Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Είμαστε έτοιμοι. Αλλάζουμε! Αφήνουμε πίσω μας το παρελθόν. Πάμε στη νέα εποχή...

Posted in Επικαιρότητα

axla
Μάλλον αυτό που βλέπετε είναι και το τελευταίο κομμάτι σ' αυτή τη μορφή του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Είναι ζήτημα ωρών, το πέρασμα στη νέα εποχή. Ας κάνουμε λοιπόν ένα μικρό απολογισμό. Πώς πέρασαν αυτά τα χρόνια εδώ σ' αυτή τη μικρή γωνιά του διαδικτύου που αγαπήσαμε;

kalavrita
Όμορφα ήταν! Κάναμε πολλά ταξίδια, όπως εδώ στα Καλάβρυτα. Αυτό που βλέπετε είναι τα βράχια στο φαράγγι του Βουραϊκού, φωτογραφημένα με το κινητό του Κώστα, μέσα από τον οδοντωτό σιδηρόδρομο. Τα ταξίδια δεν ήταν μοναχικά, αλλά με παρέες αγαπημένων προσώπων.

luludia
Ανεβάσαμε πολλά λουλούδια και δώσαμε χρώμα στο διαδίκτυο. Και επειδή μας αρέσουν πολύ και ξέρουμε ότι αρέσουν και σε σας, θα το συνεχίσουμε σε κάθε ευκαιρία και στον νέο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ αξιοποιώντας την τεχνολογία στο έπακρο. Θα το δείτε αυτό στην πράξη.

igumenitsa22.020921
Εδώ είμαστε στην Ηγουμενίτσα πέρσι το καλοκαίρι, όταν μείναμε εκεί μια μέρα να ξεκουραστούμε για να περάσουμε την επομένη το πρωί στην Κέρκυρα. Τη λέξη Κέρκυρα να βάλετε στην αναζήτηση του site και θα σας φέρει μπροστά όλα τα σχετικά δημοσιεύματα.

luludia1
Γενικά το αγαπήσαμε και το αγαπάμε αυτό το site. Καθετί εδώ είναι γραμμένο με πολύ αγάπη και αποτυπώνει και τις δικές μας εσωτερικές αλλαγές καθώς αναζητούσαμε κάτι καλύτερο που να μας γεμίζει και να μας ικανοποιεί. Δεν διέγραψα καμιά ανάρτηση, εκτός κι αν μου το ζητούσαν εκείνοι που τους αφορούσε.

platia2.290622
Αγάπησα και αγαπώ όλη αυτή τη διαδικασία και νομίζω πως, ότι γίνεται με αγάπη έχει αξία... Είμαι βέβαιος ότι αυτό είδατε και εκτιμήσατε, γι' αυτό και μείνατε κοντά μας. Είμαστε βέβαιο ότι θα είστε εκεί και στο νέο εγχείρημα. Σας περιμένουμε. Και να θυμάστε: Μας ενδιαφέρουν οι παρατηρήσεις σας.

Φωτιές αλλάζουν τα οικοσυστήματα και φέρνουν την καταστροφή από την κλιματική αλλαγή

Posted in Δημοσιογραφικά

fwties nyxta geniko
Παρακολουθούμε άναυδοι αυτές τις μέρες τι συμβαίνει με τις φωτιές. Μια ολόκληρη συζήτηση ανοίγεται και ίσως είναι η ώρα να την κάνουμε εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ… Μας βοηθάει το σημερινό άρθρο και οι προβληματισμοί που θέτει.
bonis.leo.neo
Φωτιές. Κάθε χρόνο η Ελλάδα καίγεται. Έτσι απλά. Άλλες φορές από απερισκεψία και άλλες φορές από πρόθεση. Οικοσυστήματα ολόκληρα καταστρέφονται. Χλωρίδα και πανίδα μαζί. Αυτά είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Αλλά ποιος και πότε θα λογοδοτήσει για όλα αυτά; Και τελικά, αν λογοδοτήσει, μπορεί να ανατρέψει τη ζημιά;

Τα αποτελέσματα τα ξέρουμε. Πλημμύρες, άνοδος της θερμοκρασίας και λιγότερο οξυγόνο. Και όμως κάποιοι καταστρέφουν το ίδιο τους το σπίτι. Γιατί όταν βάζεις φωτιά δεν βλάπτεις μόνο το διπλανό σου, άλλα και τον ίδιο σου τον εαυτό. Δεν είμαστε ούτε στα μισά του καλοκαιριού και έχουν ξεκινήσει για τα καλά οι πυρκαγιές.

Δεν θέλω να φανταστώ πως θα κλείσει και αυτό το καλοκαίρι. Καμένες περιουσίες και δυστυχώς χαμένες ανθρώπινες ζωές, απ' όλες τις απόψεις. Και υποθέσεις η μία μετά την άλλη θα δρομολογούνται και θα στοιβάζονται για εκδίκαση μετά από κάμποσα χρόνια.

Ένα κράτος που αδυνατεί να προστατεύσει τους πολίτες του, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό. Ένα κράτος "δικαίου" που αρνείται να επιβάλει τη δικαιοσύνη. Ή προφανώς δεν μπορεί. Μα το ερώτημα είναι τι θα γίνει όταν έρθει η ώρα να σταθούμε στο Θεϊκό δικαστήριο; Ποιος θα κριθεί ένοχος και ποιος αθώος όταν ο Θεός καταστρέψει αυτούς που καταστρέφουν τη γη; Τότε δεν θα μετράνε ούτε βίλες ούτε μεζονέτες ούτε σκάφη.

Αλλά όπως και να το κάνεις, πως θα δώσεις απάντηση σε ένα ερώτημα που απασχολεί πολύ κόσμο; Όταν φύγεις από τη ζωή, τι θα έχεις αφήσει πίσω σου; Άλλοι θέλουν να αφήσουν μια καλή οικογένεια, ένα καλό όνομα, οι πιο ματαιόδοξοι μια περιουσία για τα παιδιά και τα εγγόνια. Ποιοι και πόσοι όμως θα αφήσουν μια καμένη γη; Ένα κατεστραμμένο περιβάλλον. Μια κληρονομιά θηλιά για την επόμενη γενιά. Σκέψου πριν δράσεις.

Η πλατεία Καραϊσκάκη στο Μεταξουργείο με άλλη ματιά, όπως τη ζήσαμε το Σάββατο

Posted in Επικαιρότητα

pl.karaiskaki1
Για την πλατεία Καραϊσκάκη, έχουμε ξαναγράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πριν τρία χρόνια, στις 19 Ιουνίου του 2019. Δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα που κάναμε τότε. Αλλά ξαναγυρνάμε πίσω, επειδή το Σάββατο που ήμασταν εκεί, ήταν σα τη βλέπαμε για πρώτη φορά!

pl.karaiskaki2
Εδώ είναι το ξενοδοχείο WYNDHAM GRAND που κάνουμε τα τελευταία χρόνια την Ανάμνηση, όπως και φέτος για πρώτη φορά ύστερα από τρία χρόνια πανδημίας με φυσική παρουσία και με μεγάλη προσοχή. Δεν είναι η κεντρική είσοδος από την πλατεία, αλλά από πίσω, από τη Μεγάλου Αλεξάνδρου.

pl.karaiskaki3
Ιούλιος, πρώτες μέρες με ζέστη και ελαφρύ καύσωνα και η μικρή πλατεία με το Μετρό είναι σ' αυτή την κατάσταση. Το γκαζόν και τα δέντρα ποτίζονται και βρίσκονται, όπως μπορείτε να δείτε κι εσείς σε καλή κατάσταση. Και η κίνηση σχετικά ήπια. Δεν υπήρχε το αδιαχώρητο.

pl.karaiskaki4
Εδώ βρίσκεται άλλο ένα μεγάλο και εμβληματικό ξενοδοχείο της Αθήνας το STANLEY και μπροστά του είναι η μια από τις εισόδους του Μετρό, στάση Μεταξουργείο. Εδώ σταματάνε και τα τουριστικά λεωφορεία για όσους θέλουν να γνωρίσουν την Αθήνα από την ανοιχτή στέγη τους.

pl.karaiskaki5
Καλλιτεχνήματα που μπορείτε να δείτε στην πλατεία Καραϊσκάκη, στο Μεταξουργείο. Τοποθετημένα εκεί από τον Δήμο Αθηναίων. Δεν ξέρουμε τι παριστάνουν και δεν υπάρχουν και επαρκείς ταμπέλες που να εξηγούν στον επισκέπτη. Ας είναι, συμβαίνει αυτό συχνά με τα έργα τέχνης.

pl.karaiskaki6
Η ζέστη είναι πολύ και κάποιοι ψάχνουν λίγη δροσιά στον ίσκιο ενός δέντρου. Είναι κι αυτό μια εμπειρία να ξαπλώνεις πάνω στο καταπράσινο γκαζόν όπως ο άγνωστος σε μας κύριος αριστερά στη φωτογραφία. Μας έκανε εντύπωση η άνεση του.

Την Πέμπτη επιστρέφουν στην Ελλάδα, από τη Νορβηγία οι φίλοι μας, Ζανέτα και Βασίλης

Posted in Επικαιρότητα

norvigia.vasili1
Πέρασαν κοντά επτά μήνες που λείπουν από κοντά μας, οι φίλοι μας και γείτονες Ζανέτα και Βασίλης. Είχαν πάει στη Νορβηγία κοντά στα παιδιά τους και τώρα έφτασε η ώρα της επιστροφής. Θα είμαστε στο αεροδρόμιο να τους καλοδεχτούμε, την Πέμπτη το μεσημέρι.

norvigia.vasili2
Μέχρι τότε, μετρώντας τις μέρες, ας πάρουμε μια γεύση από τις ομορφιές που έχουν στον τόπο που μένουν τα παιδιά τους στο Όσλο, όπου επειδή είναι βόρεια η άνοιξη έρχεται πάντα με μια μικρή καθυστέρηση. Εδώ έχουμε ζέστες, καύσωνα, αλλά εκεί τώρα ανθίζουν τα λουλούδια.

norvigia.vasili3
Τις φωτογραφίες τις τράβηξε σε μια βόλτα του ο Βασίλης και τον ευχαριστούμε γι' αυτό. Ξέρει ότι τα αγαπάμε, τα λουλούδια και ήθελε να μας δώσει χαρά. Και το πέτυχε! Πραγματικά η ομορφιά των λουλουδιών, δίνει ζωή στα άψυχα κτίρια που στεγάζουν ανθρώπινες ζωές.

norvigia.vasili4
Το γεγονός ότι εστίασε το κινητό του κοντά σ' αυτούς τους υπέροχους και μοναδικούς θάμνους, μας άρεσε πολύ. Προσέξτε τι υπέροχα άνθη έχει αυτό το φυτό. Δεν ξέρω πώς το λένε αλλά η ομορφιά του είναι μοναδική. Θαμνοειδές και με μεγάλη ανάπτυξη.

norvigia.vasili5
Αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι ότι εδώ οι άνθρωποι έχουν αφήσει λίγο χώρο πρασίνου κοντά στις κατοικίες που μένουν. Και δεν πρόκειται για τεράστιες απρόσωπες πολυκατοικίες, αλλά για διώροφα το πολύ τριώροφα σπίτια. Μια ήπια ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον.

norvigia.vasili6
Να βλέπουμε, να μαθαίνουμε, να παίρνουμε ιδέες και να τις εφαρμόζουμε στη ζωή μας. Όσο αυτό βέβαια είναι δυνατόν, γιατί οι συνθήκες που ζούμε εμείς εδώ είναι όντως πολύ διαφορετικές. Και ο σεβασμός στο περιβάλλον αποτελεί ακόμα στις μέρες μας, ζητούμενο.

Φτιάχτηκε και λειτουργεί το σιντριβάνι, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα, στον Κολωνό

Posted in Επικαιρότητα

sintrivani.platias1.290622
Νάτο σε πλήρη λειτουργία το σιντριβάνι, δίπλα μας, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα στον Κολωνό. Καθαρό, φροντισμένο και καθαρισμενο το μάρμαρο και δροσερό το σιντριβάνι αυτές της ζεστές μέρες του Ιουλίου... Το παρακολουθούμε από την πρώτη στιγμή που είδαμε τα συνεργεία του Δήμου Αθηναίων να δουλεύουν.

sintrivani.platias2.290622
Και ιδού το ντοκουμέντο! Ο Δήμος πέρασε νέο υδρευτικό σύστημα, έτσι ώστε να αξιοποιήσει το όλο σύστημα με τον καλύτερο τρόπο. Μικρές τεχνητές οάσεις δροσιάς στο κέντρο του αστικού περιβάλλοντος και τα σιντριβάνια σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας παίρνουν και πάλι την παλιά τους αίγλη και λάμψη.

sintrivani.platias3.290622
Η αρχή έγινε από τον Δήμο Αθηναίων με το σιντριβάνι που εγκαινιάστηκε πριν από έναν περίπου χρόνο στην Ομόνοια, με τα συνεργεία της πρωτεύουσας να παραδίδουν συνολικά 34 σιντριβάνια μέσα στο καλοκαίρι. Ένα από αυτά είναι και το δικό μας. Η φωτό από τις εργασίες του συνεργείου.

sintrivani.platias4.290622
Και η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια τα σιντριβάνια της πόλης, τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία και τον πολιτισμό της, παρουσίαζαν εικόνα εγκατάλειψης και παρακμής. Το υδάτινο στοιχείο είχε αρχίσει σταδιακά να εξαλείφεται από την καθημερινότητα των Αθηναίων.

sintrivani.platias5.290622
Στην περίπτωση του δικού μας σιντριβανιού πρέπει να πούμε ότι δεν λειτουργούσε καθόλου. Ξερό το βρήκαμε όταν ήρθαμε στην περιοχή το 2004. Κι έτσι ξερό, παρέμενε μέχρι να το βάλει η σημερινή διοίκηση του Δήμου σε μια σειρά. Κι αν το σεβαστούν οι Ρωμά που κατακλύζουν την πλατεία, θα είναι θαύμα.

sintrivani.platias6.290622
Το σιντριβάνι λίγο πριν μπει το νερό και λειτουργήσει. Τα έργα του έχουν ολοκληρωθεί, αλλά έπρεπε να γίνει συνολικά το βήμα και στις άλλες γειτονιές της Αθήνας. Όπως και να έχει το σημειώνουμε με πολύ αγάπη, επειδή ομορφαίνει την περιοχή μας. Ας είναι καλά, όσοι το σκέφτηκαν και το υλοποίησαν.

Προς αναζήτηση φοιτητικής στέγης, ένα πρόβλημα που γνωρίζουν καλά όσοι είχαν παιδιά...

Posted in Δημοσιογραφικά

enikia
Κι έρχεται η ώρα που τα παιδιά που πέτυχαν στο Πανεπιστήμιο μέσα από τις Πανελλαδικές εξετάσεις πρέπει να βρουν κάπου να στεγαστούν, αν βέβαια πέτυχαν σε πόλη μακριά από τον τόπο διαμονής τους. Κι αρχίζεις να ψάχνεις. Τα διαμερίσματα άθλια και τα ενοίκια απλησίαστα...
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 2/07/2022

Τα νέα δεδομένα που έχουν προκύψει, αλλά και η εμπειρία από το παρελθόν δείχνει κάτι στον τομέα της φοιτητικής στέγης… Ότι αν η αναζήτηση ενός ποιοτικού ακινήτου αποτελούσε πάντα μια δύσκολη διαδικασία, πολύ περισσότερο μετά την ραγδαία αύξηση των εγγεγραμμένων ακινήτων σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης (π.χ. Airbnb), δεσμεύοντας αρκετά ακίνητα για τον σκοπό αυτό, με αποτέλεσμα να αλλάζει τον χάρτη των φοιτητικών κατοικιών, τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα...

Είναι και οι επιδράσεις της πανδημία του κορωνοϊού που συντέλεσαν καθοριστικά στο να επιστρέψουν τη περσινή χρονιά αρκετοί ιδιοκτήτες ακινήτων από τη βραχυχρόνια μίσθωση στη παραδοσιακή – μακροχρόνια συμβατική μίσθωση ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα των μεγάλων πόλεων (Αθήνα – Θεσσαλονίκη.

Και γνωρίζουμε καλά πως η αύξηση των ζητούμενων μισθωμάτων, η ενεργειακή κρίση και πληθωρισμός επιβαρύνουν ραγδαία το κόστος διαβίωσης ενός φοιτητή.

Η φετινή χρονιά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η πιο δύσκολη χρονιά ακόμη και από τα χρόνια των μνημονίων. Η εξίσωση θα είναι πολύ δύσκολη για τις οικογένειες που το παιδί τους θα περάσει στο πανεπιστήμιο, αλλά η σχολή να μην βρίσκεται στη πόλη της οικογενειακής κατοικίας.

Σύμφωνα με έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ ένας πολύ μεγάλος αριθμός νοικοκυριών διαβιεί επί μακρόν σε συνθήκες οικονομικής επισφάλειας, καθώς το μηνιαίο εισόδημα για περισσότερα από 4 στα 10 νοικοκυριά δεν επαρκεί για όλο το μήνα, αλλά για 19 ημέρες (μεσοσταθμικά).

Ο πληθωρισμός καλπάζει και τον μήνα Μάιο σκαρφαλώνοντας στο 11,3%, ενώ οι ανατιμήσεις σε αγαθά μπορεί να ξεπεράσουν το 35%. Παράλληλα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το κόστος στέγασης αυξήθηκε κατά 35% σε σχέση με τον Μάιο του 2021 λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: ενοίκια κατοικιών, ηλεκτρισμό, φυσικό αέριο, πετρέλαιο θέρμανσης, στερεά καύσιμα.episimansis.neo

Το ακαδημαϊκό έτος (2020-2021), ελάχιστοι ήταν οι γονείς που προέβησαν σε μίσθωση φοιτητικής στέγης, επί των πλείστων οι περισσότεροι κράτησαν στάση αναμονής παρακολουθώντας τα υγειονομικά δεδομένα λόγω κορονοϊού με το ενδεχόμενο δεύτερο lockdown να αποτελεί δεδομένο μετά την καθημερινή αύξηση των κρουσμάτων. Αξίζει να αναφέρουμε ότι αρκετοί γονείς πρωτοετών φοιτητών που είχαν προβεί σε μίσθωση φοιτητικής κατοικίας, στα μέσα Νοεμβρίου του 2020 επικοινώνησαν με τους ιδιοκτήτες των ακινήτων με στόχο τη δυνατότητα συναινετικής λύσης της μισθωτικής σύμβασης.

Την ακαδημαϊκή χρονιά 2020-2021, η μείωση της ζήτησης για ενοικίαση φοιτητικής κατοικίας στη Πάτρα είχε αγγίξει το 40%-50% τον Οκτώβριο του 2020, ενώ τον Ιανουάριο του 2021 είχε αγγίξει το 70%-75%, ανάλογη ήταν και η εικόνα στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Την περσινή χρονιά και ιδιαίτερα μετά την ανακοίνωση της έναρξης των εγγραφών, αυξήθηκε «κατακόρυφα» η ζήτηση για ενοικίαση φοιτητικής κατοικίας τόσο από τους πρωτοετείς φοιτητές που «κρατούσαν» στάση αναμονής, όσο και από τους φοιτητές του 2ου και 3ου έτους που «εγκατέλειψαν» την φοιτητική τους στέγη τη πρώτη χρονιά της πανδημίας.

Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα που προκύπτουν από τις αναρτημένες αγγελίες ακινήτων σε ιστοσελίδες, η αναζήτηση φοιτητικής κατοικίας άνω του 1ου ορόφου έως 50τμ με ζητούμενο μίσθωμα έως 300€ στην Αθήνα και ιδιαίτερα στις φοιτητικές περιοχές φαντάζει «όνειρο θερινής νυκτός’». Κάτι πρέπει να γίνει για τους έρμους γονείς που πρέπει να καλύψουν κι αυτό το κόστος για τις σπουδές των παιδιών τους. Σα να μη τους έφταναν όλα τα άλλα, έχουν κι αυτό στο κεφάλι τους…

Ξανά λοιπόν στη διαδικασία αναζήτησης. Και να ‘ναι ντάλα καλοκαίρι και ζέστη συν τοις άλλοις. Δύσκολα τα πράγματα. Η στήλη εύχεται από καρδιάς κουράγιο και δύναμη. Με ψυχραιμία, υπομονή και επιμονή θα τα καταφέρουν, όπως καταφέρνουν και τόσα άλλα πράγματα στην καθημερινότητα τους…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 2 Ιουλίου 2022 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Σήμερα θα σας πάμε στην πλατεία Κοραή της Αθήνας, μια ανάσα από το Πανεπιστήμιο...

Posted in Επικαιρότητα

pl.korai.athina1.270622
Κάποια γενικά χαρακτηριστικά που βρήκαμε για την πλατεία Κοραή, λένε ότι οφείλει το όνομά της στον Αδαμάντιο Κοραή, σημαντικό εκπρόσωπο του ελληνικού διαφωτισμού. Στη βόρια της πλευρά “ενώνεται” με την τριλογία της Πανεπιστημίου ενώ στη νότια γειτνιάζει με την πλατεία Κλαυθμώνος.

pl.korai.athina2.270622
Κάποιοι κατεβαίνουν στο κέντρο με το ηλεκτρικό ποδήλατό τους... Τα καφέ που ξεχύνονται στο δημόσιο χώρο αναμειγνύονται με τη στοά και τους κινηματογράφους. Και φυσικά το σούπερ μάρκετ «Μασούτης», τον «Κωτσόβολο» και τα «Zara». Η πλατεία έχει σημαδευτεί από ιστορικά γεγονότα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

pl.korai.athina3.270622
Η πιο τραγική στιγμή της ήταν κατά τη διάρκεια της Κατοχής όταν η Γκεστάπο επίταξε το κτίριο της Εθνικής Ασφαλιστικής χρησιμοποιώντας τα υπόγεια του ως κρατητήρια και βασανιστήρια. Αυτή είναι η είσοδος του Μετρό για τη στάση Πανεπιστήμιο. Από την πλευρά της Σταδίου.

pl.korai.athina4.270622
Η περίφραξη αριστερά στη φωτογραφία δείχνει ότι το έργο του Δήμου Αθηναίων για το αγωγό λυμάτων, προχωρεί κανονικά και με γοργούς ρυθμούς. Θυμάστε; Σας το είχαμε επισημαίνει έγκαιρα. Δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα. Εδώ γίνονται επίσης κατά καιρούς, απεργιακές συγκεντρώσεις διαφόρων κλάδων εργαζομένων και συνταξιούχων.

pl.korai.athina5.270622
Εδω θα βρείτε μια από τις πιο ζωντανές και πολύβουες στοές της Αθήνας σφύζει από κόσμο που ψωνίζει, τρώει, πίνει ή επισκέπτεται τους δύο ιστορικούς κινηματογράφους «Άστορ» και «Άστυ». Η στοά έχει αφοσιωμένους θαμώνες αλλά και πολλούς περαστικούς. Τα τραπεζάκια των καταστημάτων ξεχύνονται καταλαμβάνουν την πλατεία και μπλέκονται με τα εμπορικά.

pl.korai.athina6.270622
Ονομάζεται και Galleria, όπως οι ευρωπαϊκού τύπου στοές. Στην πραγματικότητα πρόκειται για το συνδυασμό δύο στοών (Κοραή & Μεγάρου Αθήναι) που ενώνουν τη Σταδίου με την Πανεπιστημίου και την πλατεία Κοραή. Φιλοξενεί τον ιστορικό κινηματογράφο "Άστορ". Εδώ συχνάζει επίσης αρκετός φοιτητόκοσμος.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA