Το βίντεο που έχουν ετοιμάσει οι εργαζόμενοι του ALTER και παίζουν καθημερινά μέσα από τη συχνότητα του σταθμού. Κι ΕΔΩ, διαβάστε περισσότερα από το Blog τους...

Τι είπε ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στο ALTER, Τζήμτσος Βασίλης, στην απεργιακή συγκέντρωση του ΕΚΑ

Πριν από ένα χρόνο κάλυπτα δημοσιογραφικά τις απεργιακές κινητοποιήσεις και έβλεπα το κύμα αγανάκτησης στα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης και της Τρόικας.

Τώρα, ένα χρόνο μετά, είμαι και εγώ στους δρόμους όπως και οι 650 συνάδελφοι μου εργαζόμενοι στο Άλτερ, δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί υπάλληλοι, όλοι μαζί ενωμένοι μια γροθιά διεκδικώντας τα δεδουλευμένα μας.

Πριν από ένα χρόνο ξεκίνησαν τα προβλήματα μη καταβολής των δεδουλευμένων.

Τότε ξεκινήσαμε στάσεις εργασίας, απεργίες και επίσχεση εργασίας τον περασμένο Απρίλιο.

Τότε η εργοδοσία μας έπεισε να επιστρέψουμε με κάποια «έναντι» λέγοντας ότι θα πληρωνόμαστε.

Μας είχαν πει πως θα μπούμε στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα και θα πάρουμε όλα τα δεδουλευμένα μας.
Μάταια όμως.

Τρεις μήνες μετά, τον περασμένο Σεπτέμβριο ξεκίνησαν πάλι τα προβλήματα μισθοδοσίας.
Νέες στάσεις εργασίας, νέες απεργίες, νέες υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.

Τότε στις 10 Νοεμβρίου ξεκινήσαμε την επίσχεση εργασίας διεκδικώντας την καταβολή των δεδουλευμένων μας.
Μάταια και πάλι.

Αρχές Δεκεμβρίου ξεκίνησαν οι κάρτες των εργαζομένων στους τηλεοπτικούς δέκτες. Όλη η Ελλάδα έμαθε για το πρόβλημα μισθοδοσίας.

Οι οικογένειες μας πέρασαν μαύρα Χριστούγεννα. Η εργοδοσία δε ενδιαφέρθηκε για την καταβολή έστω του Δώρου Χριστουγέννων.

Οι ιδιοκτήτες του Άλτερ προτίμησαν να βλέπουν τα πρόσωπα τους στην οθόνη της τηλεόρασης, παρά να δώσουν έστω ένα ευρώ στους εργαζόμενους οι περισσότεροι από τους οποίους δουλεύουν στο σταθμό εδώ και 11 χρόνια, προσφέροντας πολλά εκατομμύρια κέρδη στις τσέπες των μετόχων.

Τώρα μας ξέχασαν και με το άλλοθι της οικονομικής κρίσης και του Μνημονίου δεν πληρώνουν.

Η ίδια κατάσταση επικρατεί και σε άλλες εταιρείες, εργοστάσια, βιοτεχνίες.
Όλοι είμαστε στην ίδια τρισάθλια θέση.

Όμως αυτά δεν θα τα ακούσετε στα τηλεοπτικά κανάλια.
Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί.

Πόσο μάλλον όταν για παράδειγμα στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ έχουν προχωρήσει σε μειώσεις μισθών εδώ και ένα χρόνο μέχρι και 30%, απειλώντας με απόλυση όσους δεν υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εργασίας.

Πολλοί από αυτούς που δεν υπέγραψαν τις ατομικές συμβάσεις αλλά και κάποιοι από αυτούς που είχαν υπογράψει ατομική σύμβαση, απολύθηκαν.

Αποτέλεσμα; Σήμερα ο ιδιοκτήτης του ΣΚΑΙ, όπως και τα άλλα αφεντικά στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στα εργοστάσια, στις εταιρείες, στις βιοτεχνίες ζητούν μειώσεις μισθών.

Οι εργαζόμενοι έχουν να επιλέξουν δύο δρόμους.
Ο ένας δρόμος είναι να κάνουν το χατίρι στα αφεντικά καταπατώντας τις συλλογικές συμβάσεις και τα εργασιακά τους δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες τα προηγούμενα χρόνια.

Όμως αυτός ο δρόμος θα οδηγήσει σε νέες απολύσεις και νέες μειώσεις μισθών. Θα οδηγήσει σε σύγχρονους είλωτες στο σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα.

Ο άλλος δρόμος και ο πιο δύσκολος. Είναι ο δρόμος του αγώνα.
Να βροντοφωνάξουμε στα αφεντικά ότι δεν δεχόμαστε τα ύπουλα σχέδια τους.
Να βροντοφωνάξουμε πως όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους και τώρα δεν θα μοιραστούμε τα χρέη τους.
Να πούμε ένα βροντερό ΟΧΙ στην καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων που προωθούν τα αφεντικά σε συνεννόηση με την κυβέρνηση και την Τρόικα.

Σε αυτόν τον αγώνα δεν υπάρχουν κόμματα και χρώματα.
Μόνη μας σημαία είναι η καταβολή των δεδουλευμένων σε όλους τους απλήρωτους εργαζόμενους, η προάσπιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και η υπογραφών ικανοποιητικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Εμείς στο Άλτερ ξεκαθαρίζουμε ότι συνεχίζουμε τον έντιμο αγώνα που ξεκινήσαμε, ενωμένοι σαν γροθιά και έχοντας την πλήρη συμπαράσταση τόσο των συναδέλφων μας στα ΜΜΕ όσο και χιλιάδων πολιτών, οι οποίοι όλες αυτές τις ημέρες το απέδειξαν έμπρακτα στηρίζοντας εμάς και τις οικογένειές μας τις δύσκολες ημέρες που περνάμε.

Από παλιότερη κινητοποίηση των συναδέλφων της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ. Περνάνε κι αυτοί μεγάλο λούκι. Δείτε ΕΔΩ τι λένε στο Blog τους.

Μωυσής Λίτσης-Μέλος της Εργασιακής Επιτροπής της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

5 μήνες απλήρωτοι,
26 ημέρες απεργοί,
πάντα με ψηλά το κεφάλι

800 εργαζόμενοι στη Χ.Κ. Τεγόπουλος και στην Φωτοεκδοτική Α.Ε (τις εταιρίες που εκδίδουν την εφημερίδα Ελευθεροτυπία). βρισκόμαστε στον 6ο μήνα χωρίς μισθό. Κάνοντας υπομονή, εξακολουθούσαμε να εκδίδουμε την εφημερίδα απλήρωτοι, για πέντε μήνες. Γνωρίζοντας ότι το περιβόητο δάνειο για το οποίο μιλούσε η εργοδοσία, αν δινόταν θα συνοδευόταν από μείωση του μισθολογικού κόστους κατά 50%, δηλαδή μαζικές απολύσεις. Από τότε 100 συνάδελφοί μας έχουν εξαναγκαστεί σε αποχώρηση, χωρίς αποζημίωση.

Από τις 22 Δεκεμβρίου βρισκόμαστε σε επαναλαμβανόμενες απεργίες, απαιτώντας τα δεδουλευμένα, τις θέσεις εργασίας, πλήρεις αποζημιώσεις και μια ειλικρινή απάντηση για τα οικονομικά στοιχεία και τις προθέσεις της Χ.Κ. Τεγόπουλος. Μόνη απάντηση οι συνεχείς καθυστερήσεις και εμπαιγμοί, με αποκορύφωμα την αιφνιδιαστική προσφυγή στο άρθρο 99. Ενώ η εκδότρια, εν μέσω απειλών για πτώχευση, μας καθησύχαζε ότι "δεν προτίθεμαι να αμφισβητήσω τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις των συντακτών και εργαζομένων σε καμία περίπτωση", κινούνταν μεθοδικά στην αντίθετη κατεύθυνση. Όπως κυνικά δήλωσαν οι δικηγόροι της στο δικαστήριο, "το άρθρο 99 δεν έχει νόημα αν εξαιρεθούν οι εργαζόμενοι" !

Η ελληνική Δικαιοσύνη, επιβεβαιώνοντας ότι την εποχή του Μνημονίου "νόμος είναι το συμφέρον του εργοδότη",  έκανε δεκτό το αίτημα της εταιρείας, σε μια πρωτοφανή αντεργατική απόφαση.

Όλα συνεχίζονται σε ένα θολό τοπίο, με την ανεργία και την εργοδοτική τρομοκρατία να κορυφώνονται, αλλά και την αντίσταση να εντείνεται.

Οι εργαζόμενοι στην Ελευθεροτυπία στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλευρό των 400 εργατών της "Ελληνικής Χαλυβουργίας", που βρίσκονται στην 77η ημέρα απεργίας, στο πλευρό των 400 απλήρωτων του ΑΛΤΕΡ, που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας, στο πλευρό χιλιάδων συναδέλφων σε ιδιωτικά και δημόσια ΜΜΕ που αγωνίζονται ενάντια σε απολύσεις, περικοπές και ατομικές συμβάσεις, στο πλευρό όλων όσοι παλεύουν για τα αυτονόητα - το ψωμί, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια - συνεχίζουμε με αλληλεγγύη, ενότητα και αγώνα.

Είναι καιρός να κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις μας σε όλο τον χώρο των ΜΜΕ για να δώσουμε τέλος στην υποβάθμιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Καιρός να κλιμακώσουμε τον αγώνα σε όλους τους χώρους ενάντια στην πολιτική της τρόικας και του μνημονίου.

* Αυτοί με το "άρθρο 99", εμείς με το 99% της κοινωνίας

* Ενωμένοι θα νικήσουμε !