Η ομιλία της Λούκας Κατσέλη κατά την ίδρυση του κόμματός της Κοινωνική Συμφωνία. Καλά τα λέει η Λούκα, αλλά νομίζει πως είναι λίγες οι ευθύνες της για δω που βρισκόμαστε. Μα, δεν υπήρξε υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου; Τοι διάβολο, τόσο γρήγορα ξεχνάμε;

Δείτε πού έκανε γνωστό την ίδρυση του κόμματός του ο Π. Καμμένος. Στην πρωινή εκπομπή του Παπαδάκη... Τι άλλο θα δούμε ακόμα; Τι άλλο Θεέ μου...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 17/03/2012

Ο κόσμος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα που φτάνουν ως την αξιοπρεπή επιβίωση. Σιγά μην ασχοληθεί μαζί σας και με τα παιχνιδάκι σας...

Θα το δείτε την Κυριακή που θα στηθούν οι κάλπες για τον νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Κι ας τον προμοτάρουν, τον Βενιζέλο, όλα τα μεγάλα ΜΜΕ. Ελάχιστοι θα πάνε στις κάλπες που θα στηθούν σε όλη την Ελλάδα. Και γιατί να πάνε δηλαδή; Προδομένοι από το ΠΑΣΟΚ που πίστεψαν και ψήφισαν δεν τους εμπιστεύεται κανείς για μια νέα αρχή...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου στη σελίδα 9.
  

Η έπαρση ήταν πάντα το “προσόν” του Ευάγγελου Βενιζέλου. Ο άνθρωπος δεν παίζεται... Μας περνά όλους για κάφρους... Μακριά νυχτωμένος είναι... Πολύ ρεαλιστική τη βλέπω την πρωτιά στο κόμμα του στις πολιτικές εκλογές όποτε, κι αν αυτές, γίνουν...

Αυτή είναι η πρώτη σελίδα της νέας εφημερίδας τ.9 της ΕΚΑΠ που θα κυκλοφορήσει το Σάββατο και θα μοιραστεί σε όσους παίρνουν μέρος στο διήμερο που ετοιμάζουμε. Δείτε την πρώτοι ΕΔΩ.

Δυο μέρες για την Ακαδημία Πλάτωνα. Σημειώστε στην ατζέντα σας τις ημερομηνίες και ελάτε να τις παρακολουθήσετε. Ιδιαίτερα όσοι μένουν στην ευρύτερη περιοχή Κολωνού και Σεπολίων τους ενδιαφέρει άμεσα.

Την προηγούμενη Κυριακή κάναμε Συντακτική Επιτροπή στην Εφημερίδα της ΕΚΑΠ. Και δεν ήταν μόνον αυτό. Είχαμε να αποφασίσουμε εκτός από τη θεματολογία της και τη δράση της ΕΚΑΠ με το διήμερο που εκκρεμούσε από το χειμώνα και είχε αναβληθεί λόγω της κακοκαιρίας. Η αίθουσα εκδηλώσεων της 4ης Δημοτικής Κοινότητας που θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε είχε διατεθεί στους άστεγους της Αθήνας, λόγω της πολιτικοοικονομικής πολιτικής που ασκείται γέμισε η πόλη με νεόπτωχους.

Έτσι το πήγαμε λίγο πιο πίσω. Και να που ήρθε ο καιρός. Λίγο πριν την εαρινή ισημερία με τον καιρό να γλυκαίνει λίγο και να είναι καλός ώστε να περπατήσει κανείς στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Η αλήθεια είναι ότι μου φάνηκε λίγος ο καιρός ώστε να προλάβουμε την έκδοση. Κι όμως... Συνέβη το εξής καταπληκτικό για ομαδική δράση: Όσοι είχαν αναλάβει κάτι το διευθέτησαν στους χρόνους που έπρεπε...

Έτσι η εφημερίδα μας θα μπορέσει να μοιραστεί στις εκδηλώσεις του Σαββατοκύριακου. Έγκαιρα δούλεψαν οι γραφίστες μας με το δημοσιογραφικό επιτελείο που έχει την ευθύνη της αρχισυνταξίας και του κασέ, έγκαιρα το PDF πήγε για φιλμ αφού πρώτα “μοιράστηκε” με e-mail σε όλη τη Συντακτική Επιτροπή προκειμένου να κάνουν τις παρατηρήσεις τους και Πέμπτη μεσημέρι ήταν στα πιεστήρια του Άγγελου για τύπωμα...

Είχε μάλιστα ειδοποιηθεί νωρίτερα, είχε χαρτί και περίμενε τα φιλμ να κάνει τσίγκους και να τυπώσει... Το σύστημα λειτούργησε άψογα και το αποτέλεσμα ήταν ιδιαιτέρως καλό.

Και είναι ένα καλό φύλλο. Πατήστε στο σύνδεσμο που έχουμε βάλει στη λεζάντα της φωτογραφίας με την πρώτη σελίδα και διαβάστε όπως ακριβώς θα κυκλοφορήσει σε λίγο, τυπωμένη.

Πρίν τρία χρόνια έφτιαξε αυτό το βίντεο ο Κώστας Κίτσιος για τον αγώνα που ξεκινούσαμε τότε στη γειτονιά μας. Δείτε το ξανά... Το όραμα μας παραμένει επίκαιρο... Διεκδικούμε μια καλύτερη ζωή για μας και τα παιδιά μας...

Η Ζωή είναι γυναίκα, τραγουδά Ελένη Δήμου.. Κι έτσι είναι, ένα τραγούδι από γυναίκες για γυναίκες...Εδώ κι αν υπάρχει αλληλεγγύη...

Μια γυναίκα Μπορεί, λέει η Ελένη Βιτάλη και σαν να να 'χει δίκιο. Για δεν πώς μοιράζονται τα πράγματα και τραβάνε μαζί... Απευθύνεται στους άνδρες, αυτούς τους... δυνατούς που τους τραβάνε από τη μύτη...

Μια γυναίκα μόνο ξέρει να σου πει, μια γυναίκα που αγάπησε πολύ, κι έκανε δώρο τη ζωή της, σ' αυτόν που διάλεξε η ψυχή της. Τραγουδά η Καίτη Γκρέη.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 10/03/2012

Είναι από αυτές τις ημέρες που βάλαμε στη ζωή μας να γιορτάζουμε. Που με κάποιο τρόπο τις κάνουμε να ξεχωρίζουν λίγο. Ξέρω πολλοί από σας δεν συμφωνείτε. Κι εγώ μαζί σας... Δεν χρειάζεται μια μέρα το χρόνο να θυμόμαστε πράγματα και τις άλλες μέρες να... κάνουμε την πάπια σφυρίζοντας αδιάφορα σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Κάπως έτσι αντιμετώπισα και την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, χθες.

Θα ήθελα να χαμογελάσω, μα δεν έχω τη δύναμη και το κουράγιο να το κάνω. Αν τα κατάφερνα θα είχε μέσα του μεγάλη δόση ειρωνείας...

Ειρωνεία γιατί αντιμετωπίζει το ζήτημα λες και είναι κάτι ξεχωριστό από μας. Λες και άνδρες – γυναίκες δεν τραβάνε μαζί το ίδιο κουπί στην κοινωνία...

Ποιος, αλήθεια, ωφελείται από τη συντήρηση τέτοιων γιορτών ξεχωριστών; Ποτέ η γυναίκα δεν αντιμετωπίστηκε ισότιμα στην παραγωγή. Ούτε και πήρε ποτέ ίδιο μισθό με τον άνδρα κι ας κατείχε ίδιο πόστο ευθύνης.

Υποτίθεται ότι στο πέρασμα των χρόνων γίνανε βήματα για την ισότητα των δύο φύλλων. Σιγά τα βήματα...

Μάλλον έγιναν τόσα και τέτοια, ώστε να την εκμεταλλευτεί ακόμα περισσότερο το σύστημα. Δουλειά στη δουλειά, δουλειά στο σπίτι, ευθύνη για την οικογένεια και την ανατροφή των παιδιών, πόσο και πώς να αντέξει σ' αυτή τη συνεχή δοκιμασία;

Άσε που νομίζω πως σκόπιμα κάποιες γυναίκες βρήκαν τον τρόπο να να διαστρεβλώσουν το νόημα της γιορτής. Σχέδια για να πάνε στα μπουζούκια το βράδυ, τότε που υπήρχε η οικονομική δυνατότητα για μικρές προσωπικές απολαύσεις, γιατί στις μέρες μας κι αυτές έχουν περιοριστεί πια αισθητά.

Δεν κάνω σχόλια χωρίς λόγο για το άλλο μισό του ουρανού. Από σεβασμό στην προσφορά τους το επιχειρώ...

Επειδή εκτιμώ πως δεν χρειάζεται να τις τοποθετούμε στο βάθρο χειροκροτώντας τις κι από την άλλη να συνεχίζουμε απρόσκοπτα την εκμετάλλευση τους. Κι επειδή θεωρώ πως στη μάνα που έφερε στον κόσμο και στη συντρόφισσα που αγαπήσαμε αξίζει κάτι καλύτερο ή το καλύτερο.

Παρακολουθώντας την επικαιρότητα γράφτηκε αυτό το κομμάτι. Με σκοπό και στόχο να καταθέσει ένα λουλούδι στη μνήμη όλων των πρωτοπόρων γυναικών που άνοιξαν δρόμους για να τους περπατήσουμε, που μας έδειξαν τι σημαίνει ζωή και μας έπεισαν πως αξίζει τον κόπο να συμπορευτούμε μαζί τους και τους ζήσουμε αντάμα.

Υποχρεωμένος σ' αυτές, σκύβω το κεφάλι τη μέρα της γιορτής τους. Ότι έχω και δεν έχω, χωρίς υπερβολή, σ' αυτές το χρωστώ και την εμπειρία που απέκτησα δίπλα τους, άλλοτε σπάζοντας τα μούτρα μου κι άλλοτε βγαίνοντας νικητής και πιο πλούσιος σε συναισθήματα.

Η γιορτή τους είναι χαρά μου και η ψυχή μου είναι κοντά τους και δίπλα τους. Χρόνια πολλά και σήμερα και πάντα!

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη που φιλοξενείται στη σελίδα 9.

Κι επειδή είναι η μέρα του τραγουδιού σήμερα, ας απολαύσουμε κι αυτό το πολύ όμορφο τραγούδι με την Ελένη Δήμου... Η μέρα της γυναίκας πέρασε, αλλά εμείς επιμένουμε να την αγαπάμε...

Δεν την είδαμε ποτέ αυτή τη λίστα... Κι όμως οι εφημερίδες χρησιμοποιόντας στοιχεία που είχαν στη διάθεση τους, υποθέτω, έλεγαν για πολλούς. Αλλά εδώ ούτε τον... ένα δεν μας είπαν...

Φυσικά οι πολιτικοί μας τέτοιες εικόνες δεν τις είδαν, δεν τις ξέρουν... Πού να τις δούν, άλλωστε, στα καλά θερμαινόμενα γραφεία τους με τις απαλές πολυθρόνες τους;

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 03/03/2012

Οι άνθρωποι προσπάθησαν να περάσουν στα... χαμηλά την πρωτόγνωρη πολιτική αλητεία τους με το τερατούργημα των εφαρμοστικών νόμων. Κι αυτή η σαχλαμάρα με τον δήθεν εκρηκτικό μηχανισμό σε βαγόνι του ΜΕΤΡΟ που πήγαινε Αιγάλεω, αλλά δεν εξεράγη, ήταν πολύ μούφα και βρώμαγε από μακριά για να είναι ικανό να αποπροσανατολίσει τον κόσμο.

• Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου...
  

Μπορεί κάποιοι “ψαγμένοι” να το γνώριζαν ήδη παρακολουθότας την επικαιρότητα. Δείτε όμως εδώ, την επισήμανση του Pelopidas78.