βράδυ, αξιοζήλευτη. Εδώ και το βράδυ περνά δύσκολα.

Βέβαια είναι τόση και τέτοια η κούραση της ημέρας που έτσι κι αλλιώς περνάει εύκολα μιας και είτε έτσι, είτε αλλιώς κοιμάσαι… Καλοκαίρι είναι, θα περάσει…

Ο κόσμος κινείται… ευτυχώς

Το καράβι που μας έφερε πίσω στον Πειραιά και στη δουλειά από σήμερα...

Ιούλης! Καλοκαίρι… Ο κόσμος κινείται. Το είδα χθες στο πλοίο KNOSSOS PALACE που με έφερε πίσω στη δουλειά μου.

Κυριακή μεσημέρι και από το Ηράκλειο Κρήτης ήταν πολλοί εκείνοι που «άφηναν» το νησί για τον Πειραιά και την Αθήνα. Στα σαλόνια του πλοίου δεν έβρισκες εύκολα καρέκλα να καθίσεις. Και στο λιμάνι το βράδυ η κίνηση ήταν τόσο μεγάλη που… ζορίστηκε η Ειρήνη να έρθει να μας πάρει.

Ένα τηλέφωνο στη Στασούλα για να μην ανησυχεί για το ταξίδι και ένα μπάνιο στο ζεστό νερό να βγάλω από πάνω μου την ιδρωτίλα του ταξιδιού.

Κι ύστερα στη βεράντα του σπιτιού, την άνεση του γρήγορου internet και στην ξεκούραση του βραδινού ύπνου…

Η Δευτέρα είναι, έτσι κι αλλιώς μια δύσκολη μέρα της εβδομάδας. Μπαίνεις με τα μπούνια στο ρυθμός της δουλειάς. Ρυθμό που πρέπει να τον ξαναβρείς από κει που τον άφησες… Και δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα, ύστερα από ένα διάλειμμα 30 ημερών να ξαναπιάσεις το νήμα από την αρχή…

Καλώς σας βρήκα σε γνώριμα λημέρια…

Μεγάλη υπόθεση το γρήγορο internet

Αλλη μια φωτογραφία από το Acqua Plus. Για πρώτη φορά φέτος στη μεγάλη πισίνα εμφανίστηκαν αυτές οι τεράστιες φουσκωμένες μπάλες μέσα στο νερό με... ανθρώπους μέσα...

Αυτές τις μέρες που είμαι διακοπές στην Κρήτη είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω πόσο σημαντικό είναι να έχεις καλή πρόσβαση στο internet. Στην πόλη, βέβαια, τέτοιου προβλήματα τα έχουν λυμένα, αλλά εδώ στην επαρχία είναι ακόμα πρωτόγονη η κατάσταση.

Καταρχήν φέτος ήρθε σε μεγάλη έκταση το γρήγορο internet.λοι όσοι είχαν σύνδεση 64 Kb τη μετέτρεψαν σε CONNEX με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάσουν τις ταχύτητές τους.

Ωστόσο πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται και σε κοιτάνε σαν να τους μιλά εξωγήινος. Στην καφετερία του χωριού βρήκα τέλειο σήμα WiFi, αλλά όταν το είδα κλειδωμένο και τους ζήτησα το κλειδί δεν γνώριζαν τίποτα περί αυτού. Αυτός που το τοποθέτησε δεν... του το είπε, λέει. Αν είναι δυνατόν...

Από την άλλη η καθημερινή ενημέρωση αυτής της ιστοσελίδας γίνεται με PSTN σύνδεση απλού τηλεφώνου και η ταχύτητα του δεν ξεπερνά τα 44 Κb/δευτ. Άντε τώρα να “κατεβάσεις” ένα αρχείο PDF, 3,5 Mb για να διαβάσεις τα επιλεγμένα δημοσιεύματα εφημερίδων που μου στέλνει το γραφείο με το οποίο συνεργάζεται η ΟΜΕ-ΟΤΕ. Σκέτο μαρτύριο...

Προσπαθώ να βρω WiFi σύνδεση για να τα “κατεβάσω” και να τα διαβάσω αργότερα. Αμ, δεν είναι εύκολη... υπόθεση. Το WiFi που έχει τοποθετήσει ο δήμος είναι για τα μάτια του κόσμου. Δεν “πιάνει” ούτε κάτω από τις κεραίες...

Στο σπίτι του Μανόλη επί δέκα λεπτά προσπαθεί να “κατεβάσει” ένα σχετικά μικρό αρχείο. Οι ταχύτητες δείχνουν να είναι σε οικτρά κατάσταση, χειρότερες κι από την PSTN σύνδεση.

Δεν ξέρω αν έχω την υπομονή να περιμένω τόσο...Πάντως τώρα που θα φτιάξω το σπίτι μου, από τα πρώτα που θα κάνω όταν έρθω να μείνω είναι να βάλω μια σύνδεση CONNEX.

Αυτή η κατάσταση δεν αντέχεται με τίποτα... Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από μια ατέλειωτη αναμονή, χωρίς αποτέλεσμα...

10.000 προσλήψεις από τη France Telecom

Ο φόβος είναι άσχημο πράγμα. Η εκάστοτε εξουσία έχει λόγους να μας φοβίζει. Δείτε ένα εκπληκτικό που βρήκα κάνοντας μια βόλτα στο internet. Το βιντεάκι, αρκετά μεγάλο, είναι γυρισμένο στο Λονδίνο, αλλά έχει μετάφραση και μπορείτε να το παρακολουθήσετε άνετα. Αξίζει τον κόπο να το κάνετε... Πιστέψτε με.

Τώρα εσείς θα πείτε: Και τι μας νοιάζει εμάς τι κάνει η France Telecom, η γαλλική εταιρία τηλεπικοινωνιών; Και, εντέλει, τι όφελος θα έχουμε εμείς από αυτές τις προσλήψεις αφού δραστηριοποιείται έξω από τα όρια της χώρα μας;

Ε πώς, μας νοιάζει... Τις 50 κοντεύουν να φτάσουν οι αυτοκτονίες εργαζομένων εκεί. Αυτοκτονίες που έχουν να κάνουν με την πίεση που τους ασκούν οι προϊστάμενοι για υπερεργασία...

Ανάμεσα σ' αυτούς τους νέους 10.000 που θα προσληφθούν και ψυχολόγοι γιατροί για υποστήριξη.

Να τα βλέπουμε αυτά εδώ στην Ελλάδα. Δεν είμαστε και πολύ μακριά από τη Γαλλία και η France Telecom είναι ιδιωτική εταιρία...

'Εχω της αγκαλιάς σου τη θύμηση

Έχω της αγκαλιάς σου τη θύμηση
κρατήσει στην καρδιά
ένα φεγγάρι
κλέβει απόψε την παράσταση.
Φυλάκισα στα μάτια το χαμόγελο σου
βαθυκόκκινο τριαντάφυλλο
τα μάτια
που στην απεραντοσύνη του ορίζοντα
κοιτάζουν όλο και μακρύτερα
ακολουθώντας φτερουγίσματα
και πνοές  ανέμων αταξίδευτες αλλού.
Ένας καϋμός ανεβαίνει  στα χείλη
μιά θύμηση
ματώνει πεισματικά στην καρδιά
σαν μνήμη που δε θέλει να σκουριάσει
κρασί  παλιό
που αγαπάς και μοιράζεσαι
μεθώντας
με την ανάμνηση ενός ονείρου
στη χαραυγή των ψευδαισθήσεων
αγέννητο φως.
Σ' ένα  θάνατο 
μπήκα λαθραία και χόρεψα,
χτες για τον Έρωτα
όταν η σκέψη σου  έμοιαζε άρνηση
αιρετική  αφαίρεση
στην τελευταία πράξη ζωής.
Απότομα σταμάτησε  η βροχή
θαρρείς κι  όλα συνομωτούν
να ορίσουν το τέλος
της νύχτας άραγε...
Απόψε στο χορό των αναμνήσεων
να μην πληγώσεις τη σιωπή
να μην αρχίσει το ταξίδι
μπρος στης ζωής την άγρια ομορφιά
ξεκομμένη απ' τον παράδεισο
ηλιοβασιλέματα  σου 'στειλα
κανέλα  να μυρίζουν οι νύχτες σου
στη δίνη μιας αγάπης ανεκπλήρωτης
εχθρός μας στέκεται ο καιρός.

πάντα με την αγάπη μου

Χαρούλα Βερίγου

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA