Και μετά την Ανάσταση, για τους Ορθόδοξους, όλα είναι ένα σουβλιστό αρνί και έθιμα
Χθες λύπη για το θάνατο του Ιησού, σήμερα χαρά για την Ανάσταση. Την πιστεύουν όμως; Όχι, δυστυχώς, όλα αποτελούν έθιμα, σουβλυστό αρνί αν ο καιρός το επιτρέπει και μαγειρίτσα... Η γιορτή του Πάσχα, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Επιπλέον, πολλά από τα έθιμά της προέρχονται από αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές της γονιμότητας. Και σήμερα Κυριακή, τσίκνα από τα σουβλιστα αρνιά, τσούγκρισμα με βαμμένα κόκκινα αυγά και στημένες οικογενειακές στιγμές...
Ιστορική προέλευση: Το Πάσχα ήταν γιορτή των Εβραίων την οποία τηρούσαν σε ανάμνηση της απελευθέρωσής τους από την Αίγυπτο. Ο Χριστός όμως το κατάργησε και το αντικατέστησε με την τήρηση της Ανάμνησης του θανάτου του. (1 Κορινθίους 11:24) Το Πάσχα εισάχθηκε στη Χριστιανοσύνη μετά τους αποστολικούς χρόνους.
Ο καθηγητής θεολογίας Ν. Καλογεράς αναφέρει ότι “οι πρώτοι που εισήγαγαν τις ετήσιες γιορτές των Ιουδαίων στην εκκλησία δίνοντάς τους έννοια χριστιανική, ήταν οι εξ Ιουδαίων χριστιανοί, οι οποίοι και μετά τη μεταστροφή τους στη Χριστιανοσύνη εξακολουθούσαν να τηρούν τις γιορτές του ιουδαϊκού νόμου”. (Χριστιανική Αρχαιολογία, σ. 134, Αθήνα 1902, Έκδοση Α. Κωνσταντινίδης)
Ωστόσο, η Αγία Γραφή καταδίκαζε εκείνους που επέμεναν να τηρούν τον Ιουδαϊκό νόμο.—Γαλάτες 4:9-11.
Κουνέλια και λαγοί: Αυτά είναι σύμβολα της γονιμότητας τα οποία «προέρχονται από αρχαίες τελετουργίες και συμβολισμούς ειδωλολατρικών γιορτών της άνοιξης που γίνονταν στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή». —Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica).
Αβγά: Οι ιστορικοί συνδέουν τα αβγά του Πάσχα με τις ανοιξιάτικες γιορτές της γονιμότητας. Για παράδειγμα, ο καθηγητής Στίλπων Κυριακίδης, σε ειδική μελέτη του, τα συνδέει με την προσφορά αβγών κατά τη λατρεία θεών της γονιμότητας όπως ο Άττις, ο Άδωνις και άλλοι. Ο θάνατος και η ανάσταση του Άττιος γιορτάζονταν από 22 έως 25 Μαρτίου, «όπως περίπου και το Πάσχα».
Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι δεν πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό, ακολουθώντας παραδόσεις και έθιμα που τον δυσαρεστούν. (Μάρκος 7:6-8)
Το εδάφιο 2 Κορινθίους 6:17 αναφέρει: «“Βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε”, λέει ο Ιεχωβά, “και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο”». Επομένως, όσοι θέλουν να ευαρεστούν τον Θεό, δεν γιορτάζουν αυτή τη γιορτή.
Το Πάσχα είναι ο Ιουδαϊκός εορτασμός της θεϊκής απελευθέρωσης των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία το 1513 Π.Κ.Χ. Ο Θεός, έδωσε εντολή στους Ισραηλίτες να θυμούνται αυτό το σπουδαίο γεγονός κάθε χρόνο τη 14η ημέρα του ιουδαϊκού μήνα Αβίβ, ο οποίος ονομάστηκε αργότερα Νισάν.—Έξοδος 12:42· Λευιτικό 23:5.
Η λέξη «Πάσχα» προέρχεται από μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει «προσπέραση» και αναφέρεται στην περίπτωση κατά την οποία, ο Θεός γλίτωσε τους Ισραηλίτες από τη συμφορά που θανάτωσε κάθε πρωτότοκο στην Αίγυπτο. (Έξοδος 12:27· 13:15)
Προτού επιφέρει ο Θεός αυτή την καταστροφική πληγή, είπε στους Ισραηλίτες να τινάξουν στο ανώφλι και στους παραστάτες της πόρτας των σπιτιών τους το αίμα ενός σφαγμένου αρνιού ή κατσικιού. (Έξοδος 12:21, 22, υποσημείωση). Ο Θεός θα έβλεπε αυτό το σημείο και θα “προσπερνούσε” τα σπίτια τους, γλιτώνοντας έτσι τα πρωτότοκά τους.—Έξοδος 12:7, 13.
Ο Ιησούς γιόρτασε το Πάσχα στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. και αμέσως μετά εγκαινίασε έναν νέο εορτασμό: το Δείπνο του Κυρίου. (Λουκάς 22:19, 20· 1 Κορινθίους 11:20) Το γεύμα αυτό αντικατέστησε το Πάσχα, επειδή τηρείται σε ανάμνηση της θυσίας “του Χριστού [ο οποίος είναι] το πασχαλινό αρνί”. (1 Κορινθίους 5:7)
Η λυτρωτική θυσία του Ιησού είναι ανώτερη από την πασχαλινή θυσία επειδή ελευθερώνει όλους τους ανθρώπους από τη δουλεία στην αμαρτία και στον θάνατο.—Ματθαίος 20:28· Εβραίους 9:15.
Το φαινόμενο των μικρών απεργιακών συγκεντρώσεων συνεχίζεται κανονικά... Κάπως να μας προβληματίσει βρε παιδιά και να βρούμε τρόπους να το αντιμετωπίσουμε...
Έξω από τον εκδοτικό οίκο Π. Κυριακίδη... Ξέρετε, εκείνον τον... Θεοσεβούμενο με την ESPRESSO που μαζί με τον Λαυρεντιάδη μια εποχή αγόραζαν ότι εκινείτο στο χώρο των ΜΜΕ...
Σήμερα ο κ. αυτός έχει απλήρωτους τους εργαζόμενους του σε όλα τα μέσα που έχει στην ιδιοκτησία του, FLASH, ESPRESSO, ATHENS, SUNNE CHANEL κ.α. Εδώ, έκανα ε την απεργιακής συγκέντρωση η ΕΣΗΕΑ...
Η πορεία που ακολούθησε για το υπουργείο Εργασίας κάλυψε τη μισή Πανεπιστημίου (στην άλλη μισή η κίνηση γίνονταν κανονικά) την Ομόνοια και τη Σταδίου.
Απεργιακά πανό συναδέλφων από διάφορους εργασιακούς χώρους . Αυτή τη φορά δεν είδα ούτε έναν συνάδελφο από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ... Παιδιά όλους μας αφορά αυτός αυτός ο αγώνας...
Άλλη μια φωτογραφία από την απεργιακή πορεία των ανθρώπων των ΜΜΕ στο υπουργείου Εργασίας. Οι ίδιοι και οι ίδιοι ρε γαμώτο... Κάτι πρέπει να γίνει...
Η Συντονιστική Επιτροπή των Συνεργαζομένων Ενώσεων στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ, στο πλαίσιο της 24ωρης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που έχει εξαγγελθεί για την Πέμπτη 18/10/2012, καλεί όλους τους εργαζομένους στον Τύπο και στα ΜΜΕ να συμμετάσχουν μαζικά, δυναμικά και ενωτικά
στην 24ωρη απεργία, που έχουν κηρύξει οι Ενώσεις κι οι Ομοσπονδίες του κλάδου, από τις 06.00 π.μ. της Τετάρτης 17 Οκτωβρίου έως τις 06.00 π.μ. της Πέμπτης, 18 Οκτωβρίου 2012 ,και
στην 4ωρη στάση εργασίας από 11.00 έως 15.00 την επομένη, Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012, με εξαίρεση της δημοσιογραφικής κάλυψης των απεργιακών εκδηλώσεων και των αιτημάτων της απεργίας
προτάσσοντας την κάθετη διαμαρτυρία τους στη νέα σαρωτική επιχείρηση κοινωνικής και οικονομικής αποδόμησης που μεθοδεύει η κυβέρνηση ελέω τρόικας, μέσω των νέων βάρβαρων οικονομικών μέτρων ισοπέδωσης κάθε εναπομείναντος εργασιακού και κοινωνικο-ασφαλιστικού δικαιώματος.
Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για: την ανατροπή της σκληρής και δογματικής πολιτικής λιτότητας, τη διάσωση της εθνικής μας αξιοπρέπειας και τη διαγραφή του ανηλεούς χρέους, σταθερές θέσεις εργασίας, τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων μας στην υγεία την κοινωνική πρόνοια, την παιδεία την ενημέρωση, συνεχίζουμε να μαχόμαστε για τη διαφύλαξη της συνοχής του κοινωνικού ιστού της χώρας μας, για εμάς και τα παιδιά μας, για τις επόμενες γενιές, στις οποίες έχουμε ευθύνη να παραδώσουμε μια δυνατή και αξιοπρεπή Ελλάδα.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ, ΑΞΙΩΝΟΥΜΕ, ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ:
Την απόρριψη των νέων μέτρων της Κυβέρνησης, της Ε.Ε., του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και την ανατροπή της πολιτικής της λιτότητας σε βάρος των λαϊκών τάξεων.
Την κατάργηση όλου του εκτρωματικού μνημονιακού αντεργατικού και αντικοινωνικού νομοθετικού πλαισίου, που οδηγεί στη καταρράκωση των εργασιακών σχέσεων.
Τη στήριξη και προστασία των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και την υποχρεωτική εφαρμογή τους σε όλα τα ΜΜΕ.
Την ανακούφιση των εκατοντάδων ανέργων συναδέλφων μας με μέτρα οικονομικής στήριξης και απαλλαγή τους από όλα τα «χαράτσια».
Την αποκατάσταση της βιωσιμότητας των ασφαλιστικών μας ταμείων και όλου του ελληνικού ασφαλιστικού συστήματος και την επιστροφή όλων των αποθεματικών, που δήμευσαν, μετά το «κούρεμα» μέσω του PSI , κατ’ εντολή της τρόικας.
Την υπεράσπιση των ασφαλιστικών μας Ταμείων.
Την κατοχύρωση, χωρίς περικοπές, ενός ισχυρού τομέα υγείας και πρόνοιας, το πρώτιστο κοινωνικό δικαίωμα μιας δημοκρατικής κοινωνίας.
Την αποκατάσταση όλων των συντάξεων, ώστε να επανέλθει στους ασφαλισμένους και απόμαχους συναδέλφους μας το κλονισμένο επίπεδο της αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Την ενδυνάμωση της απασχόλησης, με φραγμό στις απολύσεις και στα λουκέτα των Μέσων Ενημέρωσης.
Την κατάργηση της νομοθετικής ρύθμισης, που επιβάλλει τη λεηλασία του ανταποδοτικού τέλους της ΕΡΤ και λειτουργεί υπέρ των εταιρειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Την επέκταση όλων των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων και στο χώρο του διαδικτύου.
Την απόκρουση των απολύσεων, των ατομικών συμβάσεων, της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, των αμοιβών ελεημοσύνης, τις περικοπές στους μισθούς και τα επιδόματα.
Την αποκατάσταση όλων των συναδέλφων που εργάζονται με ΔΠΥ με μισθωτή εργασία και ισότιμα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Διεκδικούμε δουλειά, αξιοπρεπείς ΣΣΕ, κοινωνική ασφάλιση για όλους και σοβαρή, αξιόπιστη και δημοκρατική ενημέρωση με βάση τις αληθινές ανάγκες της κοινωνίας.
Ζητάμε συλλογικά δικαιώματα, που θα εγγυώνται την αξιοπρέπεια και την ανεξαρτησία των δημοσιογράφων και της Ενημέρωσης.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 17/10/2012
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 12.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ
ΕΞΩ ΑΠΌ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ
(Πανεπιστημίου 47, Αθήνα)
& ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΚΑΙ
ΣΤΗΝ 4ΩΡΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (11.00-15.00) ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 18/10/2012
ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΣΤΑ Μ.Μ.Ε.
Δείτε αυτό το βίντεο με προσοχή. Προϋποθέτει να διαθέσετε λίγο χρόνο, αλλά είναι βέβαιο ότι θα μάθετε πολλά πράγματα για τις ψυχολογικές επιχειρήσεις και την υπονόμευση. Αν το πετύχουμε αυτό, ίσως καταλάβουμε καλύτερα μερικά πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας... Παλιό το βίντεο, αλλά πολύ καλό...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 13/10/2012
Δεν θα πω λέξη για την επίσκεψη – αστραπή στην Αθήνα της Γερμανίδας Καγκελαρίου κ. Μέρκελ. Γράφτηκαν τόσα κι ακούστηκαν άλλα τόσα... Είδα και τον φοβερό τρόπο με τον οποίο παρουσίασε αυτή τη συνάντηση ο ελληνικός Τύπος... Καλύτερα να μην πω τίποτα γιατί δεν θα είναι για καλό, για κακό θα 'ναι...
Θα προτιμήσω να μείνω σε ένα άλλο θέμα που τις προηγούμενες εβδομάδες ήταν ψηλά στην ειδησεογραφία και μετά, κατά ένα περίεργο τρόπο “χάθηκε ”από τα πρωτοσέλιδα. Αναφέρομαι στην λίστα με τους... καλούς Έλληνες που έχουν τα λεφτουδάκια τους στην Ελβετία, όχι μερικές χιλιάδες ευρώ, αλλά εκατομμύρια και κάνουν την πάπια, την ώρα που περνά τέτοια δεινά ο τόπος...
Είμαι δε βέβαιος ότι η λίστα θα περιέχει ονόματα που στο εσωτερικό θα παρουσιάζονται ως υπερεθνικόφρονες, αλλά... στην πυρά η Ελλάδα, αυτό που τους ενδιαφέρει είναι μόνο το τομάρι τους. Ιδού η τελευταία είδηση:
«Βόμβα» από τους οικονομικούς εισαγγελείς, Γρηγόρη Πεπόνη και Σπύρο Μουζακίτη, που ερευνούν την υπόθεση της περιβόητης λίστας Λαγκάρντ. Με έγγραφό τους ζητούν από τον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, να ζητήσει εκ νέου το CD που είχε παραδώσει η πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και νυν γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, στον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Αμφισβητώντας τη γνησιότητα της λίστας που έχουν στα χέρια τους, οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς αναφέρουν στο έγγραφό τους προς το υπουργείο Οικονομικών: «Επειδή κρίνεται αναγκαίο, επί τη βάσει των υφιστάμενων δεδομένων, να βεβαιωθεί το πραγματικό περιεχόμενο του παραδοθέντος από το Γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών CD για λόγους πρακτικούς, αλλά και αποφυγής των όσων αρνητικών θα σηματοδοτούσε για την περίπτωση, η κίνηση της διαδικασίας παροχής δικαστικής συνδρομής, κρίνουμε σκόπιμον να προβεί η Υπηρεσία σας στην επαναζήτηση του συγκεκριμένου CD και παρακαλούμε επί του τελευταίου τούτου, να έχουμε σχετική, θετική ή αρνητική ενημέρωση». Ακόμη, οι δυο οικονομικοί εισαγγελείς, στο έγγραφό τους προς τον κ. Στουρνάρα, ζητούν να τους διαβιβάσει το CD που παραδόθηκε αρχικά από το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών, το έγγραφο του γαλλικού υπουργείου Οικονομικών το οποίο συνόδευε το CD κατά την παράδοσή του, αλλά και τον αριθμό πρωτοκόλλου του υπουργείου Οικονομικών που έλαβε ως εισερχόμενο πλέον έγγραφο το ως άνω CD και το συνοδευτικό αυτού έγγραφο.
Απλά, πρακτικά πράγματα λένε οι άνθρωποι. Κι αν τώρα ο κ. Στουρνάρας δεν ξέρει ακριβώς την πορεία της λίστας, ας ρωτήσει το... συνεταιράκι του κ. Βενιζέλο να του πει. Το CDή στικάκι τι σημασία έχει, το περιεχόμενο μετράει, έμεινε στο συρτάρι δυο χρόνια, ενώ αν το χειρίζονταν σωστά θα μπορούσε να είχαμε αποφύγει και τα χαράτσια και ένα σωρό άδικα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και των συνταξιούχων...
Δεν τους ενδιέφερε όμως... Αυτό που τους ενδιαφέρει και επιθυμούν διακαώς, είναι να φτωχοποιηθεί ακόμα περισσότερο η ελληνική κοινωνία. Να χαμηλώσει κι άλλο το βιωτικό επίπεδο, να εγκατασταθεί για τα καλά ο Μεσαίωνας, να σαρωθούν ότι με αγώνες κατακτήσαμε στο πέρασμα των χρόνων... Και το κακό δεν είναι ότι το κάνουν αυτοί. Το κακό είναι ότι εμείς τους ψηφίσαμε για να το κάνουν αφαιρώντας έτσι και το τελευταίο μας άλλοθι...
Κι άντε τώρα να πεις ότι για να τους σταματήσουμε πρέπει να πάρουμε μαζικά μέρος στην γενική απεργία της ερχόμενης Τετάρτης. Σε ποιον να το πεις και πώς, όταν δεν αντιλαμβάνεται στοιχειωδώς το συμφέρον του. Αλλά είναι βολικό να ψάχνουμε να βρούμε τους κακούς έξω από μας. Πάντα οι άλλοι φταίνε. Μήπως όμως φταίμε κι εμείς που τους παρακολουθούμε, απαθείς, να μας δουλεύουν χοντρά;
Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται από χθες στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου μου, ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ.
Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο του ΤΥΠΟΥ τ. 390. Πατώντας ΕΔΩ μπορείτε να τον διαβάσετε όπως κυκλοφορεί τυπωμένος...
Ολοκληρώθηκε και ο “ΤΥΠΟΣ των συνταξιούχων σιδηροδρομικών”.Και τώρα η σειρά της “ΦΩΝΗΣ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ”, είμαστε στην τελευταία φάση κυριολεκτικά... Κάτι λίγες σελίδες είναι σε εκκρεμότητα...
Σε ότι αφορά τον “ΤΥΠΟΣ των συνταξιούχων σιδηροδρομικών”η Πόπη από τη Σαλαμίνα τη δούλεψε γρήγορα, την είδαμε με τους αρμόδιους της διοίκησης της Ομοσπονδίας,κάναμε τις μικρές αλλαγές και τώρα την περιμένουμε να την παραλάβουμε τυπωμένη.
Από τη Δευτέρα που μας πέρασε είναι έτοιμη, αλλά ήταν βλέπεις το συλλαλητήριο της Δευτέρας και ο ερχομός της Μέρκελ την τρίτη που πήγε λίγο πιο πίσω τη σειρά των αναρτήσεων.
Θεωρήσαμε πως ένα τέτοιο γεγονός μπορούσε να περιμένει λίγο και να πάρει τη σειρά του μια άλλη στιγμή, όπως τώρα. Γίνεται ένας στοιχειώδης προγραμματισμός εδώ, φαντάζομαι το έχετε αντιληφθεί.
Όμως έπρεπε να το μοιραστώ μαζί σας. Αυτό δε λέμε συχνά από εδώ, ότι μοιραζόμαστε πράγματα. Ε, λοιπόν ο “ΤΥΠΟΣ των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” είναι μια ωραία ιστορία. Κρίμα που αυτή η άχρηστη κυβέρνηση του Γιωργάκη Παπανδρέου, πήρε σκληρά , μέτρα για τον Τύπο με αποτέλεσμα οι άνθρωποι, αντί για μηνιαία να αναγκαστούν να την κάνουν διμηνιαία.
Δεν είναι τόσο τα χρήματα του τυπογραφείου όσο αυτά του ταχυδρομείου.6.000 αντίτυπα για να σταλούν σ' όλη την Ελλάδα, χωρίς το ειδικό μειωμένο τιμολόγιο που απολάμβαναν τα προηγούμενα χρόνια, είναι πια πολύ υπολογίσιμο...
Παρ' όλα αυτά επιμένουν και προσπαθούν να είναι παρόντες και να αρθρώνουν το δικό τους συνδικαλιστικό λόγο, καθαρό και με άποψη. Είναι να τους χαίρεσαι... Δέχονται απανωτές επιθέσεις στις κατακτήσεις τους, μειώνουν τη σύνταξη τους, αλλά αυτοί εκεί, απτόητοι και προσπαθούν να σταθούν με αξιοπρέπεια εκπροσωπώντας τους συναδέλφους τους...
Ψηφίζουν κι αυτοί τα κόμματα που εμπιστεύονται, αλλά ακόμα κι είναι κυβέρνηση δε διστάζουν να τους ασκήσουν σκληρή κριτική για τα ατοπήματα τους.
Πάνω απ' όλα είναι το συμφέρον του κλάδου, της Ελλάδας, της κοινωνίας που ζουν ή κινούνται. Γίνεται να μην τους εκτιμάς τέτοιους ανθρώπους;
Το τραγούδι είναι από την ταινία "Πολίτικη κουζίνα" το τραγουδάει η Dilek Koç , και τη μουσική έγραψε η Ευανθία Ρεμπούτσικα.
Η ατυχία μιας θεατρικής παράστασης...
Είχα προγραμματίσει να πάω αύριο να δώ αυτή την παράσταση του φίλου μου Ζωγραφόπουλου. Και ξαφνικά πήρα δικό του μήνυμα: "Έχω δυσάρεστα νέα για την πρόσκληση που έστειλα. Στη χώρα μας λόγω της ιδιοσυστασίας των ανθρώπων με τον χαλαρό προγραμματισμό, έχουμε αρκετές ανατροπές μεσογειακού χαρακτήρα, αλλά εμείς που ξέρουμε το εθνικό κουσούρι δεν μελαγχολούμε… μια και κάποιοι μας λένε ενθαρρυντικά ότι το θυμικό «γιούρια» που κουβαλάμε στη ζωή, μας απελευθέρωσε από τον Τουρκικό ζυγό. Ειδοποιήθηκα (ευτυχώς πριν ανέβω στη σκηνή) πως η παράσταση της Φαύστας ανεβαίνει και από το θέατρο Στοά, στο οποίο έχει δώσει τα δικαιώματα ο αγαπητός ηθοποιός και γιος του Μποστ. Για λόγους δεοντολογίας λοιπόν και με δεδομένο ότι έχει ήδη παιχτεί με επιτυχία από τον θίασο, θα αναβληθεί και ίσως δοθεί ξανά η άδεια την άνοιξη. Για να δώσω όμως μια αίσθηση του έργου που ακυρώθηκαν οι παραστάσεις, επισυνάπτω μια σκηνή από το ανέβασμα της προηγούμενης σαιζόν και ελπίζω να είμαστε όλοι καλά ψυχικώς και σωματικώς ώστε να βρεθούμε σε ένα επόμενο ανέβασμα της. Ζητώ προσωπικώς συγνώμη για την αθέτηση του καλέσματος, αλλά δεν ήταν στην πρόθεση μου, ούτε στην πρόθεση αυτών που οργάνωσαν την παραγωγή με τον γνωστό μεσογειακό τρόπο που έχει το σθένος του Ελληνικού ηρωισμού με το «γιούρια».
Ιδού το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ τ. 104 που πήρε το δρόμο της για το πιεστήριο από την Παρασκευή. Διαβάστε την, όπως είναι τυπωμένη, πατώντας ΕΔΩ.
Την περασμένη εβδομάδα παλεύαμε τρεις δουλειές. Αυτήν εδώ, τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ, τον ΤΥΠΟ των Συνταξιούχων και τη ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ. Δίμηνες εκδόσεις και οι τρεις, έτυχε να πέσουν μαζί και αυτό, απλά σήμαινε μια πολύ μεγάλη ευθύνη.
Ε, λοιπόν, όλα πάνε καλά. Η μία τελείωσε. Η άλλη ολοκληρώνεται σήμερα και η τρίτη μέσα σε αυτή την εβδομάδα, αφού μαζέψουμε τις εκκρεμότητές της, επίσης ολοκληρώνεται... Γενικώς τα πράγματα πάνε καλά και ας είναι μέρες φορτωμένες με ένταση...
Να, ας πούμε σήμερα έχει συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας, το απόγευμα κάνουμε την πρώτη συνάντηση γνωριμίας για τα φετινά Μαθήματα Δημοσιογραφίας στο “Πολύτροπο Τέχνης” και αύριο έχουμε τη Μέρκελ στην Αθήνα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Ας μείνουμε όμως στον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ. 12σελιδος, τετράχρωμος, προσεγμένος σε σχήμα Α3 κυκλοφορεί κάθε δίμηνο εδώ και 17 χρόνια... Τη χαίρομαι αυτή τη συνεργασία τόσα χρόνια... Παιδί μου το νοιώθω. Μαζί με τον Μανώλη Φωτόπουλο τη γεννήσαμε. Τώρα ο Μανώλης έφυγε από το Σωματείο, ύστερα από 20 και πλέον χρόνια προσφοράς και με δική του απόφαση αφιερώθηκε στο Μουσείο του Ηλεκτρικού Σιδηροδρόμου. Άλλο ένα δικό του παιδί.
Κι εγώ συνεχίζω να παρέχω τις υπηρεσίες μου στο Σωματείο που έχει για πρόεδρο τον ΘύμιοΡουσιά πια... Ωραίοι άνθρωποι, προσγειωμένοι. Ξέρουν τι θέλουν και τι ζητούν... Σε δύσκολους καιρούς, δίνουν μια αξιοπρεπή μάχη να διαφυλάξουν ό,τι περισσότερο μπορούν από αυτή τη μάχη... Μια μάχη άνιση και δύσκολη σε πολλαπλά μέτωπα.
Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ, η φωνή τους προσπαθεί να βγάλει προς τα έξω αυτή την πολυσχιδή δράση. Ελπίζω να τα καταφέρουμε... Δείχνει να υπάρχει αποτέλεσμα. Οι συνταξιούχοι των ΗΣΑΠ το παλεύουν, δεν το βάζουν κάτω, δεν υποτάσσονται σε όσα οι άλλοι τους ετοιμάζουν. Δύσκολοι καιροί, είπαμε... Για όλους. Για ολόκληρη την κοινωνία... Αλλά σε τέτοιους καιρούς είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν ελεύθερες φωνές που λένε τα πράγματα με το όνομά τους. Μια τέτοια φωνή είναι και ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Γι' αυτό και μου αρέσει κάθε φορά που τον βγάζουμε. Όλη η διαδικασία της έκδοσης είναι μια εξαιρετική υπόθεση...
Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.
Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...
Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;
Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...
Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!
Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...
Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου... Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...
Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Στο ρόλο του Συνταξιούχου
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται. Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Μικρές πινελιές αγάπης
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Δοκιμασία από τον Covid-19
Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Το "φευγιό" της αδερφής μου
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Έφυγε και ο Κωστής μας
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!
Χθες λύπη για το θάνατο του Ιησού, σήμερα χαρά για την Ανάσταση. Την πιστεύουν όμως; Όχι, δυστυχώς, όλα αποτελούν έθιμα, σουβλυστό αρνί αν ο καιρός το επιτρέπει και μαγειρίτσα... Η γιορτή του Πάσχα, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Επιπλέον, πολλά από τα έθιμά της προέρχονται από αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές της γονιμότητας. Και σήμερα Κυριακή, τσίκνα από τα σουβλιστα αρνιά, τσούγκρισμα με βαμμένα κόκκινα αυγά και στημένες οικογενειακές στιγμές... 
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 13
