Επειδή πολλά ακούγονται τον τελευταίο καιρό για τα εμβόλια, θα ήθελα να καταθέσω μερικές προσωπικές σκέψεις. Ένοιωσα την ανάγκη να το κάνω, επειδή κάποιοι αναγνώστες μου, ίσως να έχουν διακρίνει (κατά την εκτίμηση τους…) στοιχεία παραλογισμού. «Να κάνεις το AstraZeneka και να είσαι καλά; Αφού, ακούμε και διαβάζουμε τόσα, γι’ αυτό εμβόλιο!»


Επέλεξα συνειδητά να συνοδέψω αυτές τις σκέψεις με ένα από τα άγρια λουλούδια του δάσους που βρίσκει καθημερινά στο δάσος που κινείται, ο καλός μας φίλος Πέτρος, εκτιμώντας ότι αυτό το καθαρό περιβάλλον θα βοηθήσει το μυαλό μας, ώστε να τις τοποθετήσει λογικά και να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα.


Λοιπόν, ας υποθέσουμε ότι το σενάριο ότι όλο αυτό με τον Covid-19 είναι φτιαγμένο για να μας ελέγξουν και να μας χειραγωγήσουν οι ισχυροί της γης, δεν έχει καμιά απολύτως βάση. Ήδη, σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων, το κάνουν ανενόχλητοι. Δεν χρειάζονται κανένα εμβόλιο λοιπόν! Επομένως μάταιος κόπος! Κι από την άλλη, βλέπουμε συνεχώς από ανθρώπους που γνωρίζουμε, τι καταστρεπτικές συνέπειες μπορεί να έχει.


Το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις κάνουν παλινωδίες και λάθος εκτιμήσεις, έχει να κάνει με το ότι πιέζονται πολύ, από πολλά ζητήματα. Οι τεράστιες επιπτώσεις και στην οικονομία, επιβάλλουν βήματα σημειωτόν και μπρος – πίσω ή αφερεγγυότητα σε πολλά σημεία. Να, η ανάγκη ας πούμε, να ανοίξει ο τουρισμός, ενέχει μεγάλα φορτία ρίσκου και πισωγυρίσματα. Αλλά, μπορούν να κάνουν κι αλλιώς;


Το επιχείρημα ότι δεν υπήρξε επαρκής χρόνος για να δοκιμαστούν τα εμβόλια έχει ασφαλώς μια βάση. Αλλά όταν η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη και περίπλοκη σε παγκόσμιο επίπεδο, προσαρμόζεσαι. Ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι είναι πολλά τα χρήματα που έχουν επενδύσει οι φαρμακοβιομηχανίες και ο ανταγωνισμός πολύ σκληρός. Με τους όρους της ελεύθερης οικονομίας, το «ο θάνατος σου, η ζωή μου» τους πάει γάντι.


Η κατάσταση, προφανώς είναι πολύ πιεστική… Μέτρησα λοιπόν τα πράγματα και ένα, το καλύτερο που μπορούσα για μένα, την οικογένεια μου, τους φίλους μου. Αισθάνομαι την ευθύνη μου απέναντι στην κοινωνία και προσπαθώ να είμαι χρήσιμος, όχι εγωιστής. Τουλάχιστον έχω ήσυχη τη συνείδηση μου ότι έκανα αυτό που έπρεπε, ότι δεν σκέφτηκα μόνο τον εαυτό μου και προσπάθησα να προστατεύσω τη ζωή που είναι δώρο.

Το ότι ο Εθνικός Κήπος της Αθήνας είναι ένας προορισμός κοντινός που μας αρέσει πολύ για περπάτημα, το ξέρετε, αν συμβαίνει να είστε ταχτικός αναγνώστης του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Κι αν δοκιμάσετε να βάλετε στην αναζήτηση του site «Εθνικός Κήπος» θα σας δώσει πολλά δημοσιεύματα που έχουμε κάνει, κατά καιρούς ως τώρα εκφράζοντας την αγάπη μας γι’ αυτόν τον τόπο.


Εδώ μπορείς να πας ακόμα και ένα καλοκαιρινό μεσημέρι. Τα τεράστια δέντρα και η σκιά τους, σίγουρα σε προστατεύουν από τα καταστροφικά αποτελέσματα του ήλιου. Ένα επιπλέον καλό, είναι ότι αν πας με δικό σου Ι.Χ. θα βρεις ένα μέρος να το παρκάρεις για μερικές ώρες που κρατάει η βόλτα. Κι αν πας με τη μηχανή, τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο εύκολα.


Υπάρχει και η εναλλακτική, αν είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός, αυτή την εποχή του κορονοϊού Covid-19 να χρησιμοποιήσεις και τη δημόσια συγκοινωνία. Πολλά αστικά λεωφορεία περνάνε μέσα ή κοντά από την πλατεία Συντάγματος. Και το Μετρό είναι πάντα εκεί, εξυπηρετικό. Έτσι μπορείς χαλαρά να απολαύσεις τη βόλτα σου και το περπάτημα σου μέσα στον Εθνικό Κήπο.


Φυσικά θα συναντήσεις πολλούς που είχαν την ίδια ιδέα και σκέψη με σένα. Αλλά η μεγάλη έκταση του, δίνει την ευκαιρία, αν δεν το επιδιώξεις, να μην υπάρχουν σημεία συνωστισμού που αποτελούν κίνδυνο για την υγεία. Νομίζω πως αν είσαι υπεύθυνο άτομο και παίρνεις στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας δεν χρειάζεται να ανησυχείς καθόλου. Και αυτό κάνουμε εμείς κάθε φορά που πάμε.


Άσε δε, που αν, όπως εμείς, έχεις τη σκέψη από εκεί να «ανεβάσεις» φωτογραφίες με τον Κήπο στα κοινωνικά δίκτυα, είναι βέβαιο ότι θα καταφθάσουν σε εσένα κι άλλες φωτογραφίες, όπως αυτή που βλέπετε και μας την έστειλε ο φίλος και συγκάτοικος, Παναγιώτης, από μια παρόμοια δική του βόλτα στον ίδιο τόπο. Κι έτσι ξαφνικά, διαπιστώνεις ότι είναι πολύ μικρή η πόλη που ζεις και ας αριθμεί πάνω από 4 εκατομμύρια κατοίκους.

Άλλη μια όμορφη φωτογραφία του φίλου μας Παναγιώτη από τον Εθνικό Κήπο. Δείχνει τις χαρακτηριστικές πινακίδες για όσους δεν ξέρουν ακόμα καλά τον Κήπο, αλλά θα ήθελαν να ξέρουν πιο δρόμο θα ακολουθήσουν για να πάνε ώς το Ζάππειο, ας πούμε.

Αλλά και να ήξερες, πάλι είναι υποβοηθητικό, προκειμένου να κινηθείς άνετα στον περιβάλλοντα χώρο του Κήπου. Μια όαση στο κέντρο της Αθήνας που μας αρέσει πολύ…

Ένας προορισμός που αγαπούμε πολύ, οπως είπαμε...

Από την Τετάρτη που μας πέρασε η κατάσταση στην Αθήνα, αλλά και μέχρι την Τζια, την Άνδρο, ακόμα και τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, η κατάσταση είναι δύσκολη. Η μεγάλη φωτιά που ξεκίνησε από τον Σχίνο Λουτρακίου και έκαψε περισσότερα από 70.000 στρέμματα δάσους, έκανε την ατμόσφαιρα να μην μπορείς να αναπνεύσεις. Τι καλύτερο, λοιπόν, από τα να πάμε βόρεια, στην Αναστασιά Σερρών, στο χωριό του Ηλία; Αυτή, είναι μια άγρια παιώνια από την αυλή του...


Θα το δούμε μέσα από μερικές φωτογραφίες που μας έστειλε εκείνος. Φωτογραφίες εποχής. Ανθισμένα λουλούδια στην κήπο του, αλλά και καταπράσινα δέντρα που περιμένουν μετά την ανθοφορία, την καρποφορία τους. Μια γη με την οποία του του αρέσει να ασχολείται ο ίδιος και η σύζυγός του, Κατερίνα, μετά τη συνταξιοδότηση τους και χωρίς το άγχος της επιβίωσης.


Είναι πανέμορφα αυτή την εποχή. Και ο Ηλίας δείχνει να το απολαμβάνει! Μας έστειλε περισσότερες από 20 φωτογραφίες. Αλλά εμείς, χωρίς να απορρίψουμε τίποτα, επιλέξαμε να κάνουμε τρία διαφορετικά δημοσιεύματα, σε βάθος χρόνου, ξεκινώντας με τις πρώτες έξι, σ’ αυτή την ανάρτηση. Επειδή ξέρουμε, πόσο αγαπά με ότι καταπιάνεται.


Καθετί που κάνει, έχει αγάπη μέσα του. Όπως αυτό το σιντριβάνι. Μελέτη, κατασκευή δική του. Και με την πρώτη ματιά νομίζεις ότι είναι κάτι φυσικό. Σε παρασύρει η απλότητα στην κατασκευή του. Αλλά εμείς που ο Ηλίας έχει φροντίσει να μας δείξει δεκάδες βίντεο από αυτό, ξέρουμε πώς λειτουργεί και τι είχε στο μυαλό του ο κατασκευαστής, όταν το σχεδίαζε και το υλοποιούσε.


Και καθώς ο κήπος της αυλής του καλύπτει ένα μεγάλο χώρο (έτσι είναι στα χωριά, δεν σε περιορίζει τίποτα, όπως στις πόλεις…) έχεις τη δυνατότητα να δεις ένα δέντρο να μεγαλώνει όμορφα και φυσιολογικά στο φυσικό του περιβάλλον. Μέσα σε μια φύση που αυτή την εποχή είναι στα καλύτερα της. Ναι, χαίρομαι όταν παίρνω φωτογραφίες του Ηλία από τον τόπο του. Όπως αυτό το δέντρο λωτό.


Το ίδιο συμβαίνει όταν παίρνουμε φωτογραφίες από τον καθέναν από εσάς, τους αναγνώστες μας και αφορούν τους τόπους που μένετε. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι χαρά μας δίνετε! Είναι σα να βρισκόμαστε, για λίγο εκεί, κοντά σας. Στην Αναστασιά των Σερρών στο σπίτι του Ηλία και της Κατερίνας, δεν έχουμε πάει ακόμα, αλλά είμαι βέβαιος πως όταν πάμε (γιατί θα πάμε…) τίποτα δεν θα μας είναι άγνωστο εκεί… Αυτή είναι μια μηλιά.

Η σεζόν αρχίζει κουτσά - στραβά. Ο τουρισμός είναι μια πονεμένη ιστορία. Μακάρι να τους βγει σε καλό, αλλά τίποτα δεν είναι εύκολο. Όλοι το καταλαβαίνουμε πια. Όλοι; Ο χρόνος που έχουμε μπροστά μας, θα το δείξει. Και οι αντιδράσεις μπροστά στις δύσκολες καταστάσεις που διανύουμε...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/05/2021

Οι υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες, παραπέμπουν σε ένα θερμό καλοκαίρι που έχουμε μπροστά μας, διαφορετικό όμως απ’ ότι έχουμε στο νου μας ως τώρα.

Ναι, ασφαλώς και θα θέλαμε να εκδράμουμε εκτός των ορίων της πόλης, αλλά με ασφάλεια μέσα στις δύσκολες συνθήκες που βιώνουμε. Αλλά αντιλαμβανόμαστε ότι τίποτα δεν είναι απλό και εύκολο, στις συνθήκες που ζούμε, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ακούμε σε όλους τους τόνους ότι χρειάζεται πολύ προσοχή, όχι συνωστισμούς, όχι μάσκα. Πώς τώρα να χαλαρώσεις και να πας για… διακοπές; Σαν ανέκδοτο μου ακούγεται κάτι τέτοιο.

Παρ’ όλα αυτά, βλέπω τις απέλπιδες προσπάθειες του υπουργού Τουρισμού, γνωστού μας από τα παλιά, πριν ακόμα ασχοληθεί με την πολιτική κ. Θεοχάρη, να ανοίξει τις πόρτες σε χώρες του εξωτερικού και να τρώει «πόρτα» σε χώρες σαν την Αγγλία, καθώς αμερόληπτοι δημοσιογράφοι θέτουν αμείλικτα τα ζητήματα στην πραγματική τους διάσταση.

Εξάλλου, αυτό δεν είναι δημοσιογραφία; Να λες τα πράγματα με το όνομα τους, να αμφισβητείς τις προθέσεις της εξουσίας και να ενημερώνεις το κοινό που σε εμπιστεύεται, αντί να… λιβανίζεις την κυβέρνηση με τους στόχους που θέτει ως να τους έχει κιόλας υλοποιήσει.

Τα έχουμε εντοπίσει όλα αυτά και σε προηγούμενα σημειώματα μας και δεν έχει νόημα να τα επαναλάβουμε. Τίποτα στη φετινή σεζόν δεν θα είναι όπως άλλες χρονιές. Γι’ αυτό και τόνισα πως θα πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους σε σχέση με ότι ήξεραν ως τώρα και έχει να κάνει και με τις τιμές στη φουλ σεζόν του Ιουλίου – Αυγούστου.

Ωστόσο η ζωή συνεχίζεται και το καλοκαίρι είναι πολύ μπροστά μας. Δεν περιμένουμε από άλλους να μας βρουν τις λύσεις και να μας τις προσφέρουν στό πιάτο. Ο ανταγωνισμός είναι πολύ σκληρός και κάποιοι είχαν μάθει να ζουν σ’ αυτόν τον κλάδο πολύ άνετα.

Αλλά οι δραματικές αλλαγές μας αφορούν, είτε το αντιλαμβανόμαστε, είτε όχι. Και μακάρι να το νοιώθαμε και να προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες. Αυτό πρακτικά σημαίνει περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης σε ένα σκληρά διαμορφωμένο περιβάλλον.

Εμείς θα παρακολουθούμε όλη αυτή την υπόθεση, ψύχραιμα και από κοντά. Και επειδή μόνο δημοσιογραφική είναι η προσέγγιση, θα μπορούμε ελεύθερα και ανεξάρτητοι από δεσμεύσεις, να κάνουμε τις καλοπροαίρετες παρατηρήσεις μας.

Ξέρουμε ότι χρειάζεται πολύ δουλειά από τους ανθρώπους του τουρισμού σε ένα περιβάλλον με πολύ ανασφάλεια για το αύριο, που, κάπως βίαια αναγνωρίσαμε πως δεν είμαστε σε θέση να το ξέρουμε και φυσικά να το αντιμετωπίσουμε.

Κι από μας, τους εν δυνάμει τουρίστες, είναι αναγκαίο να κάνουμε μερικά βήματα. Ας δεχτούμε και ας το εμπεδώσουμε ψυχολογικά πως αν τα καταφέρουμε τελικά να πάμε κάπου, τίποτα δεν μοιάζει με τι προηγούμενες χρονιές.

Σύνεση χρειάζεται και όχι υπερβολική χαλάρωση, ώστε να μην τηρούνται τα μέτρα ασφαλείας που προβλέπονται. Ούτε και να νοιώθουμε υπερβολική σιγουριά στηριζόμενοι στον εαυτό μας και στο γεγονός ότι κάναμε τον εμβολιασμό μας, υπακούοντας τις οδηγίες. Καλά κάναμε, αλλά αυτό δεν αποτελεί εγγύηση για τίποτα. Ας μην το ξεχνάμε.

Το καλοκαίρι μοιάζει να είναι κιόλας εδώ. Με πολύ προσοχή ας κλείσουμε τα’ αυτιά μας στις σειρήνες και ας κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε συνεισφέροντας θετικά στην όλη προσπάθεια. Ίσως πετύχουμε κάποια καλά αποτελέσματα. Και ας το συνειδητοποιήσουμε πια. Το φετινό καλοκαίρι είναι τόσο, μα τόσο, διαφορετικό.

Το έχω πει ήδη πολλές φορές για να το συνειδητοποιήσω, επειδή δεν μας είναι εύκολο να το έχουμε πάντα «ζωντανό» στο μυαλό μας. Και ας κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να βγούμε αλώβητοι και από αυτή τη «δοκιμασία» των καλοκαιρινών διακοπών.

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 22/5/2021 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Αιολικά πάρκα. Μην κατσουφιάζεις αμέσως και μην προκαταβάλλεσαι. Η αλήθεια είναι πως έχει γίνει μεγάλος ντόρος τον τελευταίο καιρό σχετικά με τα προγράμματα εγκατάστασης αιολικών πάρκων σε ελληνικά νησιά. Που και πότε πρέπει να εγκατασταθούν; Πόση ενέργεια πρέπει να παράγουν;

Πάρα πολλοί άνθρωποι και οργανισμοί αντιτίθενται στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε κατοικημένα ελληνικά νησιά. Ξεκινώντας, να τονίσω ότι συμφωνώ με μια άποψη που κυκλοφορεί ευρέως με πολλούς υποστηρικτές, ότι θα ήταν πολύ καλό να εκμεταλλευτούμε τα ακατοίκητα ελληνικά νησιά και να εγκαταστήσουμε εκεί ανεμογεννήτριες. Βέβαια για να μπορείς να διεκδικήσεις με αξιόλογο τρόπο κάτι στη ζωή σου, πρέπει να έχεις και τον τρόπο πέρα από τη θέληση. Το γεγονός είναι ότι το κράτος προωθεί την εγκατάσταση ανεμογεννητριών κοντά σε κατοικημένες περιοχές αλλά και πιο μακριά από αυτές. Σε αυτό το πλάνο αντιτίθενται δήμοι, τοπικοί φορείς και οργανώσεις καθώς και κινήματα πολιτών.

Κατά καιρούς ακούμε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για κατά τόπους καταλήψεις σχολείων από μαθητές. Σε μερικές περιπτώσεις τα αιτήματα τους προκαλούν γέλιο και απαξίωση προς το πρόσωπό τους. Αίτημα για μεγαλύτερο διάλειμμα, αίτημα για αλλαγή καθηγητών, αίτημα για αλλαγή καθαρίστριας, αίτημα για μεγαλύτερη ποικιλία τροφίμων στο κυλικείο και κάθε άλλο παράφρον αίτημα. Βέβαια υπάρχουν και λογικά αιτήματα που βρίσκουν σεβασμό και αποδοχή. Αλλά όταν ακούς τα παράλογα, αναρωτιέσαι ποιο είναι το πραγματικό κίνητρο της κατάληψης. Η ξάπλα και η απώλεια μαθημάτων ίσως;

Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τις ανεμογεννήτριες. Ενώ υπάρχουν λογικές φωνές που αντιλαμβάνονται τα πλεονεκτήματα της χρήσης τους και παράλληλα θέτουν ωραία κριτήρια για την εγκατάσταση τους, υπάρχουν και εντελώς παράλογες φωνές που η επιχειρηματολογία τους είναι για γέλια (ή και για κλάματα).

Πάμε στο κυρίως μενού; Ξεκινάμε από τοπικά μέσα ενημέρωσης. Να δούμε πώς βλέπουν το θέμα οι ντόπιοι του κάθε τόπου. Ξεκινάμε από το βορειότερο νησί των Κυκλάδων. Ανδρος. Διαβάζουμε σε τοπική ενημερωτική σελίδα του νησιού το γραπτό υπόμνημα που υπέβαλε ο δήμαρχος Άνδρου προς τα μέλη του (ΚΑΣ). "Ο κ. Λοτσάρης (δήμαρχος Ανδρου) υπογράμμισε την ομόφωνα αρνητική γνωμοδότηση του Δημοτικού Συμβουλίου Άνδρου (Απόφαση 192 της 13ης Σεπτεμβρίου 2019) και επανέλαβε τη θέση, ότι η άρνηση αποφασίστηκε:

α) διότι οι ανεμογεννήτριες του σταθμού, όχι μόνο είναι ορατές από κάθε Κοινότητα της Δημοτικής Ενότητας Κορθίου και όλους ανεξαιρέτως τους παραδοσιακούς οικισμούς, αλλά ιδίως επειδή λόγω του μεγέθους τους δεσπόζουν στον ιδιαίτερα γραφικό όρμο Κορθίου, που είναι το μοναδικό εμπορικό, τουριστικό κέντρο της περιοχής και τη βασική κολυμβητική ακτή της Δημοτικής αυτής ενότητας προκαλώντας βίαιη οπτική υποβάθμιση της οικιστικής, εμπορικής και τουριστικής περιοχής και καταστρέφοντας εντελώς το αισθητικό κάλλος της."

Πάμε στο επόμενο νησί; Τήνος. Διαβάζουμε σε κυκλαδίτικη σελίδα την έντονη διαμαρτυρία για την τοποθέτηση ανεμογεννητριών – ανάθεση – δημοπράτηση, από την ΔΕΗ ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για την ευρύτερη περιοχή του Μαμάδου από τον Προοδευτικό Σύλλογο Μαρλά – Μαμάδου Τήνου. Ανάμεσα σε όλα αναφέρουν τα εξης: "... Με αυτό τον τρόπο παραβιάζει την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης (κοινωνία – περιβάλλον – ανάπτυξη) προς όφελος του επενδυτικού και επιχειρηματικού και μόνο κέρδους.

Πλήττοντας την τοπική οικονομία, ακυρώνοντας τους όρους νησιώτικης ανάπτυξης. Απαξιώνουν τις αξίες της γης και των ακινήτων μας. Επιφέρουν θανάσιμο πλήγμα στον τουρισμό μας και στην οικονομία που στηρίζεται σε αυτόν και στην οποία επενδύουμε χρόνια καθημερινά.

Με την επαπειλούμενη εγκατάσταση των γιγαντιαίων αιολικών πάρκων, δεν στοχεύουν στη ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη του νησιού μας, αλλά παραβιάζουν κατάφορα την ιδιαίτερη φυσιογνωμία ενός μοναδικού χειροποίητου τοπίου με μοναδικό γνώμονα τα οικονομικά οφέλη το ολίγων ( πολυεθνικές ) σε βάρος των πολλών ( νησιωτών )...

1.- Ο οικισμός του Μαμάδου, απέχει από το σημείο τοποθέτησης της πρώτης ανεμογεννήτριας 500 – 600 μέτρα, όποτε ο θόρυβος από τα πτερύγια που θα περιστρέφονται, αλλά και η προσβολή της αισθητικής παραβιάζουν βάναυσα το τοπίο της περιοχής. Σημειωτέον ότι ο Δήμος Τήνου, κατέθεσε προτάσεις στο νέο Περιφερειακό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού, για τις επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ενδεικτικά για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων πλησίον οικισμών και σημαντικών τουριστικών περιοχών), οι θέσεις εγκατάστασης των ανεμογεννητριών να απέχουν τουλάχιστον 4,5 Kh σε ευθεία γραμμή.

2.- Η περιοχή τοποθέτησης, απέχει περίπου 300 μέτρα, από χαρτογραφημένη διαδρομή του εγκεκριμένου δικτύου περιπατητικών μονοπατιών του νησιού μας “ Tinos Trails” . Όπως έχει σχεδιαστεί στην κυκλική διαδρομή με την ονομασία Ε3 και είναι με τίτλο «Ο Δρόμος του Μαρμάρου» και ακολουθεί την παρακάτω διαδρομή, Πύργο – Μονή Κυρά Ξένης – Μαρλάς – Μαμάδος – Πύργος, πρόσφατα ο Δήμος Τήνου κατέθεσε προτάσεις στο νέο Περιφερειακό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού για τον εναλλακτικό τουρισμό, όπου συμπεριλαμβάνει τον περιπατητικό τουρισμό."

Από την άλλη υπάρχουν και οι εναλλακτικές φωνές. Εντάξει, μην μας τρελαίνετε κιόλας. Είστε πιο οικολόγοι και από τους οικολόγους. Σε άρθρο του στη SLPRESS ο κύριος Μπασιάς Γιάννης ο οποίος διετέλεσε Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων ΑΕ (EΔEY) από το 2016 μέχρι το 2020 αναφέρει ότι: "Ας σημειωθεί ότι για τις μπαταρίες (όχι μόνο των αυτοκινήτων), για τα υλικά ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών δεν έχει επιβληθεί κάποιο χρηματικό πρόστιμο (αντίτιμο προστασίας) από την σημαντική μόλυνση που θα προκληθεί όταν αυτές απεγκατασταθούν και αποσυρθούν μετά από 20-25 χρόνια. Ας σημειωθεί, επίσης, ότι για την εξόρυξη και επεξεργασία του λιθίου χρησιμοποιούνται ορυκτά καύσιμα που προκαλούν μόλυνση και πληρώνουν γι’ αυτήν. Με λίθιο κατασκευάζονται οι μπαταρίες ιόντων λιθίου με τις οποίες λειτουργούν π.χ. τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Το αντίτιμο για τη μόλυνση που θα προκαλέσουν οι ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά μετά από 20-25 χρόνια πρέπει να οριστεί μέσω μιας αξιολόγησης-κοστολόγησης από σήμερα, στο πλαίσιο της αρχής της βιωσιμότητας της ανάπτυξης και όχι της βιώσιμης ανάπτυξης. Όσον αφορά τα ηλεκτρικά οχήματα, αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι η παραγωγή ενός ηλεκτρικού οχήματος παράγει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από αντίστοιχο όχημα που τροφοδοτείται από παράγωγα διύλισης του πετρελαίου. Οι δε εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από την εξόρυξη πόρων για την κατασκευή του είναι ένα σημαντικό μέρος των συνολικών εκπομπών διοξειδίου από τα οχήματα."

Να ξεκινήσω από το τελευταίο. Κύριε Μπασιά, μπορεί αρκετές μελέτες να έχουν δείξει ότι η παραγωγή ενός ηλεκτρικού οχήματος παράγει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από αντίστοιχο όχημα που τροφοδοτείται από παράγωγα διύλισης του πετρελαίου, αλλά πόσο διοξείδιο του άνθρακα γλιτώνει η ατμόσφαιρα σε πλάνο ζωής 20ετής χρήσης από ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο που φορτίζεται από σταθμούς φόρτισης που τροφοδοτούνται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, σε σχέση με ένα αυτοκίνητο που κινείται με βενζίνη, πετρέλαιο ή φυσικό αέριο. Το τελικό πρόσημο είναι θετικό για το περιβάλλον στην περίπτωση της χρήσης των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Επίσης όσον αφορά τη χρήση μπαταριών (όχι μόνο των αυτοκινήτων), αλλά και όσον αφορά τα υλικά ανεμογεννητριών και τη σημαντική μόλυνση που θα προκαλέσουν όταν αυτά απεγκατασταθούν και αποσυρθούν μετά από 20-25 χρόνια, πάλι το πρόσημο είναι θετικό αν βάλουμε στη ζυγαριά τη μόλυνση από τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας με λιγνίτη και μαζούτ.

Και τώρα πάμε στα νησιά. Τήνος και Άνδρος. Δεν μπορεί να επιχειρηματολογείτε με αυτόν τον τρόπο. "Ο θόρυβος από τα πτερύγια που θα περιστρέφονται, αλλά και η προσβολή της αισθητικής παραβιάζουν βάναυσα το τοπίο της περιοχής." "Η περιοχή τοποθέτησης, απέχει περίπου 300 μέτρα, από χαρτογραφημένη διαδρομή του εγκεκριμένου δικτύου περιπατητικών μονοπατιών του νησιού μας “ Tinos Trails”."

"Οι ανεμογεννήτριες του σταθμού, όχι μόνο είναι ορατές από κάθε Κοινότητα της Δημοτικής Ενότητας Κορθίου και όλους ανεξαιρέτως τους παραδοσιακούς οικισμούς, αλλά ιδίως, επειδή λόγω του μεγέθους τους δεσπόζουν στον ιδιαίτερα γραφικό όρμο Κορθίου, που είναι το μοναδικό εμπορικό, τουριστικό κέντρο της περιοχής και τη βασική κολυμβητική ακτή της Δημοτικής αυτής ενότητας προκαλώντας βίαιη οπτική υποβάθμιση της οικιστικής, εμπορικής και τουριστικής περιοχής και καταστρέφοντας εντελώς το αισθητικό κάλλος της."

Η προσβολή της αισθητικής παραβιάζει βάναυσα το τοπίο της περιοχής. Ποιά προσβολή της αισθητικής; Γιατί οι ανεμογεννήτριες προσβάλουν το τοπίο της εκάστοτε περιοχής; Δηλαδή τι θα πάθουν οι περιπατητές αν βλέπουν και τις ανεμογεννήτριες στα 300 μέτρα; Είναι κακό να είναι ορατές οι ανεμογεννήτριες από την παραλία; Και στην Γυάρο να τις βάλεις, πάλι ορατές θα είναι από τις δυτικές παραλίες της Άνδρου και της Τήνου. Βίαιη οπτική υποβάθμιση; Δηλαδή οι κάδοι των σκουπιδιών που είναι υπερχειλισμένοι το καλοκαίρι και αναδίδουν μυρωδιά σαπίλας δεν αποτελούν βίαιη οπτική υποβάθμιση; Οι ρεματίες που είναι γεμάτες ογκώδη απορρίμματα και κάθε λογής σκουπίδια δεν αποτελούν βίαιη οπτική υποβάθμιση; Στη Μεγαλόπολη και την Πτολεμαΐδα δηλαδή δεν υπάρχει βίαιη οπτική και ρυπογόνα υποβάθμιση λόγω των βλαβερών αερίων που εκπέμπονται; Σε μέρη που δεν υπάρχουν Χ.Υ.Τ.Α. και τα σκουπίδια πετιούνται σε χωματερές αυτό δεν αποτελεί βίαιη οπτική υποβάθμιση; Όχι δεν αποτελεί ε; Αν η χωματερή είναι μακριά από κατοικημένη περιοχή, ποιος το βλέπει; Άρα μας νοιάζει μόνο τι βλέπουμε; Μόνο ότι είναι ορατό στο μάτι; Όχι οι επιπτώσεις τις μόλυνσης;

Το 2011 όταν έγινε η κατολίσθηση των σκουπιδιών στην χωματερή της Άνδρου λόγω νεροποντής και τα σκουπίδια κατέληξαν στην θάλασσα, 200 μέτρα περιμετρικά της ακτής, αυτό δεν ήταν βίαιη οπτική υποβάθμιση;

Το ότι αυτή η παράνομη χωματερή, η οποία λειτουργεί ως Χώρος Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων (ΧΑΔΑ) και εν μέρει σκεπάζει μια έκταση τεράστιας αρχαιολογικής σημασίας: τον οικισμό του Ζαγανιάρη, τον αρχαιότερο γνωστό οργανωμένο οικισμό σε ολόκληρη την Ευρώπη, δεν είναι βίαιη οπτική, αρχαιολογική και πολιτιστική υποβάθμιση;

Εσύ πετάς τα σκουπίδια κάτω από το κρεβάτι σου; Πόσο ενοχλητικό είναι να βλέπεις μια ανεμογεννήτρια να γυρνάει; Πόσο ενοχλητικό είναι να φροντίζεις το περιβάλλον; Πόσο ενοχλητικό είναι να καθαρίζεις το σπίτι σου; Αλλά κανείς δεν ασχολήθηκε τόσα χρόνια με την υγεία τον κατοίκων της Πτολεμαΐδας, της Μεγαλόπολης, του Λαυρίου και της Κερατέας. Μακριά από εμάς και όπου να ναι. Ξένος πόνος όνειρο.

Υ.Γ. : Και για να μάθεις τι σημαίνει ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ρίξε μια ματιά ΕΔΩ.

Πάμε, όποτε οι συνθήκες και οι καταστάσεις μας το επιτρέπουν, βόλτα για περπάτημα, εδώ κοντά. Στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Το αγαπούμε, μας αρέσει και το απολαμβάνουμε, καθώς γινόμαστε, για λίγο, παρατηρητές, όσων συμβαίνουν γύρω μας, από ανθρώπους που δεν τους γνωρίζουμε και που δεν ξέρουμε αν θα τους ξαναδούμε.


Προτιμούμε το απογευματάκι για να έχει πέσει ο πολύς ήλιος. Καλοκαιριάζει σιγά – σιγά, οπότε καλύτερα να προσέχουμε πού και πώς κινούμαστε, τώρα που τα περιοριστικά μέτρα λιγόστεψαν αισθητά. Παρατηρούμε λοιπόν πως οι άνθρωποι ξεθάρρεψαν πολύ. Συνωστίζονται συχνά, αδιαφορώντας για τις συνέπειες ή το χειρότερο, νομίζοντας ότι το κακό έχει περάσει.


Τίποτα δεν πέρασε, παιδιά! Μια μικρή ανακοχή γίνεται από ανάγκη να δουλέψει ο τουρισμός, επειδή αν δεν γίνει αυτό, άλλη μια χρονιά στη χώρα μας, θα καταρρεύσει το σύστημα και θα πάμε σε χειρότερη κατάσταση από αυτή του 2008. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν, αυτή τη μεγάλη ανάγκη να καλέσει κανείς τους φίλους του και να γιορτάσει κάτι στο πάρκο.


Ο ανοιχτός χώρος δεν εξασφαλίζει την προστασία από τον κορονοϊό Covod-19. Κι εδώ βλέπουμκε μια άλλη ομάδα ανθρώπων να απολαμαβάνει το φαγητό της, καθισμένη κάτω από το γκαζόν, πάνω σε στρωμένα σεντόνια για την περίσταση. Είδαμε ακόμα και ταψιά, άδεια, δίπλα τους που σημαίνει πως έκαναν την προετοιμασία τους.


Να άλλη μια αφορμή για μάζωξη φίλων που παραπέμπει σε κάποια γιορτή. Τα μπαλόνια προδίδουν τις προθέσεις. Κι εδώ, μάλλον πρόκειται για πιο μεγάλους, επειδή είδαμε μπουκάλια με αλκοολούχα ποτά, που δεν συνάδουν με παιδικό πάρτι. Ο εγκλεισμός στην καραντίνα το προηγούμενο εξάμηνο, έχει δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις. Ας το ξαναπούμε, έστω κι αν γινόμαστε κουραστικοί: Τίποτα δεν τελείωσε, παιδιά.


Τελικά βρήκαμε πιο όμορφο και χαριτωμένο να προσπαθεί μια οικογένεια να μαζέψει μούρα για να τα φάει μ’ έναν πρωτότυπο τρόπο. Όλοι κράταγαν ανοιχτή μια μεγάλη μαντίλα και αυτός ο κύριος, κουνούσε τα κλαδιά πάνω από τη μαντίλα, ώστε τα ώριμα μούρα να πέφτουν μέσα σ’ αυτήν. Όμορφες στιγμές στο πάρκο μας.