Ποιος είπε ότι το κέντρο της Αθήνας, η πλατεία Συντάγματος, δεν έχει της ομορφιές της;
Κι όμως τις έχει! Δείτε μερικές εικόνες που καταγράψαμε με το κινητό μας τηλέφωνο ένα απογευματάκι του Μάρτη. Εμάς μας άρεσαν πολύ και γι' αυτό θέλουμε να τις μοιραστούμε μαζί σας. Και το κάνουμε μ' αυτήν την ανάρτηση, όπως βλέπετε.
Ήταν άλλη μια μέρα στα τελειώματα της, λίγο μετά τη μεσημεριανή βροχή. Όλα ήταν ήσυχα και παρά το κρύο, οι άνθρωποι μπορούσαν ντυμένοι καλά, έστω, να καθίσουν στα παγκάκια της για να περιηγηθούν στα τηλέφωνα τους.
Αγαπώ αυτή την ώρα. Και συνέβη να βρεθώ την κατάλληλη ώρα στο κατάλληλο μέρος. Δείτε μια άποψη της κάτω πλατεία του Συντάγματος την ώρα που ο ήλιος γέρνει στη δύση του και μια ακόμα μέρα φτάνει στο τέλος της.
Να η ομορφιά προς τη μεριά της Ερμού, προς τα εκεί δύει ο ήλιος τον Μάρτη. Μου αρέσει όλο αυτό που συμβαίνει τόσο αυθόρμητα. Αν μη τι άλλο αποδεικνύει πως αν είμαστε καλά μέσα μας δεν χρειάζεται καμιά σκηνοθεσία για το ωραίο.
Βλέπω τους ανθρώπους. Άγνωστες φυσιογνωμίες από όλο τον κόσμο. Το μόνο κοινό τους σημείο είναι το άγχος και το τρέξιμο. Πού πάνε όλοι αυτοί τέτοια ώρα. Τα μαγαζιά σε λίγο κλείνουν για ψώνια, ίσως σε ένα καφέ ή για ένα ποτό.
Μια όμορφη μέρα, σούρουπο στο Σύνταγμα με τα μεγάλα ξενοδοχεία στο πλάι της. Κάτι τέτοιες ώρες η πόλη παίρνει μια ανθρώπινη μορφή και είναι σα να σου χαμογελάει η ίδια η ζωή δίνοντας σου την υπόσχεση πως, αν το θέλεις κι εσύ μπορεί να γίνει καλύτερη.
