Ήταν πέρσι τέτοιες μέρες, λίγο πριν ξεκινήσει η Διεθνή συνέλευση της Αθήνας. Και την τελευταία εβδομάδα πριν από την έναρξη των εργασιών, είχαμε κάνει συνεργασία στο έργο με πολλούς αδελφούς μας από όλον το κόσμο. Μια μέρα βγήκαμε με Ιάπωνες. Στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είχαμε κάνει ένα δημοσίευμα. Δείτε το ΕΔΩ.


Κι αφού τελειώσαμε τον τομέα που είχαμε στο Μεταξουργείο, τους πήγαμε στον "Ακροβάτη" ένα ωραίο μαγαζί στην οδό Ψαρρών... Οι βεντάλιες που κρατούν στη φωτογραφία είναι δικά μας δώρα προς αυτούς. Εκείνοι μας έδωσαν τα δικά του και φυσικά ξετρελάθηκαν με τον φραπέ. Πρώτη φορά έπιναν τέτοιον καφέ.


Η μαμά Χιρόμι (δεξιά) είναι που μας έστειλε χθες στο e-mail από το δικό της κινητό τις φωτογραφίες που βλέπετε σήμερα στο δημοσίευμα. Εδώ είναι έξω από το ΟΑΚΑ όπου πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες της Διεθνούς Συνέλευσης της Αθήνας. Ο γιός της, αδελφός Νοζόμι υπηρετεί στο Μπέθελ της Ιαπωνίας...


Κι εδώ είμαστε στον "Ακροβάτη". Εντυπωσιασμένοι από τη χρήση της τεχνολογίας. Μόλις τράβηξαν τις φωτογραφίες και μας τις έστειλαν επιτόπου. Κι εμείς μείναμε, σα χαζοί, να κοιτάζουμε όντας τεχνολογικά αναλφάβητοι, μπροστά τους. Άσε που έχουμε ανοιχτή πρόσκληση για το Τόκιο!


Μια σέλφι με όλο το τραπέζι στον "Ακροβάτη". Πώς συνεννοούμασταν; Στα αγγλικά. Η Σούλα τα ξέρει πολύ καλά. Και εκείνοι, επίσης. Άσε που είχαμε κάτι ασύγκριτα πιο κοινό: Ότι λατρεύουμε τον ίδιο Θεό, Ιεχωβά και έχουμε την ίδια ακριβώς εκπαίδευση, όπως και σε όλον τον κόσμο με τους αδελφούς μας!