Μια ακόμα φωτογραφική στάση στη Δραγονέρα του Αγκιστρίου... Σκηνές παράνομες έχουν στηθεί παντού. Προφανώς με την ανοχή της αστυνομίας. Νέοι οι περισσότεροι κατασκηνωτές που προσδοκούν σε οικονομικές διακοπές...

Στην επιστροφή για την Αγιά Μαρίνα κάναμε μια στάση στην εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου, τη βαριά θρησκευτική βιομηχανία του νησιού. Έτσι κι αλλιώς μαζί με τον αρχαίο ναό της Αφαίας κυριαρχεί στις κάρτες και τα διαφημιστικά του νησιού.

Και πραγματικά, ο τόπος που κρατά η εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου είναι τεράστιος. Ήταν μεσημέρι κι έκανε ζέστη την ώρα που περάσαμε και δεν είχαμε το κουράγιο να την περπατήσουμε. Επιπλέον ήμουν με το μαγιό και την αρμύρα από το μπάνιο στο Αγκίστρι, κολλημένο πάνω μου.

Είδα όμως τον κυρίως ναό. Μια πινακίδα στην είσοδο με απέτρεψε να μπω “εισέρχεσθαι ευπρεπώς ενδεδυμένοι”. Και μια μια κυρία που έχει ένα στιλ του “σε βλέπω” είναι καθισμένη στην καρέκλα λες και είναι έτοιμη να την εφαρμόσει...

Φεύγουμε για την Αγιά Μαρίνα. Ο δρόμος μας είναι ανάμεσα σε κτήματα γεμάτα φιστικιές. Δεν είναι ακόμα ώριμοι οι καρποί τους, αλλά είναι όμορφοι, στην όψη τους, πάνω στα δέντρα. Σταμάτησα στην άκρη του δρόμου και τα φωτογράφισα...

Τα παίρνουμε έτοιμα, αρμυρά ή όχι, φρέσκα ή ψημένα, αξίζει τον κόπο να ξέρουμε από πού βγαίνουν αυτά τα φιστίκια. Και η Αίγινα είναι γεμάτη στην ενδοχώρα μ' αυτά τα δέντρα...

Και το μπαράκι δίπλα στην παραλία της Δραγονέρας. Εξυπηρετεί τους παράνομους κατασκηνωτές, είναι λίγο τσιμπημένες οι τιμές του, 3,5 ευρώ ο φραπές χωρίς απόδειξη, αλλά αξίζει τον κόπο να το επισκευθείς...