Δευτέρα σήμερα... Η Αθήνα στις 8,30 το πρωί που κυκλοφορούσα ήταν ήρεμη. Μικρή η κίνηση των αυτοκινήτων. Τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο, αυτή την εβδομάδα. Ευτυχώς όχι από έλλειψη πελατών, αλλά επειδή μπροστά μας είναι ο Δεκαπενταύγουστος.

Μέχρι και το περίπτερο που παίρνω τις εφημερίδες στη Χαλκοκονδύλη έκλεισε σήμερα και για τις επόμενες 15 μέρες. Στο καφενείο τις πήγε σήμερα ο Γιάννης και από κει τις πήρα κι εγώ... Είχα ενημερωθεί εξάλλου από την Παρασκευή.

Αυτά στην καρδιά του καλοκαιριού... Που ωστόσο χρειάζεται προσοχή. Κυρίως στα εσωτερικά μας. Διότι θα την ακούσατε την είδηση με 'κείνον τον ηλικιωμένο που σκότωσε τους συνανθρώπους του και τραυμάτισε άλλους τόσους για κτηματικές διαφορές. Αν είναι δυνατόν... Στα 2010 σκοτώνονται ακόμα άνθρωποι για ένα κομμάτι γης...

Νομίζω ότι οι άνθρωποι, ιδιαίτερα αυτόν τον καιρό, “πιάνονται” από μικρά και χαζά πράγματα και δημιουργούν όλες αυτές τις προϋποθέσεις ώστε να υπάρχει ένταση και τελικά να μη χαιρόμαστε καμιά στιγμή, ούτε αυτές των διακοπών. Πολλοί πέφτουν σ' αυτή την παγίδα και χάνουν τις καθημερινές στιγμές που φέρνουν στους ανθρώπους την ευτυχία. Και θα μου πεις, φταίει γι' αυτό η ζέστη του Αυγούστου; Όχι βέβαια, αυτή είναι απλά η... αφορμή για να περάσουμε απέναντι. Και πολύ θέλει άραγε ο άνθρωπος;

Δευτέρα, αρχή μια νέας εργάσιμης εβδομάδας για κάποιους... Ας ανασκουμπωθούμε να αντέξουμε...