Όμορφες εικόνες εποχής... Δείτε τα ζουμπούλια ή μανουσάκια, όπως τα λένε στην Κρήτη

manusakia3.310122
Μερικά από τα λουλούδια αυτής της εποχής που μας αρέσουν πολύ, είναι τα μανουσάκια... Για αυτά έχουμε γράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, πολλές φορές. Δείτε μια από αυτές, ΕΔΩ. Αρέσουν και στη Στασούλα μας και όποτε έχει χρόνο και μπορεί, ξέρει πού θα πάει για να τα βρει... Η φωτογραφία αυτή είναι της φίλης μας Frideriki Fotinou.



manusakia1.1310122
Τα μανουσάκια πάντα μας άρεσαν και μας αρέσουν. Το "κλικ" γι' αυτό το δημοσίευμα το πήραμε από μια ανάρτηση της Spyridoyla Geraniotaki στην ομάδα "ΜΕΤΕΩΚΡΗΤΕΣ". Για να ευχηθεί «Καλή βδομάδα στην ομάδα μας με υγεία, ομορφιές και αρώματα». Έτσι είναι. Στο διαδίκτυο υπάρχει αλληλεπίδραση...

manusakia2.310122
Δεν λέει σε ποια περιοχή της Κρήτης τα βρήκε, κάτι που κάνουν οι περισσότεροι στο διαδίκτυο. Έχουν την αίσθηση ότι  αφού ξ΄λερουν εκείνοι, "όλοι ξέρουν". Αλλά δεν ξέρουν. Και μερικοί, όπως εμείς, θα θέλαμε να ξέρουμε, επειδή ως παιδιά, τα ψάχναμε κάποτε... Και γνωρίζαμε πού θα τα βρούμε....

manusakia2018.1
Τις πρώτες τρεις φωτογραφίες τις πήραμε από το διαδίκτυο. Αλλά αυτή και η επόμενη είναι από παλιότερες δημοσιεύσεις εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ, άλλο ένα δημοσιεύουμα που κάναμε για τα μανουσάκια. Είναι από την Άνδρο και η φίλη μας, Δήμητρα, είναι που τα μαζεύει. Αρέσουν και σε εκείνη...

manusakia2018.4

Αχ αυτά τα μανουσάκια! Τελικά τα βρήκε και φέτος η Στασούλα. Αψήφησε τη βροχή και την κακοκαιρία και πήγε εκεί, που ξέρει πως βγαίνουν. Και γέμισε το ανθοδοχείο της. Και γέμισε ο τόπος ευωδιές…

manusakia.stasulas
Έτσι για να αλλάξει λίγο η διάθεση μας καθώς συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία ύστερα από την εισβολή της Ρωσίας πριν τρία χρόνια και εδώ μας ταλανίζει η ακρίβεια και ο πληθωρισμός που ροκανίζουν το εισόδημα μας... Ναι, ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές. Αλλά το να είμαστε ψύχραιμοι, θα μας βοηθήσει να βλέπουμε πιο καθαρά τα πράγματα... Κάτι που το έχουμε πολύ ανάγκη... 

Απολαμβάνοντας την Πανσέληνο του Αυγούστου, από το Olive Garden του ξενοδοχείου ΤΙΤΑΝΙΑ

Posted in Επικαιρότητα

panselinos.titinia1.120822
Είχαμε το προνόμιο τον Αύγουστο του 2022 να δούμε την Πανσέληνο από τον 11ο όροφο του ξενοδοχείου "Τιτάνια" στην Ακαδημίας, λίγο πιο πάνω από την Ομόνοια. Φτάσαμε εκεί μέρα ακόμα και βρήκαμε τραπέζι, σχετικά εύκολα! Οι δρόμοι ήταν σχετικά ελεύθεροι και δεν είχαμε κανένα πρόβλημα για παρκινγκ στην Εμμ. Μπενάκη

panselinos.titinia2.120822
Το σημερινό φωτογραφικό ρεπορτάζ το έχει κάνει η Σούλα με το κινητό της τηλέφωνο. Αν και samsung, απέχει μακράν από μια φωτογραφική μηχανή εξοπλησμένη με φακούς και φίλτρα. Έτσι, το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι το καλύτερο, αλλά χαρακτηρίζει τη στιγμή.

panselinos.titinia3.120822
Από το σημείο που καθίσαμε φωτογράφισε και τον Λυκαβηττό. Ήταν μέσα στο οπτικό μας πεδίο. Το αποτέλεσμα, όσο ήταν ακόμα μέρα πολύ όμορφο. Όχι όμως και τη νύχτα, όταν βγήκε από εκεί το φεγγάρι. Τι να κάνουμε, αυτές τις φωτογραφίες έχουμε, με αυτές πορευόμαστε.

panselinos.titinia4.120822
Πράγματι. Μοιάζει να είναι φλουταρισμένη. Και μπορεί η Σούλα να συνηθίζει να κάνει ζουμ στο φακό του κινητού τους, για να "πιάσει" εκείνο το καρέ που την ενδιαφέρει καλύτερα. Αλλά από τεχνική άποψη, αυτό δεν έχει πάντα επιτυχία, όπως εύκολα μπορείτε να δείτε και μόνοι σας.

panselinos.titinia5.120822
Ωστόσο, πολύ πιο πολύ και από την ποιότητα και την απόδοση των φωτογραφιών, εμείς που ήμασταν εκεί και ζήσαμε το γεγονός, μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι περάσαμε υπέροχα! Και άξιζε και με το παραπάνω που κάναμε φέτος τη διαφορά.

panselinos.titinia6.120822
Ναι, θα τη θυμόμαστε αυτή τη μέρα. Γι' αυτό και φρόντισα να καταγραφεί στον παλιό ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ώστε να μείνει στην ιστορία ώς μια όμορφη στιγμή μας, από τις δεκάδες που έχουμε ζήσει στο σύντομο πέρασμα μας από αυτή τη ζωή. Ευχαριστούμε εκείνον που μας έδωσε τη δύναμη να το κάνουμε!

Όταν το ηλιοβασίλεμα "παντρεύεται" με τον ερχομό του φεγγαριού... Τι υπέροχο θέαμα!

Posted in Τα δικά μου

zakinthos.fegari1.110822
Οι φωτογραφίες όλες πλην της τελευταίας, είναι από τη Ζάκυνθο. Μου τις έστειλε ο φίλος μου ο Χρήστος που αυτή την περίοδο του Αυγούστου παραθερίζει εκεί στους γονείς της γυναίκας του. Τι όμορφα που είναι καθώς ο ήλιος πέφτει στη θάλασσα!

zakinthos.fegari2.110822
Πρέπει να κάθισε αρκετά εκεί ο φίλος μου. Τα καρέ της μηχανής του, έχουν μια κάποια απόσταση ανάμεσα τους. Ιδιαίτερα το τρίτο και τέταρτο πλάνο. Αλλά όλα έχουν μέσα τους την αγάπη που θέλει να δώσει κανείς στο φίλο του, μεταφέροντας του τέτοιες εικόνες.

zakinthos.fegari3.110822
Κι αυτή ηλιοβασίλεμα τη λέει, αλλά μάλλον σε φεγγάρι παραπέμπει. Το μοναδικό Αυγουστιάτικο φεγγάρι που εύχομαι σε όλους να μπορέσουμε να το απολαύσουμε με τον άνθρωπο μας, επειδή τέτοιες στιγμές είναι μοναδικές και αξίζει να τις ζήσουμε.

zakinthos.fegari4.110822
Ίδιο σημείο, ίδια ψυχική διάθεση. Τι να πεις ύστερα από όσα πέρασε, αφού έχασε το σκυλάκο του, τον Ρες κι αφού διέθεσε ατέλειωτες ώρες ψάχνοντας στα πιο απίθανα σημεία του νησιού για να τον βρει. Λες και άνοιξε η γης και τον κατάπιε. Κι αν έδωσε δημοσιότητα στο θέμα. Δείτε ΕΔΩ.

fegari.ston.kolono
Κι ένα φεγγάρι από τον Κολωνό, δυο μέρες πριν από τον Πανσέληνο του Αυγούστου. Είχαμε πάει για περπάτημα με τη Σούλα και το είδαμε, καθώς επιστρέφαμε. Δεν άντεξα σήκωσα το κινητό μου τηλέφωνο και το φωτογράφησα. Τελικά μερικά όμορφα πράγματα, κάνουν πιο βιώσιμη τη ζωή στην πόλη.

Ένα δειλινό στις μέρες του καύσωνα στο Καβούρι της Βουλιαγμένης… Μοναδικό θέαμα!

Posted in Επικαιρότητα

kavuri1.230722
Σας το είχαμε πει πως κάποια στιγμή θα βλέπετε κι εδώ δημοσιεύματα καινούρια… Αρχείο μεν, αλλά με ένα άρωμα ζωής από το σήμερα. Ελάτε λοιπόν να σας πάμε ένα απόγευμα με καύσωνα στο Καβούρι της Βουλιαγμένης.

kavuri2.230722
Ξεκινήσαμε με το αυτοκίνητο μας μας γύρω στις 7:30 και η ζέστη ήταν ακόμα μεγάλη έξω. Χρειάστηκε να έχουμε αιρκοντίσιον στη διαδρομή μας από τον Κηφισό, στη διαδρομή μας μέσω της Λεωφόρου Ποσειδώνος ή πιο γνωστής ως παραλιακής ως το Καβούρι.

kavuri3.230722
Δεν είχε υπερβολική κίνηση ο δρόμος. Όχι, κινούνταν. Κόσμο βρήκαμε εκεί. Χρειάστηκε να κάνουμε προσαρμογές σχετικά με το πού θα παρκάρουμε και να περπατήσουμε μέσα από ένα μονοπάτι στο μικρό δασάκι ως την παραλία.

kavuri4.230722
Αποζημιωθήκαμε όμως. Είχαμε καθίσει σε ένα πέτρινο παγκάκι ακριβώς απέναντι από το σημείο που έφευγε ο ήλιο και η Σούλα δεν προλάβαινε να φωτογραφίζει με το κινητό της, στιγμιότυπα καθώς ο ήλιος έγερνε προς τη δύση του.

kavuri5.230722
Πανέμορφο μου φάνηκε όλο αυτό και αποφάσισα να βάλω λίγο συναίσθημα στις λεζάντες και να το κάνω ανάρτηση. Δεν είναι αυτό κάτι καινούριο για τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, έτσι λειτουργούσε πάντα, από τη γέννηση του. Οι παλιοί αναγνώστες μας το ξέρουν.

kavuri6.230722
Ηλιοβασίλεμα και κάποιοι συνεχίζουν το μπάνιο τους στη θάλασσα. Θες η δροσιά του νερού, η καλή παρέα, όλο και θα υπάρχει μια αφορμή για να είσαι εκεί, μέσα στο υγρό στοιχείο. Αυτό είναι το Καβούρι της Βουλιαγμένης που αγαπάμε…

Πότε - πότε θα τα λέμε και από εδώ. Αυτό κι αν είναι μια ευχάριστη διαδικτυακή έκπληξη!

Posted in Τα δικά μου

bukamvilia.arxanes
Μπορεί να τελειώσαμε από εδώ, αλλά όλο και κάτι απρόβλεπτο θα βλέπετε στο πρωτοσέλιδο του. Έτσι σαν έκπληξη και για να επιβεβαιώνουμε πώς όταν λέμε πως ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ δεν μοιάζει με κανένα άλλο site το εννοούμε μέχρι κεραίας.

Λοιπόν θα σας φανεί παράξενο, αλλά συχνά - πυκνά θα βλέπετε, όπως τώρα, μικρές αλλαγές σ' αυτό το site και ας αποτελεί το αρχείο μας. Το έχουμε μεθοδεύσει έτσι που να μπορεί να γίνει. Και το βλέπετε ήδη μπροστά σας.

Κι ενώ το site μας βρίσκεται ΕΔΩ, δεν πρόκειται, αυτό που διαβάζετε τώρα να το αφήσουμε να... ρημάξει. Δεν μπορεί, δεν το κάνει η καρδιά μας.

Περάσαμε τόσα όμορφα πράγματα, όλα αυτά τα χρόνια. Από τότε που το έστησε ο φίλος μου ο Δήμος, για να φύγω από τα Μπλόγκ της Google που πειραματιζόμουν, ενώ δουλεύαμε στα διπλανά γραφεία της ΠΕΤ ΟΤΕ, πάνω σε ένα τεμπλέιτ μιας αμερικανικής εφημερίδας, δεν θυμάιμαι τώρα ποιας. Κι όταν συνειδητοποιήσαμε τον κίνδυνο να κατηγορηθούμε για κλοπή, αφού μπορούσες να το δεις από παντού, τότε ζήτησα από τον Ντάτση της ONSCREEN να το σχεδιάζει από την αρχή. Πράγμα που έκανε. Δυστυχώς έφυγε από κοντά μας πολύ νέος, εντελώς ξαφνικά.

Αλλά ποτέ δεν εφησυχάσαμε, δεν βαλτώσαμε. Ψαχνόμασταν και συνεχίζουμε να ψαχνόμαστε και προχωρούμε παράλληλα με την τεχνολογία σε καλό επίπεδο.

Πήγαμε στη FRIKTORIA, όπου κάποια παιδιά από το Βόλο μας έδωσαν την εντύπωση πως έδιναν μια αξιοπρεπή μάχη στον τομέα των σέρβερ. Και μείναμε κοντά τους αρκετά χρόνια. Μέχρι που κάποια στιγμή σε δυο επιθέσεις που δεχτήκαμε από ιούς, είδαμε ένα πρόσωπο τους που δεν μας άρεσε. Και ξέρετε, στις δύσκολες ώρες φαίνεται ο πραγματικός χαρακτήρας του άλλου, στα εύκολα όλοι μια χαρά είναι.

Μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας και πήγαμε αλλού. Χωρίς φωνές, χωρίς τυπμπανοκρουσίες, αθόρυβα. Όπως ακριβώς είχαμε πάει...

Ναι, δεν "παίζει" αλλιώς ένα site στο διαδίκτυο. Χρειάζεται να κουμπωθεί πάνω σε έναν σέρβερ. Όσοι έχουν στοιχειώδεις γνώσεις διαδικτύου, το ξέρουν καλά αυτό.

Τώρα μπορούμε να... παίζουμε σε δυο ταμπλό. Χάριν αστείου το λέμε. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε το χρόνο, ενώ οι επιλογές μας στη ζωή, έχουν εδώ και χρόνια, άλλον προσανατολισμό.

Και οι πρωτεραιότητα μας, είναι εντελώς διαφορετικές, πια. Απλά, μας αρέσει να εκφραζόμαστε με το γράψιμο. Το κάνουμε καθημερινά και το χαιρόμαστε. Και θα συνεχίσουμε, για όσο μας το επιτρέπουν οι δυνατότητες μας.

Μικρές χαρές είναι η ζωή. Όσοι νομίζουν πως θα τα βρουν όλα αυτά να τους περιμένουν έτοιμα, πολύ γρήγορα θα αντιληφθούν ότι είναι οικτρά γελασμένοι. Σας προσκαλούμε λοιπόν να ρίχνετε πότε - πότε μια ματιά σ' αυτό το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Περιέχει θησαυρούς! Και μη φοβάστε ότι θα... παρασυρθείτε. Εμείς θα σας το υπενθυμίζουμε, όποτε χρειάζεστε με αναφορές στο κεντρικό site ΕΔΩ.

Στο μεταξύ κοιτάξτε γύρω σας. Η σχετική επικαιρότητα θα το ακολουθεί. Η κορυφή θα αλλάζει, ανάλογα με την εποχή. Το ίδιο και η μπάρα δεξιά, αν το βλέπετε από υπολογιστή. Παρατηρήστε το και θα το διαπιστώσετε.

Σας φαίνονται απίθανα όλα αυτά; Δεν θα έπρεπε. Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ δεν υπήρξε ποτέ ένα site, σαν όλα τα άλλα. Αλλιώς, θα κατέβαζε νωρίς ρολά, σε καμιά περίπτωση δεν θα γίνονταν ποτέ αυτό που βλέπετε.

Σχέδια για τις καλοκαιρινές διακοπές που έχουμε μπροστά μας. Κάποτε ο Ιούλιος ήταν αλλιώς

Posted in Δημοσιογραφικά

diakopes.kalokerines
Αγαπώ να ζω κάθε στιγμή εδώ στο διαδίκτυο. Ανοίξαμε κουβέντα για τις καλοκαιρινές διακοπές. Πώς θα είναι τα πράγματα, φέτος; Ένας Θεός ξέρει…
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 9/07/2022

Θυμάμαι για χρόνια κατηύθυνα έτσι τα πράγματα, όσο περνούσε από το χέρι μου ώστε να παίρνω την άδεια μου τον Ιούλιο. Και δεν το έκανα αυτό τυχαία. Μελετημένο ήταν το πράγμα.

Σ’ εκείνους τους καιρούς, αλλά και σήμερα, τον Αύγουστο προτιμούσαν οι περισσότεροι. Τότε έκλειναν τα μαγαζιά και οι επιχειρήσεις. Είχα λοιπόν ένα διπλό αβαντάζ. Έκανα την άδεια μου στο χωριό μου, συνήθως που μου άρεσε και μετά έκανα μια… δεύτερη άδεια στην Αθήνα!

Έτσι τότε… Τώρα; Τα δυο χρόνια της πανδημίας έχουν αλλάξει πολλά γύρω μας, μέσα μας. Οι μόνοι που συνεχίζουν να λειτουργούν σα να μη συμβαίνει τίποτα είναι οι τουριστικοί προορισμοί.

Τα πολύ υψηλά ενοίκια με το σκεπτικό της φουλ τουριστικής σεζόν και τα ακριβά εισιτήρια στις συγκοινωνίες, αλλά και τα καύσιμα λειτουργούν ως απαγορευτικά για τον μέσο καταναλωτή ή πολίτη αυτής της χώρας.

Παρ’ όλα αυτά στα ΜΜΕ θα δείτε κατευθυνόμενα ρεπορτάζ και «ειδήσεις» που καμώνονται ότι δεν συμβαίνει τίποτα, ώστε η βαριά βιομηχανία του τουρισμού, να αποδώσει, φέτος. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική. Οι άνθρωποι είναι «κουμπωμένοι» και αναποφάσιστοι. Θέλουν να πάνε να ξεκουραστούν, να φορτίσουν τις μπαταρίες τους για να αντιμετωπίσουν τον χειμώνα που δεν ξέρουμε πώς θα είναι, ούτε μπορούμε να φανταστούμε, διαβάζοντας τις καθημερινές απογευματινές ανακοινώσεις του ΕΟΔΥ με το μεγάλο αριθμό των κρουσμάτων.

Κι από την άλλη, υπάρχει μια οικονομική δυσπραγία και μια ξέφρενη ακρίβεια στα είδη βασική ανάγκης, στα τιμολόγια ενέργειας και στις τιμές των καυσίμων που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αντισταθμίσουν με τα διάφορα επιδόματα με τα οποία προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση η κυβέρνηση, καθώς παρακολουθεί, αποσβολωμένη, τις εξελίξεις.

Τι σχέδια, τι όνειρα, τι σκέψεις να κάνει για καλοκαιρινές διακοπές; Δύσκολοι καιροί, πρωτόγνωροι, χρειάζεται προσοχή, ψυχραιμία και λογικότητα για να αντιμετωπίσει κανείς τα ζητήματα, χωρίς να αποκάμει.

Φυσικά εσείς θα συνεχίσετε να βλέπετε σε διάφορα έντυπα σελέμπριτι να κάνουν τις διακοπές τους ανέμελοι στα φημισμένα νησιά που για να πας στις παραλίες τους, όπως στην Ψαρού, στη Μύκονο χρειάζεται να ξεπαραδιαστείς.episimansis.neo

Ξεχωρίζουμε λοιπόν την αλήθεια από το ψέμα. Την υπερβολή από το… δόλωμα. Και βλέποντας ρεαλιστικά πώς έχουν τα πράγματα, θα προσπαθήσουμε και φέτος να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για τον εαυτό μας και τους ανθρώπους μας.

Όχι ξιπασμένα πράγματα, αλλά ως εκεί που φτάνει το χέρι μας και οι δυνατότητες μας. Όλο και κάτι θα βρεθεί να καλύψει τις ανάγκες μας, ως ένα βαθμό. Και με προσοχή και υπευθυνότητα, αφού τίποτα δεν έχει τελειώσει σε σχέση με τον κορονοϊό Covid-19 και τις απίθανες μεταλλάξεις του.

Ας τους αφήσουμε να κρατούν στα ύψη τις τιμές των τουριστικών καταλυμάτων τους. Άδεια θα είναι στη φουλ σεζόν. Διότι είναι φυσικό να το παθαίνει αυτό, όποιος, έχοντας τσίμπλα στο μάτι και παραπληροφόρηση δεν είναι σε θέση να διακρίνει την πραγματικότητα, πέρα από τη μύτη του.

Θα περάσει όλο αυτό το κακό που ζούμε και θα έρθουν καλύτερες μέρες, όχι γιατί ελπίζουμε στις ανθρώπινες κυβερνήσεις, ότι είναι σε θέση να το κάνουν, αλλά επειδή το υπόσχεται Εκείνος που μπορεί.

Ας μη λιποψυχούμε με όσα ζούμε και ας μην τρελαινόμαστε αν, ούτε και φέτος δεν μπορέσουμε να κάνουμε τις καλοκαιρινές διακοπές μας. Δεν είμαστε μόνοι μας. Στη μεριά μας βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γης. Και είναι πολύ φυσιολογικό να συμβαίνει έτσι, σ’ αυτό το άδικο, από κάθε άποψη, σύστημα πραγμάτων.

Ας είμαστε βέβαιοι ότι κάποια στιγμή, όχι πολύ μακριά, όλο αυτό θα αλλάξει. Και η ίδια η ζωή επίσης. Θα έχει πραγματικό νόημα, ενώ το χαμόγελο μας θα είναι αληθινό και από καρδιάς. Εκεί, έχουμε επικεντρώσει την προσοχή μας και το ενδιαφέρον μας και όχι στο καλοκαίρι που έτσι κι αλλιώς, όσο ωραίο κι αν είναι περνάει γρήγορα αφήνοντας πίσω του μόνο νοσταλγία.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 9/7 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Είμαστε έτοιμοι. Αλλάζουμε! Αφήνουμε πίσω μας το παρελθόν. Πάμε στη νέα εποχή...

Posted in Επικαιρότητα

axla
Μάλλον αυτό που βλέπετε είναι και το τελευταίο κομμάτι σ' αυτή τη μορφή του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Είναι ζήτημα ωρών, το πέρασμα στη νέα εποχή. Ας κάνουμε λοιπόν ένα μικρό απολογισμό. Πώς πέρασαν αυτά τα χρόνια εδώ σ' αυτή τη μικρή γωνιά του διαδικτύου που αγαπήσαμε;

kalavrita
Όμορφα ήταν! Κάναμε πολλά ταξίδια, όπως εδώ στα Καλάβρυτα. Αυτό που βλέπετε είναι τα βράχια στο φαράγγι του Βουραϊκού, φωτογραφημένα με το κινητό του Κώστα, μέσα από τον οδοντωτό σιδηρόδρομο. Τα ταξίδια δεν ήταν μοναχικά, αλλά με παρέες αγαπημένων προσώπων.

luludia
Ανεβάσαμε πολλά λουλούδια και δώσαμε χρώμα στο διαδίκτυο. Και επειδή μας αρέσουν πολύ και ξέρουμε ότι αρέσουν και σε σας, θα το συνεχίσουμε σε κάθε ευκαιρία και στον νέο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ αξιοποιώντας την τεχνολογία στο έπακρο. Θα το δείτε αυτό στην πράξη.

igumenitsa22.020921
Εδώ είμαστε στην Ηγουμενίτσα πέρσι το καλοκαίρι, όταν μείναμε εκεί μια μέρα να ξεκουραστούμε για να περάσουμε την επομένη το πρωί στην Κέρκυρα. Τη λέξη Κέρκυρα να βάλετε στην αναζήτηση του site και θα σας φέρει μπροστά όλα τα σχετικά δημοσιεύματα.

luludia1
Γενικά το αγαπήσαμε και το αγαπάμε αυτό το site. Καθετί εδώ είναι γραμμένο με πολύ αγάπη και αποτυπώνει και τις δικές μας εσωτερικές αλλαγές καθώς αναζητούσαμε κάτι καλύτερο που να μας γεμίζει και να μας ικανοποιεί. Δεν διέγραψα καμιά ανάρτηση, εκτός κι αν μου το ζητούσαν εκείνοι που τους αφορούσε.

platia2.290622
Αγάπησα και αγαπώ όλη αυτή τη διαδικασία και νομίζω πως, ότι γίνεται με αγάπη έχει αξία... Είμαι βέβαιος ότι αυτό είδατε και εκτιμήσατε, γι' αυτό και μείνατε κοντά μας. Είμαστε βέβαιο ότι θα είστε εκεί και στο νέο εγχείρημα. Σας περιμένουμε. Και να θυμάστε: Μας ενδιαφέρουν οι παρατηρήσεις σας.

Φωτιές αλλάζουν τα οικοσυστήματα και φέρνουν την καταστροφή από την κλιματική αλλαγή

Posted in Δημοσιογραφικά

fwties nyxta geniko
Παρακολουθούμε άναυδοι αυτές τις μέρες τι συμβαίνει με τις φωτιές. Μια ολόκληρη συζήτηση ανοίγεται και ίσως είναι η ώρα να την κάνουμε εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ… Μας βοηθάει το σημερινό άρθρο και οι προβληματισμοί που θέτει.
bonis.leo.neo
Φωτιές. Κάθε χρόνο η Ελλάδα καίγεται. Έτσι απλά. Άλλες φορές από απερισκεψία και άλλες φορές από πρόθεση. Οικοσυστήματα ολόκληρα καταστρέφονται. Χλωρίδα και πανίδα μαζί. Αυτά είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Αλλά ποιος και πότε θα λογοδοτήσει για όλα αυτά; Και τελικά, αν λογοδοτήσει, μπορεί να ανατρέψει τη ζημιά;

Τα αποτελέσματα τα ξέρουμε. Πλημμύρες, άνοδος της θερμοκρασίας και λιγότερο οξυγόνο. Και όμως κάποιοι καταστρέφουν το ίδιο τους το σπίτι. Γιατί όταν βάζεις φωτιά δεν βλάπτεις μόνο το διπλανό σου, άλλα και τον ίδιο σου τον εαυτό. Δεν είμαστε ούτε στα μισά του καλοκαιριού και έχουν ξεκινήσει για τα καλά οι πυρκαγιές.

Δεν θέλω να φανταστώ πως θα κλείσει και αυτό το καλοκαίρι. Καμένες περιουσίες και δυστυχώς χαμένες ανθρώπινες ζωές, απ' όλες τις απόψεις. Και υποθέσεις η μία μετά την άλλη θα δρομολογούνται και θα στοιβάζονται για εκδίκαση μετά από κάμποσα χρόνια.

Ένα κράτος που αδυνατεί να προστατεύσει τους πολίτες του, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό. Ένα κράτος "δικαίου" που αρνείται να επιβάλει τη δικαιοσύνη. Ή προφανώς δεν μπορεί. Μα το ερώτημα είναι τι θα γίνει όταν έρθει η ώρα να σταθούμε στο Θεϊκό δικαστήριο; Ποιος θα κριθεί ένοχος και ποιος αθώος όταν ο Θεός καταστρέψει αυτούς που καταστρέφουν τη γη; Τότε δεν θα μετράνε ούτε βίλες ούτε μεζονέτες ούτε σκάφη.

Αλλά όπως και να το κάνεις, πως θα δώσεις απάντηση σε ένα ερώτημα που απασχολεί πολύ κόσμο; Όταν φύγεις από τη ζωή, τι θα έχεις αφήσει πίσω σου; Άλλοι θέλουν να αφήσουν μια καλή οικογένεια, ένα καλό όνομα, οι πιο ματαιόδοξοι μια περιουσία για τα παιδιά και τα εγγόνια. Ποιοι και πόσοι όμως θα αφήσουν μια καμένη γη; Ένα κατεστραμμένο περιβάλλον. Μια κληρονομιά θηλιά για την επόμενη γενιά. Σκέψου πριν δράσεις.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA