Και μετά την Ανάσταση, για τους Ορθόδοξους, όλα είναι ένα σουβλιστό αρνί και έθιμα
Χθες λύπη για το θάνατο του Ιησού, σήμερα χαρά για την Ανάσταση. Την πιστεύουν όμως; Όχι, δυστυχώς, όλα αποτελούν έθιμα, σουβλυστό αρνί αν ο καιρός το επιτρέπει και μαγειρίτσα... Η γιορτή του Πάσχα, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Επιπλέον, πολλά από τα έθιμά της προέρχονται από αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές της γονιμότητας. Και σήμερα Κυριακή, τσίκνα από τα σουβλιστα αρνιά, τσούγκρισμα με βαμμένα κόκκινα αυγά και στημένες οικογενειακές στιγμές...
Ιστορική προέλευση: Το Πάσχα ήταν γιορτή των Εβραίων την οποία τηρούσαν σε ανάμνηση της απελευθέρωσής τους από την Αίγυπτο. Ο Χριστός όμως το κατάργησε και το αντικατέστησε με την τήρηση της Ανάμνησης του θανάτου του. (1 Κορινθίους 11:24) Το Πάσχα εισάχθηκε στη Χριστιανοσύνη μετά τους αποστολικούς χρόνους.
Ο καθηγητής θεολογίας Ν. Καλογεράς αναφέρει ότι “οι πρώτοι που εισήγαγαν τις ετήσιες γιορτές των Ιουδαίων στην εκκλησία δίνοντάς τους έννοια χριστιανική, ήταν οι εξ Ιουδαίων χριστιανοί, οι οποίοι και μετά τη μεταστροφή τους στη Χριστιανοσύνη εξακολουθούσαν να τηρούν τις γιορτές του ιουδαϊκού νόμου”. (Χριστιανική Αρχαιολογία, σ. 134, Αθήνα 1902, Έκδοση Α. Κωνσταντινίδης)
Ωστόσο, η Αγία Γραφή καταδίκαζε εκείνους που επέμεναν να τηρούν τον Ιουδαϊκό νόμο.—Γαλάτες 4:9-11.
Κουνέλια και λαγοί: Αυτά είναι σύμβολα της γονιμότητας τα οποία «προέρχονται από αρχαίες τελετουργίες και συμβολισμούς ειδωλολατρικών γιορτών της άνοιξης που γίνονταν στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή». —Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica).
Αβγά: Οι ιστορικοί συνδέουν τα αβγά του Πάσχα με τις ανοιξιάτικες γιορτές της γονιμότητας. Για παράδειγμα, ο καθηγητής Στίλπων Κυριακίδης, σε ειδική μελέτη του, τα συνδέει με την προσφορά αβγών κατά τη λατρεία θεών της γονιμότητας όπως ο Άττις, ο Άδωνις και άλλοι. Ο θάνατος και η ανάσταση του Άττιος γιορτάζονταν από 22 έως 25 Μαρτίου, «όπως περίπου και το Πάσχα».
Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι δεν πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό, ακολουθώντας παραδόσεις και έθιμα που τον δυσαρεστούν. (Μάρκος 7:6-8)
Το εδάφιο 2 Κορινθίους 6:17 αναφέρει: «“Βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε”, λέει ο Ιεχωβά, “και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο”». Επομένως, όσοι θέλουν να ευαρεστούν τον Θεό, δεν γιορτάζουν αυτή τη γιορτή.
Το Πάσχα είναι ο Ιουδαϊκός εορτασμός της θεϊκής απελευθέρωσης των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία το 1513 Π.Κ.Χ. Ο Θεός, έδωσε εντολή στους Ισραηλίτες να θυμούνται αυτό το σπουδαίο γεγονός κάθε χρόνο τη 14η ημέρα του ιουδαϊκού μήνα Αβίβ, ο οποίος ονομάστηκε αργότερα Νισάν.—Έξοδος 12:42· Λευιτικό 23:5.
Η λέξη «Πάσχα» προέρχεται από μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει «προσπέραση» και αναφέρεται στην περίπτωση κατά την οποία, ο Θεός γλίτωσε τους Ισραηλίτες από τη συμφορά που θανάτωσε κάθε πρωτότοκο στην Αίγυπτο. (Έξοδος 12:27· 13:15)
Προτού επιφέρει ο Θεός αυτή την καταστροφική πληγή, είπε στους Ισραηλίτες να τινάξουν στο ανώφλι και στους παραστάτες της πόρτας των σπιτιών τους το αίμα ενός σφαγμένου αρνιού ή κατσικιού. (Έξοδος 12:21, 22, υποσημείωση). Ο Θεός θα έβλεπε αυτό το σημείο και θα “προσπερνούσε” τα σπίτια τους, γλιτώνοντας έτσι τα πρωτότοκά τους.—Έξοδος 12:7, 13.
Ο Ιησούς γιόρτασε το Πάσχα στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. και αμέσως μετά εγκαινίασε έναν νέο εορτασμό: το Δείπνο του Κυρίου. (Λουκάς 22:19, 20· 1 Κορινθίους 11:20) Το γεύμα αυτό αντικατέστησε το Πάσχα, επειδή τηρείται σε ανάμνηση της θυσίας “του Χριστού [ο οποίος είναι] το πασχαλινό αρνί”. (1 Κορινθίους 5:7)
Η λυτρωτική θυσία του Ιησού είναι ανώτερη από την πασχαλινή θυσία επειδή ελευθερώνει όλους τους ανθρώπους από τη δουλεία στην αμαρτία και στον θάνατο.—Ματθαίος 20:28· Εβραίους 9:15.
Στήνουν ειδικά δικαστήρια; Και τι έγινε; Η ιστορία έχει δείξει ώς τα τώρα πως οι χαμένοι, που δεν είναι άλλοι από τους εργαζόμενους και τους χαμηλοσυνταξιούχους, δεν έχουν να ωφεληθούν σε τίποτα από τα ειδικά δικαστήρια. Η ουσία είναι που μετράει. Κι η ουσία λέει πως εμείς είμαστε αυτοί που πληρώνουν ακριβά τη νύφη... Από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Μια από τα ίδια και στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ... Τώρα αρχίζει και φαίνεται τι είχαν κατά νου οι εισαγγελείς όταν παρατούνταν από τη θέση ευθύνης τους. Κι εμείς αναρωτιόμαστε τότε τι στην ευχή συμβαίνει... Να, που πρέπει να περάσει λίγος καιρός για να δούμε την κορυφή του παγόβουνου...
Τι ίδιο θέμα, από άλλη οπτική... Φυσικά έχει και τις πολιτικές του προεκτάσεις το θέμα, αλλά το πιο σοβαρό έχει να κάνει με την ηθική. Αν υπάρχουν ακόμα στις μέρες μας έστω και... ψήγματα. Από την ΑΥΓΗ.
Ιδού το νέο Μνημόνιο, όπως το αποτυπώνει στο πρωτοσέλιδό του ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ. Φυσικά απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων. Η εικονογράφηση της εφημερίδας περιέχει και τον αρμόδιο υπουργό, τον χειρότερο μακράν υπουργό Εργασίας που πέρασε ποτέ, τον κ. Κουτρουμάνη...
Τα βρήκαν
τα τρία παλικάρια
Άμα το θέμα αφορά τους μισθούς των εργαζομένων, τότε οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί (Γιώργος, Αντώνης, Γιώργος...) τα βρίσκουν μια χαρά. Θα το πουν “πάγωμα”; Τι σημασία έχει. Η ουσία είναι ότι πάλι εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε. Όπως πάντα άλλωστε... Πόσο θα τους αφήνουμε να παίζουν με τις ζωές μας; Ιδού το ερώτημα που ζητάει απάντηση. Η επιλογή από τα ΝΕΑ.
Να πάμε στο χορό
του Συλλόγου
Θραψανιωτών Αττικής
ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ στο κρητικό κέντρο ''ΚΟΝΑΚΙ'' ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ, με τον λυράρη ΜΑΝΟΛΗ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ !!!! Σας περιμένουμε...
Ένα όμορφο τραγούδι Μανόλη Στεφανάκη....
Το σίριαλ της μαφίας στη Θεσσαλονίκη... Η σημερινή συνέχεια από το ΕΘΝΟΣ. Θα πάρει πολύ χρόνο ακόμα μέχρι να κατακάτσει ο κουρνιαχτός. Το Site θα επισημάνει για άλλη μια φορά τις δικές μας ευθύνες που με την ανοχή γιγαντώνονται τέτοια κυκλώματα...
Το βίντεο που έχουν ετοιμάσει οι εργαζόμενοι του ALTER και παίζουν καθημερινά μέσα από τη συχνότητα του σταθμού. Κι ΕΔΩ, διαβάστε περισσότερα από το Blog τους...
Τι είπε ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στο ALTER, Τζήμτσος Βασίλης, στην απεργιακή συγκέντρωση του ΕΚΑ
Πριν από ένα χρόνο κάλυπτα δημοσιογραφικά τις απεργιακές κινητοποιήσεις και έβλεπα το κύμα αγανάκτησης στα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης και της Τρόικας.
Τώρα, ένα χρόνο μετά, είμαι και εγώ στους δρόμους όπως και οι 650 συνάδελφοι μου εργαζόμενοι στο Άλτερ, δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί υπάλληλοι, όλοι μαζί ενωμένοι μια γροθιά διεκδικώντας τα δεδουλευμένα μας.
Πριν από ένα χρόνο ξεκίνησαν τα προβλήματα μη καταβολής των δεδουλευμένων.
Τότε ξεκινήσαμε στάσεις εργασίας, απεργίες και επίσχεση εργασίας τον περασμένο Απρίλιο.
Τότε η εργοδοσία μας έπεισε να επιστρέψουμε με κάποια «έναντι» λέγοντας ότι θα πληρωνόμαστε.
Μας είχαν πει πως θα μπούμε στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα και θα πάρουμε όλα τα δεδουλευμένα μας. Μάταια όμως.
Τρεις μήνες μετά, τον περασμένο Σεπτέμβριο ξεκίνησαν πάλι τα προβλήματα μισθοδοσίας. Νέες στάσεις εργασίας, νέες απεργίες, νέες υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.
Τότε στις 10 Νοεμβρίου ξεκινήσαμε την επίσχεση εργασίας διεκδικώντας την καταβολή των δεδουλευμένων μας. Μάταια και πάλι.
Αρχές Δεκεμβρίου ξεκίνησαν οι κάρτες των εργαζομένων στους τηλεοπτικούς δέκτες. Όλη η Ελλάδα έμαθε για το πρόβλημα μισθοδοσίας.
Οι οικογένειες μας πέρασαν μαύρα Χριστούγεννα. Η εργοδοσία δε ενδιαφέρθηκε για την καταβολή έστω του Δώρου Χριστουγέννων.
Οι ιδιοκτήτες του Άλτερ προτίμησαν να βλέπουν τα πρόσωπα τους στην οθόνη της τηλεόρασης, παρά να δώσουν έστω ένα ευρώ στους εργαζόμενους οι περισσότεροι από τους οποίους δουλεύουν στο σταθμό εδώ και 11 χρόνια, προσφέροντας πολλά εκατομμύρια κέρδη στις τσέπες των μετόχων.
Τώρα μας ξέχασαν και με το άλλοθι της οικονομικής κρίσης και του Μνημονίου δεν πληρώνουν.
Η ίδια κατάσταση επικρατεί και σε άλλες εταιρείες, εργοστάσια, βιοτεχνίες. Όλοι είμαστε στην ίδια τρισάθλια θέση.
Όμως αυτά δεν θα τα ακούσετε στα τηλεοπτικά κανάλια. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί.
Πόσο μάλλον όταν για παράδειγμα στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ έχουν προχωρήσει σε μειώσεις μισθών εδώ και ένα χρόνο μέχρι και 30%, απειλώντας με απόλυση όσους δεν υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εργασίας.
Πολλοί από αυτούς που δεν υπέγραψαν τις ατομικές συμβάσεις αλλά και κάποιοι από αυτούς που είχαν υπογράψει ατομική σύμβαση, απολύθηκαν.
Αποτέλεσμα; Σήμερα ο ιδιοκτήτης του ΣΚΑΙ, όπως και τα άλλα αφεντικά στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στα εργοστάσια, στις εταιρείες, στις βιοτεχνίες ζητούν μειώσεις μισθών.
Οι εργαζόμενοι έχουν να επιλέξουν δύο δρόμους. Ο ένας δρόμος είναι να κάνουν το χατίρι στα αφεντικά καταπατώντας τις συλλογικές συμβάσεις και τα εργασιακά τους δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες τα προηγούμενα χρόνια.
Όμως αυτός ο δρόμος θα οδηγήσει σε νέες απολύσεις και νέες μειώσεις μισθών. Θα οδηγήσει σε σύγχρονους είλωτες στο σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα.
Ο άλλος δρόμος και ο πιο δύσκολος. Είναι ο δρόμος του αγώνα. Να βροντοφωνάξουμε στα αφεντικά ότι δεν δεχόμαστε τα ύπουλα σχέδια τους. Να βροντοφωνάξουμε πως όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους και τώρα δεν θα μοιραστούμε τα χρέη τους. Να πούμε ένα βροντερό ΟΧΙ στην καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων που προωθούν τα αφεντικά σε συνεννόηση με την κυβέρνηση και την Τρόικα.
Σε αυτόν τον αγώνα δεν υπάρχουν κόμματα και χρώματα. Μόνη μας σημαία είναι η καταβολή των δεδουλευμένων σε όλους τους απλήρωτους εργαζόμενους, η προάσπιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και η υπογραφών ικανοποιητικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Εμείς στο Άλτερ ξεκαθαρίζουμε ότι συνεχίζουμε τον έντιμο αγώνα που ξεκινήσαμε, ενωμένοι σαν γροθιά και έχοντας την πλήρη συμπαράσταση τόσο των συναδέλφων μας στα ΜΜΕ όσο και χιλιάδων πολιτών, οι οποίοι όλες αυτές τις ημέρες το απέδειξαν έμπρακτα στηρίζοντας εμάς και τις οικογένειές μας τις δύσκολες ημέρες που περνάμε.
Από παλιότερη κινητοποίηση των συναδέλφων της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ. Περνάνε κι αυτοί μεγάλο λούκι. Δείτε ΕΔΩ τι λένε στο Blog τους.
Μωυσής Λίτσης-Μέλος της Εργασιακής Επιτροπής της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
5 μήνες απλήρωτοι, 26 ημέρες απεργοί, πάντα με ψηλά το κεφάλι
800 εργαζόμενοι στη Χ.Κ. Τεγόπουλος και στην Φωτοεκδοτική Α.Ε (τις εταιρίες που εκδίδουν την εφημερίδα Ελευθεροτυπία). βρισκόμαστε στον 6ο μήνα χωρίς μισθό. Κάνοντας υπομονή, εξακολουθούσαμε να εκδίδουμε την εφημερίδα απλήρωτοι, για πέντε μήνες. Γνωρίζοντας ότι το περιβόητο δάνειο για το οποίο μιλούσε η εργοδοσία, αν δινόταν θα συνοδευόταν από μείωση του μισθολογικού κόστους κατά 50%, δηλαδή μαζικές απολύσεις. Από τότε 100 συνάδελφοί μας έχουν εξαναγκαστεί σε αποχώρηση, χωρίς αποζημίωση.
Από τις 22 Δεκεμβρίου βρισκόμαστε σε επαναλαμβανόμενες απεργίες, απαιτώντας τα δεδουλευμένα, τις θέσεις εργασίας, πλήρεις αποζημιώσεις και μια ειλικρινή απάντηση για τα οικονομικά στοιχεία και τις προθέσεις της Χ.Κ. Τεγόπουλος. Μόνη απάντηση οι συνεχείς καθυστερήσεις και εμπαιγμοί, με αποκορύφωμα την αιφνιδιαστική προσφυγή στο άρθρο 99. Ενώ η εκδότρια, εν μέσω απειλών για πτώχευση, μας καθησύχαζε ότι "δεν προτίθεμαι να αμφισβητήσω τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις των συντακτών και εργαζομένων σε καμία περίπτωση", κινούνταν μεθοδικά στην αντίθετη κατεύθυνση. Όπως κυνικά δήλωσαν οι δικηγόροι της στο δικαστήριο, "το άρθρο 99 δεν έχει νόημα αν εξαιρεθούν οι εργαζόμενοι" !
Η ελληνική Δικαιοσύνη, επιβεβαιώνοντας ότι την εποχή του Μνημονίου "νόμος είναι το συμφέρον του εργοδότη", έκανε δεκτό το αίτημα της εταιρείας, σε μια πρωτοφανή αντεργατική απόφαση.
Όλα συνεχίζονται σε ένα θολό τοπίο, με την ανεργία και την εργοδοτική τρομοκρατία να κορυφώνονται, αλλά και την αντίσταση να εντείνεται.
Οι εργαζόμενοι στην Ελευθεροτυπία στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλευρό των 400 εργατών της "Ελληνικής Χαλυβουργίας", που βρίσκονται στην 77η ημέρα απεργίας, στο πλευρό των 400 απλήρωτων του ΑΛΤΕΡ, που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας, στο πλευρό χιλιάδων συναδέλφων σε ιδιωτικά και δημόσια ΜΜΕ που αγωνίζονται ενάντια σε απολύσεις, περικοπές και ατομικές συμβάσεις, στο πλευρό όλων όσοι παλεύουν για τα αυτονόητα - το ψωμί, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια - συνεχίζουμε με αλληλεγγύη, ενότητα και αγώνα.
Είναι καιρός να κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις μας σε όλο τον χώρο των ΜΜΕ για να δώσουμε τέλος στην υποβάθμιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Καιρός να κλιμακώσουμε τον αγώνα σε όλους τους χώρους ενάντια στην πολιτική της τρόικας και του μνημονίου. * Αυτοί με το "άρθρο 99", εμείς με το 99% της κοινωνίας
Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.ΣΥ.) Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Προσωπικού Επιχειρήσεων Ραδιοφωνίας-Τηλεόρασης (Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ.) Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Προσωπικού Τύπου και ΜΜΕ (Π.Ο.Ε.Π.ΤΥ.Μ.)
Αθήνα, 16 Ιανουαρίου 2012
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
Όλες οι Ενώσει των εργαζομένων των ιδιωτικών και δημόσιων εντύπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ, οργανώνουν με όλα τα μέσα τους την περιφρούρηση και επιτυχία της 48ωρης απεργίας που κήρυξαν η Π.Ο.Ε.ΣΥ., η Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ. και η Π.Ο.Ε.Π.ΤΥ.Μ., από αύριο Τρίτη, 17 Ιανουαρίου στις 06:00 το πρωί, μέχρι 06.00 της Πέμπτης 19 Ιανουαρίου.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ: • Να ανακληθούν άμεσα οι απολύσεις σε όλα τα Μέσα Ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά και να μην πραγματοποιηθεί καμία νέα απόλυση συναδέλφου, • Να προστατευτεί το δημόσιο αγαθό της Ενημέρωσης, από την επιχειρούμενη χειραγώγησή του, • Να υπογραφούν αμέσως ΣΣΕ, και να μπει φραγμός στις αφόρητες πιέσεις για εκβιαστικές ατομικές συμβάσεις εργασίας, • Να σταματήσει η ομηρία των συναδέλφων που εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, • Να ενισχυθεί ο Περιφερειακός Τύπος και να διασφαλισθούν οι εργαζόμενοί του, • Να ανακληθούν τα μέτρα εξοντωτικής φορολόγησης των εργαζομένων, τα οποία εξωθούν ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού στην εξαθλίωση και τη διαβίωση κάτω από το όριο της φτώχειας,
• Να μην πραγματοποιηθεί κανένα σχέδιο για κατάργηση ή περικοπή του 13ου και 14ου μισθού, οποιαδήποτε μορφή και αν λάβει αυτή, • Να προστατευτούν οι συνταξιούχοι και να επιστραφεί το εισόδημα που χάθηκε με τις κυβερνητικές αποφάσεις που επέβαλαν το πρωτοφανές ψαλίδισμα των συντάξεων. Οι διοικήσεις των τριών Ομοσπονδιών αποδεχτήκαμε το αίτημα της ΕΤ3 για μετάδοση των αγώνων Άρης - Χιμκί Ρωσίας την Τρίτη, 19:45, και Λέστερ - Σίτυ Νότιγχαμ Φόρεστ στις 21:30, καθώς και του αγώνα Γουλφς -Μπέρμιχαμ την Τετάρτη στις 22:00, για να μην επιβαρυνθεί ο δημόσιος φορέας ενημέρωσης με τα σημαντικά πρόστιμα που θα επιβληθούν, αν δεν μεταδοθούν οι αγώνες. Eπίσης, θα μεταδοθεί ο αγώνας Ελλάδας-Ιταλίας για το Ευρωπαϊκό Πόλο Γυναικών από την ΕΤ1 την Τετάρτη στις 21:30. Την υπεύθυνη στάση μας και αυτή τη φορά, επιθυμούμε να την εκτιμήσουν οι αρμόδιοι της ΕΡΤ και όσοι την κατευθύνουν και να μην συκοφαντούν τους απεργούς με ασύστατα και επιλεκτικά στοιχεία. Ταυτόχρονα αποσαφηνίζουμε ότι δεν πρόκειται να αποδεχθούμε άλλο αίτημα εξαίρεσης, για μετάδοση οποιουδήποτε θέματος (πολιτικού, οικονομικού, κοινωνικού, αθλητικού κλπ). Χαιρετίζουμε τον αγωνιστικό ενθουσιασμό όλων των εργαζομένων για την απεργία και τους καλούμε να πάρουν μέρος σε συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος αύριο, Τρίτη 17 Ιανουαρίου στις 11 το πρωί.
Αυτό είναι το περίφημο εξώφυλλο τη εβδομαδιαίας σατιρικής εφημερίδας “Παρασκευή+13”. Αυτό το εξώφυλλο είδε η κόρη του, είπε στην τηλεόραση ο κ. Πάγκαλος και του είπε: “Γιατί σε έχουν κάνει γουρούνι μπαμπά;” Κι αντί να πει στο παιδί του την αλήθεια πήγε και κατέθεσε μήνυση στην εφημερίδα ζητώντας δύο εκατομμύρια αποζημίωση... Ντροπή!
Για τον Πάγκαλο θα έχετε ακούσει φαντάζομαι σχετικά με την εξωφρενική κίνησή του να κάνει χρήση του τυποκτόνου νόμου και να απαιτήσει δύο εκατομμύρια ευρώ από τους υπεύθυνους της εφημερίδας “Παρασκευή+13”. Το Site δημοσιεύει τις ανακοινώσεις τόσο της ΕΣΗΕΑ, όσο και τη Ομοσπονδίας των δημοσιογράφων.
Κι όλα αυτά την ώρα που ο κλάδος του Τύπου δέχεται απανωτά χτυπήματα. Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ κλείνει έχοντας απλήρωτους τους 800 περίπου εργαζόμενους εκεί, ίδια η δραματική κατάσταση στο ALTER, στον ΕΠΕΝΔΥΤΗ, στην ΕΞΕΔΡΑ. Θα χάσουμε τη μπάλα, μετρώντας. Κι αυτούς η προσωπική ηθική ικανοποίηση τους μάρανε...
Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ έχει ως εξής:
Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Θεόδωρος Πάγκαλος , κατέθεσε αγωγή, κατά της εφημερίδας «ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ 13», και κατά των Αιμ. Λιάτσου, Εκδότη-Διευθυντή, και Σπ. Σουρμελίδη Διευθυντή Έκδοσης της εφημερίδας.
Με την αγωγή του ο κ. Πάγκαλος ζητεί 1 εκατομμύριο ευρώ από τον κάθε έναν για εξύβριση μέσω ενός φωτομοντάζ και του δημοσιεύματος που το συνόδευε στο φύλλο της εφημερίδας «ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ 13», που κυκλοφόρησε στις 2 Δεκεμβρίου 2011, το οποίο περιείχε και σχολίαζε δηλώσεις του ιδίου του κ. Πάγκαλου. Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καταγγέλλει την ενέργεια του κ. Πάγκαλου που αποτελεί άσκηση πίεσης και επιβολή λογοκρισίας, δηλώνει δε ότι συμπαραστέκεται στην εφημερίδα και στους διωκόμενους συναδέλφους υπέρ των οποίων και θα παρέμβει σε κάθε στάση της Δίκης.
Η αγωγή του Αντιπροέδρου προστίθεται στις δεκάδες παρόμοιες αγωγές που εκκρεμούν στα Δικαστήρια με τις οποίες απειλούνται δημοσιογράφοι και εφημερίδες με την καταβολή χρηματικής αποζημίωσης χιλιάδων ή εκατομμυρίων ευρώ, ενώ θέτει για μια ακόμα φορά επιτακτικά το μέγα πρόβλημα της «βιομηχανίας αγωγών» στις οποίες καταφεύγουν συνεχώς περισσότεροι «θιγόμενοι» και την ανάγκη αλλαγής της υπάρχουσας για το θέμα αυτό νομοθεσίας.
Αναμφισβήτητα η προστασία του ατόμου είναι απολύτως σεβαστή. Δεν μπορεί όμως σε καμία περίπτωση να θέτει φραγμούς στην ελευθερία της έκφρασης, στη δημοσιογραφική έρευνα και κριτική.
Τα ΜΜΕ είναι φορείς δικαιωμάτων, αλλά και φορείς σημαντικής εξουσίας, που λειτουργεί ως μέσο ελέγχου της πολιτικής εξουσίας. Γι’ αυτό και η ελευθερία του Τύπου είναι η βάση του πολιτικού πλουραλισμού στοιχείο απαραίτητο του οποίου είναι η ελευθερία της έκφρασής. Μιας ελευθερίας που δεν συμβιβάζεται με την απειλή εξοντωτικών χρηματικών προστίμων και τη δικαστική ομηρία των λειτουργών του Τύπου με το πρόσχημα της προστασίας από προσβολή της προσωπικότητας.
Η αναγωγή όμως της προσωπικότητας ως αξίας και ο προς αυτήν σεβασμός είναι αυτονόητο ότι οδηγεί στην υποτίμησή της, όταν ως κύριο μέσο προστασίας αυτής επιλέγεται η αποτίμησή της σε χρήμα.
Κοντά και η ΠΟΕΣΥ
Σε περιόδους κρίσης και σώρευσης δεινών για τους λαούς, οι άνθρωποι του Τύπου, δημοσιογράφοι και σκιτσογράφοι, ήσαν πάντα καυστικοί και αυστηροί επικριτές εκείνων που ασκούσαν την κυρίαρχη κυβερνητική εξουσία. Κι αυτός είναι ο ρόλος του Τύπου. Ακόμα και όταν η κριτική που ασκείται είναι ιδιαιτέρως οξεία ή μπορεί να θεωρηθεί υπερβολική.
Μετά την άσκηση αγωγής του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης, κ. Θεόδωρου Πάγκαλου, για καταδίκη της εφημερίδας Παρασκευή+13 στο ποσό των 1.000.000€, αποδεικνύεται για μία ακόμα φορά πόσο Τυποκτόνο είναι το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει την άσκηση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος. Για όσο διάστημα Κυβέρνηση και κυβερνητική πλειοψηφία, διατηρούν το υπάρχον απειλητικό για τον Τύπο και τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ καθεστώς, απόκειται στην ελληνική δικαιοσύνη η στάθμιση των συμφερόντων που θίγονται και η προάσπιση του δικαιώματος για άσκηση κριτικής και ελέγχου, που σε χαλεπούς καιρούς πρέπει να ενισχύεται ακόμα περισσότερο και όχι να αποδυναμώνεται.
Οι δημοσιογράφοι και οι συλλογικοί τους φορείς θα συνεχίσουν να διεξάγουν ούτως ή άλλως τον δικό τους αγώνα. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.ΣΥ.) εκφράζει την πλήρη αντίθεσή της γι’ αυτή τη συγκεκριμένη αγωγή, όταν μάλιστα πρόκειται για καυστική σάτιρα, όπως γίνεται στη χώρα μας από τα χρόνια του Αριστοφάνη, όταν λειτουργεί η Δημοκρατία με διασφαλισμένη την Ελευθεροτυπία.
Μετά τη αγωγή Πάγκαλου η εφημερίδα κυκλοφόρησε χθες πολλαπλασιάζοντας την επίθεση της εναντίον του, φιλοξενόντας τις γνώμες πολλών έγκυρων αναλυτών... Αχ ρε Πάγκαλε τι σου μελε να πάθεις...
Ευτυχώς που το 'χουμε, ως άνθρωποι, να διατηρούμε άσβηστη την ελπίδα πως, δεν μπορεί, κάτι θα γίνει και η νέα χρονιά, αυτή που ξημερώνει σε λίγο θα 'ναι καλύτερη από κείνη που μας αποχαιρετάει.
Ελπίζουμε ότι θα βρεθεί ο τρόπος να σταματήσει το κακό, να μη βουλιάξουμε πιο κάτω, να αντέξουμε να ξεπεράσουμε όλα τα εμπόδια που μας βάζουν και να σταθούμε όρθιοι και με αξιοπρέπεια απέναντι σε όσα μας επιφυλάσσει ο αντεργατικός τυφώνας.
Το ότι δεν είναι εδώ ο παράδεισος το ξέρουμε. Ότι η σκληρή δοκιμασία που ζούμε καθημερινά μοιάζει με κόλαση κι αυτό το ξέρουμε. Αλλά αυτό δεν μας απαλλάσσει από την ευθύνη να αλλάξουμε με τη συμμετοχή μας και τη δράση μας σε όλα τα επίπεδα προς το καλύτερο...
Ας δώσουμε ένα τέλος στον εφησυχασμό μας. Πέρασε ο καιρός που ότι συνέβαινε γύρω μας, αφορούσε τους άλλους. Τον καθένα μας αφορά πια. Και μας και όλους.
Κι όταν καίγεται το σπίτι του διπλανού σου το σοφό ρητό λέει να έχουμε έτοιμους τους κουβάδες με το νερό για να διασώσουμε ότι μπορούμε. Ξέρω ότι είναι δύσκολα τα πράγματα. Ότι όλο και περισσότερος κόσμος γύρω μας υποφέρει. Εμείς που πατάμε τα πόδια μας στη γη μπορούμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει γύρω μας. Σε αντίθεση με δυο - τρεις κομματικές νομενκλατούρες που νομίζουν πως επειδή αυτοί ασχολούνται με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ μπορεί αυτό να αφορά και τους πρώην ψηφοφόρους τους.
Μέγα λάθος... Επειδή τους «παίζουν» κάποια κανάλια και εφημερίδες νομίζουν ότι ασχολούνται με κάτι σοβαρό. Μακριά νυχτωμένοι είναι. Ο λαός ψάχνει να βρει τρόπους να επιβιώσει . Ο εργάτης ζει με την αγωνία του αύριο. Αν θα συνεχίσει να έχει δουλειά από την οποία να πληρώνεται μ' ένα αξιοπρεπή μισθό και όχι με ψίχουλα ή ελεημοσύνες Όμοια και ο συνταξιούχος που βλέπει από μήνα σε μήνα να μειώνονται δραματικά τα έσοδά του, ενώ αυξάνονται γεωμετρικά οι απαιτήσεις της Εφορίας.
Δε λέω καινούργια πράγματα. Την επίθεση την εμπεδώσαμε τη χρονιά που φεύγει. Τώρα, όντας στον πάτο, δεν φοβόμαστε την πτώχευση με την οποία μας απειλούσαν. Αυτή ας τη φοβούνται οι λίγοι που έχουν ακόμα καταθέσεις κι ανάμεσά τους το σύνολο των βουλευτών, όπως αποδείχτηκε από τα δημοσίευση του «πόθεν έσχες» των εισοδημάτων τους το 2009.
Εμείς μόνο στην ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο μπορεί να προσδοκούμε... Χωρίς ωστόσο να το αφήνουμε στην τύχη του, αυτό το αύριο.
Το 2012 ας είναι η χρονιά της δράσης. Να ξεβολευτούμε από τους καναπέδες μας, όσοι ακόμα ζούμε μέσα στη βολή μας. Αν νοιώθουμε να μας αφορά κι εμάς και τα παιδιά μας, είναι ώρα να βγούμε στους δρόμους. Κι αυτό δεν αφορά μόνο την Αριστερά. Όλοι. Τη νίκη τη φέρνει ο αγώνας. Παλιό, αλλά αληθινό. Περισσότερο από ποτέ...
Αισιόδοξοι, με το κεφάλι ψηλά, απαιτούμε αυτά που μας ανήκουν, διεκδικούμε τα καλύτερα, ένα πιο ανθρώπινο μέλλον για μας και τα παιδιά μας. Δεν το διαπραγματευόμαστε και δεν το χαρίζουμε σε κανέναν αυτό.
Καλή, αγωνιστική χρονιά, να 'χουμε...
Το άρθρο αυτό δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην τακτική στήλη μου ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ. Δείτε ΕΔΩ πώς υοδέχθηκαν τον ερχομό του νέου χρόνου σε όλο τον κόσμο.
Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.
Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...
Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;
Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...
Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!
Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...
Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου... Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...
Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Στο ρόλο του Συνταξιούχου
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται. Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Μικρές πινελιές αγάπης
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Δοκιμασία από τον Covid-19
Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Το "φευγιό" της αδερφής μου
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Έφυγε και ο Κωστής μας
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!