Διεθνές θέμα οι ελληνικοί φόροι. Δεν το λέει καμιά αντιπολιτευόμενη εφημερίδα. Η ΕΣΤΙΑ το λέει στο σημερινό πρωτοσέλιδο της, η εφημερίδα που στηρίζει τη συγκυβέρνηση. Μήπως πρέπει να το δουν λίγο εκεί, στο Μαξίμου; Ο κόσμος δεν έχει άλλες αντοχές, δεν το καταλαβαίνουν;

Κάποιοι άλλοι, όπως στο ΕΘΝΟΣ, το καταλαβαίνουν και με το παραπάνω... Και το κάνουν γαργάρα... Προτιμούν να μιλήσουν για το επικίνδυνο νέφος... Όχι πως δεν αξίζει να δώσουμε προσοχή στο θέμα, αλλά υπάρχουν και προτεραιότητες, βρε αδερφέ... Δείτε ΕΔΩ.

Το ίδιο θέμα στην ΑΥΓΗ. Πιο προσεκτικά γραμμένο... Είπαμε, αφορά την υγεία και άρα από μόνο του είναι πολύ σημαντικό... Φυσικά μην περιμένετε να πάρουν κανένα ουσιαστικό μέτρο. Πέρα από φοροεισπράκτορες, είναι ανίκανοι για οτιδήποτε...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 05/01/2013

Ναι, αν μη τι άλλο χρειάζεται πολύ κουράγιο και δύναμη για να τα καταφέρουμε να σταθούμε όρθιοι και με αξιοπρέπεια τη χρονιά αυτή. Οι πρώτοι τίτλοι των εφημερίδων είναι να τους διαβάζεις και να σε πιάνει η ψυχή σου. Τη επαύριο της Πρωτοχρονιάς εύστοχα μιλούσαν για ένα φορολογικό Αρμαγεδώννα που θα λεηλατήσει τις ζωές μας.

Μήπως είναι υπερβολικό να σκεφτόμαστε κάτι τέτοιο; Όχι, αν λάβουμε υπόψη μας πως μόνο οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι συνεχίζουν να είναι στο στόχαστρο της κυβέρνησης, τα συνήθη φορολογικά υποζύγια. Υπ' αυτήν την έννοια το 2013, θα είναι μια χρονιά καθοριστική για πολλά πράγματα που μας αφορούν...

Άρχισαν και το διαισθάνονται εκεί, στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος... Μέχρι και οι εφημερίδες που κινούνται κοντά στη δική τους φιλοσοφία άρχισαν να το καταγράφουν στα πρωτοσέλιδα τους: Ένα νέο κίνημα, αυτό του “Δεν έχω, δεν πληρώνω” άρχισε να αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς...

Δεν πρόκειται για τους κλασικούς φοροφυγάδες, εκείνους που έχουν τον τρόπο τους κάθε φορά να αλλάζουν τα χαρτιά τους στην Εφορία και να δείχνουν ένα ψεύτικο, φτωχό πρόσωπο. Το αντίθετο, είναι όλοι εκείνοι που μέχρι πριν λίγο προσπαθούσαν και τα κατάφερναν να είναι συνεπείς προς τις φορολογικές τους υποχρεώσεις... Και ξαφνικά η υπερφορολόγηση, τα χαράτσια που προστέθηκαν, η ανεργία που τσακίζει, τους έφεραν να μην μπορούν να ανταποκριθούν σ' αυτό που μέχρι χθες θεωρούσαν τυπική υποχρέωση τους, απέναντι στο κράτος.

Προτροπή της στήλης: Μη δειλιάζετε μπροστά στην αλήθεια. Έτσι κι αλλιώς αυτή δεν υπηρετούσατε πάντα; Αν κάποιοι μας έφεραν σ' αυτή τη δυσμενή θέση ας το δουν και ας ανακρούσουν πρύμνα. Κι αντί να μας αντιμετωπίζουν ως αριθμούς και στατιστικά στο κομπιούτερ τους, ας σκύψουν να διαπιστώσουν πως έχουν να κάνουν με ανθρώπους που διαθέτουν αδυναμίες και ήδη βρίσκονται στα όρια των δυνατοτήτων τους... Και ας λάβουν άλλα μέτρα...

Επιτέλους, μια φορά, ας πληρώσουν και οι έχοντες. Εκείνοι που χρόνια έχουν καρπωθεί οφέλη για τον εαυτό τους και τις οικογένειες τους, αυτοί που θεώρησαν πως στην κρίση και για να γλυτώσουν το τομάρι τους, έπρεπε να βγάλουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό... Η διακίνηση της λίστας Λαγκάρντ και οι... όποιες παρεμβάσεις αλλοίωσης επιχείρησαν πολιτικοί, δείχνει ότι υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα σε εξέλιξη. Το οποίο, ωστόσο, δεν έχουμε καμία πίστη ότι θα διερευνηθεί για να αποδοθούν ευθύνες.

Με την πίστη και την ελπίδα πως χρειάζεται πολύ δύναμη και κουράγιο για να κάνουμε σχέδια και όνειρα για τη νέα χρονιά που άνοιξε τις φτερούγες της τη βδομάδα που μας πέρασε, ας κοιτάξουμε μπροστά μας.

Το “Δεν έχω, δεν πληρώνω” κρύβει μια μεγάλη αλήθεια μέσα του. Εμείς που το ζούμε, το ξέρουμε. Ας πάρουν το μάθημα τους κι αυτοί που το αγνοούν επιδεικτικά... Καιρός είναι...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο του νέου περιοδικού μας “Η ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ" που θα πάρουν σε λίγο στα σπίτια τους οι συνάδελφοι σε όλη την Ελλάδα... Για να την ξεφυλλίσετε όπως κυκλοφορεί τυπωμένη, πατήστε ΕΔΩ.

Ας είναι καλά οι φίλοι μου, με έκαναν στολίδι (υποθέτω ότι έχουν κάποιο πρόγραμμα που τους δίνει αυτή τη δυνατότητα) και μάλιστα πολύ επίκαιρο. Αυτοί που το διέπραξαν είναι ο Ανδρέας Ανδρεόπουλος και Παναγιώτης Σουλτάνης... Σας “έδωσα” κανονικά...

Το καταφέραμε κι αυτό στις ημερομηνίες που είχαμε θέσει. Ο τρίτος και τελευταίος στόχος για το 2012 επετεύχθη. Η “ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ” τ. 252 έφυγε πριν από μέρες για το πιεστήριο και μέσα στην πρώτη εβδομάδα του 2013 οι τεχνικοί του ΟΤΕ σε κάθε γωνιά της Ελλάδας θα την πάρουν στο σπίτι τους.

Με ένα μεγάλο αφιέρωμα στη νέα “εθελουσία” όπως αυτή προέκυψε από από τον ΟΤΕ κι ένα πολύ μεγάλο μέρος των ανθρώπων, ίσως και τους μισούς από τους 2.000 χιλιάδες είναι τεχνικού του ΟΤΕ. Από μια μεριά λοιπόν είναι τεχνικοί του ΟΤΕ. Κι από την άλλη είναι η ιστορική συγκυρία που το περιοδικό μας την καταγράφει, όπως έχει υποχρέωση...

Όχι πως την σχετική εγκύκλιο δεν την έχουν κάνει ήδη φύλλο και φτερό, αλλά μετά από μερικά χρόνια θα κουβεντιάζεται ακόμα αυτή η “εθελουσία” και κάτω από τις συνθήκες που έγινε. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πουν και οι περισσότερες συνδικαλιστικές παρατάξεις στις σελίδες τους, αυτό το θέμα σχολιάζουν.

Ωστόσο το περιοδικό μας κρατάει μια επαφή με την επικαιρότητα έχοντας θέματα από τη δράση της ΠΕΤ ΟΤΕ. Βεβαίως δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς αφού ένα τέτοιο συνδικαλιστικό έντυπο αφορά κυρίως τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ με την ιδιότητα του τεχνικού και συμβαίνει να είναι μέλη του Σωματείου της ΠΕΤ ΟΤΕ.

Από το Site το δικό μου παρουσιάζεται σαν δράση που πέρασε πάνω από την πλάτη μου, όντας υπεύθυνος δημοσιογραφικά για την τυπική διεκπεραίωση του εντύπου, από τη συλλογή της ύλης, το σχεδιασμό και την τελική υλοποίηση του. Ένα από τα “παιδιά” μου που με χαροποιούν κάθε φορά που τα βλέπω να ολοκληρώνονται...

Αρχές του 2013 θα ετοιμάσουμε και το επόμενο, χρονολογικά το τελευταίο του 2012... Οι στόχοι μπαίνουν για να υλοποιούνται...

Ήμουν εκεί στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20 στον τρίτο όροφο, στη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσαν συλλογικότητες, προκειμένου να στηρίξουν τον Πέτρο Καπετανόπουλο. Tην παρακολούθησα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, την κατέγραψα φωτογραφικά και την ανέβασα στο προηγούμενο δημοσίευμα μου σ' αυτό το Site. Τώρα με αφορμή το κομμάτι μου στο ΡΕΘΕΜΝΟΣ δείτε ένα βίντεο που τράβηξα.

Αυτά τα τραγικά εξώφυλλα βάζουν δημοσιογράφοι στις εφημερίδες. Λέω για τον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ της Θεσσαλονίκης. Δεν είναι μακριά από την αλήθεια. Κι έρχονται Χριστούγεννα... Και υποτίθεται ότι είμαστε λίγο πιο ευαισθητοποιημένοι. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Άλλο ένα πρωτοσέλιδο από την ΑΥΓΗ αυτή τη φορά. Φοβερό! Έκλεψαν για δεύτερη φορά το ανάγλυφο του Σωτήρη Πέτρουλα από την κολώνα επί της Σταδίου και Εδουάρδου Λω. Δείτε περισσότερα για το θέμα ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/12/2012

Έχουμε συνηθίσει τέτοιες μέρες όπου, λόγω των γιορτών η ανθρώπινη ευαισθησία “ανεβαίνει” δυο σκαλοπάτια ψηλότερα να γυρίζουμε το βλέμμα μας, γύρω μας, δίπλα μας, στους κατατρεγμένους και κυνηγημένους συνανθρώπους μας...

Ψάχνουμε να βρούμε ανθρώπινες ιστορίες που θα μας δώσουν το έναυσμα να θυμηθούμε την κατάσταση που είμαστε, ώστε να γίνουμε, αν μπορούμε, λίγο καλύτεροι άνθρωποι.

Όχι πως θέλει και πολύ κανείς για να το καταφέρει... Είναι τόσα αυτά που συμβαίνουν, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που μόνο τέχνη δεν χρειάζεται το πράγμα... Εγώ πάντως θέλω να σταθώ σε μια πολύ ανθρώπινη ιστορία που συνέβη φέτος τον Ιούλιο στη γειτονιά που μένω, στην Αθήνα και απασχολεί αυτές τις μέρες κάποια ευαισθητοποιημένα ΜΜΕ λόγω και της συνέντευξης Τύπου που δόθηκε την Πέμπτη προκειμένου να αναδειχθεί το θέμα.

Όσοι παρακολουθείτε το Site μου θα το έχετε δει, ήδη. Εκεί περιγράφω το γεγονότα που συνέβησαν στον Πέτρο Καπετανόπουλο, εκπαιδευτικό, όταν ένα καλοκαιρινό βράδυ θέλησε να λειτουργήσει σαν άνθρωπος και να υπερασπιστεί τη φύση του...

Η είδηση είναι απλή και θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα μας: Νύχτα Ιουλίου, είναι σπίτι του, ακούει φωνές στο δρόμο κοντά του, φωνές απελπισίας από κάποιον που χτυπούν. Κατεβαίνει, πηγαίνει κοντά και διαπιστώνει πως δυο αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ έχουν συλλάβει έναν μετανάστη, ως κλέφτη, του έχουν φορέσει χειροπέδες και τον χτυπούν σε δημόσια θέα.

Ο άνθρωπος, που δεν γνωρίζει για ποιον πρόκειται, θεωρεί υποχρέωση του να τονίσει στα όργανα της τάξης πως είναι απάνθρωπο αυτό που κάνουν... Και κουβέντα στην κουβέντα τον... συλλαμβάνουν. Οι κατηγορίες γνωστές, “απείθεια κατά της αρχής, εξύβριση αστυνομικών οργάνων κ.λπ). Το πιο τραγικό είναι ότι η εισαγγελέας βάρδιας του απαγγέλλει κατηγορίες και τον στέλνει σε κανονικό δικαστήριο.

Και ώς εδώ, θα έλεγε κανείς, καλά... Και τι έγινε, στο δικαστήριο θα λάμψει η αλήθεια και ο Πέτρος, που είναι υπόδειγμα ανθρώπινης συμπεριφοράς θα αθωωθεί. Αμ δε...Οι εξελίξεις που προέκυψαν είναι πολύ διαφορετικές...

Το Μνημόνιο ΙΙΙ προβλέπει ότι όσοι δημόσιοι έχουν υποπέσει σε κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα παύουν να μισθοδοτούνται έως ότου αποφασίσει τελεσίδικα η δικαιοσύνη. Έτσι, αν και όποτε γίνει η εκδίκαση της υπόθεσης, ο Πέτρος θα πάρει αναδρομικά τους μισθούς του. Και στο μεταξύ πρέπει να ζήσει αυτός και η οικογένεια του.

Το χειρότερο είναι πως αν η έδρα αποφασίσει πως υπάρχουν στοιχεία ενοχής, τότε απολύεται άμεσα από το δημόσιο... Εννοείται, χωρίς αποζημίωση. Μάλιστα. Πόσο απλό σας φαίνεται, ημέρες Χριστουγέννων;

Λέμε πολλές φορές, αναφερόμενοι στα Μνημόνια, πως λεηλατούν τις ζωές μας, πως δημιούργησαν ένα τεράστιο στρατό ανέργων, πως η ανασφάλεια είναι καθημερινό φαινόμενο, τώρα βλέπουμε και να τις καταστρέφουν, κυριολεκτικά. Κι εσείς δεν θα τη μαθαίνατε ποτέ αυτή την ιστορία αν περιμένατε να την ακούσετε από την τηλεόραση. Η τηλεόραση μας θέλει κοιμισμένους, υπνωτισμένους, να λέμε “ναι” στα κελεύσματα αυτών που μας κυβερνούν, χωρίς να ψάχνουμε να βρούμε την αλήθεια. Το βλέπετε καθημερινά, όσοι εμπιστεύεστε ακόμα την τηλεόραση.

Δεν υπάρχει άλλη λύση από την αυτο-οργάνωση σε τοπικές κοινωνίες, όπου οι κάτοικοι, αδιαφορώντας για τα κόμματα, παίρνουν στα χέρια τους τις ζωές τους. Μόνοι έτσι θα τους αντιμετωπίσουμε. Όρθιοι και με αξιοπρέπεια. Τέτοιες συλλογικότητες συμπαραστάθηκαν στον Πέτρο. Φωνές από διαφορετικές αφετηρίες, αλλά με μια κοινή συνισταμένη: Αυτή που έχει να κάνει με την υπεράσπιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μόνο εμείς, με την ενεργή δράση μας και την αμφισβήτηση μας μπορούμε κάτι να κάνουμε και να αλλάξουμε τα πράγματα...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη “Επισημάνσεις”.

Αυτό είναι το εξώφυλλο της εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ που κυκλοφορεί  τώρα στα περίπτερο...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 15/12/2012

Οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι έτσι που να ξεχνάνε, να αδειάζουν το μυαλό, να αφήνουν χώρο για νέες εμπειρίες, να κάνουν κι άλλα βήματα μπροστά χωρίς να φοβούνται από τα παθήματά τους... Κι ευτυχώς που υπάρχουν πράγματα για να μας θυμίζουν μεγάλα βήματα που άξιζε να κάνουμε...

Λέω για το φωτογραφικό αφιέρωμα της εφημερίδας που κρατάτε στα χέρια σας της έκδοσης της 1/12 με αφορμή τα 13 χρόνια από την έκδοση της.... Μου γύρισε πίσω τη μνήμη, στις κουβέντες που είχαμε κάνει με τον Νίκο, τη Γεωργία και τα άλλα παιδιά για την έκδοση του ΡΕΘΕΜΝΟΣ... Δύσκολες, αλλά όμορφες μέρες... Γεμάτες δημιουργικές ιδέες, ιδέες από τις οποίες δεν στερέψαμε ποτέ και τις οποίες υλοποιήσαμε ο καθένας από το μετερίζι του.

Ξέραμε ότι ο Τύπος γενικά έχει τα προβλήματα του... Κι ο τοπικός, που είναι αναγκασμένος να ταράξει τα νερά μια μικρής κοινωνίας, ακόμα περισσότερο. Αυτό που θέλαμε ήταν η δημιουργία μιας ελεύθερης φωνής, χωρίς δεσμεύσεις που θα ήταν σε θέση να πει τα πράγματα με το όνομα τους. Αυτό θα ήταν μια απάντηση στις ήδη υπάρχουσες εφημερίδες που παρά το γεγονός ότι φαινομενικά κινούνται σε διαφορετικά πολιτικά πεδία, εντούτοις η θεματολογία τους είναι κοινή, πάνω – κάτω, αν εξαιρέσει κανείς την αρθρογραφία που μπορεί να κάνει την όποια διαφορά.

Αυτό που κάναμε από την πρώτη στιγμή ήταν να δώσουμε χώρο στην έρευνα και το ρεπορτάζ. Εκεί ήταν το γήπεδό μας. Ο τόνος μας, η διαφορετικότητα της φωνής μας. Το τολμήσαμε. Κι αυτό άρεσε στον κόσμο που αγκάλιασε την προσπάθεια, από την πρώτη στιγμή.

Βεβαίως αυτό δεν άρεσε σε κάποιους που έχουν μάθει να τους χαϊδεύουν τ' αυτιά με τα δημοσιεύματα τους. Όσοι εκτεθήκαμε με τη θέληση μας, αλλά και η ίδια η εφημερίδα που φιλοξενούσε τις απόψεις μας δεχτήκαμε ένα μπαράζ επιθέσεων... Το τι έχω “ακούσει” όλα αυτά τα χρόνια,ιδιαίτερα από τους ανώνυμους αρθρογράφους ημερήσιας τοπικής εφημερίδας, δεν περιγράφονται... Μέχρι και την ίδια τη δημοσιογραφική ιδιότητα μου αμφισβήτησαν, τον καιρό της μεγάλης έντασης... Ύστερα τα πράγματα ηρέμησαν, ο δήμαρχος κ. Αρχοντάκης αποχώρησε από τον θώκο που κατείχε για περισσότερα από 30 χρόνια κι εμείς συνεχίσαμε χωρίς ενοχλήσεις πια, να αρθρογραφούμε σ' αυτή τη γωνία της εφημερίδας... Με θέματα ελεύθερης επιλογής και με την εμπιστοσύνη της διεύθυνσης ακόμα και τότε που η γραμμή της εφημερίδας κινούνταν σε άλλη κατεύθυνση από τη στήλη, όπως άλλωστε κι όλες οι άλλες επώνυμες στήλες αυτής της εφημερίδας. Η ελευθερία έκφρασης των συντακτών της, επαγγελματιών ή μη, είναι το βαρύ πυροβολικό της.