Και καθώς θα πλησιάζουμε στην 6η Μαΐου θα διακρίνουμε όλο και κάποιους φίλους ή ανθρώπους που εκτιμούμε στα ψηφοδέλτια των πολιτικών κομμάτων. Εδώ η Κατερίνα Πεχλιβανίδου, η συνάδελφος από την ΟΜΕ ΟΤΕ, υποψήφια στην Α' Αθήνας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Φύση αισιόδοξος άνθρωπος ... Καλή επιτυχία Κατερίνα!

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 28/04/2012

Όλα βαίνουν καλώς... Την ερχόμενη Κυριακή πάμε στην κάλπη για να καθορίσουμε όχι μόνο το μέλλον το δικό μας, αλλά κυρίως των νεογέννητων... Γι' αυτό και η μεγάλη ευθύνη μας, ως ψηφοφόρων, σ' αυτές τις εκλογές...

Το κακό είναι πως δεν το έχουν αντιληφθεί ή δεν θέλουν να το αντιληφθούν τα λεγόμενα μεγάλα κόμματα. Συνεχίζουν την προεκλογική τους μάχη σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα σ' αυτόν τον κόσμο. Παίρνουν λίστες, κάνουν τηλέφωνα, στέλνουν e-mail και επί πλέον ενημερώνουν μέσω του Facebook και του Twitter σε πια εκπομπή θα εμφανιστούν για να τους δούμε. Γιατί άραγε, για να πεισθούμε και να τους ξαναψηφίσουμε;

Αναρωτήθηκαν τι πετυχαίνουν μ' αυτό; Οι πολιτικοί τους φίλοι τέλειωσαν από την ώρα που αποφάσισαν να αλλάξουν ρώτα και να ψηφίσουν τα Μνημόνια που μας καταδικάζουν σε θάνατο; Αρνούμαι να δεχτώ ότι είναι τόσο ανόητοι, ώστε να καμώνονται πως δεν καταλαβαίνουν πόσο κακό έχουν κάνει στην κοινωνία.

Προσπαθώ να νιώσω της αγωνία τους, τουλάχιστον... Τι είναι αυτό που τους κάνει να εκτίθενται ανεπανόρθωτα στις συνειδήσεις εκείνων που μέχρι χθες τους εκτιμούσαν; Είναι τόσα πολλά τα πλεονεκτήματα μιας βουλευτικής έδρας ή απλά έχει να κάνει με το πρεστίζ; Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω...

Οι πολιτικοί έχουν καταντήσει σαν τους δημοσιογράφους. Από προσωπική πείρα σας το λέω. Παρόλο που, τριάντα τόσα χρόνια, κάνω έντιμα και καθαρά αυτή τη δουλειά, πάει τώρα πολύ καιρός που χάρη σε μερικούς ηλίθιους και ξεπουλημένους του σιναφιού μου δεν λέω στην παρέα μου τι δουλειά κάνω. Διότι στη συνείδησή τους είναι “αλήτες, ρουφιάνοι” οι δημοσιογράφοι...

Το ίδιο κατάφεραν και οι πολιτικοί μας... Και το κακό είναι πως, όπως και με τους δημοσιογράφους, όλους τους παίρνει η μπάλα. Καλούς και κακούς...

Τα πράγματα είναι λοιπόν πολύ δύσκολα για όλα τα κόμματα. Και αυτών που ψήφισαν υπέρ των Μνημονίων και αυτών που ψήφισαν κατά. Όλο το σύστημα χωλαίνει. Κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για την ίδια τη δημοκρατία. Δείτε τι συνέβη στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας. Το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίλ Λεπέν βγήκε ιδιαίτερα ενισχυμένο σε ποσοστά. Και εδώ δεν πάει πίσω η Χρυσή Αυγή. Να περιμένουμε τα χειρότερα;

Η δική μου εκτίμηση είναι πως όχι... Η εκκόλαψη του αυγού του φιδιού θέλει πολύ δουλειά για να γίνει. Στις μικρές κοινωνίες οι πολίτες αντιλαμβάνονται τον κοινό εχθρό και με αλληλεγγύη και προσφορά επιχειρούν τον αποκλεισμό.

Και αυτό είναι που δεν καταλαβαίνουν τα πολιτικά κόμματα, χρόνια τώρα... Επέλεξαν να μείνουν έξω από όλα αυτά. Εγκλωβίστηκαν στον μικρόκοσμό τους, αποσπώντας προσωρινά οφέλη σε βάρος των πολιτών τους οποίους υποτίθεται ότι υπηρετούν.

Καιρός να δουν κατάματα την αλήθεια και να την αντιμετωπίσουν. Αν δεν το κάνουν να είναι βέβαια ότι δεν έχουν κανένα μέλλον. Οι τελευταίοι χειροκροτητές είναι σ' αυτές εδώ τις εκλογές...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στην ομώνυμη στήλη μου...