Στο Γιώργο αρέσει πολύ να ψήνει στα κάρβουνα... Έχει ήδη αρχίσει αρχίσει να βγάζει χοιρινές μπριζόλες και σουβλάκια. Κι αυτά τρώγονται ζεστά, λέει...

Ο Γιώργος έχει κέφι να ψήσει στα κάρβουνα, μεσημέρι Κυριακής. Βάζει φωτιά κάτω από το χαγιάτι. Έχει πολύ ζέστη σήμερα. Δεν είναι κάτσεις έξω ούτε με καπέλο...

Σουβλάκια και χοιρινές μπριζόλες έχει στο νου του να φτιάξει. Του αρέσει έτσι κι αλλιώς να μας προσέχει. Και το φαγητό είναι από τα καλύτερά του. Είναι 12 η ώρα. Θέλει να κάψουν τα κάρβουνα και μετά να βάλει το κρέας να γίνει με την ησυχία του.

Ο Λάμπρος μόλις έχει ξυπνήσει από τον βραδινό ύπνο του. Αργήσανε και χθες με την παρέα του. Ο Γιώργος τον... μαλώνει “δεν θα μπορέσεις να φας σουβλάκια σε λίγο”. Σιγά που θα υπάρχει πρόβλημα για τον Λάμπρο. Τα σουβλάκια είναι από τα αγαπημένα του φαγητά...

Οι μικροπωλητές περνάνε συχνά τα πρωινά της Κυριακής. Με βανάκια κλειστά πουλούν φρούτα ή είδη σπιτιού. Ξέρουν καλά πως στα χωριά είναι πολλοί “ξεχασιάρηδες” με ελλείψεις σπίτι τους κι αυτοί είναι διατεθειμένοι να τις καλύψουν...

Και πραγματικά, δεν είναι καθόλου λίγες οι νοικοκυρές που ανταποκρίνονται στο κάλεσμά τους. Στάση για λίγα λεπτά στη μέση του δρόμου. Σιγά την κίνηση που θα διακόψουν...

Χθες το βράδυ καθίσαμε στο καφέ του Δρούλια. Ήταν εκεί οι φίλοι του Γιώργου, ο Αντώνης και η Έφη με τα δίδυμα κορίτσια τους. Ο Αντώνης μένει στα Θώκνια, δίπλα στη Μεγαλόπολη. Δούλευε μαζί με τον Γιώργο στους εργολάβους για τα έργα της ΔΕΗ.

Η γυναίκα του με τα παιδιά τους μένουν στο Κερατσίνι. Τώρα όμως το καλοκαίρι κατέβηκαν να κάτσουν μαζί του στο χωριό. Κι ο Αντώνης αυτή την εποχή ψάχνεται για δουλειά και ζει με το επίδομα του ΟΑΕΔ.

Το χωριό, τα Θώκνια, είναι ωραίο, αλλά χτισμένο δίπλα στη μονάδα 4 του εργοστασίου της ΔΕΗ. Εκεί, αν θυμάστε, είχα δει το βυζαντινό εκκλησάκι που νόμιζα ότι ήταν ο Άγιος Σπυρίδωνας. Λάθος. Ήταν ο Άι Δημήτρης. Και μόλις φέτος τοποθέτησαν το εξωτερικό στέγαστρο.

Οι άνθρωποι έχουν κέφι και διάθεση για συζήτηση. Θυμούνται πώς γνωρίστηκαν, η Έφη με τον Αντώνη, πώς γέννησε τα κορίτσια της, δίδυμα σε δυο διαφορετικούς αμνιακούς σάκους με διαφορά τριών εβδομάδων οι συλλήψεις, αλλά μαζί στη γέννα... Τα κορίτσια είναι παρόντα και γελούν... Φαίνεται να την έχουν ακούσει πολλές φορές την ιστορία... Αλλά για μας που την ακούμε πρώτη φορά έχει πολύ ενδιαφέρον η ιστορία.

Η Έφη, αδύνατη και ομιλητική, δε βάζει γλώσσα μέσα της. Δεν βλέπει ανθρώπους στα Θώκνια κι εδώ που βρεθήκαμε παρέα ξεσάλωσε...

Δώδεκα η ώρα έφυγαν . Φύγαμε κι εμείς. Άρχισα κι εγώ να νυστάζω... Ο κόσμος κάθεται ακόμα στα καφενεία. Και ο Λάμπρος είναι με την παρέα του...

Στην επιστροφή στο σπίτι ο Άρης περιμένει με λαχτάρα να τον πάνε βόλτα. Ξέρει συνήθειες και περιμένει... Όντως, έτσι ακριβώς γίνεται.

Εγώ κοιμάμαι. Είναι υπέροχα με τη δροσιά που έχει. Ύστερα από καιρό νοιώθω την ανάγκη να σκεπαστώ με το σεντόνι μου. Είπαμε, στο χωριό έχει δροσιά το βράδυ...

Ο μικροπωλητής με το βανάκι του έχει παρκάρει στη μέση του δρόμου. Και οι νοικοκυρές έχουν σπεύσει να ψωνίσουν τα φρούτα τους...