Όμορφες εικόνες εποχής... Δείτε τα ζουμπούλια ή μανουσάκια, όπως τα λένε στην Κρήτη

manusakia3.310122
Μερικά από τα λουλούδια αυτής της εποχής που μας αρέσουν πολύ, είναι τα μανουσάκια... Για αυτά έχουμε γράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, πολλές φορές. Δείτε μια από αυτές, ΕΔΩ. Αρέσουν και στη Στασούλα μας και όποτε έχει χρόνο και μπορεί, ξέρει πού θα πάει για να τα βρει... Η φωτογραφία αυτή είναι της φίλης μας Frideriki Fotinou.



manusakia1.1310122
Τα μανουσάκια πάντα μας άρεσαν και μας αρέσουν. Το "κλικ" γι' αυτό το δημοσίευμα το πήραμε από μια ανάρτηση της Spyridoyla Geraniotaki στην ομάδα "ΜΕΤΕΩΚΡΗΤΕΣ". Για να ευχηθεί «Καλή βδομάδα στην ομάδα μας με υγεία, ομορφιές και αρώματα». Έτσι είναι. Στο διαδίκτυο υπάρχει αλληλεπίδραση...

manusakia2.310122
Δεν λέει σε ποια περιοχή της Κρήτης τα βρήκε, κάτι που κάνουν οι περισσότεροι στο διαδίκτυο. Έχουν την αίσθηση ότι  αφού ξ΄λερουν εκείνοι, "όλοι ξέρουν". Αλλά δεν ξέρουν. Και μερικοί, όπως εμείς, θα θέλαμε να ξέρουμε, επειδή ως παιδιά, τα ψάχναμε κάποτε... Και γνωρίζαμε πού θα τα βρούμε....

manusakia2018.1
Τις πρώτες τρεις φωτογραφίες τις πήραμε από το διαδίκτυο. Αλλά αυτή και η επόμενη είναι από παλιότερες δημοσιεύσεις εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ, άλλο ένα δημοσιεύουμα που κάναμε για τα μανουσάκια. Είναι από την Άνδρο και η φίλη μας, Δήμητρα, είναι που τα μαζεύει. Αρέσουν και σε εκείνη...

manusakia2018.4

Αχ αυτά τα μανουσάκια! Τελικά τα βρήκε και φέτος η Στασούλα. Αψήφησε τη βροχή και την κακοκαιρία και πήγε εκεί, που ξέρει πως βγαίνουν. Και γέμισε το ανθοδοχείο της. Και γέμισε ο τόπος ευωδιές…

manusakia.stasulas
Έτσι για να αλλάξει λίγο η διάθεση μας καθώς συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία ύστερα από την εισβολή της Ρωσίας πριν τρία χρόνια και εδώ μας ταλανίζει η ακρίβεια και ο πληθωρισμός που ροκανίζουν το εισόδημα μας... Ναι, ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές. Αλλά το να είμαστε ψύχραιμοι, θα μας βοηθήσει να βλέπουμε πιο καθαρά τα πράγματα... Κάτι που το έχουμε πολύ ανάγκη... 

Εκτύπωση

Στην 70η Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς, ο απόλυτος παράδεισος των λουλουδιών...

Posted in Επικαιρότητα

kifisia.ekthesi2024.1
Την επισκεφτήκαμε και φέτος. Προσπαθούμε να το κάνουμε κάθε χρόνο... Εκεί όπου μέσα σε ένα φυσικό περιβάλλον μοναδικό για την Αττική, στο Άλσος Κηφισιάς, «Δημήτρης Ζωμόπουλος» οι σημαντικότεροι Έλληνες ανθοπαραγωγοί εκθέτουν τα ωραιότερα φυτά στις καλύτερες τιμές.

kifisia.ekthesi2024.2
Η 70η Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς, ο ιστορικός αυτός θεσμός της ανθοκομίας της χώρας μας, άνοιξε τις πύλες της αλλά όχι για πολύ. Η έκθεση θα είναι ανοιχτή μέχρι τις 26 Μαϊου. Ας το προγραμματίσουμε να πάμε. Εμείς κάπως έτσι το σκεφτήκαμε και το κάναμε πράξη.

kifisia.ekthesi2024.3
Ένας από τους σκοπούς της διοργάνωσης, που επίκεντρο έχει το λουλούδι, την ενασχόληση του ανθρώπου γύρω από αυτό και το φυσικό περιβάλλον, είναι να μεταδώσει αισιόδοξα μηνύματα για ένα καλύτερο αύριο στους επισκέπτες, μικρούς και μεγάλους. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν μια σειρά αξιόλογων πολιτιστικών εκδηλώσεων.

kifisia.ekthesi2024.4
Τα εκθεσιακά περίπτερα έχουν στόχο να δώσουν ιδέες για το πώς θα φτιάξουμε τον κήπο και τη βεράντα μας με τον καλύτερο και οικονομικότερο τρόπο επιλέγοντας φυτά και λουλούδια από τα χιλιάδες και πλέον, είδη φυτών, κυρίως ελληνικής παραγωγής.

kifisia.ekthesi2024.5
Μπορείτε να περιηγηθείτε στα περίπτερα της Έκθεσης, να συνομιλήσετε με τους ανθοπαραγωγούς οι οποίοι θα σας προτείνουν φυτά στις καλύτερες δυνατές τιμές και θα σας δώσουν συμβουλές για τη συντήρησή τους. Για περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα της Ανθοκομικής Έκθεσης του Δήμου Κηφισιάς: https://kifissiaflowershow.eu στην κατηγορία εκδηλώσεις.

kifisia.ekthesi2024.6

Εκτύπωση

Για δωδέκατη χρονιά απόλαυσαν τις φυσικές ομορφιές του τόπου, με τα ποδήλατα τους

Posted in Επικαιρότητα

pdilatikos.20241
Για δωδέκατη χρονιά, μικροί και μεγάλοι απόλαυσαν μια διαδρομή 15 χιλιομέτρων, στο πλαίσιο του 12ου Ποδηλατικού Γύρου Πεδιάδας, θαυμάζοντας τις φυσικές ομορφιές του τόπου και την φύση που αυτή τη περίοδο, 19/5/2024, που είναι γεμάτη χρώματα και αρώματα.

pdilatikos.20242
Η εν λόγω αθλητική δράση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, αποτελώντας μια ξεχωριστή πρόταση γνωριμίας με τα χωριά και τις φυσικές ομορφιές του τόπου. Όσοι συμμετείχαν στον 12ο Ποδηλατικό Γύρο Πεδιάδας, χρησιμοποίησαν αυτό τον εναλλακτικό τρόπο μετακίνησης έτσι όπως έκαναν πριν πολλά χρόνια, μαθητές, εργαζόμενοι, ακόμη και ολόκληρες οικογένειες, που κινούνταν τότε στην εύφορη πεδιάδα με τα ποδήλατα τους.

podilarikos.giros3.190524
«Μέσω του Ποδηλατικού Γύρου Πεδιάδας στείλαμε το μήνυμα για τη θέση που πρέπει να έχει το ποδήλατο στην καθημερινότητα ως εναλλακτικό μέσο μεταφοράς και ως ήπια μορφή άσκησης. Η μεγάλη συμμετοχή του κόσμου δείχνει ότι αυτή η ξεχωριστή αθλητική διοργάνωση που λαμβάνει χώρα στο Δήμο μας, έχει αγκαλιαστεί όλα αυτά τα χρόνια"! 

pdilatikos.20244
"Είναι μία αθλητική δράση η οποία έχει σχέση με την ιστορία, την παράδοση και το περιβάλλον καθώς αναβίωσαν εικόνες από άλλες εποχές, τότε που οι άνθρωποι μετακινούνταν στην εύφορη πεδιάδα με τα ποδήλατα τους” ανέφερε ο Δήμαρχος Μινώα Πεδιάδας, Βασίλης Κεγκέρογλου. Το κείμενο γι' αυτή την ανάρτη είναι παρμένο από το site του Δήμου Μινώα Πεδιάδος

pdilatikos.20245
Με αφετηρία τους Αποστόλους, οι ποδηλάτες διέσχισαν τα χωριά Σαμπάς, Ζωφόροι, Βόνη, Γαλατάς, Θραψανό και κατέληξαν στη λίμνη και το δασύλλιο στη Λιβάδα που φέτος έτυχε της φροντίδας του Δήμου, των φορέων του Θραψανού και των εθελοντών που καθάρισαν και περιποιήθηκαν το συγκεκριμένο σημείο τις προηγούμενες ημέρες. Οι φωτογραφίες από τον Πολιστιτικό Σύλλογο Θραψανού.

pdilatikos.20246
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Αποστόλων, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ενεργών Πολιτών Σαμπά, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ζωφόρων, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Βόνης, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Γαλατά, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Θραψανού, με τη συνδιοργάνωση της Περιφέρειας Κρήτης και υπό την αιγίδα του Δήμου Μινώα Πεδιάδας.
Εκτύπωση

Στα (9) χρόνια γάμου μας με τη Σούλα πήγαμε 5ήμερη εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη

Posted in Τα δικά μου

konstantinupoli1
Πέντε γεμάτες μέρες ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να μας συμβεί. Αλλά δεν έγινε τυχαία. Φροντίσαμε να κάνουμε εμείς με αφορμή την επέτειο για τα εννιά (9) χρόνια γάμου μας με τη Σούλα. Αυτή την επέτειο λίγο ξεχωριστή. Και ο Γιάννης Αγιάνογλου μας έδωσε αυτή ευκαιρία με τη συνεργασία του με το τουριστικό πρακτορείο amphitrion της Κρήτης.

konstantinupoli20
Ήταν όλοι αδελφοί μας, κυρίως από τον Πειραιά και άλλες περιοχές της Αθήνας. Ελάχιστους γνωρίζαμε από τους 50 συμμετέχοντες, αλλά γίναμε μια παρέα όμορφη και μοιραστήκαμε πράγματα, καταστάσεις, τόπους που πήγαμε ή βρεθήκαμε στη διάρκεια μας εκεί. Νέοι φίλοι, λοιπόν, προστέθηκαν στη φαρέτρα μας. Έξω από την Αγιά Σοφιά.

konstantinupoli30
Συμμετείχαμε σε όλες τις εκδηλώσεις που είχαν προγραμματιστεί από το γραφείο και την υποδειγματική αρχηγό, την κ. Τίνα Βεριοπούλου, αλλά και τον οδηγό μας αδ. Γιάννη Αγιάνογλου. Πήγαμε στο παλάτι Ντολμάμπαχτσε, δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ, στην κρουαζιέρα στο Βόσπορο που διήρκησε 1,30 ώρα, δείτε ΕΔΩ κι ένα βράδυ είδαμε τουρκικούς παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια.

konstantinupoli50
Φυσικά περπατήσαμε στο δρόμο του Πέραν που οδηγεί στον Πύργο του Γαλατά, φάγαμε φαγητά μαγειρεμένα με τη δική τους κουλτούρα. Και είχαμε και τις δικές μας στιγμές, καθώς βρεθήκαμε να ακούμε νεαρούς τραγουδιστές συνοδεία βιολιού και ηλεκτρικής κιθάρας. Εδώ πήγαμε μόνοι, χωρίς να έχουμε κάτι συγκεκριμένο στο νου μας. Και πετύχαμε το καλύτερο.

konstantinupoli40
Το μόνο κουραστικό, από σωματική άποψη, ήταν το πολύωρο ταξίδι με το πούλμαν την Αθήνα στην Κωνσταντινούπολη και την επιστροφή μας, αν και ο οδηγός μας έκανε πολλές στάσεις, έτσι ώστε να ξεπιαστούμε και να συνεχίσουμε το ταξίδι μας. Αλλά αυτού του είδους η κούραση περνάει γρήγορα και το μόνο που μένει είναι οι όμορφες εμπειρίες. Εδώ έξω από το παλάτι Ντολμάμπαχτσε.

 konstantinupoli60
Γνώρισε η Σούλα την Κωνσταντινούπολη που το είχε όνειρο, περάσαμε υπέροχα, γνωρίσαμε κι άλλου αδελφούς από διαφορετικές εκκλησίες και είδαμε πράγματα που μάλλον μπορεί και να μην τα βλέπαμε ποτέ στη ζωή μας, καθώς το πρόγραμμα μας, είχαμε φροντίσει να είναι γεμάτο. Κι ωστόσο μερικές αλλαγές πάντα χρειάζονται. Έτσι βάζουμε στη ζωή μας, αλατοπίπερο...
Εκτύπωση

Μια μέρα του Απρίλη ζήσαμε την Αθήνα όπως δεν την είχαμε ξαναζήσει ποτέ ξανά...

Posted in Επικαιρότητα

afrikaniki.skoni1.230424
Τον γύρο του κόσμου έκαναν οι εικόνες του αθηναϊκού ουρανού, ο οποίος κατακλύστηκε από την αφρικανική σκόνη και παρέμεινε για αρκετή ώρα, ίσως και μέρα στην πρωτεύουσα. Μετά από μια φάση κορύφωσης, το φαινόμενο εξασθένισε σιγά με τη βοήθεια και των ανέμων.

afrikaniki.skoni2.230424
Ο διεθνής Τύπος παρακολούθησε το σπάνιο φαινόμενο και η επέλαση της αφρικανικής σκόνης έγινε είδηση σε πολλά ειδησεογραφικά Μέσα, που παρομοίασαν τις εικόνες με σκηνικά από άλλον πλανήτη. Τον γύρο του κόσμου κάνουν οι φωτογραφίες από την Αθήνα  -«Σαν σκηνικό από τον Άρη, την κατάπιε η σκόνη από τη Σαχάρα»

afrikaniki.skoni3.230424
Η βρετανική Daily Mail έγραψε ότι τα αξιοθέατα της Αθήνας μοιάζουν περισσότερο με σκηνικά από τον Άρη. «Η σκόνη από την έρημο Σαχάρα έβαψε την Αθήνα σε πορτοκαλί χρώμα, καθώς τα σύννεφα που έπνεαν από τη Μεσόγειο Θάλασσα, έκαναν τα διάσημα ορόσημα της πόλης να μοιάζουν περισσότερο με σκηνές από τον Άρη».

afrikaniki.skoni4.230424
Το γαλλικό BFM TV επισήμανε ότι η «Αθήνα και η Νότια Ελλάδα βυθίστηκαν σε μια σχεδόν αρειανή ατμόσφαιρα». To γαλλικό μέσο μετέφερε τις δηλώσεις του Κώστα Λαγουβάρδου, διευθυντή μετεωρολογικής έρευνας στο Αστεροσκοπείο Αθηνών, σχετικά με το φαινόμενο.

afrikaniki.skoni5230424
Guardian: «Η Αθήνα κατακλύζεται από πορτοκαλί ομίχλη». Με τον παραπάνω τίτλο, η βρετανική Guardian μίλησε για «καταιγίδα σκόνης της Σαχάρας στην Ελλάδα», τονίζοντας ότι οι ελληνικές αρχές προειδοποιούν πως οι συγκεντρώσεις σκόνης μπορούν να μειώσουν το ηλιακό φως και την ορατότητα, ενώ τα αυξανόμενα επίπεδα των λεπτών σωματιδίων ρύπανσης ενέχουν κινδύνους για την υγεία.

afrikaniki.skoni6.230424
CNN: «Η Αθήνα γίνεται πορτοκαλί, το Ελσίνκι λευκό, καθώς ο καιρός στην Ευρώπη κάνει την έκπληξη». Μια κίτρινη-πορτοκαλί ομίχλη σκόνης από την έρημο Σαχάρα έχει καλύψει τμήματα της Ελλάδας, αναγκάζοντας τις Αρχές να εκδώσουν προειδοποιήσεις για την υγεία και δημιουργώντας θεαματικά σκηνικά, έγραψε το αμερικανικό CNN.
Εκτύπωση

«Σκαλίζοντας» παλιές, χάρτινες φωτογραφίες… Μνήμες όμορφες από το μακρινό παρελθόν

Posted in Γενικά

mama.babas
Η Μαλάμω μας, Απρίλη μήνα, κατέβηκε ξανά στο χωριό. Πέρασε το χειμώνα στην Αθήνα και επέστρεψε. Μαζί με τον σύζυγο της, Νίκο, περνάνε όμορφα εδώ, Συχνά η αδελφή μου «σκαλίζει» τις φωτογραφίες από τα παλιά. Θύμισες δικές της που ήθελε να μοιραστεί μαζί μου. Και την ευχαριστώ γι’ αυτό. Εδώ οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ, έξω από την εσωτερική αυλή μας. Θα πρέπει να είναι τέλη του ’70. Το μαύρο πίσω τους, είναι ο παχύς ίσκιος από τις δυο κληματαριές που είχαμε.

labros
Και εδώ είμαι εγώ, μαζί με τον γιο μου, Λάμπρο στον Τσούτσουρα (ή κάπου αλλού που έχει θάλασσα;) Την αρχή νόμιζα πώς ήταν η κόρη μου, Ειρήνη. Αλλά εκείνη επιμένει: Πρόκειται για τον Λάμπρο: Σ’ αυτή την ηλικία τα παιδιά δεν ξεχωρίζουν και τόσο πολύ για το φύλλο τους. Το ωραίο είναι ότι μοιάζουν παράξενες. Σαν παραποιημένες. Και είναι. Καδραρισμένες τις έβαλε κάτω και τις φωτογράφισε με το τάμπλετ της. Αλλά έστω κι έτσι, δε χάνουν την αξία τους.

voni1
Μια φωτογραφία από τη Βόνη. Αρκετοί από αυτούς που εμφανίζονται, μας είναι γνωστοί και κάτι παραπάνω από οικείοι! Όπως ο παππούς Διονύσης, (που δεν είναι πια κοντά μας) και η αδελφή μου Στασούλα. Τα νεαρά άτομα έκαναν τότε την κοινωνική τους υπηρεσία στο Δήμο του Αρκαλοχωρίου και συναθροίζονταν στον Όμιλο. Και φυσικά στο σπίτι του Γιώργου που δεν ζει πια όπως και η σύζυγος του. Τον καιρό που κατέβαινα τα καλοκαίρια στο χωριό μου, θα πήγαινα πάντα από εκεί, στις συναθροίσεις, Μια συνήθεια που θα μου έκανε καλό στο μέλλον.

voni
Ο Όμιλος αυτός δεν υπάρχει πια! Οι αδελφοί συναθροίζονται στην εκκλησία Ηράκλειο Νοτία. Άλλη μια φωτογραφία στην αυλή του Γιώργου. Θα πρέπει εκείνη τη μέρα να είχε έρθει ως ομιλητής, ο αδ. Γιάννης κι έβγαλαν όλοι μαζί μια αναμνηστική φωτογραφία. Κάπου αριστερά, αν προσέξετε θα δείτε και το κεφαλάκι της Σούλας. Εκεί την πρωτοείδα. Όμορφες αναμνήσεις μιας ζωής, αποτυπωμένες σε χάρτινες φωτογραφίες που έγιναν με έναν ερασιτεχνικό τρόπο, ψηφιακές.
Εκτύπωση

Αργά, αλλά σταθερά, η άνοιξη έρχεται στην Αναστασιά των Σερρών, το χωριό του Ηλία Θεολόγου

Posted in Επικαιρότητα

martis.ston.ilia1
Είναι υπέροχο και ξεχωριστό, αυτό το συναίσθημα. Να νοιώθω τόσο οικεία μ' αυτό το σπίτι και να μην έχουμε πάει ποτέ με φυσική παρουσία, αν και το έχουμε βάλει στόχο ζωής, να τα καταφέρουμε να πάμε σ' αυτή τη ζωή και στην Ηλία αυτό ακούγεται, ευσεβής πόθος!

martis.ston.ilia2
Θέλω όμως να μείνουμε λίγο στον κήπο του σπιτιού του, καθώς, αν και βόρεια, κάποια λουλούδια αρχίζουν να ανθίζουν, δίνοντας την αίσθηση ότι ο χειμώνας, σιγά - σιγά φεύγει, ενώ η άνοιξη είναι στην πόρτα μας, έρχεται. Αλλά είναι μόνο δική μου αίσθηση; Δεν το βλέπετε κι εσείς;

martis.ston.ilia3
Κρατάω πάντα αυτή την χειροποίητη κατασκευή. Την έχει φτιάξει ο ίδιος ο Ηλίας και είναι σιντριβάνι. Φαντάζομαι πόσο δροσιστικό θα είναι το καλοκαίρι... Πραγματικά εξαιρετικό! Και το σπουδαίο και σημαντικό είναι ότι με αυτά που καταπιάνεται, ο άνθρωπος αυτός, το χαίρετε κιόλας!

martis.ston.ilia4
Δείτε μια ομορφιά οι γλάστρες του... Είναι φανερό ότι σε όλα αυτά, έχει βάλει το χεράκι της και η Κατερίνα, η σύζυγός του. Της αρέσει να ασχολείται με τα φυτά και με τα ζώα τους. Και δεν έχουν και λίγα, εδώ που τα λέμε. Ζωή να έχουν!

martis.ston.ilia5
Άλλο ένα λουλούδι του κήπου τους, έξω από το σπίτι τους. Και αν προσέξετε τη φωτογραφία, θα διαπιστώσετε ότι υπάρχει κι ένα πουλί στο κάδρο. Ο φακός του Ηλία το έχει "πιάσει" την ώρα που πετάει, είναι σε κίνηση. Αριστερά, στο βάθος, στο πέτρινο τραπεζάκι, πίνουν τον πρωινό καφέ τους.

martis.ston.ilia6
Μ' αρέσουν οι επιλογές που κάνει, καθώς μου στέλνει πράγματα. καμιά φορά είναι λεπτομέρειες από ένα θέμα που εκείνος γνωρίζει επειδή έχει όλη την εικόνα. Αλλά έστω κι έτσι, όλα είναι όμορφα. Κι αυτό που από την αρχή αυτού του κομματιού επεσήμανα , υπάρχει. Η άνοιξη αρχίζει να μας κλείνει το μάτι στο πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου 2024.
Εκτύπωση

Χιόνισε στο Βανκούβερ του Καναδά. Ελάτε να σας δείξουμε μερικές όμορφες εικόνες από εκεί!

Posted in Επικαιρότητα

vankuver1.190124
Ο Καναδάς ζει τον δικό του χιονιά στο τέλος του δεύτερου δεκαήμερου του Ιανουαρίου 2024. Και οι φωτογραφίες του δημοσιεύματος είναι τραβηγμένες από την Έστερ την Άννυ και τον Κώστα. Είναι από το Βανκούβερ BC και τα σπίτια που μένουν. Και τα χιόνια είναι αρκετά, όπως βλέπετε.

vankuver2.190124
Εδώ ο Κώστας είναι στο Μίσιον, έξω από το σπίτι τους και το χιόνι είναι ακόμα πιο πολύ εκεί, σε σχέση με το σπίτι του Στηβ και την Έστερ, από όπου είναι όλες οι υπόλοιπες φωτογραφίες από τα χέρια της Έστερ. Ανταποκρίθηκε άμεσα όταν της το ζητήσαμε και την ευχαριστούμε.

vankuver3.190124
Κι εδώ ο Στηβ εξοπλισμένος για το κρύο, έχει ντυθεί καλά και έχει βγει βόλτα με την Έστερ στο κοντινό πάρκο, για να απολαύσουν το χιόνι. Ωραίο είναι! Εμείς αυτή την πλευρά, την καλή, επιλέγουμε να κρατάμε. Αρνούμαστε να δούμε την άλλη, τη δύσκολη και σκοτεινή πλευρά της.

vankuver4.190124
Αν είσαι καλά μέσα σου, θα τον φτιάξεις τον χιονάνθρωπο και θα φωτογραφηθείς μαζί του με φίλους σου. Κι αυτό έκανε και ο Στηβ, ευαίσθητος, καθώς είναι, βρήκε το καλύτερο χιονισμένο δέντρο και "στήθηκε" για την πανηγυρική φωτογραφία.

vankuver5.190124
Το χιόνια απλώνονται παντού, γύρω από το σπίτι τους. Τα ξέρω αυτά μέρη, τέλος Μάρτη με αρχές Απριλίου και με καλό, ανοιξιάτικο καιρό τα έζησα το 2015. Και με ανθισμένα λουλούδια στους κήπους και τον αυλόγυρο των σπιτιών. Τώρα, όλα είναι διαφορετικά.

vankuver6.190124
Έτσι είναι ο χειμώνας!... Λένε ότι κι εμείς θα πάρουμε σύντομα θα πάρουμε σύντομα με τέτοια γεύση. Δεν τους πιστεύουμε. Την προηγούμενη φορά απέτυχαν παταγωδώς. Τα χιόνια δεν κατέβηκαν πιο χαμηλά από τους Θρακομακεδόνες. Εδώ στο κέντρο, δεν τα είδα...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA