Και μετά την Ανάσταση, για τους Ορθόδοξους, όλα είναι ένα σουβλιστό αρνί και έθιμα

PenaΧθες λύπη για το θάνατο του Ιησού, σήμερα χαρά για την Ανάσταση. Την πιστεύουν όμως; Όχι, δυστυχώς, όλα αποτελούν έθιμα, σουβλυστό αρνί αν ο καιρός το επιτρέπει και μαγειρίτσα... Η γιορτή του Πάσχα, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Επιπλέον, πολλά από τα έθιμά της προέρχονται από αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές της γονιμότητας. Και σήμερα Κυριακή, τσίκνα από τα σουβλιστα αρνιά, τσούγκρισμα με βαμμένα κόκκινα αυγά και στημένες οικογενειακές στιγμές... 

Ιστορική προέλευση: Το Πάσχα ήταν γιορτή των Εβραίων την οποία τηρούσαν σε ανάμνηση της απελευθέρωσής τους από την Αίγυπτο. Ο Χριστός όμως το κατάργησε και το αντικατέστησε με την τήρηση της Ανάμνησης του θανάτου του. (1 Κορινθίους 11:24) Το Πάσχα εισάχθηκε στη Χριστιανοσύνη μετά τους αποστολικούς χρόνους.

Ο καθηγητής θεολογίας Ν. Καλογεράς αναφέρει ότι “οι πρώτοι που εισήγαγαν τις ετήσιες γιορτές των Ιουδαίων στην εκκλησία δίνοντάς τους έννοια χριστιανική, ήταν οι εξ Ιουδαίων χριστιανοί, οι οποίοι και μετά τη μεταστροφή τους στη Χριστιανοσύνη εξακολουθούσαν να τηρούν τις γιορτές του ιουδαϊκού νόμου”. (Χριστιανική Αρχαιολογία, σ. 134, Αθήνα 1902, Έκδοση Α. Κωνσταντινίδης)

Ωστόσο, η Αγία Γραφή καταδίκαζε εκείνους που επέμεναν να τηρούν τον Ιουδαϊκό νόμο.—Γαλάτες 4:9-11.

Κουνέλια και λαγοί: Αυτά είναι σύμβολα της γονιμότητας τα οποία «προέρχονται από αρχαίες τελετουργίες και συμβολισμούς ειδωλολατρικών γιορτών της άνοιξης που γίνονταν στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή». —Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica).

Αβγά: Οι ιστορικοί συνδέουν τα αβγά του Πάσχα με τις ανοιξιάτικες γιορτές της γονιμότητας. Για παράδειγμα, ο καθηγητής Στίλπων Κυριακίδης, σε ειδική μελέτη του, τα συνδέει με την προσφορά αβγών κατά τη λατρεία θεών της γονιμότητας όπως ο Άττις, ο Άδωνις και άλλοι. Ο θάνατος και η ανάσταση του Άττιος γιορτάζονταν από 22 έως 25 Μαρτίου, «όπως περίπου και το Πάσχα». 

Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι δεν πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό, ακολουθώντας παραδόσεις και έθιμα που τον δυσαρεστούν. (Μάρκος 7:6-8)

Το εδάφιο 2 Κορινθίους 6:17 αναφέρει: «“Βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε”, λέει ο Ιεχωβά, “και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο”». Επομένως, όσοι θέλουν να ευαρεστούν τον Θεό, δεν γιορτάζουν αυτή τη γιορτή.

pasxa

Το Πάσχα είναι ο Ιουδαϊκός εορτασμός της θεϊκής απελευθέρωσης των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία το 1513 Π.Κ.Χ. Ο Θεός, έδωσε εντολή στους Ισραηλίτες να θυμούνται αυτό το σπουδαίο γεγονός κάθε χρόνο τη 14η ημέρα του ιουδαϊκού μήνα Αβίβ, ο οποίος ονομάστηκε αργότερα Νισάν.—Έξοδος 12:42· Λευιτικό 23:5.

Η λέξη «Πάσχα» προέρχεται από μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει «προσπέραση» και αναφέρεται στην περίπτωση κατά την οποία, ο Θεός γλίτωσε τους Ισραηλίτες από τη συμφορά που θανάτωσε κάθε πρωτότοκο στην Αίγυπτο. (Έξοδος 12:27· 13:15)

Προτού επιφέρει ο Θεός αυτή την καταστροφική πληγή, είπε στους Ισραηλίτες να τινάξουν στο ανώφλι και στους παραστάτες της πόρτας των σπιτιών τους το αίμα ενός σφαγμένου αρνιού ή κατσικιού. (Έξοδος 12:21, 22, υποσημείωση). Ο Θεός θα έβλεπε αυτό το σημείο και θα “προσπερνούσε” τα σπίτια τους, γλιτώνοντας έτσι τα πρωτότοκά τους.—Έξοδος 12:7, 13.

Ο Ιησούς γιόρτασε το Πάσχα στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. και αμέσως μετά εγκαινίασε έναν νέο εορτασμό: το Δείπνο του Κυρίου. (Λουκάς 22:19, 20· 1 Κορινθίους 11:20) Το γεύμα αυτό αντικατέστησε το Πάσχα, επειδή τηρείται σε ανάμνηση της θυσίας “του Χριστού [ο οποίος είναι] το πασχαλινό αρνί”. (1 Κορινθίους 5:7)

Η λυτρωτική θυσία του Ιησού είναι ανώτερη από την πασχαλινή θυσία επειδή ελευθερώνει όλους τους ανθρώπους από τη δουλεία στην αμαρτία και στον θάνατο.—Ματθαίος 20:28· Εβραίους 9:15. 

Δείτε περισσότερα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Δημοσιογραφικά

Ανθρώπινες ζωές στα όρια

Να μιλάμε, να θυμόμαστε, να μην ξεχνάμε... Και να τους πληρώνουμε με το ίδιο νόμισμα. Κανένα έλεος. Και μακριά από μας οι... παραδοσιακοί ψηφοφόροι... Είναι επικίνδυνοι. Χρειαζόμαστε ενεργούς πολίτες με άποψη...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 07/07/2012

Αφορμή γι' αυτό το κομμάτι στάθηκε ένα άρθρο που διάβασα στις αρχές Ιουλίου στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ, του δημοσιογράφου Αλέκου Α. Ανδρικάκη. Η εφημερίδα του είχε παραχωρήσει μια ολόκληρη σελίδα, μεγάλου μεγέθους και εκείνος είχε όλη τη διάθεση να αναπτύξει το θέμα “Άνθρωποι και ποντίκια στην Ελλάδα του 2012”.

Το κομμάτι καλογραμμένο, με επιχειρήματα, το ρούφηξα ως αναγνώστης. Σωστή η απόφαση της διεύθυνσης της εφημερίδας να του δώσει τόσο χώρο. Ίσως και να του άξιζε ακόμη περισσότερος...

Ο συνάδελφος παίρνει αφορμή από τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που φέρνει σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους με τραγικό αποτέλεσμα να προχωρούν σε απονενοημένες ενέργειες... Καταγράφει πέντε – έξι “χτυπητές” περιπτώσεις, μετρά και βρίσκει ότι αυτοί πρέπει να ξεπερνούν τους 2.000, χωρίς να υπολογίζουμε όλους εκείνους που έφτασαν στο τέλος από “παθολογικούς λόγους”, από το άγχος, τη θλίψη, την απογοήτευση...

Τα στοιχεία που δίνει στη δημοσιότητα η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι απογοητευτικά. Μετά την εφαρμογή των Μνημονίων το 68% των Ελλήνων ζει κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας. Οι άνεργοι μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2012 αυξήθηκαν κατά 8,7% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2011. Χάθηκαν δηλαδή άλλες 400.000 θέσεις εργασίας. Οι άστεγοι αυξήθηκαν σε δύο χρόνια κατά 25%. Άστεγοι εμφανίζονται ακόμα και σε περιοχές που άλλοτε θεωρούνταν ευημερούσες...

Και το χειρότερο είναι, όπως καταγράφεται στην έκθεση της Κομισιόν, ότι τα πράγματα θα επιδεινωθούν πολύ το δεύτερο εξάμηνο... Θα πεις: Ξαφνιάστηκα; Δεν τα ζούμε όλα αυτά από κοντά; Δεν “πιάνουμε” τον παλμό των γεγονότων; Δεν αναπνέουμε τον ίδιο αέρα και δεν ζούμε από κοντά, τραγικές καταστάσεις; Ασφαλώς... Αλλά, όπως και να το κάνουμε, αλλιώς είναι να βλέπεις και να αντικρίζεις αυτή την ψυχρή αλήθεια μέσα από τα μάτια των δανειστών σου...

Το ωραίο είναι ότι, τώρα έδωσαν στη δημοσιότητα αυτή την έκθεση. Αφού εκβίασαν, αφού φόβισαν τον ελληνικό λαό με το ευρώ και την παραμονή στην ευρωζώνη, αφού υφάρπαξαν την ψήφο του, δήθεν για να επανεξετάσουν και να επαναδιαπραγματευτούν πλευρές των Μνημονίων, τώρα λένε την αλήθεια, αδάπανα...

Και τώρα τι; Η κυβέρνηση, δια του ασθενούντος πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, διαβεβαίωσε με επιστολή του τους εταίρους μας και δανειστές μας να μην ανησυχούν. Όλα θα γίνουν όπως έχει προσυμφωνηθεί. Κουβέντα για επαναδιαπραγμάτευση.

Παρακολουθούμε εμβρόντητοι αυτή τη διαδικασία... Πληρώνουμε με αίμα, με ανθρώπινες ζωές έναν λογαριασμό που δεν ξέρουμε αν μας αφορά, αφού ποτέ μέχρι σήμερα δεν μας είπαν πώς δημιουργήθηκε κι από ποιους... Ποτέ δεν αποδόθηκαν ευθύνες στους ηθικούς αυτουργούς τέτοιων εγκλημάτων ευρείας κλίμακας...

Αισθανόμαστε σαν πειραματόζωα που οι οικονομικά ισχυροί της γης παρακολουθούν τις αντιδράσεις μας. Πόσο αντέχουμε, πόσες ακόμα ανάσες ζωής διαθέτουμε, τι άλλο μπορούν να μας προσθέσουν, να το δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα και να τους ξαναψηφίζουμε για να συνεχίσουν το καταστρεπτικό έργο τους;

Η σκέψη λογική, τα επιχειρήματα “δεμένα” και να, που φτάσαμε να βλέπουμε να έχουν καταντήσει πολύ φτηνή τη ζωή μας. Ανθρώπινη ζωή, ίση με του ποντικιού – πειραματόζωου... Ως πότε θα παρακολουθούμε αμέτοχοι το θάνατό μας, χωρίς να αντιδρούμε; Ως πότε αλήθεια;

Ο Βενιζέλος έχει το θράσος και μιλάει για... ανασύσταση του κόμματος. Ποιος; Αυτός και οι συν αυτό που το διέλυσαν...

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αυριο στην εβδομαδία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στην ομώνημη στήλη μου...

Φυλλορροεί η κυβέρνηση συνεργασίας...

Την Ελλάδα την κουβαλάμε μέσα μας. Δείτε εδώ αυτό το βίντεο. Είναι στην Οττάβα του Καναδά. Τι ψυχή και τι λεβεντιά... Μακάρι να 'χαμε λίγη από αυτή και μέσα στην χώρα μας. Σε τέτοιους καιρούς απαισιοδοξίας. Λίγη δύναμη τη χρειαζόμαστε...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 30/06/2012

Βρε τι κακό είναι τούτο που βρήκε την κυβέρνηση Σαμαρά αμέσως μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας; Ο ίδιος μπήκε στο νοσοκομείο με αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, ο υπουργός Οικονομικών και μέχρι χθες διοικητής της Εθνικής Τράπεζας κ. Ράπανος εισήχθη επίσης στο νοσοκομείο με σοβαρή βλάβη στην υγεία του, τέτοια που τον ανάγκασε να παραιτηθεί στη συνέχεια, ενώ το δρόμο της παραίτησης ακολούθησε και ο υφυπουργός Ναυτιλίας κ. Βερνίκος.

Νέος υπουργός Οικονομικών ορίστηκε ο κ. Στουρνάρας κατά πολλούς, ο συγγραφέας του 2ου και πιο σκληρού Μνημονίου που περιείχε και τα πιο κατάφορα μέτρα για μισθωτούς και συνταξιούχους. Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση... Για τον υφυπουργό Ναυτιλίας δεν ξέρουμε ακόμα...

Οι εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου αργότερα, δεν έδωσαν τη λύση που περίμενε για να ανακουφιστεί λίγο ο ελληνικό λαός και τώρα τα χειρότερα είναι μπροστά μας και μάλλον θα πρέπει να τα περιμένουμε.

Δεν ξέρω πια αν έχει δύναμη μια κυβέρνηση που ο πρωθυπουργός αποφασίζει από το κρεβάτι της ανάρρωσης του αν και τα... παπαγαλάκια της εκάστοτε εξουσίας μας διαβεβαιώνουν ότι μια χαρά τα καταφέρνει κι από κει, λες κι είναι ο σύγχρονος Χάρρυ Πότερ της πολιτικής.

Εκτός κι αν, όπως είναι πιο φυσικό, η Διοίκηση δεν ασκείται από δω την Ελλαδίτσα μας, αλλά από τους φίλους εταίρους και δανειστές μας, οπότε η χώρα είναι στον αυτόματο πιλότο και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα...

Ωστόσο αυτοί οι ίδιοι ήταν που προεκλογικά μας απειλούσαν και μας τρόμαζαν ότι τα λεφτά στα δημόσια ταμεία φτάνουν μέχρι τα μέσα του Ιουλίου, ότι μετά θα υπάρχει πρόβλημα ρευστότητας κ.λπ. Μας έλεγαν την αλήθεια ή μας πούλαγαν παραμύθια;

Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και δε σηκώνει αστεία. Δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια πια... Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω δράματα. Ανθρώπους να μην τα βγάζουν πέρα και να προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν μια δουλειά, άλλους πνιγμένους στα χρέη να φοβούνται να σηκώσουν το τηλέφωνο επειδή αυτοί που τους καλούν δεν είναι άλλοι από τις εισπρακτικές εταιρίες.

Ναι, ο κόσμος υποφέρει... Και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει πουθενά λίγο φως ελπίδας πως θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες. Μια χαραμάδα άνοιξε από τη διακήρυξη των τριών κομμάτων που συμμετέχουν και στηρίζουν την κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά κι αυτή πολύ θεωρητική... Αναμένουμε να δούμε στην πράξη αν και πώς θα εφαρμοστούν. Εκεί είναι και παραμένει η ουσία.

Και για την ώρα κάθε κυβερνητικό έργο είναι στην... κατάψυξη. Καθόλου καλό, ακόμα και σε περίοδο καύσωνα, σαν αυτή που διανύουμε. Οι πολίτες βιάζονται να δουν έργα. Υποψιάζονται ότι θα έχουν μια από τα ίδια και... τρελαίνονται. Δεν υπάρχουν πια ούτε τα φυσιολογικά περιθώρια ανοχής. Όλοι περιμένουμε, εδώ και τώρα να γίνει κάτι θετικό και να μας αφορά. Να μας δώσει λίγη ελπίδα, λίγο κουράγιο, λίγη δύναμη ότι αξίζει να το παλέψει κανείς...

Αυτή είναι η αίσθηση που κυριαρχεί. Το ακούω στα καφενεία από απλούς ανθρώπους που ξέρουν πόσο δύσκολα βγαίνει το ψωμί και τι αγώνας χρειάζεται γι' αυτό. Το Βλέπω στο δρόμο, στις κουβέντες με τους ανθρώπους του μόχθου που είδαν το εισόδημά τους να καταβαραθρώνεται και δεν ξέρουν τι μέρα τους ξημερώνει αύριο.

Ναι, δεν είχαμε καμιά ψευδαίσθηση πως το αποτέλεσμα των εκλογών θα έφερνε τη λύση, περιμέναμε όμως, όποιος τελικά αναλάμβανε, να είχε τη βιασύνη να κάτι και γρήγορα. Οι καιροί ου μενετοί. Το ξέρουμε εμείς οι μη ειδικοί, δεν το γνωρίζουν αυτοί, οι κατά τα άλλα λαλίστατοι σωτήρες;

  • Το κείμενο αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στην ομώνυμη στήλη μου...
  • Δείτε ΕΔΩ τι αποφάσισαν από κοινού οι τρείς Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ για να συνεργαστούν στην κυβέρνηση.

Έτοιμο το τ. 250 της ΦΩΝΗΣ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ

Στην Ακαδημία Πλάτωνα γιορτάζουν τον κλύδωνα... Τι μόνο εμείς νομίζτε κάνουμε προσπάθειες να διατηρήσουμε το έθιμο. Η “Περπερούνα” να δείτε τι αγώνες δίνει στην περιοχή μας, μαζί με τους κατοίκους...

Πατήστε ΕΔΩ για να διαβάσετε το περιοδικό μας όπως θα κυκλοφορήσει σε λίγο, τυπωμένο...

Είναι υπέροχο συναίσθημα να είμαι στο χωριό μου και να δουλεύω κάτω από ιδανικές συνθήκες διακοπών τις τελευταίες εκκρεμότητες της ΦΩΝΗΣ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ.

Έχουμε καταφέρει να βρούμε τον καλύτερο τρόπο συνεργασίας τόσο με τους υπεύθυνους της ΠΕΤ ΟΤΕ, όσο και με τα παιδιά του τυπογραφείου της ΚΑΜΠΥΛΗΣ που τα δουλεύουν.

Εν προκειμένω, η Αμαλίτσα που τα δουλεύει είναι ένα εξαιρετικό κορίτσι, σπάνιο σε ποιότητα και ήθος και πολύ καλή επαγγελματίας.

Δουλέψαμε συντονισμένα και το αποτέλεσμα δεν άργησε να φανεί. Φαίνεται υπερβολικό από το Site μου να διαφημίζω τη δουλειά μου, αλλά δεν είναι έτσι. Πρόκειται για ένα περιοδικό με πολύ καρδιά και ψυχή μέσα του.

Το σπουδαίο είναι πως ο Νεκτάριος που έχει την πολιτική ευθύνη της έκδοσης, είναι φοβερός. Ξέρει τι θέλει και κυρίως έχει τον τρόπο του να το διεκδικήσει. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί του. Το αποτέλεσμα είναι φυσικό να είναι πολύ όμορφο.

Όπως ακριβώς και στο Site μας που ανανεώνεται κάθε φορά που υπάρχει θέμα, έτσι κι εδώ. Δημοσιογραφική κι αυτή έπαλξη των τεχνικών του ΟΤΕ που εκδίδει το Συνδικάτο και υπηρετεί πραγματικά το ρόλο που έχει αναλάβει να παίξει πολύ σωστά και υπεύθυνα...

Τα θέματά του, όπως θα δείτε κι εσείς αν το ξεφυλλίσετε είναι ζωντανά, αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο την επικαιρότητα και παίζει αυτόν τον πολύ σημαντικό ρόλο της σωστής και υπεύθυνης ενημέρωσης σε μια εποχή στείρας υπερπληροφόρησης όπου όχι μόνο δε μαθαίνεις, αλλά ξεχνάς κι αυτά που ξέρεις...

Εδώ λοιπόν, στην ΠΕΤ ΟΤΕ, οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα έξω και πόσο μεγάλη είναι η ευθύνη τους για να ενημερώσουν σωστά τον κόσμο που καλύπτουν συνδικαλιστικά. Όλα αυτά είναι που κάνουν τη ΦΩΝΗ, φύλλο με φύλλο, 31 χρόνια τώρα που έχω εγώ τη δημοσιογραφική ευθύνη της, να γίνεται καλύτερη...

Θέλουμε να είναι χρήσιμο εργαλείο στα χέρια τους. Ούτε στιγμή δε πέρασε από το μυαλό μας ότι είναι “πεταμένα” λεφτά τα χρήματα που διατίθενται για την έκδοση.

Κάτι μου λέει πως το επόμενο φύλλο που θα βγει εκεί γύρω στο Σεπτέμβρη θα είναι ακόμα καλύτερο. Δεν πρόκειται για ένστικτο. Είναι το αποτέλεσμα μιας σκληρής συντονισμένης δουλειάς που γίνεται με αγάπη και διάθεση για προσφορά...

Να τη χαιρόμαστε τη νέα κυβέρνηση

Από την ορκωμοσία του νέου πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Η κυβέρνηση του προέκυψε από τη συνεργασία με ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 23/06/2012

Ιδού λοιπόν η νέα κυβέρνηση Σαμαρά! Όλα ήταν απλά κι εύκολα αυτή τη φορά. Όχι όπως τον Μάη που παίρνανε τις διερευνητικές εντολές από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τις πηγαίνανε μια βόλτα για ένα διήμερο και τις επιστρέφανε άπρακτοι και χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Ξέρουν οι άνθρωποι τώρα. Έμαθαν. Άφησαν στην μπάντα τους μικροεγωισμούς και τα βρήκαν για να κυβερνηθεί ο τόπος και να 'χουν και οι δανειστές μας με κάποιον να μιλάνε υπεύθυνα.

Έτσι ο Αντώνης Σαμαράς κατάφερε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, ο Βενιζέλος να διαλύσει ένα ιστορικό κόμμα που... τάραξε τα νερά όταν το δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου κι ένας σοβαρός αριστερός, ο Κουβέλης να δίνει χέρι βοήθειας για το καλό της πατρίδας...

Αυτό μας μάρανε, το καλό της. Είδαν άραγε κάπου εκεί στο βάθος τα μεγάλα προβλήματα που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες από τις καταστρεπτικές πολιτικές τους και την υπερφορολόγιση; Δεν νομίζω. Χαμπάρι δεν πήραν...

Γι' αυτό πολύ γρήγορα θα ξαναδούν στους δρόμους κόσμο που θα αγωνίζεται και θα αγωνιά να επιβιώσει και δεν θα τα καταφέρνει. Και θα λέει φωναχτά πως ήταν καλύτερη η περίοδος της ακυβερνησίας από το να έχουμε μια συντεταγμένη κυβέρνηση, δουλοπρεπή στους ξένους.

Στις πρώτες κυβερνητικές εξαγγελίες διακρίναμε ψείγματα λογικής που δείχνουν πως “κάτι άκουσαν” για τα δεινά που περνάμε... Θα περιμένουμε να δούμε πώς τα αντιλαμβάνονται αυτά στην πράξη. Να νιώσουμε πως θα σταματήσει το κακό, θα κινηθεί η αγορά, θα ξανανοίξουν οι δουλειές να απασχοληθεί ο κόσμος και να πληρώνεται αξιοπρεπώς, να ελπίζει πως θα υπάρχουν και αύριο υγιή ταμεία που θα προσφέρουν μια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ικανοποιητικού επιπέδου και συντάξεις για σκληρά εργαζόμενους μια ζωή και όχι επαίτες...

Ας ξέρουν όμως ότι αυτή τη φορά τα περιθώρια δεν είναι μεγάλα. Τα όποια θετικά αποτελέσματα θα πρέπει να γίνουν αισθητά γρήγορα στα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν. Δεν υπάρχουν περιθώρια για ανοχή. Ενδεχόμενη αποτυχία θα είναι το πολιτικό τέλος όλων αυτών των σαλτιμπάγκων που θα αντιληφθούν πια για τα καλά πως οι εποχές και οι καιροί δεν ευνοούν καθόλου τα πολιτικά παιχνίδια σε βάρος ενός ταλαιπωρημένου λαού.

Ας δουν την Κρήτη στον εκλογικό χάρτη της 17η Ιουνίου κι ας πάρουν μαθήματα. Μέσα σε ένα βράδυ έχασε το χρώμα της. Και το... κάστρο του ΠΑΣΟΚ απέμεινε με έναν μόνο βουλευτή σε ολόκληρο το νησί κι αυτόν στο Ηράκλειο, όπου χρειάστηκε να παραιτηθεί ο Βενιζέλος.

Τώρα ξέρω εκεί στην Ιπποκράτους έχουν άλλα προβλήματα, πιο επείγοντα να λύσουν. Τους κυνηγούν Θεοί και δαίμονες για τα λεφτά που χρωστάνε... Όταν όμως τελειώσουν μ' αυτό, ότι όνομα κι αν του δώσουν, τότε ας κουβεντιάσουν λίγο αυτό το πάθημα κι επιτέλους, για τον ιστορικό του μέλλοντος, ας αποδοθούν ευθύνες...Γιατί δεν μπορεί ξαφνικά να τσίμπησε τόσες χιλιάδες ψηφοφόρων μύγα τσε τσε και να τους επηρέασε. Κάτι άλλο φταίει, ας το βρουν...

Ας τους ψιθυρίσει κάποιος στ' αυτί πως δε γίνεται ένα σοσιαλιστικό κόμμα να εφαρμόζει τις πιο σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Δε γίνεται, τουλάχιστον αδάπανα. Το έζησαν στο πετσί τους. Το κακό είναι ότι στο μεταξύ κατέστρεψαν έναν ολόκληρο λαό...

  • Το κομμάτι αυτό δημοσιεύται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στην ομώνυμη στήλη μου...

Η ώρα της πληρωμής

Ο κ. Βενιζέλος όπως δεν τον έχετε ξαναδεί... Δείτε αυτό το απόσπασμα από την κουβέντα που είχε με τους πολίτες στο enikos.gr χθες το βράδυ... Και μετά ψηφίστε ελεύθερα την Κυριακή...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 16/06/2012

Έγραφα από τούτη εδώ τη στήλη στο σημείωμα των εκλογών της 6ης Μαΐου κάποια πράγματα που όσο κι αν πέρασε ένα μήνας και κάτι από τότε, όσο κι αν κάποιοι συνέχισαν και πολλαπλασίασαν την κατατρομοκράτησή μας, μερικά πράγματα είναι ολόιδια. Δεν αφήνω, ακριβώς το ίδιο κομμάτι μόνο για λόγους δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Όμως δείτε αυτές τις αλήθειες με πιο καθαρό μάτι πια...

Ήρθε η ώρα να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Να κοιτάξουμε στα μάτια τα παιδιά μας και να δεσμευτούμε ηθικά ότι όπως δεν εξουσιοδοτήσαμε κανέναν στο παρελθόν να υπογράφει στο όνομά μας τη θανατική μας καταδίκη, έτσι και τώρα δεν πρόκειται να δώσουμε λευκή επιταγή για να συνεχίσουν ανεξέλεγκτοι το καταστροφικό τους έργο.

Ξέρω, καταλαβαίνω δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Έχουμε απέναντί μας ένα ολόκληρο σύστημα που μας τρομοκρατεί. Τους ακούτε να λένε πως κινδυνεύουν οι μισθοί και οι συντάξεις. Κι άλλο; Πόσο ακόμα; Τους κουτσούρεψαν όσο μπορούσαν και τους έπαιρνε... Έφεραν τις εργασιακές σχέσεις ξανά στο Μεσαίωνα. Τι άλλο έχουμε να φοβηθούμε; Τίποτα. Μόνο εκείνοι θα φοβούνται μη χάσουν τα υψηλά προνόμιά τους. Τις υπερβολικές βουλευτικές αποζημιώσεις τους, τις παραστάσεις σε επιτροπές της Βουλής, τους έξτρα συνεργάτες στα πολιτικά τους γραφεία, τις εκπτώσεις στο Ταχυδρομείο, στον ΟΤΕ και στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, στα πανάκριβα αυτοκίνητα που τους διατίθενται.

Διότι την ώρα που εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε με μειώσεις μισθών, συντάξεων και έκτακτων εισφορών, εκείνοι ούτε μια ελάχιστη μείωση δεν είχαν από τα προνόμια τους. Και ξαφνικά κλαίνε και οδείρονται τάχα, αν δεν ψηφίσουμε αυτούς θα πτωχεύσουμε!... Δεν μας πείθετε αγαπητοί μου. Στέρεψαν τα δάκρυά μας και δεν έχουμε καμιά διάθεση να σας... συμπαρασταθούμε.

Ο σοφός λαός έχει ένα πολύ ωραίο τρόπο να περιγράφει όλη αυτή την πολιτική κατάντια. “Όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς” λέει και εννοεί ξεκάθαρα ότι τώρα είναι η ώρα της πληρωμής. Να τους πληρώσουμε με το ίδιο ακριβώς νόμισμα που μας πλήρωσαν τα... συνεταιράκια που τώρα δήθεν, σφάζονται για το ποιος είναι ο πιο καλός διαχειριστής. Με ήσυχη τη συνείδησή μας, ας τους καταψηφίσουμε... Τους ξέρουμε πια. Πέρα από τα ψεύτικα λόγια καμιά ελπίδα για το αύριο δεν δίνουν.

Κανένας συναισθηματισμός δεν τους αξίζει... ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. έδειξαν ότι, δεν τους χωρίζει τίποτα με τους πρώτους να διεκδικούν τα πρωτεία στην άσκηση των φιλελεύθερων πολιτικών. Μπαφιάσαμε, κουραστήκαμε, αρκετά. Ως εδώ η τρομοκρατία τους.

Ας τα βρουν τα συνεταιράκια, αφού αυτό θέλουν, για να συνεχίσουν το “θεάρεστο” έργο τους, αλλά χωρίς εμάς. Ας γίνει η ψήφος μας ποτάμι που θα τους πνίξει. Ας χάσουν τον ύπνο τους μπροστά στην οργή μας και το θυμό μας. Ας πούμε το δικό μας “ΩΣ ΕΔΩ”.

Υπάρχουν σε όλους τους πολιτικούς χώρους, πέραν των μνημονιακών κομμάτων, έντιμοι υποψήφιοι βουλευτές. Τους έχετε γνωρίσει από τη ζωή; Τους εμπιστεύεστε; Τιμήστε τους με την ψήφο σας. Μαύρο στα μαμούθ και στα πολιτικά τζάκια. Φρένο στις απύθμενες φιλοδοξίες τους. Τώρα είναι η ώρα να αλλάξουμε τα πράγματα.

Το χρωστάμε στη συνείδησή μας και τα παιδιά μας που πρέπει να ξανασταθούν στα πόδια τους, με αισιοδοξία για το μέλλον, με όνειρα για τη ζωή. Σήμερα κρινόμαστε εμείς. Εκείνοι έχουν κριθεί στη συνείδησή μας. Επαναλαμβάνω: Τώρα εισπράττουν την αμοιβή τους!...

Ελάτε να κάνουμε μια ληστεία της προκοπής... Το θυμάστε εκείνο το σποτάκι της Wind. Ε, δείτε το τώρα στην πράξη. Και αποφασίστε για την ψήφο σας την Κυριακή...

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία τοπική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA