Από την ορκωμοσία του νέου πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Η κυβέρνηση του προέκυψε από τη συνεργασία με ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 23/06/2012

Ιδού λοιπόν η νέα κυβέρνηση Σαμαρά! Όλα ήταν απλά κι εύκολα αυτή τη φορά. Όχι όπως τον Μάη που παίρνανε τις διερευνητικές εντολές από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τις πηγαίνανε μια βόλτα για ένα διήμερο και τις επιστρέφανε άπρακτοι και χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Ξέρουν οι άνθρωποι τώρα. Έμαθαν. Άφησαν στην μπάντα τους μικροεγωισμούς και τα βρήκαν για να κυβερνηθεί ο τόπος και να 'χουν και οι δανειστές μας με κάποιον να μιλάνε υπεύθυνα.

Έτσι ο Αντώνης Σαμαράς κατάφερε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, ο Βενιζέλος να διαλύσει ένα ιστορικό κόμμα που... τάραξε τα νερά όταν το δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου κι ένας σοβαρός αριστερός, ο Κουβέλης να δίνει χέρι βοήθειας για το καλό της πατρίδας...

Αυτό μας μάρανε, το καλό της. Είδαν άραγε κάπου εκεί στο βάθος τα μεγάλα προβλήματα που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες από τις καταστρεπτικές πολιτικές τους και την υπερφορολόγιση; Δεν νομίζω. Χαμπάρι δεν πήραν...

Γι' αυτό πολύ γρήγορα θα ξαναδούν στους δρόμους κόσμο που θα αγωνίζεται και θα αγωνιά να επιβιώσει και δεν θα τα καταφέρνει. Και θα λέει φωναχτά πως ήταν καλύτερη η περίοδος της ακυβερνησίας από το να έχουμε μια συντεταγμένη κυβέρνηση, δουλοπρεπή στους ξένους.

Στις πρώτες κυβερνητικές εξαγγελίες διακρίναμε ψείγματα λογικής που δείχνουν πως “κάτι άκουσαν” για τα δεινά που περνάμε... Θα περιμένουμε να δούμε πώς τα αντιλαμβάνονται αυτά στην πράξη. Να νιώσουμε πως θα σταματήσει το κακό, θα κινηθεί η αγορά, θα ξανανοίξουν οι δουλειές να απασχοληθεί ο κόσμος και να πληρώνεται αξιοπρεπώς, να ελπίζει πως θα υπάρχουν και αύριο υγιή ταμεία που θα προσφέρουν μια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ικανοποιητικού επιπέδου και συντάξεις για σκληρά εργαζόμενους μια ζωή και όχι επαίτες...

Ας ξέρουν όμως ότι αυτή τη φορά τα περιθώρια δεν είναι μεγάλα. Τα όποια θετικά αποτελέσματα θα πρέπει να γίνουν αισθητά γρήγορα στα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν. Δεν υπάρχουν περιθώρια για ανοχή. Ενδεχόμενη αποτυχία θα είναι το πολιτικό τέλος όλων αυτών των σαλτιμπάγκων που θα αντιληφθούν πια για τα καλά πως οι εποχές και οι καιροί δεν ευνοούν καθόλου τα πολιτικά παιχνίδια σε βάρος ενός ταλαιπωρημένου λαού.

Ας δουν την Κρήτη στον εκλογικό χάρτη της 17η Ιουνίου κι ας πάρουν μαθήματα. Μέσα σε ένα βράδυ έχασε το χρώμα της. Και το... κάστρο του ΠΑΣΟΚ απέμεινε με έναν μόνο βουλευτή σε ολόκληρο το νησί κι αυτόν στο Ηράκλειο, όπου χρειάστηκε να παραιτηθεί ο Βενιζέλος.

Τώρα ξέρω εκεί στην Ιπποκράτους έχουν άλλα προβλήματα, πιο επείγοντα να λύσουν. Τους κυνηγούν Θεοί και δαίμονες για τα λεφτά που χρωστάνε... Όταν όμως τελειώσουν μ' αυτό, ότι όνομα κι αν του δώσουν, τότε ας κουβεντιάσουν λίγο αυτό το πάθημα κι επιτέλους, για τον ιστορικό του μέλλοντος, ας αποδοθούν ευθύνες...Γιατί δεν μπορεί ξαφνικά να τσίμπησε τόσες χιλιάδες ψηφοφόρων μύγα τσε τσε και να τους επηρέασε. Κάτι άλλο φταίει, ας το βρουν...

Ας τους ψιθυρίσει κάποιος στ' αυτί πως δε γίνεται ένα σοσιαλιστικό κόμμα να εφαρμόζει τις πιο σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Δε γίνεται, τουλάχιστον αδάπανα. Το έζησαν στο πετσί τους. Το κακό είναι ότι στο μεταξύ κατέστρεψαν έναν ολόκληρο λαό...

• Το κομμάτι αυτό δημοσιεύται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στην ομώνυμη στήλη μου...