Αυτό είναι το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους του HOT DOC. Καλαίσθητο με πολύ καλό δημιουργικό. Αναζητήστε το... Το παρουσιάζει ο ίδιος ο Κώστας. Το κρατάει στην αγκαλιά τους λες και κρατάει το παιδί του...

Η Συντακτική του ομάδα του ήταν καταρχήν αυτή που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Και ο Κώστας Μπαξεβάνης που τον εκτιμώ για τις έρευνες του, τις οποίες γνώριζα μέσα από την τηλεοπτική του εκπομπή στην ΕΤ1 και το Site του.

Καιρός να δούμε άλλο ένα δημοσιογραφικό του πρόσωπο. Ο Κώστας με την ομάδα του εξέδωσε ένα νέο, πολύ ενδιαφέρον πολιτικό περιοδικό, δεκπενθήμερο με ύλη ουσιαστική και τιμή ιδαιτέρως λογική, μόλις 2,5 ευρώ, όταν βλέπεις αυτές τις... κούφιες κυριακάτικες εκδόσεις φορτωμένες με άχρηστα εξωδημοσιοσιογραφικά πράγματα να κοστίζουν 4,35 ευρώ.

Το αναζήτησα στο περίπτερο να το διαβάσω. Μου αρέσει που τον τελευταίο καιρό βγαίνουν αρκετά περιοδικά καλής ποιότητας. Η κρίση έχει και τα καλά της. Δημιούργησε χώρο για καλύτερα έντυπα. Τέτοια που δεν τρελαίνονται για το χρώμα, αλλά για τα κείμενα και το περιεχόμενό τους.

Ο Κώστας Μπαξεβάνης έχει κάνει μια πολύ καλή δουλειά. Ευχή δικιά μου και όχι μόνον, αλλά κάθε καλόπιστου αναγνώστη που είναι απαιτητικός και ζητά το καλύτερο είναι να “πιάσει”. Τώρα ο αναγνώστης έχει επιλογές για το καλύτερο. Αρκεί να θέλει να ξεφύγει από τα παραδοσιακά ΜΜΕ που απλά αναπαράγουν την τρέχουσα ειδησεογραφία...

Το χάρηκα το πρώτο ξεφύλλισμα. Σελίδα – σελίδα. Σταββατοκύριακο θα έχω το χρόνο να το διαβάσω πιο προσεκτικά θέμα – θέμα... Ας έχει ούριο άνεμο στα πανιά του...

Το διαφημιστικό σποτ για το νέο περιοδικό HOT DOC του Κώστα Μπαξεβάνη... Στο editorial γράφει:”Αν δεν υποστηρίξεις την αλήθεια την ώρα που πρέπει, θα βρεθείς υπόλογος απέναντι στο ψέμα που θα φαντάζει σαν αλήθεια. Δεν νομίζω ότι υπάρχει χρόνος. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, όλα αυτά ήταν θέμα ποιότητας άσκησης της δημοσιογραφίας. Τώρα δεν είναι μόνο αυτό. Η πραγματική δημοσιογραφία χρειάζεται για να επιβιώσουν και η δημοσιογραφία και η κοινωνία...”

Και καθώς θα πλησιάζουμε στην 6η Μαΐου θα διακρίνουμε όλο και κάποιους φίλους ή ανθρώπους που εκτιμούμε στα ψηφοδέλτια των πολιτικών κομμάτων. Εδώ η Κατερίνα Πεχλιβανίδου, η συνάδελφος από την ΟΜΕ ΟΤΕ, υποψήφια στην Α' Αθήνας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Φύση αισιόδοξος άνθρωπος ... Καλή επιτυχία Κατερίνα!

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 28/04/2012

Όλα βαίνουν καλώς... Την ερχόμενη Κυριακή πάμε στην κάλπη για να καθορίσουμε όχι μόνο το μέλλον το δικό μας, αλλά κυρίως των νεογέννητων... Γι' αυτό και η μεγάλη ευθύνη μας, ως ψηφοφόρων, σ' αυτές τις εκλογές...

Το κακό είναι πως δεν το έχουν αντιληφθεί ή δεν θέλουν να το αντιληφθούν τα λεγόμενα μεγάλα κόμματα. Συνεχίζουν την προεκλογική τους μάχη σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα σ' αυτόν τον κόσμο. Παίρνουν λίστες, κάνουν τηλέφωνα, στέλνουν e-mail και επί πλέον ενημερώνουν μέσω του Facebook και του Twitter σε πια εκπομπή θα εμφανιστούν για να τους δούμε. Γιατί άραγε, για να πεισθούμε και να τους ξαναψηφίσουμε;

Αναρωτήθηκαν τι πετυχαίνουν μ' αυτό; Οι πολιτικοί τους φίλοι τέλειωσαν από την ώρα που αποφάσισαν να αλλάξουν ρώτα και να ψηφίσουν τα Μνημόνια που μας καταδικάζουν σε θάνατο; Αρνούμαι να δεχτώ ότι είναι τόσο ανόητοι, ώστε να καμώνονται πως δεν καταλαβαίνουν πόσο κακό έχουν κάνει στην κοινωνία.

Προσπαθώ να νιώσω της αγωνία τους, τουλάχιστον... Τι είναι αυτό που τους κάνει να εκτίθενται ανεπανόρθωτα στις συνειδήσεις εκείνων που μέχρι χθες τους εκτιμούσαν; Είναι τόσα πολλά τα πλεονεκτήματα μιας βουλευτικής έδρας ή απλά έχει να κάνει με το πρεστίζ; Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω...

Οι πολιτικοί έχουν καταντήσει σαν τους δημοσιογράφους. Από προσωπική πείρα σας το λέω. Παρόλο που, τριάντα τόσα χρόνια, κάνω έντιμα και καθαρά αυτή τη δουλειά, πάει τώρα πολύ καιρός που χάρη σε μερικούς ηλίθιους και ξεπουλημένους του σιναφιού μου δεν λέω στην παρέα μου τι δουλειά κάνω. Διότι στη συνείδησή τους είναι “αλήτες, ρουφιάνοι” οι δημοσιογράφοι...

Το ίδιο κατάφεραν και οι πολιτικοί μας... Και το κακό είναι πως, όπως και με τους δημοσιογράφους, όλους τους παίρνει η μπάλα. Καλούς και κακούς...

Τα πράγματα είναι λοιπόν πολύ δύσκολα για όλα τα κόμματα. Και αυτών που ψήφισαν υπέρ των Μνημονίων και αυτών που ψήφισαν κατά. Όλο το σύστημα χωλαίνει. Κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για την ίδια τη δημοκρατία. Δείτε τι συνέβη στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας. Το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίλ Λεπέν βγήκε ιδιαίτερα ενισχυμένο σε ποσοστά. Και εδώ δεν πάει πίσω η Χρυσή Αυγή. Να περιμένουμε τα χειρότερα;

Η δική μου εκτίμηση είναι πως όχι... Η εκκόλαψη του αυγού του φιδιού θέλει πολύ δουλειά για να γίνει. Στις μικρές κοινωνίες οι πολίτες αντιλαμβάνονται τον κοινό εχθρό και με αλληλεγγύη και προσφορά επιχειρούν τον αποκλεισμό.

Και αυτό είναι που δεν καταλαβαίνουν τα πολιτικά κόμματα, χρόνια τώρα... Επέλεξαν να μείνουν έξω από όλα αυτά. Εγκλωβίστηκαν στον μικρόκοσμό τους, αποσπώντας προσωρινά οφέλη σε βάρος των πολιτών τους οποίους υποτίθεται ότι υπηρετούν.

Καιρός να δουν κατάματα την αλήθεια και να την αντιμετωπίσουν. Αν δεν το κάνουν να είναι βέβαια ότι δεν έχουν κανένα μέλλον. Οι τελευταίοι χειροκροτητές είναι σ' αυτές εδώ τις εκλογές...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στην ομώνυμη στήλη μου...

Το ΕΘΝΟΣ θεωρεί υποχρέωσή του να εξωραΐσει τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Βενιζέλο. Είπαμε Μπόμπολας είναι αυτός, ο μεγαλοεργολάβος δημοσίων έργων. Σου λέει, ας κρατάμε μια πισινή... Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει η 7η Μαΐου... Κι εμείς δεν θέλουμε να χάσουμε το πάρτι της ρεμούλας και της κατασπατάλησης του κρατικού κορβανά... Οι θυσίες είναι για τους... χαζούς εργαζόμενους και συνταξιούχους...

Ίδια αγιογραφία και από ΤΑ ΝΕΑ, τη ναυαρχίδα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη που συμμετέχει και στην κοινοπραξία του MEGA. Εντάξει, μπορεί ο υιός Ψυχάρης να είναι υποψήφιος στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας, αλλά μην ξεχνιόμαστε... Μπορούμε να το παίζουμε σε δύο ταμπλό για να ταΐζουμε, εκ τους ασφαλούς, κουτόχορτο τους αναγνώστες μας...

Έρχονται οι εκλογές και ξεκίνησαν και οι τηλεοπτικές αγιογραφίες, αλλά και το ιντερνετικό “λίφτινγκ”, σε ορισμένους υποψηφίους, κυρίως των πάλαι ποτέ δύο μεγάλων κομμάτων. Πρέπει να ξεπληρωθούν άλλωστε τα γραμμάτια. Τόση ανοχή από το κράτος στην εισφοροδιαφυγή από τους βαρόνους των ΜΜΕ, τόσα νομοθετήματα για περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τόσο τάϊσμα στις τράπεζες που συμμετέχουν σε ομίλους ΜΜΕ, τόση αβάντα σε ναυτιλιακές που επίσης συμμετέχουν σε ομίλους ΜΜΕ και να μην υπάρξει μια “ανταπόδωση”;

Βόλτες - προσωπικά πορτραίτα με υπουργούς, κομμένοι πολιτικοί φορείς από τα πάνελ, συνεντεύξεις, από τις οποίες απουσιάζουν “ενοχλητικές” ερωτήσεις (όχι από όλους τους συναδέλφους, που κάνουν καλά τη δουλειά τους, αλλά από ορισμένους που έχουν ταλέντο στις “ειδικές αποστολές” και συνήθως εξαργυρώνεται η “κλίση” αυτή).Είναι και οι επιλογές των υποψηφίων, τουλάχιστον για το μνημονιακό μπλοκ, απολύτως απελπιστικές και χωρίς λίφτινγκ από τα ΜΜΕ, δεν τσουλάει το κάρο, ούτε στο ελάχιστο.

Αν είσαι γιός ηθοποιού, τηλεοπτικά αναγνωρίσιμος, πρώην αθλητής, μεταγραφόμενος από άλλο κόμμα, δηλωσίας και μετανοημένος γιατί δεν ψήφισες μια υποπαράγραφο του μνημονίου και έχεις άγνοια κινδύνου (το λένε και αλλιώς, αλλά η ανατροφή μας, δεν μας επιτρέπει να το διατυπώσουμε) για το τί εκφράζουν τα κόμματα του μνημονιακού μπλοκ και τί έρχεται, τότε κάνεις την αποκοτιά και εκτίθεσαι. Άλλοι, πιο έμπειροι πολιτικά και πιο φρόνιμοι, αποσύρθηκαν διακριτικά για να μπουν οι “κασκαντέρ”.

• Tου Νίκου Μαραγκάκη από το Mediasoup

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ήταν ή μόνη από τις μεγάλες εφημερίδες που αντιστεκόταν ώς τώρα στη “μόδα” των αυθαίρετων μειώσεων των μισθών, αν και το είχαν κάνει ήδη στα ραδιόφωνα και την τηλεόραση της ίδιας ιδιοκτησίας Αλαφούζου.

Η αλήθεια είναι ότι η διεύθυνση της εφημερίδας αντιστάθηκε όσο μπορούσε στο κλίμα των ημερών που θέλει μειώσεις μισθών των συντακτών. Το λέω από πρώτο χέρι, το έζησα από μέσα και το γνωρίζω καλά.

Να όμως που ήρθαν τα δύσκολα... Από το ψήφισμα των εργαζομένων εκεί μάθαμε ότι έκαναν ήδη μειώσεις στους μισθούς των εργαζομένων. Πέφτουν και τα τελευταία οχυρά αντίστασης.

Εγώ βέβαια, έφυγα από τον περασμένο Γενάρη από την εφημερίδα, αλλά η καρδιά μου είναι πάντα εκεί, ανάμεσα στους συναδέλφους που έζησα μαζί τους περισσότερα από 11 χρόνια σε ένα πραγματικά καλό κλίμα. Θεωρώ λοιπόν υποχρέωσή μου να προβάλω το ψήφισμα που έβγαλαν ύστερα από τη προχθεσινή τους Γενική Συνέλευση στον 4ο όροφο, εκεί ανάμεσα στα παιδιά του Εξωτερικού δελτίου του Οικονομικού...

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

1. Οι οριζόντιες μειώσεις (σε δύο κλιμάκια) που επιβάλλονται αιφνιδιαστικά από την εργοδοσία στους μισθούς μας είναι άδικες. Ρίχνουν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους, αξιοποιώντας ιδιαίτερα το συνολικό πολιτικό και θεσμικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί από την πολιτική ενάντια στις συλλογικές συμβάσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

2. Επιμένουμε στη διεκδίκηση ικανοποιητικής συλλογικής σύμβασης, η οποία και θα ανατρέψει τις επιβαλλόμενες σήμερα περικοπές.

3. Ξεκαθαρίζουμε ότι οι μειώσεις που γίνονται και φέρνουν πολλούς συναδέλφους κυριολεκτικά στο όριο της αξιοπρεπούς επιβίωσης των οικογενειών τους, διαμορφώνουν τις «κόκκινες γραμμές» μας.

4. Υπογραμμίζουμε ότι κάθε απόπειρα απολύσεων για λόγους «εξοικονόμησης» ή περαιτέρω μείωσης των μισθών μας θα μας βρει συλλογικά αντίθετους.

18/4/2012

Σήμερα το μεσημέρι στις 2 η κηδεία του Δημήτρη Μητροπάνου από το Α΄Νεκροταφείο της Αθήνας. Να το αποχαιρετήσουμε κι εμείς μ' ένα τραγούδι του. Τέτοια προβολή για το φευγιό ενός καλλιτέχνη από τις εφημερίδες είχα χρόνια να δω... Ενθαρρυντικό, μερικές αξίες είναι διαχρονικές...