Μ' αρέσει το πρωινό ξύπνημα στο χωριό... Φτιάχνω το καφεδάκι μου και κάθομαι για γράψιμο. Απόλυτη ησυχία. Μόνο τα πουλιά που τιτιβίζουν ακούγονται από το παράθυρό μου... Γράφω με την πένα μου και τα στυλό μου, εκτός κι αν έχω έτοιμα χειρόγραφα οπότε κάνω τη δακτυλογράφηση τους στον υπολογιστή μου... Μέγα προνόμιο να βλέπεις την ανατολή του ήλιου... Να σηκώνεται γλυκά η μέρα, όμορφα στο χωριό που είδα το πρώτο φως και πήρα τις πρώτες ανάσες για τη ζωή...

Κάπως έτσι θα ήταν τα πράγματα μια φυσιολογική μέρα... Η σημερινή ωστόσο απέχει πολύ από μια τέτοια... Ολόκληρο το χωριό θα βολοδέρνει σήμερα από το χθεσινό ξενύχτι... Όμορφο το γλέντι για τον φαντάρο, αλλά επίπονο... Ας είναι. Εμένα μου έδωσε αφορμή να ξαναδώ λίγο πιο ψύχραιμα αυτό το φαινόμενο...

Η Κυριακή ξημέρωσε με μουσικές... Το γλέντι που ξεκίνησε χθες το βράδυ για τον τρίτο φαντάρο που φεύγει από το χωριό, ολοκληρώθηκε το πρωί. Από τα μεγάφωνα, τέρμα, ακούγεται η μαντινάδα: “Ζωή δεν είναι να ξυπνάς, να τρως και να κοιμάσαι, ζωή είναι να ξυπνάς εσύ όντε κοιμούνται οι άλλοι...”

6.15 ξημερώματα ειπώθηκε αυτή η μαντινάδα... Κι ύστερα τα ηχεία σώπασαν. Το γλέντι τελείωσε... Κι άρχισαν να ακούγονται στο βάθος κάποια κοκόρια, τα πουλιά που τιτιβίζουν και οι άνθρωποι που σηκώνονται από τα κρεβάτια τους κι ας μην έκλεισαν μάτι όλη νύχτα...

Τελικά το 'χουμε το προβληματάκι μας... Να το δεχτώ πως είναι χαρά να αποχαιρετάς έναν φίλο ή συγγενή που πάει φαντάρος, ναι είναι ωραίο να πας και να γλεντήσεις έτσι, αλλά ετούτο εδώ το ξενύχτι, δεν το καταλαβαίνω... Και μακάρι να είμαι ο μόνος που δεν καταλαβαίνει...

Ώρες – ώρες είναι σα να βρίσκομαι σε άλλο πλανήτη... Πού τη βρίσκουν τη διάθεση για τέτοιο ξενύχτι, αφού και οι ίδιοι βιώνουν τα μεγάλα και σοβαρά οικονομικά προβλήματα που περνάει ο τόπος; Η φράση: “Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι” πάει γάντι στην περίπτωση...

Δεν είχα το κουράγιο να πάω ως το χώρο που γινόταν το γλέντι, αν και δεν ήταν μακριά μου... Κι όμως, δημοσιογραφικά, θα ήθελα να πάω. Να δω τους ανθρώπους που ξενύχτησαν γλεντώντας ώς το πρωί, να μιλήσω μαζί τους, να προσπαθήσω να ερμηνεύσω το φαινόμενο... Αλλά το ξανασκέφτηκα. Άδικος κόπος θα 'ταν. Τι ερμηνεία να δώσεις στο παράλογο; Ποια λογική μπορεί να έχει η απόλυτη παράνοια;

Θυμάμαι τα τελευταία χρόνια τα 'καναν αυτά τα ξενύχτια στα γλέντια... Αλλά, νομίζω ότι ήταν αλλιώς τα πράγματα, ότι υπήρχε το περιθώριο γι' αυτές τις υπερβολές. Τώρα τα όρια της τα παρατείναμε μόνοι μας, αυθαίρετα...

Δεν είναι η έλλειψη ύπνου που με κάνει να είμαι λίγο γκρινιάρης. Όχι... Αυτόν, θα βρούμε τον τρόπο να τον αναπληρώσουμε. Τι διάβολο, το θέμα δεν αφορά μόνο εμένα... Ένα ολόκληρο κεφαλοχώρι 2.000 και πλέον άτομα αφορά... Σαν φαινόμενο προσπαθώ να το σχολιάσω...

Δεν είμαι ειδικός και δεν ξέρω να δώσω τις κατάλληλες απαντήσεις. Ίσως κάποιος από σας που διαβάζει αυτές τις γραμμές, μπορεί καλύτερα να το κάνει... Και το ασφαλές είναι να το κάνουμε με τη βοήθεια ενός γιατρού. Έτσι θα είχαμε πιο ασφαλή συμπεράσματα... Αλλά πούντος, όταν τον χρειάζεσαι;

Ας είναι... Εδώ μ' αρέσει να ξυπνώ πρωί – πρωί. Χορταίνω τον ύπνο τη νύχτα, όταν μ' αφήνουν να κοιμηθώ κι απολαμβάνω τις πρώτες αχτίνες του ήλιου που βγαίνουν από τα Λασιθιώτικα βουνά και φωτίζουν τον κόσμο, το δικό μας μικρόκοσμο στο χωριό...

Και μ' αρέσει το γράψιμο αυτή την ώρα. Παρέα με τον καφέ μου, να κάθομαι στην αυλή και να χαράζω αυτές τις λέξεις στο χαρτί με την πένα μου. Η πιο όμορφη επαφή με τη ζωή...

Η Στασούλα σχολιάζει συνέχεια αυτή την αγάπη μου: “Όλο γράφει αυτό το κοπέλι. Δηλαδή τι είναι αυτή η εξάρτηση που δεν κοιτά διακοπές, ξεκούραση, αλλά γράφει;”...

Κι άντε τώρα να εξηγείς πως αυτή είναι η δική μου ξεκούραση, αυτός είναι ο δικός μου τρόπος επαφής με τη ζωή. Να βάζω σε μια σε μια σειρά τις σκέψεις μου, να κρατώ τις καλές και να πετώ τις άχρηστες. Ένα όμορφο καθημερινό ξεκαθάρισμα...

Οι φίλαθλοι παρακολουθούν τους αγώνες στο τουρνουά του “Ανθεστίωνα” με ιδιαίτερο ενδιαφέρον...

Μέσα στο γήπεδο ο αγώνας είναι σκληρός. Η νίκη είναι το ζητούμενο. Και η πρόκριση στους αυριανούς τελικούς...

Ημίχρονο... Η ξεκούραση του ποδοσφαιριστή. Ευκαιρία να συζητήσουν με τον προπονητή τους και να χαλαρώσουν λίγο.

Μια ακόμα σημερινή φωτογραφία μέσα από το γήπεδο 5Χ5 του Θραψανού, όπου διεξάγεται το τουρνουά του “Ανθεστίωνα”.

Σάββατο απόγευμα στις 4 ξεκίνησε το τουρνουά ποδοσφαίρου που διοργανώνει ο “Ανθεστίωνας” στο Θραψανό. Ευτυχώς φυσάει ένα δροσερό αεράκι και κάνει κάπως υποφερτή την ατμόσφαιρα τόσο μέσα στο γήπεδο, όσο και έξω στις πλαστικές καρέκλες και τα τραπέζια που έχουν στηθεί για τους φιλάθλους...

Η πιτσιρικαρία πρώτο τραπέζι πίστα... Και όσοι έχουν παιδιά και ήρθαν να τα δουν και να χειροκροτήσουν την προσπάθεια τους. Και δεν είναι καθόλου λίοι αυτοί...

Οι αγώνες είναι νοκ άουτ. Όποια ομάδα χάνει, αποχωρεί. Εκείνη που νικά μπαίνει στον επόμενο γύρο που θα οδηγήσει στον τελικό, αύριο το βράδυ...

Δεν είμαι ειδικός περί τα αθλητικά. Δεν το κατέχω το άθλημα, ούτε ως ποδοσφαιριστής, ούτε ως φίλαθλος. Γι' αυτό και τις περιγραφές μου ίσως τις βρείτε ελλιπείς.

Ωστόσο, δεν είναι αυτό που με απασχολεί... Μου αρέσει όλη η διοργάνωση, όχι μόνο για τον αθλητικό της χαρακτήρα, αλλά επειδή διακρίνω να πρυτανεύει το κοινωνικό στοιχείο με την καλή έννοια...

Μέσα στο γήπεδο οι ομάδες παίζουν με τεχνική και με διάθεση να πάρουν τη νίκη. Έχουν φροντίσει να τυπώσουν φανέλες με το όνομα της ομάδας μπροστά και τα ονόματα των παικτών πίσω... Μοιάζουν επαγγελματίες που το παλεύουν, όσο ξέρουν και μπορούν.

Έξω από τα συρματοπλέγματα οι φίλαθλοι ενθαρρύνουν,σχολιάζουν πίνοντας μπύρα και τρώγοντας σουβλάκια απ' αυτά που ετοιμάζουν τα παιδιά του Πολιτιστικού, στηρίζοντας το τουρνουά.

Τα ηχητικά που έχουν στήσει κρατάνε σε ενδιαφέρον το όλο κλίμα. Πότε με μουσικές και πότε με τις ανακοινώσεις των ομάδων, τις συνθέσεις, τα αποτελέσματα... Το ρόλο του σπορτ κάστερ έχουν αναλάβει άνθρωποι που εργάζονται σε τοπικές αθλητικές εφημερίδες και γνωρίζουν καλά το αντικείμενο...

Στις 7 μ.μ. έχει γύρει ο ήλιος “επικίνδυνα” προς τη μια πλευρά του γηπέδου. Η μια ομάδα στη διάρκεια ενός ημιχρόνου έχει ένα μικρό προβληματάκι. Αλλά δεν έχουν πολλά περιθώρια χρόνου. Είναι πολλές οι ομάδες 24, που έχουν δηλώσει συμμετοχή. Σκεφθείτε ότι το τελευταίο ματς απόψε είναι προγραμματισμένο για τις 12 τα μεσάνυχτα...

Αργότερα αναμένεται και περισσότερος κόσμος... Τότε που θα δροσερέψει λιγάκι ο ερχομός της νύχτας και όλα θα είναι διαφορετικά. Μέσα και έξω από το γήπεδο...

Τα πρώτα αποτελέσματα των σημερινών αγώνων

Στις ηλικίες 13 - 18

• Ζοφόροι - Πίου 1 - 6
• Χάος – Λεβαρέ 1 – 7
• Βόνη – Πίου 2 – 2 (5 – 6 στα πέναλτι)

Στον αυριανό τελικό Πίου – Λεβαρέ

Στις ηλικίες 18-39

• Μαύρα Κανόνια – Grazy Boys 3 - 4
• Πρωταθλητές – Μαύρα Πιστόλια 5-0
• Βόνη – Κουμπαροσυντέκνοι 2-3

Στις 9 έπαιζαν οι ηλικίες των 40 και άνω η πιο γουστόζικη πλευρά του τουρνουά... Οι περισσότεροι παίκτες της ηλικίας μου και μεγαλύτεροι. Οι ομάδες: Απίθανοι – Σίφουνες 2-1 Ο νικητής θα αντιμετωπίσει αύριο τους Αγέραστους...

Η διαδικασία παρασκευής του θραψανιώτικου ψητού είναι πραγματικά παραδοσιακή. Έμπειροι άνθρωποι φροντίζουν να διατηρούν ζωντανή την παράδοση. Γι' αυτό και δεν είναι καθόλου τυχαία η νοστιμιά του...

Άλλη μια φωτογραφία από Θραψανιώτες την ώρα που ετοιμάζουν το παραδοσιακό ψητό για τους φούρνους. Αξίζει να το δοκιμάσετε στο πανηγύρι της Αγιάς Μαρίνας. Θα τα βρείτε για πρώτη φορά στο περίπτερο του Μάνθου...

Για πρώτη φορά φέτος θα δούμε τo θραψανιώτικο ψητό στους πάγκους του πανηγυριού της Αγιάς Μαρίνας. Σε οικονομική προσφορά, 12 ευρώ το κιλό το κρέας Και οι πατάτες που θα το συνοδεύουν, δωρεάν...

Είναι ένα παλικάρι από το Θραψανό, ο Μάνθος Κωστάκης, που αποφάσισε φέτος, για πρώτη φορά να στήσει ένα περίπτερο στο πανηγύρι της Αγιάς Μαρίνας για τέσσερις μέρες, από το Σάββατο 14 έως και την Τρίτη 17 Ιουλίου, όπου θα πουλάει αποκλειστικά το περίφημο θραψανιώτικο ψητό...

Έκανε τις απαραίτητες διευθετήσεις με το Δήμο Μίνωα, και θα τον βρείτε λίγο μετά τη γέφυρα του δρόμου όπως πάμε στην εκκλησία, στο δεξί μας χέρι. Θα έχει αρκετό χώρο για να στήσει τα τραπεζάκια του, όπου θα μπορεί κανείς να φάει επί τόπου με την παρέα του, να χαλαρώσει πίνοντας δροσερό κρασί ή παγωμένη μπύρα.. Φυσικά θα μπορεί και να τα πάρει μαζί του και σε πακέτο...

Η τιμή που καθόρισε ο Μάνθος θα είναι πιο κάτω κι από αυτή την τιμή που το έχουν στα γλέντια οι πολιτιστικοί σύλλογοι, δηλαδή στα 12 ευρώ.

Μέχρι τώρα είχαμε δει σε πάγκους να πουλάνε καπρικό, στο Γαλατά κάνουν αυτό το Σάββατο “Γιορτή καπρικού”, αλλά αυτό δεν έχει καμιά σχέση με το θραψανιώτικο ψητό. Η νοστιμάδα του είναι άλλο πράγμα. Κι αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο παρασκευής του. Ψήνεται σε πήλινα ταψιά που τοποθετούνται σε προθερμασμένους ξυλόφουρνους οι οποίοι σφραγίζονται με πηλό και το χοιρινό βράζει στο ζουμί του. Αυτό είναι που του δίνει αυτή την υπέροχη νοστιμάδα.

Ας το βάλουμε στο πρόγραμμα μας: Αν πρόκειται να πάμε φέτος στης Αγιάς Μαρίνας, ας περάσουμε και από το περίπτερο του Μάνθου να δοκιμάσουμε το ψητό του...

Έχει λίγο περισσότερο κόσμο σήμερα από προχθές που ήρθαμε, ο Πέρας Τσούτσουρας. Οι περισσότεροι όμως ήρθαν με τρία πούλμαν του Δήμου Καζαντζάκη και θα φύγουν το μεσημέρι...

Δροσερό στιγμιότυπο από την παραλία... Φέτος, στο σημείο που πάμε για μπάνιο έχουν σηκώσει τις ξαπλώστρες και μάζεψαν τις ομπρέλες ηλίου... Προσωπικά μ' αρέσει καλύτερα. Νομίζω αναδεικνύεται πιο πολύ το τοπίο...

Η μέρα είναι ζεστή και σήμερα. Από προχθές τα ΜΜΕ την ήθελαν με καύσωνα. Ιδανική μέρα για τον Τσούτσουρα. Δεν το είχαμε σε τίποτα να πεταχτούμε με τον Λάμπρο από το χωριό...Έχει όντως μια υπερβολική ηλιοφάνεια. Η θάλασσα στον Πέρα Τσούτσουρα είναι λάδι...

Δεν κυκλοφορεί πολύ κόσμος. Αλλά οι ξαπλώστρες του “Εντελβάις”, λίογ πιοπέρα από το δικό μας μπαράκι, είναι γεμάτες. Και σήμερα καταλάβαμε το γιατί: Τρία πούλμαν με την ένδειξη “Δήμος Καζαντζάκη” έχουν ξεφορτώσει κόσμο για να κάνει εδώ το μπάνιο του και να φύγει νωρίς το απόγευμα πηγαίνοντας στα σπίτια τους, τους λουόμενους...

Αναρωτιέμαι γιατί δεν κάνει το ίδιο, με πρόγραμμα, ο δικός μας “Δήμος Μίνωα”; Θα ενισχύσει μ' αυτόν τον τρόπο την τοπική οικονομία, τους δικούς του δημότες δηλαδή, αφού και ο Τσούτσουρας διοικητικά είναι στον ίδιο δήμο... Μ' ένα σπάρο δυο τρυγόνια δηλαδή... Πολύ θα μας ενδιέφερε να μας απαντούσε ο δήμαρχος κ. Καλογεράκης που μας παρακολουθεί στο Facebook. Κι ελπίζουμε αυτή τη φορά να μην κάνει το θέμα “γαργάρα”, όπως έκανε το ζήτημα με το... άχρηστο Wi-Fi της “Σύζευξης” που υποτίθεται είναι σε λειτουργία στο χωριό για να εξυπηρετεί τους δημότες του...

Αν όχι ο ίδιος, επειδή υποθέτουμε ότι θα είναι πολυάσχολος, τουλάχιστον κάποια από τις υπηρεσίες του Δήμου. Καλό θα ήταν να έδιναν κάποιες απαντήσεις όταν τίθενται ζητήματα.. Το e-mail επικοινωνίας, ακόμα και το κινητό μου τηλέφωνο είναι σε ευδιάκριτο σημείο, δεξιά στη μπάρα αυτού του Site.

Ας είναι... Ας ξαναγυρίσουμε λίγο στον Τσούτσουρα... Στα μπαράκι σήμερα είναι περισσότερος κόσμος. Πίνουν μπύρα, παίζουν τάβλι, ζουν όμορφα την ατμόσφαιρα της θάλασσας. Κάθε τόσο κατεβαίνουν κολυμβητές έτοιμοι για βουτιές με τα μαγιό και τις πετσέτες τους...

Γράφω στον ίσκιο, κάτω από την τέντα, στο μπαράκι κι ακούω τα σχόλια που κάνουν όσοι είναι θεατές των παικτών στο τάβλι. Ένταση, πάθος, διάθεση για ζωή... Ατμόσφαιρα μοναδική στην πιο όμορφη παραλία της νότιας Κρήτης, στο νομό Ηρακλείου...

Να μιλάμε, να θυμόμαστε, να μην ξεχνάμε... Και να τους πληρώνουμε με το ίδιο νόμισμα. Κανένα έλεος. Και μακριά από μας οι... παραδοσιακοί ψηφοφόροι... Είναι επικίνδυνοι. Χρειαζόμαστε ενεργούς πολίτες με άποψη...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 07/07/2012

Αφορμή γι' αυτό το κομμάτι στάθηκε ένα άρθρο που διάβασα στις αρχές Ιουλίου στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ, του δημοσιογράφου Αλέκου Α. Ανδρικάκη. Η εφημερίδα του είχε παραχωρήσει μια ολόκληρη σελίδα, μεγάλου μεγέθους και εκείνος είχε όλη τη διάθεση να αναπτύξει το θέμα “Άνθρωποι και ποντίκια στην Ελλάδα του 2012”.

Το κομμάτι καλογραμμένο, με επιχειρήματα, το ρούφηξα ως αναγνώστης. Σωστή η απόφαση της διεύθυνσης της εφημερίδας να του δώσει τόσο χώρο. Ίσως και να του άξιζε ακόμη περισσότερος...

Ο συνάδελφος παίρνει αφορμή από τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που φέρνει σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους με τραγικό αποτέλεσμα να προχωρούν σε απονενοημένες ενέργειες... Καταγράφει πέντε – έξι “χτυπητές” περιπτώσεις, μετρά και βρίσκει ότι αυτοί πρέπει να ξεπερνούν τους 2.000, χωρίς να υπολογίζουμε όλους εκείνους που έφτασαν στο τέλος από “παθολογικούς λόγους”, από το άγχος, τη θλίψη, την απογοήτευση...

Τα στοιχεία που δίνει στη δημοσιότητα η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι απογοητευτικά. Μετά την εφαρμογή των Μνημονίων το 68% των Ελλήνων ζει κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας. Οι άνεργοι μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2012 αυξήθηκαν κατά 8,7% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2011. Χάθηκαν δηλαδή άλλες 400.000 θέσεις εργασίας. Οι άστεγοι αυξήθηκαν σε δύο χρόνια κατά 25%. Άστεγοι εμφανίζονται ακόμα και σε περιοχές που άλλοτε θεωρούνταν ευημερούσες...

Και το χειρότερο είναι, όπως καταγράφεται στην έκθεση της Κομισιόν, ότι τα πράγματα θα επιδεινωθούν πολύ το δεύτερο εξάμηνο... Θα πεις: Ξαφνιάστηκα; Δεν τα ζούμε όλα αυτά από κοντά; Δεν “πιάνουμε” τον παλμό των γεγονότων; Δεν αναπνέουμε τον ίδιο αέρα και δεν ζούμε από κοντά, τραγικές καταστάσεις; Ασφαλώς... Αλλά, όπως και να το κάνουμε, αλλιώς είναι να βλέπεις και να αντικρίζεις αυτή την ψυχρή αλήθεια μέσα από τα μάτια των δανειστών σου...

Το ωραίο είναι ότι, τώρα έδωσαν στη δημοσιότητα αυτή την έκθεση. Αφού εκβίασαν, αφού φόβισαν τον ελληνικό λαό με το ευρώ και την παραμονή στην ευρωζώνη, αφού υφάρπαξαν την ψήφο του, δήθεν για να επανεξετάσουν και να επαναδιαπραγματευτούν πλευρές των Μνημονίων, τώρα λένε την αλήθεια, αδάπανα...

Και τώρα τι; Η κυβέρνηση, δια του ασθενούντος πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, διαβεβαίωσε με επιστολή του τους εταίρους μας και δανειστές μας να μην ανησυχούν. Όλα θα γίνουν όπως έχει προσυμφωνηθεί. Κουβέντα για επαναδιαπραγμάτευση.

Παρακολουθούμε εμβρόντητοι αυτή τη διαδικασία... Πληρώνουμε με αίμα, με ανθρώπινες ζωές έναν λογαριασμό που δεν ξέρουμε αν μας αφορά, αφού ποτέ μέχρι σήμερα δεν μας είπαν πώς δημιουργήθηκε κι από ποιους... Ποτέ δεν αποδόθηκαν ευθύνες στους ηθικούς αυτουργούς τέτοιων εγκλημάτων ευρείας κλίμακας...

Αισθανόμαστε σαν πειραματόζωα που οι οικονομικά ισχυροί της γης παρακολουθούν τις αντιδράσεις μας. Πόσο αντέχουμε, πόσες ακόμα ανάσες ζωής διαθέτουμε, τι άλλο μπορούν να μας προσθέσουν, να το δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα και να τους ξαναψηφίζουμε για να συνεχίσουν το καταστρεπτικό έργο τους;

Η σκέψη λογική, τα επιχειρήματα “δεμένα” και να, που φτάσαμε να βλέπουμε να έχουν καταντήσει πολύ φτηνή τη ζωή μας. Ανθρώπινη ζωή, ίση με του ποντικιού – πειραματόζωου... Ως πότε θα παρακολουθούμε αμέτοχοι το θάνατό μας, χωρίς να αντιδρούμε; Ως πότε αλήθεια;

Ο Βενιζέλος έχει το θράσος και μιλάει για... ανασύσταση του κόμματος. Ποιος; Αυτός και οι συν αυτό που το διέλυσαν...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αυριο στην εβδομαδία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στην ομώνημη στήλη μου...
  

Σας είχαμε υποσχεθεί στιγμιότυπα από τις γυναικείες ομάδες “Σκισμένη Κάλτσα” και “Τρύπιο Παπούτσι”, που θα αποτελέσουν το σπέσιαλ θέαμα του τουρνουά ποδοσφαίρου που πραγματοποιείται αυτό το Σαββατοκύριακο στο χωριό... Και ιδού οι πρώτες εικόνες από την προπόνησή τους...

Τα κορίτσια θα παίξουν λίγο πριν τον τελικό, κάπου γύρω στις 7 μ.μ. της Κυριακής... Λειτουργώντας λοιπόν δημοσιογραφικά πήγαμε να τα δούμε στην προπόνησή τους... Απόγευμα Πέμπτης 5/7 στο γηπεδάκι 5Χ5 του Θραψανού... Εδώ ο αθλητισμός ξεπερνά κάθε στοιχείο ανταγωνισμού. Μαζί... κάνουν προπόνηση. Παράδειγμα για μεγαλύτερες ομάδες...

Κάθομαι κοντά στο τέρμα, καθόλου... διακριτικός και φωτογραφίζω στιγμιότυπα. Παίζουν σα να μη συμβαίνει τίποτα... Φωνάζουν, χειρονομούν, προσπαθούν να σταθούν όρθιες πάνω στον χαλασμένο χλοοτάπητα με παπούτσια που δεν κάνουν γι' αυτήν τη δουλειά... Είναι μια απόλαυση τα κορίτσια...

Το πιο σημαντικό είναι ότι αποφάσισαν να πάρουν μέρος στο τουρνουά, στο παραπέντε, αλλά παρόλα αυτά θεωρούν ότι πρέπει να σταθούν και ως ποδοσφαιριστίνες, αξιοπρεπώς μέσα στο γήπεδο. Και όπως είδα στην προπόνηση τους, το πάλευαν το πράγμα...

Ευτυχώς γι' αυτές και τις αντοχές τους, κάθε ημίχρονο θα είναι μόλις 20 λεπτά... Το διαπραγματεύονται και για 15. Καταστρώνουν σχέδια... Επιμένουν να είναι όλες παρούσες. Ακόμα κι αν δεν είναι οι καλύτερες στο παιχνίδι...

Θα είμαστε εκεί το Σαββατοκύριακο, στο γηπεδάκι και θα απολαύσουμε το θέαμα... Τα κορίτσια είναι εγγύηση. Λύρα εκατό... Μπορεί τα αγόρια να ξέρουν καλύτερο ποδόσφαιρο, ούτε συζήτηση, αλλά σίγουρα το θέαμα που θα παρουσιάσουν θα είναι εξαιρετικό...

Αποκλειστικές εικόνες από τη χθεσινή προπόνηση. Σήμερα προγραμματίζουν να βρεθούν στον ίδιο χώρο μετά τις 8 το βράδυ. Ο ήλιος δεν είναι ο καλύτερος σύμμαχος... Είπαμε ποδοσφαιριστίνες με μπρίο, δεν λέει να παίζουν στον ήλιο...