Τα λουλούδια ομορφαίνουν τις ζωές μας. Και μας κάνουν να βλέπουμε πιο αισιόδοξα!

Durmaz1.060522
Ο φίλος μας Yaşar Durmaz από τη Σμύρνη της Τουρκίας, "ανεβάζει" καθημερινά υπέροχες φωτογραφίες με λουλούδια, σαν αυτά που σας έχουμε σήμερα, στον τοίχο του στο Facebook. Μας αρέσουν πολύ και δεν παραλείπουμε να κάνουμε ένα λάικ στα κοινωνικά δίκτυα, επειδή μας υπενθυμίζουν ότι η ζωή εκεί έξω, παρά τις δυσκολίες της, είναι όμορφη. Δείτε ΕΔΩ μερικά λουλούδια του.

durmaz1.240522
Είναι από τις όμορφες αναρτήσεις στο διδίκτυο που μας δίνουν κουράγιο, δύναμη και ελπίδα για τη ζωή. Και μας γεμίζουν αισιοδοξία. Αν αυτά τα λουλούδια αντέχουν και συνεχίζουν να είναι τόσο όμορφα, μπορούμε κι εμείς, σίγουρα, να συνεχίζουμε να δίνουμε, με αξιοπρέπεια, τις μάχες μας στην καθημερινότητα μας. Δείτε άλλο ένα δημοσίευμα του ΕΔΩ.

Durmaz2.060522
Ομορφιές ξεχωριστές, με τις οποίες είναι γεμάτη ολόκληρη η γη και όχι μόνο ο μικρόκοσμος μας. Για την Σμύρνη, την πόλη της Τουρκίας που μένει ο Yaşar Durmaz έχουμε γράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, αν και δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να πάμε. Δείτε ΕΔΩ καθώς, στόχος μας είναι να γνωρίσουμε όσο περισσότερα μέρη του κόσμου, μπορούμε. Δείτε κι αυτό ΕΔΩ.

durmaz2.240522
Θα συνεχίσουμε λοιπόν να γράφουμε σ' αυτό το site, όσο η αφορμή με τα λουλούδια είναι εδώ... Κι όσο τα λουλούδια "κρατάνε" τη ζωντάνια τους, τόσο αυτά θα γίνονται όλο και πιο εντυπωσιακά, όλο και πιο όμορφα. Κάθε εποχή έχει πραγματικά υπέροχα πράγματα να μας δώσει. Ακόμα κι όταν, χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί, λόγω των οιώσεων της εποχής...

Durmaz3.060522

Στον κλύδωνα με τον Πολιτιστικό Σύλλογο...

Posted in Κρήτη

Από την περσινή εκδήλωση για τον κλύδωνα που είχε γίνει στην αυλή του δημοτικού σχολείου Θραψανού και είχα την τύχη να παρακολουθήσω και να καταγράψω για τις ανάγκες του Site. Τα φετινά θα τα διαβάσετε αμέσως μετά την ολοκλήρωση της εκδήλωσης που θα γίνει αύριο βράδυ...

Ήμουν καθοδόν για τις καλοκαιρινές μου στο χωριό όταν μου ήρθε το μήνυμα στο Fecebook μέσω του κινητού μου τηλεφώνου που έχει μόνιμη σύνδεση στο internet ότι την Κυριακή 24/06/2012, ώρα 9.30 μ.μ, στην κεντρική πλατεία του χωριού, τη Μεσοχωρίτισσας θα γίνει εκδήλωση για τον κλύδωνα.

Η εκδήλωση διοργανώνεται και φέτος από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Θραψανού. Μ' αρέσει όταν βλέπω νέους ανθρώπους να επιζητούν να έχουν επαφή με τις ρίζες και την παράδοση.

Βεβαίως, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους η αναβίωση τέτοιων εθίμων δεν έχουν να κάνουν με αυτό ακριβώς που ξέραμε και ζήσαμε εμείς, στην παιδική μας ηλικία. Φυσικά δεν έχω την απαίτηση να είναι στο πέρασμα των χρόνων, ακριβώς ίδιο πράγμα. Έτσι κι αυτό που γίνεται, όπως γίνεται, βοηθά στην κατεύθυνση να μπορέσουν οι νέοι να πιάσουν το νήμα με τις ρίζες τους...

Βλέπω επίσης την ανάγκη κάθε εκδήλωση να καταλήγει σε... γλέντι. Έτσι έγινε πέρσι. Θεμιτό. Οι δυσκολίες που περνάει ο κόσμος επιβάλουν να αναζητάει μικρά διαλείμματα χαράς και διασκέδασης. Άλλωστε οι τιμές που έχουν οι πολιτιστικοί σύλλογοι που συνήθως διοργανώνουν τέτοιες εκδηλώσεις, είναι συνήθως χαμηλές, υποφερτές για τις τσέπες των χωριανών.

Θα πάμε λοιπόν, όπως θα πάμε και σε όλες τις εκδηλώσεις που θα γίνουν στο χωριό στη διάρκεια των φετινών διακοπών. Και σε σημείωμά μας εδώ θα μεταφέρουμε, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό ότι όμορφο πέσει στην αντίληψή μας. Έχω διαπιστώσει, άλλωστε, ότι τα παιδιά του Πολιτιστικού Συλλόγου Θραψανού κάνουν φιλότιμες προσπάθειες προς τη σωστή κατεύθυνση για τη διαφύλαξη και προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Ειδικά σε καιρούς δύσκολους σαν αυτούς που διανύουμε είναι πολύ σημαντικό που υπάρχουν και λειτουργούν τέτοιοι φορείς πολιτισμού. Αξίζει και πρέπει να τους ενθαρρύνουμε με την παρουσία μας. Το χειροκρότημα μας είναι το οξυγόνο ζωής τους. Ας τους το δώσουμε απλόχερα. Σε τέτοια ζητήματα δεν χρειάζονται τσιγκουνιές. Το αντίθετο. Το να είμαστε λαρτζ είναι πολύ καλύτερο.

Αφήστε την καρδιά σας να εκπέμψει αγάπη για τους συγχωριανούς. Ας χαμογελάσουμε ξανά. Το χρειαζόμαστε σαν άνθρωποι. Τώρα πιο πολύ από ποτέ...

Πρώτη μέρα διακοπών στο χωριό

Posted in Κρήτη

Οι πρώτοι μου περίπατοι έγιναν με τα πόδια ή με τη μηχανή. Να δω λίγο το πατρικό μου, να πάω σε κάποια χωράφια, να κοιμηθώ. Ότι χρειάζομαι το έχω εδώ...

Η ηρεμία που νοιώθω στον τόπο μου είναι μοναδική. Δεν ξέρω πώς γίνεται, δεν είμαι ειδικός για να το ερμηνεύσω, αλλά μπορώ να πω τι νοιώθω και κυρίως πως το νοιώθω...

Λες και πατώ ένα διακόπτη, η φύση η ίδια έχει προνοήσει γι' αυτό... Λες και δεν είμαι ο ίδιος άνθρωπος της Αθήνας με το τρέξιμο, τις αγωνίες, τις ευθύνες. Λες και με χτυπά κατακέφαλα ένα μαγικό ραβδάκι και ρυθμίζει τα πράγματα με τέτοιο τρόπο που όλα κυλούν όμορφα...

Κι εγώ χαλαρώνω και κοιμάμαι και αισθάνομαι αυτή την ξεκούραση να... διαχέεται σε ολόκληρο το σώμα μου... Αν και δεν ταλαιπωρήθηκα στο καράβι καθότι είχα καμπίνα, το μεσημέρι κοιμήθηκα καμιά – δυο ώρες...

Είχαν προηγηθεί μερικές βόλτες στο χωριό, μια επίσκεψη στο πατρικό μου να δω τη δουλειά που έκαναν οι μαστόροι, να πάω στο Αρκαλοχώρι να πάρω ένα νέο ποντίκι που τα έφτυσε για το pc μου, να πιω ένα ποτό στην καφετερία της Sport Cafe και να χαιρετίσω τα παιδιά που γνωρίζω από προηγούμενες επισκέψεις μου.

Ύστερα, τ' απόγευμα έκανα μια βόλτα στον κήπο, το περδιγάρι με τις μπουρνέλες, στα στενόσοκα και πάλι νυστάζω νωρίς... Δεν είναι η έλλειψη του καφέ, τις προμήθειες μου τις έκανα κιόλας την πρώτη μέρα. Είναι μια άλλου τύπου χαλάρωση που χρειάζεται ο οργανισμός για να ξανάρθει στα ίσια του...

Πόσο θα μου πάρει αυτό; Δεν ξέρω. Κι ούτε που με ανησυχεί ο χρόνος. Όσο κι αν χρειαστεί θα κάνω. Ήρεμα, ψύχραιμα, απλά. Διότι είναι αναγκαίο να πιάσουμε επαφή, να δούμε και τις μικρές εκκρεμότητες στη ΦΩΝΗ. Αυτό μόνο. Όχι πως είναι και λίγο από μόνο του.

Η σύνδεση που έχω στο internet δεν είναι αυτή που περίμενα στο χωριό. Οι ταχύτητες του internet της WIND είναι εφάμιλλες της σύνδεσης από το σταθερό τηλέφωνο με μόντεμ. Κι αυτό δεν βοηθάει. Δεν πειράζει. Δεν θα μου τη χαλάσει αυτό... Τόσα χρόνια αντιμετώπιζα το πρόβλημα. Το ίδιο θα κάνω και τώρα.

Για την ώρα ας απολαύσω λίγο την πρώτη μου φετινή καλοκαιρινή επαφή με το χωριό και τους ανθρώπους του. Να δω τόπους, να μιλήσω με του χωριανούς, να πάω την Κυριακή στο κλύδωνα που θα κάνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Θραψανού στην πλατεία της Μεσοχωρίτισσας, να ξαναπιάσω το νήμα. Ε, δεν είναι και τόσο δύσκολο αυτό για κάποιον που έχει ήδη όλη την καλή διάθεση να το κάνει...

Το σπουδαίο είναι ότι δεν αισθάνομαι καμιά είδους πίεση. Κι αυτό είναι πολύ καλός σύμβουλος για αρχή. Τα υπόλοιπα στις μέρες που θα έρθουν. Ήρεμα, ήσυχα κι απλά. Όπως αρμόζει στους ανθρώπους που είναι σε διακοπές, όπως εγώ...

Να τη χαιρόμαστε τη νέα κυβέρνηση

Posted in Δημοσιογραφικά

Από την ορκωμοσία του νέου πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Η κυβέρνηση του προέκυψε από τη συνεργασία με ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 23/06/2012

Ιδού λοιπόν η νέα κυβέρνηση Σαμαρά! Όλα ήταν απλά κι εύκολα αυτή τη φορά. Όχι όπως τον Μάη που παίρνανε τις διερευνητικές εντολές από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τις πηγαίνανε μια βόλτα για ένα διήμερο και τις επιστρέφανε άπρακτοι και χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Ξέρουν οι άνθρωποι τώρα. Έμαθαν. Άφησαν στην μπάντα τους μικροεγωισμούς και τα βρήκαν για να κυβερνηθεί ο τόπος και να 'χουν και οι δανειστές μας με κάποιον να μιλάνε υπεύθυνα.

Έτσι ο Αντώνης Σαμαράς κατάφερε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, ο Βενιζέλος να διαλύσει ένα ιστορικό κόμμα που... τάραξε τα νερά όταν το δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου κι ένας σοβαρός αριστερός, ο Κουβέλης να δίνει χέρι βοήθειας για το καλό της πατρίδας...

Αυτό μας μάρανε, το καλό της. Είδαν άραγε κάπου εκεί στο βάθος τα μεγάλα προβλήματα που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες από τις καταστρεπτικές πολιτικές τους και την υπερφορολόγιση; Δεν νομίζω. Χαμπάρι δεν πήραν...

Γι' αυτό πολύ γρήγορα θα ξαναδούν στους δρόμους κόσμο που θα αγωνίζεται και θα αγωνιά να επιβιώσει και δεν θα τα καταφέρνει. Και θα λέει φωναχτά πως ήταν καλύτερη η περίοδος της ακυβερνησίας από το να έχουμε μια συντεταγμένη κυβέρνηση, δουλοπρεπή στους ξένους.

Στις πρώτες κυβερνητικές εξαγγελίες διακρίναμε ψείγματα λογικής που δείχνουν πως “κάτι άκουσαν” για τα δεινά που περνάμε... Θα περιμένουμε να δούμε πώς τα αντιλαμβάνονται αυτά στην πράξη. Να νιώσουμε πως θα σταματήσει το κακό, θα κινηθεί η αγορά, θα ξανανοίξουν οι δουλειές να απασχοληθεί ο κόσμος και να πληρώνεται αξιοπρεπώς, να ελπίζει πως θα υπάρχουν και αύριο υγιή ταμεία που θα προσφέρουν μια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ικανοποιητικού επιπέδου και συντάξεις για σκληρά εργαζόμενους μια ζωή και όχι επαίτες...

Ας ξέρουν όμως ότι αυτή τη φορά τα περιθώρια δεν είναι μεγάλα. Τα όποια θετικά αποτελέσματα θα πρέπει να γίνουν αισθητά γρήγορα στα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν. Δεν υπάρχουν περιθώρια για ανοχή. Ενδεχόμενη αποτυχία θα είναι το πολιτικό τέλος όλων αυτών των σαλτιμπάγκων που θα αντιληφθούν πια για τα καλά πως οι εποχές και οι καιροί δεν ευνοούν καθόλου τα πολιτικά παιχνίδια σε βάρος ενός ταλαιπωρημένου λαού.

Ας δουν την Κρήτη στον εκλογικό χάρτη της 17η Ιουνίου κι ας πάρουν μαθήματα. Μέσα σε ένα βράδυ έχασε το χρώμα της. Και το... κάστρο του ΠΑΣΟΚ απέμεινε με έναν μόνο βουλευτή σε ολόκληρο το νησί κι αυτόν στο Ηράκλειο, όπου χρειάστηκε να παραιτηθεί ο Βενιζέλος.

Τώρα ξέρω εκεί στην Ιπποκράτους έχουν άλλα προβλήματα, πιο επείγοντα να λύσουν. Τους κυνηγούν Θεοί και δαίμονες για τα λεφτά που χρωστάνε... Όταν όμως τελειώσουν μ' αυτό, ότι όνομα κι αν του δώσουν, τότε ας κουβεντιάσουν λίγο αυτό το πάθημα κι επιτέλους, για τον ιστορικό του μέλλοντος, ας αποδοθούν ευθύνες...Γιατί δεν μπορεί ξαφνικά να τσίμπησε τόσες χιλιάδες ψηφοφόρων μύγα τσε τσε και να τους επηρέασε. Κάτι άλλο φταίει, ας το βρουν...

Ας τους ψιθυρίσει κάποιος στ' αυτί πως δε γίνεται ένα σοσιαλιστικό κόμμα να εφαρμόζει τις πιο σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Δε γίνεται, τουλάχιστον αδάπανα. Το έζησαν στο πετσί τους. Το κακό είναι ότι στο μεταξύ κατέστρεψαν έναν ολόκληρο λαό...

  • Το κομμάτι αυτό δημοσιεύται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στην ομώνυμη στήλη μου...

Ολοταχώς για τα 340.000 κλικ...

Posted in Επικαιρότητα

Την ώρα που πατούσα τα πόδια μου στην Κρήτη για τις φετινές καλοκαιρινές διακοπές μου το κοντέρ του μετρητή μου στη μπάρα δεξιά, έδειχνε να πλησιάζουμε να κλείσουμε τα 330.000 “χτυπήματα” από διαφορετικές Ι.Ρ. και να μπαίνουμε φορτσάτοι στο δρόμο για τα 340.000 κλικ... Ήδη μέχρι να κάνω αυτή την ανάρτηση έχουμε 800 επισκέψεις επί πλέον...

Οι τακτικοί αναγνώστες μου θα θυμούνται ότι την αρχή, κάθε 5.000 επισκέψεις, έκανα μια τέτοιου είδους ανάρτηση. Ήθελα να σα κάνω να γνωρίσετε το Site. Αργότερα συνέχισα να κάνω το ίδιο πράγμα, αλλά κάθε 10.000 “χτυπήματα”. Μεγάλωνε ο αριθμός των επισκέψεων, μεγάλωναν και οι ευθύνες να έχω ένα Site με υψηλά τα επίπεδα και τις προδιαγραφές του...

Συνέχισα να δίνω όλες μου τις δυνάμεις κάνοντάς το ζωντανό, διατηρώντας το με πλήθος πληροφοριών, αλλά και με κομμάτια της καθημερινής ζωής μου.

Το βέβαιο είναι ότι περιέχει αλήθειες και όχι ψέματα. Δεν μ' αρέσουν να τα λέω, ούτε και να τα ακούω. Μ' αρέσει η ζωή με τα πάνω της και τα κάτω της, με τα χαμόγελα και τις λύπες της, με τις ομορφιές της Κρήτης που λατρεύω όσο τίποτα άλλο στον κόσμο και που από το πρωί της Πέμπτης 21/06/2012 πατώ τα χώματα της που με γεμίζουν προσδοκίες ότι θα τα χαρώ όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.

Έτσι μ' αρέσει η ζωή... Να ρουφώ την κάθε στιγμή της σαν να είναι η τελευταία. Με την ελπίδα και την πίστη ότι τίποτα απ' όσα αγαπήσαμε δεν πάει χαμένο. Επειδή τίποτα δεν μας χαρίστηκε και τίποτα δεν θεωρούμε δεδομένο, απλό και εύκολο...

Τη χαρά και τη δύναμη τη βρίσκουμε στα απλά καθημερινά, πράγματα. Κι αυτό θα κάνουμε και φέτος ένα ολόκληρο μήνα. Στο μεταξύ και σαν συντροφιά θα λειτουργήσουμε αυτό το σημειωματάριο. Εδώ θα τα με το δικό μας τρόπο. Είτε γελώντας, είτε αφήνοντας ένα σχόλιο στο Facebook που νομίζετε πως είναι πιο απλό και πιο εύκολο.

Βέβαια αν δοκιμάζατε θα διαπιστώνατε ότι το ίδιο εύκολα είναι τα πράγματα κι εδώ. Δεν χρειάζονται και πολλά πολλά, ούτε εγκρίσεις. Το σχόλιο ανεβαίνει αμέσως... Όλα είναι πολύ απλά και εύκολα. Δεν σας θέλω απλά επισκέπτες και παρατηρητές. Θα μου άρεσε και να μιλάμε.

Αλλά δεν βιάζομαι... Σιγά – σιγά όλα θα γίνουν. Όπως βλέπετε έχω υπομονή...

Καλημέρα Κρήτη, καλημέρα...

Posted in Κρήτη

Μόλις έχουμε μπει στο λιμάνι του Ηρακλείου της Κρήτης. Ένας όμορφος ήλιος που ανατέλλει, με καλωσορίζει στο νησί μου...

Λοιπόν δες τε πώς φαίνεται ένα κομμάτι του λιμανιού πάνω από το πλοίο, γύρω στις 9, λίγο πριν την αναχώρηση μου για το Ηράκλειο της Κρήτης.

Κι άλλη μια φωτογραφία πάνω από το FESTOS PALLAS. Οι πρώτοι επιβάτες αρχίζουν και κυκλοφορούν. Πήρα ένα νερό για παρέα από το μπαρ. Ένα λίτρο 1,30 ευρώ. Συσκευασμένο από την ΜΙΝΟΑΝ LINE από τις πηγές του Ψηλορείτη, λέει...

Ξεκινήσαμε στις 10 ακριβώς. Αυτή η συνέπεια με τους χρόνους στα καράβια είναι κάτι το εκπληκτικό. Μας ενημέρωσαν έγκαιρα τα μεγάφωνα του πλοίου. Νοιώθω το ίδιο το καράβι να κάνει ένα κάποιο ανεπαίσθητο θόρυβο από τις άγκυρες που σηκώνονται.

Στην καμπίνα μου έχει δροσιά. Και μια όμορφη μουσική στα μικρά ηχεία της με ορχηστρικά. Η καλύτερη παρέα... Δουλεύω στο κομπιούτερ μου. Έχω σήμα δυο -τρεις ώρες αφότου ξεκινήσαμε από το λιμάνι του Πειραιά. Έκανα ήδη την πρώτη ανάρτηση και ετοιμάζομαι για τη δεύτερη. Το σύστημα δουλεύει ρολόι...

Κάνω μια βόλτα στο Facebook και το Twitter μου. Να μάθω τα νέα και τις ειδήσεις. Και είναι η καλύτερη ώρα για δουλειά στο internet. Αφού έχω την ευκολία το εκμεταλλεύομαι...

Με πήρε τηλέφωνο ο Λάμπρος. Μόλις είχαμε ξεκινήσει... Την ώρα που.. ξεκολλάγαμε από την προβλήτα κι ήταν ακόμα το καράβι μέσα στο λιμάνι, έτοιμο να ανοιχτεί στο πέλαγος. Είδε κιόλας την ανάρτηση που έκανα. Αυτή είναι τεχνολογία, όχι αστεία...

Το ταξίδι ήταν ωραίο. Κοιμήθηκα γύρω στις 12 και κάτι, αφού πρώτα πήρα μια γεύση από ειδήσεις στην τηλεόραση της καμπίνας μου. Έγραψα κιόλας δυο σημειώματα, το ένα αφορούσε της “Επισημάνσεις” μου που θα πρέπει να στείλω σε λίγο στο ΡΕΘΕΜΝΟΣ, το άλλο ήταν μια ακόμα ανάρτηση για αργότερα...

6.30 π.μ. κατέβηκα από το καράβι και πήρα το δρόμο για το χωριό μου. Θραψανό σου 'ρχομαι!..

Αποχαιρετώ για λίγο την Αθήνα

Posted in Επικαιρότητα

Ο ήλιος γέρνει στο λιμάνι του Πειραιά. Τη φωτογραφία με το ηλιοβασίλεμα την τράβηξα πάνω από το κατάστρωμα του FESTOS PALLAS γύρω στις 8.40 μμ.

Άλλη μια φωτογραφία στο λιόγερμα βγαλμένη με το κινητό μου, από το κατάστρωμα του πλοίου που με πάει στην Κρήτη...

Η ανάρτηση αυτή έγινε πάνω από το καράβι... Με τη βοήθεια της νέας τεχνολογίας που πήρα να με βοηθά στα ταξίδια μου. Να μην αγωνιώ αν έχω internet, να μην ψάχνω στις καφετερίες του Αρκαλοχωρίου για Wi-Fi.

Να 'μαι λοιπόν στον Πειραιά. Στο μεγάλο λιμάνι της Αττικής. Έχω φτάσει από τις 8.20 αν και γνωρίζω ότι η αναχώρηση είναι στις 10 μμ. Φρόνιμο είναι να πάω νωρίτερα, να τακτοποιηθώ στην καμπίνα μου 5035 και να βγω μια βόλτα στο κατάστρωμα του πλοίου να χαζέψω τον κόσμο που για την ώρα είναι λίγος και να γράψω κι αυτές τις σημειώσεις.

Πρώτη φορά κάνω ανάρτηση μέσα από το πλοίο χωρίς να χρησιμοποιώ το Wi-Fi του που, έτσι κι αλλιώς είναι πολύ αργό.

Έκανα κάποια τηλέφωνα στους ανθρώπους μου να βεβαιωθούν ότι όλα πάνε καλά και μπήκα στην καμπίνα μου να ανεβάσω στην ιστοσελίδα μου αυτό το σημείωμα. Έξω κάνει ζέστη πολύ αν και φυσάει ένα ελαφρύ αεράκι...

Οι ανακοινώσεις από τα μεγάφωνα του FESTOS PALLAS σπάνε την μονοτονία των τραγουδιών. Όλο και κάτι χρήσιμο έχουν να πουν.

Δίπλα μου κάθονται ένα ζευγάρι Κινέζων. Έχουν πάρει μια μερίδα γύρο που όμως τρώνε με τα καλαμάκια που έχουν στο χέρι τους. Πώς τρώνε το ρύζι; Ε, κάπως έτσι... Άσε που κουβεντιάζουν με έντονες χειρονομίες και μιλάνε πολύ δυνατά. Ούτε Έλληνες να 'τανε.

Πιο δίπλα μου κάθετε ένα νεαρός, γύρω στα 30. φορά μαύρη μπλούζα και γυαλιά και μιλάει στο κινητό του αμέριμνος με ακουστικά. Χρειάζεται να προσέξεις για να τα δεις. Καπνίζει κιόλας, θαρρείς πως μονολογεί...

Το γκαρσόνι στο μπαρ του καταστρώματος καλωσορίζει ένα άλλο ζευγάρι Έλληνες που κάθονται πιο κει. “Δροσιά έχει σήμερα” λέει. Φαντάζομαι πώς θα ήταν μέχρι χθες από τη ζέστη...

Αργότερα, αν έχω κέφια και... σήμα θα κάνω κι άλλη ανάρτηση. Αυτή θα ναι η παρέα μου και η συντροφιά μου απόψε... Εκτός από τον ύπνο που έτσι κι αλλιώς έχουμε μια καλή σχέση...

Δυο εκδηλώσεις που αξίζει να τις δείτε

Posted in Επικαιρότητα

Η πρώτη είναι αυτό το Σάββατο στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Τρεις μέρες πολιτισμού. Εμείς θα είμαστε εκτός Αθηνών, αλλά όσοι είστε εδώ, αξίζει να πάτε...

Η επομένη είναι μια εβδομάδα αργότερα στο ανοιχτό θεατράκι του Λόφου Κολωνού. Να πάτε κι εδώ...

Σε λίγο, απόψε το βράδυ, ταξιδεύω για Κρήτη. Αύριο το πρωί θα πίνω τον καφέ μου στο σπίτι της αδερφής της Στασούλας. Όμως σας σκέφτομαι. Για σας που μένετε πίσω στην Αθήνα υπάρχουν όμορφες εκδηλώσεις που μπορείτε να πάε και να παρακολουθήσετε.

Δείτε εδώ:

Η Ελληνική Μουσική απ' τον Ορφέα έως σήμερα από το μουσικό σύνολο «ΛύρΑυλος». 30 Αρχαιοελληνικά όργανα επί σκηνής.

  • Θεατρικό εργαστήρι «Πολύτροπο Τέχνης»

Δραματοποίηση του ποιήματος "ΜΙΛΑ" του Αζίζ Νεσίν

  • Εκθεση - Διαγωνισμός Φωτογραφίας

Η έκφραση μέσα από την τέχνη είναι για όλους εμάς στάση ζωής!!!

«Πολιτισμός» είναι, οι σχέσεις των ανθρώπων, είναι η έκφραση, είναι η Δράση και η Αντίδραση; γι' αυτό και συνεχίζουμε ...

H AMKE ΟΑΣΙΣ δημιουργήθηκε το 2000 με σεβασμό για τον Άνθρωπο και τον πολιτισμό. Είναι ένας ζωντανός καλλιτεχνικός δρόμος.

Προτεραιότητα του φορέα μας είναι να συμβάλει στην ανάπτυξη της επικοινωνίας των νέων ανθρώπων που ζουν στην ίδια πόλη, με δράσεις μέσα από την τέχνη και τον πολιτισμό που απορρέουν από την ιστορία, την παράδοση τη μουσική, το θέατρο, την εικαστική έκφραση, και παράλληλα μέσα από την τέχνη να κάνουν κάτι για την πόλη τους.

Να βρουν ένα κανάλι δημιουργικής συμμετοχής, δηλαδή  μια κοινωνία  πολιτών που μαθαίνει να βρίσκει τη λύση εκεί όπου οι άλλοι βλέπουν το αδιέξοδο.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Α' ΜΕΡΟΣ ΔΡΑΣΕΩΝ

  • ΕΚΘΕΣΗ - ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Οσοι δήλωσαν μέρος στο διαγωνισμό φωτογραφίας θα πάρουν μέρος στην εκθεση.

Στην κριτική επιτροπή συμμετέχουν οι καταξιωμένοι επαγγελματίες φωτογράφοι: Μάρω Κουρή, Αννα Γκίκα και Νίκος Χανιώτης.

Εκτός από το βραβείο της επιτροπής θα δοθεί και το βραβείο του κοινού.

Οι φωτογραφίες που θα ξεχωρίσουν θα δημοσιευτούν στο περιοδικό Φωτογράφος.

  • Θεατρικό εργαστήρι του "Πολύτροπο Τέχνης"

Δραματοποίηση του ποιήματος "ΜΙΛΑ" του Αζίζ Νεσίν

Παίζουν: Γιώργος Βαρελάς - Θεοδώρα Ζυγούμη - Σοφία Ζυγούμη, Κατερίνα Ζωγραφοπούλου - Ουρανία Πλαφουτζή, Χριστίνα Παπαδημιτρίου - Θάνος Στεργιόπουλος. Μουσική: Γιώργος Καλόξυλος Διδασκαλία - Σκηνοθεσία Γιώργος Μουρούτσος - Γιώργος Καλόξυλος

  • Η Ελληνική Μουσική απ' τον Ορφέα έως σήμερα. 30 Αρχαιοελληνικά όργανα επί σκηνής

Από το ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ«ΛύρΑυλος»

του Παναγιώτη Στέφου Διαδραστική συναυλία για την διαχρονικότητα της ελληνικής μουσικής με την ενεργό συμμετοχή του κοινού.

Οι ακροατές - θεατές θα έχουν τη δυνατότητα να βιώσουν μια μοναδική εμπειρία. Θα ακούσουν σωζόμενα αρχαιοελληνικά μουσικά κομμάτια, μεταξύ των οποίων και ένα απόσπασμα από την τραγωδία «Ορέστης» του Ευριπίδη (έγραφε ο ίδιος τη μουσική στα έργα του), αλλά και επιλεγμένα παραδοσιακά κομμάτια που διατηρούν ρυθμικά και μελωδικά στοιχεία από την αρχαιοελληνική μουσική, καθώς και καινούργιες συνθέσεις του Λύραυλου όπως πχ ένα μελοποιημένο ποίημα του Κ. Καβάφη με συνοδεία αρχαίας κιθάρας.

Η συναυλία συνοδεύεται με προβολή εικόνων καθώς και με περιεκτικές πληροφορίες έτσι ώστε να γίνει αντιληπτό ότι η μουσική ήταν απόλυτα συνδεδεμένη με όλες τις εκφάνσεις του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

Χωρίς ελιτίστικο ή μουσειακό χαρακτήρα και αποφεύγοντας μια στείρα αρχαιολατρική διάθεση το σχήμα υποστηρίζει και προβάλλει το σημαντικό αυτό κεφάλαιο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς με μια προσέγγιση την οποία χαρακτηρίζει η πιστότητα, η ακρίβεια αλλά και η δημιουργικότητα.

Σε όλη την πολύχρονη πορεία του «ΛύρΑυλου » ο ήχος των αρχαίων οργάνων περνά μέσα από το φίλτρο των θεατών,καταλύει τα όρια του χρόνου, αγγίζει τη σύγχρονη μουσική και ποίηση, συναντά τους ήχους της φύσης, γεννώντας ένα απόλυτα οικείο αποτέλεσμα, που δίνει την εντύπωση στον καθένα της δικής του μουσικής. Της μουσικής που έτσι κι αλλιώς έχει ο καθένας μέσα του.

Τα μέλη: Μιχάλης Στέφος: τραγούδι, κρουστά, κογχύλια, Χριστίνα Σιάκη : λύρα, φόρμιγξ, πανδουρίς, βιολί, Όλγα Στέφου: λύρα, βάρβιτος, σαντούρι, σείστρο, Παναγιώτης Στέφος: αρχαία κιθάρα, λύρα, σύριγξ, κoγχύλια,

κέρας, Πυθαγόρειο μονόχορδο, δίαυλος, άσκαυλος, ζουρνάς, έρευνα, ενορχηστρωτική επιμέλεια και κατασκευή οργάνων.

www.lyravlos.gr

Β' ΜΕΡΟΣ ΔΡΑΣΕΩΝ

  • Μουσική από το τμήμα των δωρεάν μαθημάτων «Κιθάρα για τεμπέλιδες»

  • Θεατρικό εργαστήρι «ΟΑΣΙΣ» το «HOTEL» της Κωστούλας Μητροπούλου (Μονόπρακτο) Παίζει η Μαρία Γλύμπη Σκηνοθεσία Γεράσιμος Σπαθής

  • Συμμετοχή στην έκθεση φωτογραφίας εκτός διαγωνισμού, της ομάδας δωρεάν μαθημάτων «τμήμα φωτογραφίας»

Δίκτυο Γνώσης & Αλληλεγγύης Ακαδημίας Πλάτωνα (δωρεάν μαθήματα στην Ακαδημία Πλάτωνα) οργανώνουν συλλογική κουζίνα.

(Όσοι θέλετε... ελάτε με τα φαγητά σας)

Παραγωγή διοργάνωση της ΑΜΚΕ ΟΑΣΙΣ σε συνεργασία με το «Πολύτροπο Τέχνης», το ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, το ΔΙΚΤΥΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΝΩΣΗ και τον λαογραφικό σύλλογο «ΠΕΡΠΕΡΟΥΝΑ»

Επιμέλεια – οργάνωση: ΟΑΣΙΣ ΑΜΚΕ Τηλ. 2105157977 & 6932740751

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA