Αποχαιρετώ το Θραψανό και τους ανθρώπους του, σήμερα το βράδυ. Φεύγω με το FESTOS...
Φεύγω απόψε το βράδυ με το FESTOS PALLACE. Το ίδιο καράβι των Μινωικών Γραμμών που με έφερε πριν εννιά μέρες στην Κρήτη… Όμορφα ήταν… Το είδατε στις αναρτήσεις μου, όλες αυτές τις ημέρες... Ώρα για έναν μικρό αποχαιρετισμό στο χωριό μου, που με φιλοξένησε…
Το κάνω κάθε φορά που κατεβαίνω στον τόπο μου... Το θεώρησα πολύ φυσιολογικό κι αυτή τη φορά κι ας ήταν χειμώνας και τα φύλλα από το πλατάνια είχαν πέσει, να πάω μια βόλτα στη λίμνη της Λιβάδας και να απολαύσω το τοπίο με το δικό μου ξεχωριστό τρόπο…
Είχε μια όμορφη ηλιοφάνεια χθες, την ώρα που πέρασα –κατά το μεσημέρι- και μ’ άρεσε πολύ… Η λίμνη είναι μικρή, αλλά χαριτωμένη και πολύ ενδιαφέρουσα σε ότι αφορά τη χλωρίδα της. Και κάθε εποχή έχει να δώσει θαυμάσια πράγματα... Το ένιωθα αυτό σε κάθε βήμα μου…
Έκανα τον κύκλο της, περπατώντας, δεν είναι και μεγάλος. Και το περπάτημα στις όχθες της είναι πανέμορφο… Συχνά – πυκνά, σταματούσα να πάρω μια φωτογραφία. Όχι με σκοπό να την απολαύσω αργότερα… Τις αισθήσεις εκείνης της στιγμής κατέγραφα, όπως άλλωστε κάνω πάντα…
Ούτε ένα κυματάκι στην επιφάνεια της… Ήρεμα τα νερά της, γαλήνια. Η αλήθεια είναι ότι δεν φυσούσε καθόλου… Κι αυτό την έκανε ακόμα πιο όμορφη στα μάτια μου. Δεν κάθισα πολύ αν και θα το ήθελα… Τέτοιον καιρό, ακόμα κι ο ήλιος όταν βγαίνει, έχει «δόντια»…
Έμεινα όσο έκρινα πως θα γέμιζα τις μπαταρίες των συναισθημάτων μου και θα έπαιρνα πολλά πράγματα στην επιστροφή μου, στην Αθήνα… Είναι κάποιες ώρες που νιώθεις ότι το χρειάζεσαι και το παλεύεις να το έχεις... Μια τέτοια μέρα, ήταν για μένα η χθεσινή…
Δεν θα ξεχάσω με πόση λαχτάρα ήρθαν οι πάπιες κοντά μου, μόλις ένοιωσαν την παρουσία του ανθρώπου στη λίμνη… Ήρθαν, προσδοκώντας πως θα είχα κάτι να τους ρίξω για φαγητό, λίγο ψωμί ίσως, αλλά δυστυχώς δεν ήμουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο…
Περπάτησα λίγο στο πλακόστρωτο μονοπάτι, δίπλα στη λίμνη Λιβάδα. Είναι πολύ όμορφο κι αυτή την εποχή και πάντα… Πήρα τη μηχανή μου που είχα αφήσει στο δρόμο της δημοσιάς κι έφυγα ακολουθώντας το πρόγραμμά μου... Δεν άντεχα άλλο τόση ομορφιά…
Ευχαριστώ πολύ αδελφέ, Γιάννη… Είμαι ήδη από το πρωί της Δευτέρα 22/12/2014 στη δουλειά μου και προσπαθώ να διευθετήσω εκκρεμότητες που άφησα πίσω μου… Ναι, το είδα πολύ καλά φέτος, πόσο δύσκολη είναι η δουλειά του αγρότη… Είχα καιρό να το κάνω....
Ευχαριστώ πολύ αδελφέ, Γιάννη… Είμαι ήδη από το πρωί της Δευτέρα 22/12/2014 στη δουλειά μου και προσπαθώ να διευθετήσω εκκρεμότητες που άφησα πίσω μου… Ναι, το είδα πολύ καλά φέτος, πόσο δύσκολη είναι η δουλειά του αγρότη… Είχα καιρό να το κάνω. Το δοκίμασα ξανά και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι οι άνθρωποι δίνουν καθημερινά μάχη επιβίωσης κάτω από πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες… Το βράδυ νιώθεις πως δεν μπορείς να σταθείς όρθιος…
Αλλά καθώς βλέπεις το αποτέλεσμα των κόπων σου, αισθάνεσαι πολύ όμορφα… Μιλώ εκ πείρας… Το έζησα και το είδα, αυτές τις τέσσερις μέρες που πήγα στο μάζεμα των ελιών…
Σχόλια (2)