Από την περσινή εκδήλωση για τον κλύδωνα που είχε γίνει στην αυλή του δημοτικού σχολείου Θραψανού και είχα την τύχη να παρακολουθήσω και να καταγράψω για τις ανάγκες του Site. Τα φετινά θα τα διαβάσετε αμέσως μετά την ολοκλήρωση της εκδήλωσης που θα γίνει αύριο βράδυ...

Ήμουν καθοδόν για τις καλοκαιρινές μου στο χωριό όταν μου ήρθε το μήνυμα στο Fecebook μέσω του κινητού μου τηλεφώνου που έχει μόνιμη σύνδεση στο internet ότι την Κυριακή 24/06/2012, ώρα 9.30 μ.μ, στην κεντρική πλατεία του χωριού, τη Μεσοχωρίτισσας θα γίνει εκδήλωση για τον κλύδωνα.

Η εκδήλωση διοργανώνεται και φέτος από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Θραψανού. Μ' αρέσει όταν βλέπω νέους ανθρώπους να επιζητούν να έχουν επαφή με τις ρίζες και την παράδοση.

Βεβαίως, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους η αναβίωση τέτοιων εθίμων δεν έχουν να κάνουν με αυτό ακριβώς που ξέραμε και ζήσαμε εμείς, στην παιδική μας ηλικία. Φυσικά δεν έχω την απαίτηση να είναι στο πέρασμα των χρόνων, ακριβώς ίδιο πράγμα. Έτσι κι αυτό που γίνεται, όπως γίνεται, βοηθά στην κατεύθυνση να μπορέσουν οι νέοι να πιάσουν το νήμα με τις ρίζες τους...

Βλέπω επίσης την ανάγκη κάθε εκδήλωση να καταλήγει σε... γλέντι. Έτσι έγινε πέρσι. Θεμιτό. Οι δυσκολίες που περνάει ο κόσμος επιβάλουν να αναζητάει μικρά διαλείμματα χαράς και διασκέδασης. Άλλωστε οι τιμές που έχουν οι πολιτιστικοί σύλλογοι που συνήθως διοργανώνουν τέτοιες εκδηλώσεις, είναι συνήθως χαμηλές, υποφερτές για τις τσέπες των χωριανών.

Θα πάμε λοιπόν, όπως θα πάμε και σε όλες τις εκδηλώσεις που θα γίνουν στο χωριό στη διάρκεια των φετινών διακοπών. Και σε σημείωμά μας εδώ θα μεταφέρουμε, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό ότι όμορφο πέσει στην αντίληψή μας. Έχω διαπιστώσει, άλλωστε, ότι τα παιδιά του Πολιτιστικού Συλλόγου Θραψανού κάνουν φιλότιμες προσπάθειες προς τη σωστή κατεύθυνση για τη διαφύλαξη και προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Ειδικά σε καιρούς δύσκολους σαν αυτούς που διανύουμε είναι πολύ σημαντικό που υπάρχουν και λειτουργούν τέτοιοι φορείς πολιτισμού. Αξίζει και πρέπει να τους ενθαρρύνουμε με την παρουσία μας. Το χειροκρότημα μας είναι το οξυγόνο ζωής τους. Ας τους το δώσουμε απλόχερα. Σε τέτοια ζητήματα δεν χρειάζονται τσιγκουνιές. Το αντίθετο. Το να είμαστε λαρτζ είναι πολύ καλύτερο.

Αφήστε την καρδιά σας να εκπέμψει αγάπη για τους συγχωριανούς. Ας χαμογελάσουμε ξανά. Το χρειαζόμαστε σαν άνθρωποι. Τώρα πιο πολύ από ποτέ...