Ένα φεστιβάλ στο Θραψανό Ηρακλείου Κρήτης που αξίζει να το ζήσετε από κοντά!

xoma.nero.fotia2025

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Θραψανού σε συνεργασία με τo Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής, τη Βρετανική Σχολή Αθηνών, το Υπουργείο Πολιτισμού την υποστήριξη της ΔΗΝΕΠΟΚ (Δ/νση Νεώτερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς)  τη συμμετοχή των Αγγειοπλαστών του Θραψανού, διοργανώνει σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων εστιασμένων στην Κρητική παραδοσιακή κεραμική και τον πολιτισμό της Κρήτης, με την στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης υπό την αιγίδα του Δήμου Μινώα Πεδιάδας. Δείτε το σημερινό πρόγραμμαΕΔΩ.

musiki.iulios2025

Τον Οκτώβρη, η πόλη που μένουμε, η Αθήνα, είναι πολύ όμορφη να την περπατάς με παρέα...

Posted in Επικαιρότητα

athina1.oktovris22
Μικρές στιγμές από την καθημερινότητα μας. Τον Οκτώβρη ο καιρός "κράτησε" γενικά καλά. Έτσι μπορέσαμε να περπατήσουμε σε διάφορα σημεία της. Εδώ στον Κολωνό, μια ώρα που τα περιστέρια είχαν μια σύναξη στη γραμμή παροχής δημόσιου ηλεκτροφωτισμού, στην Αλεξανδρείας. Απλά πράγματα.

athina2.oktovris22
Και το σούπερ μάρκετ είναι στη ζωή μας. Από δω θα κάνουμε τις προμήθειες μας. Ότι χρειαζόμαστε για το σπίτι μας. Ο "Γαλαξίας" είναι από τα πιο κοντινά μας. Με τα πόδια είναι μια δρασκελιά δρόμος. Συχνά την κάνω εγώ αυτή τη διαδρομή, όταν η νοικοκυρά χρειάζεται κάτι την τελευταία στιγμή.

athina3.oktovris22
Η ώρα του δειλινού, είναι μια ώρα που μας αρέσει... Εδώ στο σταθμό του Μετρό Αττικής και του ΗΣΑΠ. μια ώρα εντελώς ξεχωριστή, καθώς είμαστε σε μια διαδικασία έργου που γεμίζει ευφραίνει την καρδιά μας. Να κοιτάς τον ορίζοντα, να γεμίζει το μάτι σου αγάπη και ομορφιά.

athina4.oktovris22
Αθήνα κέντρο. Πλατεία Κοραή, στο πλάι της. Ο μεγάλος πεζόδρομος διευκολύνει πολύ τους πεζούς, ακόμα και μια σχετικά βροχερή μέρα, όπως αυτή. Ακόμα και τότε, όλα μπορούν να γίνουν. Όλες οι φωτογραφίες στο σημερινό δημοσίευμα αφορούν μέρη που περπατήσαμε και τα ζήσαμε. Κι αυτό είναι που μας αρέσει.

athina5.oktovris22
Σταθμό του Μετρό Αττικής, είσοδος από τη μεριά της Λιοσίων, μπροστά από τους φούρνους "Βενέτη" και τα έπιπλα "Μαρμαρίδη". Ένας γνώριμος τόπος όπου βρισκόμαστε σχεδόν κάθε εβδομάδα με φίλους μας. Πέρασμα για πολλούς, καθώς εδώ συγκεντρώνονται το Μετρό, ο ΗΣΑΠ και τόσα μέσα σταθερής τροχιάς, πάνω στη Λιοσίων.

athina6.oktovris22
Κι εδώ κάπου ψηλά στο Κολωνάκι με φόντο που μόλις διακρίνεται, τον Λυκαβηττό. Ο παππούς, σε πρώτο πλάνο, έχει στήσει την πραμμάτια του και περιμένει πελάτες ανάμεσα στους περιπατητές. Οδός Ξενοκράτους, ένα ήσυχο απομεσήμερο. Τα αυτοκίνητα παντού παρκαρισμένα δεν αφήνουν κανέναν να πάρει μια ανάσα. Τι να κάνουμε, είναι κι αυτό ένα πρόσωπο της Αθήνας...

Επτά ημέρες διακοπών στην Τέμενη Αιγίου… Επιτέλους, τα καταφέραμε και το 2022!

Posted in Επικαιρότητα

temeni1.2022
Δόξα τω Θεώ, τα καταφέραμε και φέτος, το 2022 να περάσουμε επτά ημέρες διακοπών στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Ας είναι καλά οι άνθρωποι που μας βοήθησαν να το πραγματοποιήσουμε αυτό.

temeni2.2022
Μερες που είχαν πολύ ενδιαφέρον και τις χρειαζόμασταν καθώς περάσαμε όλο το καλοκαίρι φέτος στην Αθήνα. Και όσοι ζουν στην πρωτεύουσα ξέρουν πως ήταν αυτό. Καυτό με μια σειρά από συνεχόμενους καύσωνες που δοκίμαζαν τις αντοχές μας.

temeni3.2022
Αλλά εδώ όλα ήταν διαφορετικά. Ησυχία, ηρεμία, δροσιά τα είχαμε και με το παραπάνω. Και για τις μεσημεριανές ώρες, καθώς κουβαλούσαμε τη ζέστη μαζί μας, στα ανακαινισμένα ξύλινα που μείναμε (151) βοηθούσε το αιρκοντίσιον.

temeni4.2022
Έκανα αρκετές αναρτήσεις στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Μπορείτε να τις δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Αυτό το παιχνίδισμα από το ένα site στο άλλο μας αρέσει να το κάνουμε. Και θα το έχετε προσέξει…

temeni5.2022
Ήμασταν η τελευταία φουρνιά που έκανε διακοπές εδώ το φετινό καλοκαίρι, από το 10 -17/9, αλλά δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Αν και μας δόθηκε η ευκαιρία να διαλέξουμε και την προηγούμενη εβδομάδα, οι υποχρεώσεις μας δεν μας το επέτρεψαν.

temeni6.2022
Έτσι μπορεί να μην είδαμε εκδηλώσεις, αλλά αυτό δεν μας δυσαρέστησε καθόλου. Κάθε μέρα είχαμε και κάτι να κάνουμε. Σχεδιάσαμε και τις μικρές εκδρομές μας, δείτε ΕΔΩ, στην Πάτρα και επιστρέφουμε επαρκώς ανανεωμένοι και δυνατοί, έτοιμοι για το χειμώνα.

Δυο μέρες κοντά στους φίλους μας, στη Τζια, θα μας μείνουν αξέχαστες, το καλοκαίρι 2022...

Posted in Επικαιρότητα

tzia1.avgust22
Να' ναι καλοκαίρι και να ζεις στην Αθήνα, ενώ οι προϋποθέσεις ήταν τέτοιες που δεν μπορούσες να φύγεις... Το να πας λοιπόν προσκεκλημένος με πολύ αγάπη σε φίλους, σε ένα νησί των Κυκλάδων, την Τζια, είναι ότι καλύτερο υπάρχει. Δείτε ΕΔΩ.

tzia2.avgust22
Όλα σε μια σειρά... Το ταξίδι με το καράβι από το Λαύριο έχει τη γλύκα του, ίσως επειδή δεν το κάνουμε πάρα πολύ συχνά. Εικόνες καλοκαιρινές , συνηθισμένες. Το ζήσαμε και το καλοκαίρι του 2022 και είμαστε χαρούμενοι γι' αυτό. Δείτε ΕΔΩ ένα φωτογραφικό ρεπορτάζ που κάναμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

tzia3.avgust22
Εικόνα από το λιμάνι της Τζια, στην Κορησσία. Με μια θάλασσα ήρεμη και με καλό καιρό... Η φωτογραφία τραβηγμένη πάνω από το πλοίο "Μακεδόν" που μας φέρνει πίσω στην Αθήνα. Τόσο όμορφη, απλή ρεαλιστική, αληθινή.

tzia4.avgust22
Το έγραψα και παραπάνω... Ίσως επειδή δεν κάναμε πολλά ταξίδια με το καράβι, μας αρέσει. Σε κάθε ταξίδι, μικρό ή μεγάλο, θα βγω έξω με το κινητό μου και θα αποτυπώσω στιγμές. Όπως εδώ έξω από το πλοίο με φόντο την Κορησσία.

tzia5.avgust22
Φυσικά, εκμεταλλευτήκαμε την ηλιοφάνεια και τον καλό καιρό και κάναμε τα μπάνια μας. Το Βουρκάρι δεν είναι μακριά από την Κορησσία και αρά το όνομα του, έχει μια υπέροχη θάλασσα. Δείτε ΕΔΩ το ρεπορτάζ που κάναμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ καταγράφοντας το γεγονός.

tzia6.avgust22
Τελευταίες μέρες του Αυγούστου τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία στο Βουρκάρι της Τζια. Δεν έχει πολύ κόσμο. Η επιστροφή των αδειούχων του Αυγούστου είχε αρχίσει ήδη. Στο εξής θα έχει του επισκέπτες του Παρασκευο-Σαββατο-Κύριακου. Αν και κάποιοι θα συνεχίσουν να διακοπεύουν ώς τα τέλη του Σεπτέμβρη...

tzia5.300822

Απολαμβάνοντας την Πανσέληνο του Αυγούστου, από το Olive Garden του ξενοδοχείου ΤΙΤΑΝΙΑ

Posted in Επικαιρότητα

panselinos.titinia1.120822
Είχαμε το προνόμιο τον Αύγουστο του 2022 να δούμε την Πανσέληνο από τον 11ο όροφο του ξενοδοχείου "Τιτάνια" στην Ακαδημίας, λίγο πιο πάνω από την Ομόνοια. Φτάσαμε εκεί μέρα ακόμα και βρήκαμε τραπέζι, σχετικά εύκολα! Οι δρόμοι ήταν σχετικά ελεύθεροι και δεν είχαμε κανένα πρόβλημα για παρκινγκ στην Εμμ. Μπενάκη

panselinos.titinia2.120822
Το σημερινό φωτογραφικό ρεπορτάζ το έχει κάνει η Σούλα με το κινητό της τηλέφωνο. Αν και samsung, απέχει μακράν από μια φωτογραφική μηχανή εξοπλησμένη με φακούς και φίλτρα. Έτσι, το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι το καλύτερο, αλλά χαρακτηρίζει τη στιγμή.

panselinos.titinia3.120822
Από το σημείο που καθίσαμε φωτογράφισε και τον Λυκαβηττό. Ήταν μέσα στο οπτικό μας πεδίο. Το αποτέλεσμα, όσο ήταν ακόμα μέρα πολύ όμορφο. Όχι όμως και τη νύχτα, όταν βγήκε από εκεί το φεγγάρι. Τι να κάνουμε, αυτές τις φωτογραφίες έχουμε, με αυτές πορευόμαστε.

panselinos.titinia4.120822
Πράγματι. Μοιάζει να είναι φλουταρισμένη. Και μπορεί η Σούλα να συνηθίζει να κάνει ζουμ στο φακό του κινητού τους, για να "πιάσει" εκείνο το καρέ που την ενδιαφέρει καλύτερα. Αλλά από τεχνική άποψη, αυτό δεν έχει πάντα επιτυχία, όπως εύκολα μπορείτε να δείτε και μόνοι σας.

panselinos.titinia5.120822
Ωστόσο, πολύ πιο πολύ και από την ποιότητα και την απόδοση των φωτογραφιών, εμείς που ήμασταν εκεί και ζήσαμε το γεγονός, μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι περάσαμε υπέροχα! Και άξιζε και με το παραπάνω που κάναμε φέτος τη διαφορά.

panselinos.titinia6.120822
Ναι, θα τη θυμόμαστε αυτή τη μέρα. Γι' αυτό και φρόντισα να καταγραφεί στον παλιό ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ώστε να μείνει στην ιστορία ώς μια όμορφη στιγμή μας, από τις δεκάδες που έχουμε ζήσει στο σύντομο πέρασμα μας από αυτή τη ζωή. Ευχαριστούμε εκείνον που μας έδωσε τη δύναμη να το κάνουμε!

Όταν το ηλιοβασίλεμα "παντρεύεται" με τον ερχομό του φεγγαριού... Τι υπέροχο θέαμα!

Posted in Τα δικά μου

zakinthos.fegari1.110822
Οι φωτογραφίες όλες πλην της τελευταίας, είναι από τη Ζάκυνθο. Μου τις έστειλε ο φίλος μου ο Χρήστος που αυτή την περίοδο του Αυγούστου παραθερίζει εκεί στους γονείς της γυναίκας του. Τι όμορφα που είναι καθώς ο ήλιος πέφτει στη θάλασσα!

zakinthos.fegari2.110822
Πρέπει να κάθισε αρκετά εκεί ο φίλος μου. Τα καρέ της μηχανής του, έχουν μια κάποια απόσταση ανάμεσα τους. Ιδιαίτερα το τρίτο και τέταρτο πλάνο. Αλλά όλα έχουν μέσα τους την αγάπη που θέλει να δώσει κανείς στο φίλο του, μεταφέροντας του τέτοιες εικόνες.

zakinthos.fegari3.110822
Κι αυτή ηλιοβασίλεμα τη λέει, αλλά μάλλον σε φεγγάρι παραπέμπει. Το μοναδικό Αυγουστιάτικο φεγγάρι που εύχομαι σε όλους να μπορέσουμε να το απολαύσουμε με τον άνθρωπο μας, επειδή τέτοιες στιγμές είναι μοναδικές και αξίζει να τις ζήσουμε.

zakinthos.fegari4.110822
Ίδιο σημείο, ίδια ψυχική διάθεση. Τι να πεις ύστερα από όσα πέρασε, αφού έχασε το σκυλάκο του, τον Ρες κι αφού διέθεσε ατέλειωτες ώρες ψάχνοντας στα πιο απίθανα σημεία του νησιού για να τον βρει. Λες και άνοιξε η γης και τον κατάπιε. Κι αν έδωσε δημοσιότητα στο θέμα. Δείτε ΕΔΩ.

fegari.ston.kolono
Κι ένα φεγγάρι από τον Κολωνό, δυο μέρες πριν από τον Πανσέληνο του Αυγούστου. Είχαμε πάει για περπάτημα με τη Σούλα και το είδαμε, καθώς επιστρέφαμε. Δεν άντεξα σήκωσα το κινητό μου τηλέφωνο και το φωτογράφησα. Τελικά μερικά όμορφα πράγματα, κάνουν πιο βιώσιμη τη ζωή στην πόλη.

Ένα δειλινό στις μέρες του καύσωνα στο Καβούρι της Βουλιαγμένης… Μοναδικό θέαμα!

Posted in Επικαιρότητα

kavuri1.230722
Σας το είχαμε πει πως κάποια στιγμή θα βλέπετε κι εδώ δημοσιεύματα καινούρια… Αρχείο μεν, αλλά με ένα άρωμα ζωής από το σήμερα. Ελάτε λοιπόν να σας πάμε ένα απόγευμα με καύσωνα στο Καβούρι της Βουλιαγμένης.

kavuri2.230722
Ξεκινήσαμε με το αυτοκίνητο μας μας γύρω στις 7:30 και η ζέστη ήταν ακόμα μεγάλη έξω. Χρειάστηκε να έχουμε αιρκοντίσιον στη διαδρομή μας από τον Κηφισό, στη διαδρομή μας μέσω της Λεωφόρου Ποσειδώνος ή πιο γνωστής ως παραλιακής ως το Καβούρι.

kavuri3.230722
Δεν είχε υπερβολική κίνηση ο δρόμος. Όχι, κινούνταν. Κόσμο βρήκαμε εκεί. Χρειάστηκε να κάνουμε προσαρμογές σχετικά με το πού θα παρκάρουμε και να περπατήσουμε μέσα από ένα μονοπάτι στο μικρό δασάκι ως την παραλία.

kavuri4.230722
Αποζημιωθήκαμε όμως. Είχαμε καθίσει σε ένα πέτρινο παγκάκι ακριβώς απέναντι από το σημείο που έφευγε ο ήλιο και η Σούλα δεν προλάβαινε να φωτογραφίζει με το κινητό της, στιγμιότυπα καθώς ο ήλιος έγερνε προς τη δύση του.

kavuri5.230722
Πανέμορφο μου φάνηκε όλο αυτό και αποφάσισα να βάλω λίγο συναίσθημα στις λεζάντες και να το κάνω ανάρτηση. Δεν είναι αυτό κάτι καινούριο για τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, έτσι λειτουργούσε πάντα, από τη γέννηση του. Οι παλιοί αναγνώστες μας το ξέρουν.

kavuri6.230722
Ηλιοβασίλεμα και κάποιοι συνεχίζουν το μπάνιο τους στη θάλασσα. Θες η δροσιά του νερού, η καλή παρέα, όλο και θα υπάρχει μια αφορμή για να είσαι εκεί, μέσα στο υγρό στοιχείο. Αυτό είναι το Καβούρι της Βουλιαγμένης που αγαπάμε…

Πότε - πότε θα τα λέμε και από εδώ. Αυτό κι αν είναι μια ευχάριστη διαδικτυακή έκπληξη!

Posted in Τα δικά μου

bukamvilia.arxanes
Μπορεί να τελειώσαμε από εδώ, αλλά όλο και κάτι απρόβλεπτο θα βλέπετε στο πρωτοσέλιδο του. Έτσι σαν έκπληξη και για να επιβεβαιώνουμε πώς όταν λέμε πως ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ δεν μοιάζει με κανένα άλλο site το εννοούμε μέχρι κεραίας.

Λοιπόν θα σας φανεί παράξενο, αλλά συχνά - πυκνά θα βλέπετε, όπως τώρα, μικρές αλλαγές σ' αυτό το site και ας αποτελεί το αρχείο μας. Το έχουμε μεθοδεύσει έτσι που να μπορεί να γίνει. Και το βλέπετε ήδη μπροστά σας.

Κι ενώ το site μας βρίσκεται ΕΔΩ, δεν πρόκειται, αυτό που διαβάζετε τώρα να το αφήσουμε να... ρημάξει. Δεν μπορεί, δεν το κάνει η καρδιά μας.

Περάσαμε τόσα όμορφα πράγματα, όλα αυτά τα χρόνια. Από τότε που το έστησε ο φίλος μου ο Δήμος, για να φύγω από τα Μπλόγκ της Google που πειραματιζόμουν, ενώ δουλεύαμε στα διπλανά γραφεία της ΠΕΤ ΟΤΕ, πάνω σε ένα τεμπλέιτ μιας αμερικανικής εφημερίδας, δεν θυμάιμαι τώρα ποιας. Κι όταν συνειδητοποιήσαμε τον κίνδυνο να κατηγορηθούμε για κλοπή, αφού μπορούσες να το δεις από παντού, τότε ζήτησα από τον Ντάτση της ONSCREEN να το σχεδιάζει από την αρχή. Πράγμα που έκανε. Δυστυχώς έφυγε από κοντά μας πολύ νέος, εντελώς ξαφνικά.

Αλλά ποτέ δεν εφησυχάσαμε, δεν βαλτώσαμε. Ψαχνόμασταν και συνεχίζουμε να ψαχνόμαστε και προχωρούμε παράλληλα με την τεχνολογία σε καλό επίπεδο.

Πήγαμε στη FRIKTORIA, όπου κάποια παιδιά από το Βόλο μας έδωσαν την εντύπωση πως έδιναν μια αξιοπρεπή μάχη στον τομέα των σέρβερ. Και μείναμε κοντά τους αρκετά χρόνια. Μέχρι που κάποια στιγμή σε δυο επιθέσεις που δεχτήκαμε από ιούς, είδαμε ένα πρόσωπο τους που δεν μας άρεσε. Και ξέρετε, στις δύσκολες ώρες φαίνεται ο πραγματικός χαρακτήρας του άλλου, στα εύκολα όλοι μια χαρά είναι.

Μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας και πήγαμε αλλού. Χωρίς φωνές, χωρίς τυπμπανοκρουσίες, αθόρυβα. Όπως ακριβώς είχαμε πάει...

Ναι, δεν "παίζει" αλλιώς ένα site στο διαδίκτυο. Χρειάζεται να κουμπωθεί πάνω σε έναν σέρβερ. Όσοι έχουν στοιχειώδεις γνώσεις διαδικτύου, το ξέρουν καλά αυτό.

Τώρα μπορούμε να... παίζουμε σε δυο ταμπλό. Χάριν αστείου το λέμε. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε το χρόνο, ενώ οι επιλογές μας στη ζωή, έχουν εδώ και χρόνια, άλλον προσανατολισμό.

Και οι πρωτεραιότητα μας, είναι εντελώς διαφορετικές, πια. Απλά, μας αρέσει να εκφραζόμαστε με το γράψιμο. Το κάνουμε καθημερινά και το χαιρόμαστε. Και θα συνεχίσουμε, για όσο μας το επιτρέπουν οι δυνατότητες μας.

Μικρές χαρές είναι η ζωή. Όσοι νομίζουν πως θα τα βρουν όλα αυτά να τους περιμένουν έτοιμα, πολύ γρήγορα θα αντιληφθούν ότι είναι οικτρά γελασμένοι. Σας προσκαλούμε λοιπόν να ρίχνετε πότε - πότε μια ματιά σ' αυτό το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Περιέχει θησαυρούς! Και μη φοβάστε ότι θα... παρασυρθείτε. Εμείς θα σας το υπενθυμίζουμε, όποτε χρειάζεστε με αναφορές στο κεντρικό site ΕΔΩ.

Στο μεταξύ κοιτάξτε γύρω σας. Η σχετική επικαιρότητα θα το ακολουθεί. Η κορυφή θα αλλάζει, ανάλογα με την εποχή. Το ίδιο και η μπάρα δεξιά, αν το βλέπετε από υπολογιστή. Παρατηρήστε το και θα το διαπιστώσετε.

Σας φαίνονται απίθανα όλα αυτά; Δεν θα έπρεπε. Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ δεν υπήρξε ποτέ ένα site, σαν όλα τα άλλα. Αλλιώς, θα κατέβαζε νωρίς ρολά, σε καμιά περίπτωση δεν θα γίνονταν ποτέ αυτό που βλέπετε.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA