Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Επικαιρότητα

«Αποχαιρέτησα» το travian για πάντα...

Αυτό ήταν... Travian τέλος!... Πέρσι τέτοιον καιρό ήταν που το άρχισα. Έτσι για να χαλαρώσω λίγο, ανάμεσα στο καθημερινό τρέξιμο και τις δουλειές μου. Την αρχή μου φάνηκε ωραίο... Είχα τη δυνατότητα να «δημιουργήσω» μέσα από το χωριό μου στον Server 2, άλλαξα και μερικές συμμαχίες μέχρι που, στην τελευταία, είχαμε φτιάξει ένα πολύ καλό κλίμα.

Επικοινωνούσαμε παράλληλα με το παιχνίδι. Μέσω του Skype η οργάνωση γινόταν όλο και καλύτερη. Το επιτελείο ήταν ενεργό, οι δράσεις συνεχείς, παραλίγο να παίρναμε και το... θαύμα. Η ολοκλήρωση όμως του Server 2, το καλοκαίρι που διακοπές στο χωριό με οδήγησε, αφού η φυλή διαλύθηκε να διαλέξω grx. Δεν ξέρω τι μπορεί να λένε αυτά για σας, αλλά για μένα κάτι λένε...

Η ατυχία είναι ότι μπήκα σε μια φυλή αξιοθρήνητη. Ο ιδρυτής τα παράτησε νωρίς και επειδή αυτός που είχε τα κλειδιά ήταν άφαντος, ο ένας μετά τον άλλον έφευγαν για άλλες συμμαχίες.

Μέχρι και η ήρεμη Nomiki τα... πήρε και σηκώθηκε κι έφυγε για να φτιάξει μόνη της μια συμμαχία... Στο μεταξύ δεχόμουν συνεχώς «επιθέσεις» από ένα τύπο δίπλα μου, γείτονα, τον amnou από την Πάτρα, αγνώστων λοιπών στοιχείων. Του έστειλα ένα οργισμένο μήνυμα στο ταχυδρομείο του μήπως και σταματήσει. Αυτό τον τσάντισε ακόμα περισσότερο. Κατόπιν αυτού το 'βαλε σκοπό της ζωής του να με... εξαφανίσει.

Επειδή η ζωή είναι από μόνη της σκληρή και στο on line παιχνίδι ήμουν απλά για να... ξεχαστώ λιγάκι.
Επειδή το παιχνίδι είναι για να το χαίρεσαι και όχι να... καρδιοχτυπάς με το κάθε κομπλεξικό και βλαμμένο που την έχει δει κάπως...

Επειδή τελικά δεν χαμογελώ πια παίζοντας, είπα να μην του δώσω τη χαρά να μου πάρει και το δεύτερο χωριό και πάτησα διαγραφή. Σε 65.01.45 ώρες από τώρα θα εξαφανιστεί ο λογαριασμός μου. Και Travian τέλος!

Μπράβο νεαρέ, νεαρά ή ότι άλλο είσαι πίσω από το ψευδώνυμο amnou... Τα κατάφερες να με διώξεις. Συγχαρητήρια!...

Ένα υπερθέαμα στον ουρανό...

Η βροχή μετεώρων των Περσείδων είναι ένα ποτάμι από συντρίμμια που βρίσκονται στην τροχιά που ακολουθεί ο κομήτης Swift - Tuttle.

Ο κομήτης περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο περίπου κάθε 130 χρόνια. Τα συντρίμμια εξακολουθούν να αποκολλώνται από τον κομήτη καθώς πλησιάζει τον ήλιο ακολουθώντας την τροχιά του, αλλά τα περισσότερα υλικά των Περσείδων είναι πολύ παλιά - χιλιάδων ετών.

Η βροχή φαίνεται να έρχεται από τον αστερισμό του Περσέα, καθώς η Γη συναντάει τα συντρίμμια στην κίνησή της στο διάστημα και έτσι εξηγείται το όνομά της.

Αναφορές για τις Περσείδες υπάρχουν εδώ και πάνω από 2000 χρόνια. Πολλές από τις πρώτες αναφορές για βροχή μετεώρων προέρχονται από την Ανατολική Ασία.

Οι Περσείδες είναι ορατές τώρα και ήταν ορατές από τα μέσα Ιουλίου περίπου. Η κορύφωση της βροχής αναμένεται το απόγευμα της 12ης Αυγούστου και τις πρωινές ώρες της 13ης Αυγούστου, με τις ώρες μετά τα μεσάνυχτα να εμφανίζονται μερικές ντουζίνες μετέωρα την ώρα. Η Σελήνη θα είναι μόλις δύο ημερών, οπότε δε θα υπάρχει φεγγαρόφωτο που να καλύπτει την αμυδρή λάμψη των μετεώρων.

Ο παραγωγός τώρα και... πατάτες!

Ο Γιώργος, περιχαρής, μπροστά στις πατάτες που μόλις έχει βγάλει από τον κήπο του.

Έχει ένα σοβαρό αντίβαρο στην κρίση των ημερών ο Γιώργος και κάνει χρήση στο έπακρο. Απέναντι στην ανεργία, έχει να αντιτάξει μια ισχυρή δράση στον κήπο του, τη ρίγανη, το σκύλο του τον Άρη κλπ. Οι ντομάτες του είναι εκπληκτικές. Και τώρα επεκτείνεται και στις πατάτες...

Περσινός ήταν, λέει, ο σπόρος και να, που έδωσε και φέτος καρπούς. Ο Λάμπρος έσπευσε να τον φωτογραφίσει και να μου τον στείλει με MMS. Χθες το βράδυ, την ώρα της πίεσης και της δουλειάς...

Μια ηλιαχτίδα φωτός μέσα στα όσα μουντά και μαύρα μας περιτριγυρίζουν. Μικρά, απλά, καθημερινά πράγματα που δίνουν ζωή στους συνανθρώπους...

Μακάρι να το καταλαβαίναμε όλοι οι άνθρωποι αυτό... Θα ήμασταν, σίγουρα, καλύτεροι...

Οι μόνοι που δουλεύουν είναι οι τροχονόμοι

Αύγουστο τέτοιες μέρες στην Αθήνα και έχεις την αίσθηση ότι όλα κυλούν σε ρυθμό επαρχίας. Ήρεμα, χαλαρά... Οι μόνοι που τη... στήνουν, τις πρωινές τουλάχιστον ώρες, είναι οι τροχονόμοι.

Μπλόκα σε μέρη που δεν θα τους δεις με την πρώτη ματιά. Μόνιμα τα στέκια τους όμως, τα ξέρουμε... Στην πλατεία Μεταξουργείου και στην πλατεία Βάθη στο δικό μου δρομολόγιο. Το πρώτο μπλόκο συνήθως 4 – 5 τροχονόμων γράφουν για ζώνες τα αυτοκίνητα και για κράνη τις μηχανές Το δεύτερο προσθέτει και τον δακτύλιο. Δεν ξέρω αν ισχύει τώρα τον Αύγουστο, αλλά αυτή είναι μια... ιδανική τοποθεσία. Μόλις που μπαίνεις στα όρια του δακτυλίου και την... πάτησες.

Είχαν έναν καιρό ηρεμήσει. Το σημείωσαν και οι εφημερίδες το φαινόμενο. Είδαν κι αυτοί πως είναι πολύ ακριβή η ζωή, σου λέει να μην την επιβαρύνουμε κι άλλο από τα αρμυρά πρόστιμα. Αλλά τώρα φαίνεται πως έχουν πάρει άλλες οδηγίες. Τα ταμεία “στέγνωσαν” από ρευστό και κάτι πρέπει να κάνουν για να τα γεμίσουν.

Μόνο που διάλεξαν κακούς καιρούς. Από ποιους να τα πάρουν; Σε ποιες τσέπες υπάρχουν;

Ρίχνω μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. “Αλυσίδα λουκέτων πνίγει την αγορά” λέει το ΕΘΝΟΣ. “Τέλη κυκλοφορίας υψηλών ταχυτήτων – αυξάνονται από 10 – 15% για τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν” ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ. Οικολογική η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ δημοσιεύει “Όλο το σχέδιο για τον Υμηττό”. “Νόμος – ανάχωμα για τους κυνηγούς χρεών κατατίθεται στη Βουλή από τον Σεπτέμβρη” από ΤΑ ΝΕΑ. “Εφιάλτης οι κλιματικές αλλαγές” αναφέρει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. “Εμπαιγμό και θράσος” ανακαλύπτει ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ σχετικά με την εισφοροδιαφυγή των μεγαλοεπιχειρηματιών. “Μας φορτώνουν την αποτυχία τους” γράφει η ΑΥΓΗ. Στην κρίση που χτύπησε το κέντρο της Αθήνας επικεντρώνει ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ. “17% από τα μικρά μαγαζιά έβαλαν λουκέτο” και συμπληρώνει: “Στη Σταδίου έκλεισε το 25% στην Πανεπιστημίου το 20% και στην Ερμού το 15%”

Ωραία ξεκινά η μέρα στο γραφείο, μα την αλήθεια!...

Πεντοζάλης από... τα Χανιά έως το Λασίθι

Η φωτογραφία είναι από την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ που κάλυψε δημοσιογραφικά το γεγονός.

Μια θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες διεκδικεί η Κρήτη, που το απόγευμα του Σαββάτου 7/8 χόρεψε στους μοναδικούς ρυθμούς του πεντοζάλη.

Για 25 λεπτά, από τα Χανιά μέχρι και το Λασίθι δημιουργήθηκε μια ανθρώπινη αλυσίδα από χιλιάδες χορευτές που έστειλαν μήνυμα συναδέλφωσης και συμφιλίωσης των λαών. Η εκδήλωση ξεκίνησε με αργό πεντοζάλη που γράφτηκε ειδικά για την ξεχωριστή αυτή εκδήλωση που διοργάνωσε το σωματείο «Πλανήτης Κρήτη».

Στη μοναδική αυτή προσπάθεια συμμετείχαν άνθρωποι κάθε ηλικίας και εθνικότητας, ενώ με τη λήξη της διοργάνωσης ακολούθησαν εκδηλώσεις με χορό και κρητικά παραδοσιακά τραγούδια και στους τέσσερις νομούς της Κρήτης.

Ειδικά για την εκδήλωση βρέθηκαν στην Κρήτη και πολλοί ομογενείς, ενώ εκατοντάδες επισκέπτες που περνούσαν τις διακοπές τους στο νησί δεν έκρυψαν τον ενθουσιασμό τους. Αν και δεν γνώριζαν τα βήματα του χορού, με μεγάλη χαρά θέλησαν να πάρουν μέρος, συμμετέχοντας και αυτοί στην πρωτοβουλία του «Πλανήτη Κρήτη».

Η συμμετοχή κρίθηκε ικανοποιητική, αν και όλοι περιμένουν με αγωνία τα αποτελέσματα σε σχέση με το ρεκόρ Γκίνες, κάτι που θα γίνει γνωστό μέσα στις επόμενες ημέρες. Σε περίπτωση που συμβεί αυτό, όσοι συμμετείχαν θα λάβουν αντίγραφο βραβείου Γκίνες στο όνομά τους.

Επί ποδός βρέθηκε και η δύναμη της Τροχαίας και στους τέσσερις νομούς του νησιού, ενώ αρκετοί ήταν οι εθελοντές που περιφρουρούσαν την εκδήλωση, που διήρκεσε από τις 19.40 έως τις 20.05 του Σαββάτου.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA