"Δουλεύεται" στο τυπογραφείο η ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από την περασμένη Παρασκευή βάλαμε μπροστά για το επόμενο... Στείλαμε στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται". Και η Μάχη, ανασκουμπώθηκε...

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε στο στήσιμο της. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη. Εξαιρετικοί και απόλυτα συνενοήσιμοι.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Έχω χρόνια να φάω καρπό από τις ελιές μου... Θύμησες από τα χρόνια στο χωριό...

Posted in Επικαιρότητα

elia2
Στην ομάδα "Κρήτη των γεύσεων" έπεσα πάνω σε τέτοιες φωτογραφίες με ελιές φορτωμένες από καρπό. Και θυμάμαι πως άλλες χρονιές που κατέβαινα τον Αύγουστο στο χωριό, έβλεπα κι εγώ και φωτογραφιζα τις ελιές μου. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια, όλα είναι διαφορετικά.

sika1.0920
Νάτα και τα σύκα! Λιγοστεύουν πια... Εδώ που μένουμε στην Ακαδημία Πλάτωνα στις συκιές που ξέρω, σχεδόν τελείωσαν. Αλλού όμως υπάρχουν ακόμα. Δείτε κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που έκανα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πέρσι τον Σεπτέμβρη. Κι άλλο ένα ΕΔΩ, πριν δέκα ολόκληρα χρόνια.

axladia1.220720
Τον Ιούλιο που μας πέρασε έκανα αυτήν ΕΔΩ την ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Μοσχομύρισε από τα φρούτα και φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα αχλάδια. Όταν είναι ώριμα είναι υπέροχα! Δείτε άλλο ΕΔΩ ένα ακόμα δημοσίευμα όπου οι φίλοι μας από τα βόρεια απολαμβάνουν τα φρούτα τους.

stafili.0920
Σταφύλια! Αυτά κι αν μ' αρέσουν... Ιούλιος του 2012 και του 2010 έχει γίνει αυτή ΕΔΩ κι ΕΔΩ η ανάρτηση, όταν είχαμε πάει στο αμπέλι του Αγησίλαου και της Στασούλας, στο χωριό, με τον Λάμπρο... Κι ΕΔΩ ένα ακόμα δημοσίεμα από τη Νεμέα αυτή τη φορά τη φορά.

elia1
Ελιές λοιπόν και πάλι… Μας έχει λείψει πολύ το λάδι από τις λίγες ρίζες που έχουμε. Τα τελευταία χρόνια έμειναν ακαλλιέργητες, ήρθε και ο δάκος και τις απόκαμε. Ελπίζουμε στην πορεία του χρόνου τα πράγματα να είναι καλύτερα. Ίσως αν καταφέρουμε και πάρουμε τη σύνταξη να κατεβαίνουμε πιο συχνά για να τις καλλιεργούμε. Λέω, τώρα…

Από την Τζια, όπου περάσαμε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο. Με το φακό της Σούλας…

Posted in Επικαιρότητα

tzia1.060920
Στη μνήμη μας είναι βαθιά χαραγμένες οι δυο πολύ όμορφες μέρες που περάσαμε το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Τζια, φιλοξενούμενοι φίλων μας. Θυμάστε τότε είχαμε κάνει από εκεί δυο δημοσιεύματα, τρία μαζί με το ταξίδι μας με το καραβάκι από το Λαύριο. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

tzia2.060920
Και φυσικά για τη Τζια έχουμε ξαναγράψει από την προηγούμενη φορά που είχαμε πάει. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Το σημερινό όμως κομμάτι είναι με φωτογραφίες που τράβηξε η Σούλα από τα μπαλκόνια του σπιτιού που μείναμε, μπρος και πίσω.

tzia3.060920
Αυτά τα όμορφα, απολαμβάνεις κανείς από εκεί. Είναι μόλις ο πρώτος όροφος και φύσαγε ένας αέρας πολύ δυνατός όλες τις μέρες. Για να κάνουμε το μπάνιο μας Σάββατο και Κυριακή διαλέξαμε απάνεμε παραλίες στο Γυαλιστάρι και στη ΔΕΗ. Και δεν είμαστε οι μόνοι.

tzia4.060920
Ο άνθρωπος χτίζει τα πάντα. Και καθώς πάει νερό ατο άγονο βουνό, καταφέρνει με την καλή χρήση να κάνει πράσινη την περιοχή. Ναι, στη Τζια θα το δεις σε πολλά μέρη, αυτό. Οι άνθρωποι αγαπούν τον τόπο τους. Πηγαίνουν σπίτι τους, ακόμα και τα Σαββατοκύριακα.

tzia5.060920
Χαμηλή η δόμηση μέσα στο λιμάνι του Τζιας, την Κορησσία... Με δυσκολία θα βρεις τριώροφο. Πολλοί είναι αυτοί που ενισχύουν το εισόδημα τους βάζοντας τα διαμερίσματα τους για ενοικίαση στην πλατφόρμα του airbnb. Και το κάνουν αυτό ιδιαίτερα το καλοκαίρι.

tzia6.060920
Το δέντρο αυτό το είδαμε στο Βουρκάρι. Η Σούλα δεν κρατιόταν. Ήθελε να το φωτογραφήσει. Και το έκανε. Υπέροχο δεν είναι; Ήταν το βράδυ του Σαββάτο που πήγαμε εκεί μια βόλτα για να παρακολουθήσουμε το ηλιοβασίλεμα. Αλλά θαρρώ πως σας έχω δείξει ηλιοβασίλεμα από τη Τζια... Δείτε ΕΔΩ.

Με φόβο ανοίγουν τα σχολεία από Δευτέρα. Δεν υπάρχει κάτι που να μας καθησυχάζει...

Posted in Δημοσιογραφικά

laos100920
Δείτε πως παρουσιάζει η εφημερίδα ΛΑΟΣ της Ημαθίας, το θέμα του ανοίγματος των σχολείων, σε τοπικό φυσικά επίπεδο. Νομίζω μερικές φορές οι εφημερίδες της περιφέρειας, είναι πιο σοβαρές από πολλές αθηναϊκές, που ασχολούνται με άλλα θέματα, εκτιμώντας ότι έχουν μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα.

sinidisi100920
Εντυπωσιάζει η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ημερήσια εφημερίδα της Αιτωλίας και Ακαρνανίας, η οποία υιοθετεί τη γνώμη, άποψη και θέση των Συλλόγων Γονέων, ότι δεν έχουν καμιά επίσημη ενημέρωση στο Αγρίνιο. Και αυτή είναι η αλήθεια. Ότι κινήσεις γίνονται, είναι εν αγνοία τους. Και όχι μόνο εκεί, δυστυχώς.

paratiritis100920
Φυσικά και στην περιφέρεια θα δεις εφημερίδες που οι τίτλοι τους παραπέμπουν σε γέλια. Δες, ας πούμε τον ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ της Θράκης, την αγωνία των γονιών να λειτουργήσουν όπως κάθε χρονιά και να πάρουν τα απαραίτητα σχολικά είδη τη χαρακτηρίζουν "σαφάρι". Δεν παίζονται, οι άνθρωποι...
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 12/09/2020

Φτάσαμε λοιπόν στην ώρα μηδέν… Τη Δευτέρα θα χτυπήσει το πρώτο κουδούνι για τη φετινή σχολική χρονιά. Με μια βδομάδα καθυστέρηση, από την πρώτη ημερομηνία ανακοίνωσης. Και μια σειρά αντεγκλήσεων ανάμεσα σε γονείς και υπουργείο, μήπως δεν έχουν παρθεί όλα τα ενδεικνυόμενα, πέρα από την υποχρεωτική μάσκα και τα παγουρίνια που θα δοθούν στα παιδιά…

Οι γείτονες μας στην Ιταλία, κινήθηκαν γρήγορα και με προγραμματισμό. Παρήγγειλαν μονά θρανία, βρήκαν επιπλέον 3.000 χιλιάδες σχολικές αίθουσες και αύξησαν τον αριθμό των αναπληρωτών εκπαιδευτικών». Λογικό. Έτσι προετοιμάζεται κάποιος, όχι αυξάνοντας τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη ή επικαλούμενοι τον… ανόητο μέσο όρο.

Και πού βρήκαν τα χρήματα; Χρησιμοποίησαν αποθεματικά από το Ταμείο Ανάπτυξης, το οποίο αξιοποιούν και άλλες γειτονικές μας χώρες, αλλά και στον προϋπολογισμό τους, εφόσον έχουν αρθεί οι δημοσιονομικοί περιορισμοί.

Σε σχέση με τους αναπληρωτές καθηγητές, πέρυσι χωρίς κορονοϊό είχαν προσληφθεί 42.000 αναπληρωτές, φέτος με κορονοϊό προσλήφθηκαν 21.000, που καλύπτουν το 60 με 70% των αναγκών, συν 4.500 για την ειδική αγωγή.

Και όμως υπάρχουν νέοι άνθρωποι που περιμένουν να δώσουν τη μάχη για μια δύσκολη χρονιά, τους οποίους χρειάζεται έγκαιρα να βάλουμε σε διαδικασία προσαρμογής και εκπαίδευσης για όλα τα νέα εργαλεία που τυχόν να χρειαστούν τη νέα χρονιά. Γιατί αυτή η ολιγωρία;

Αλλά και στο ζήτημα των αιθουσών, δηλαδή της τήρησης των αποστάσεων, που τα πράγματα είναι αντικειμενικά πιο δύσκολα, η κ. Κεραμέως δεν είχε έγνοια. Με μέσο όρο τους 17 μαθητές ανά τάξη δεν αναγνώριζε το υπαρκτό για όλους τους υπόλοιπους -εμπειρογνώμονες και μη- πρόβλημα.

Δεν αναζήτησε η κ. υπουργός, έγκαιρα συνεργασία με το υπουργείο Εσωτερικών και τους Δήμους για την εξεύρεση χώρων που μπορεί να μένουν κλειστοί και σε αχρηστία, για να χρησιμοποιηθούν σε αυτήν την κατεύθυνση. Δεν ανέλαβε καμία πρωτοβουλία για μικρές παρεμβάσεις και αξιοποίηση χώρων μέσα στα υπάρχοντα σχολεία που να μπορούν να εξυπηρετήσουν στην αραίωση των μαθητών».episimansis.neo

Μάλιστα, μη αναγνωρίζοντας το πρόβλημα, δεν συζητά και για εκ περιτροπής λειτουργία των σχολείων, μέτρο που είχε χρησιμοποιηθεί τον Ιούνιο με λιγότερα κρούσματα και με λιγότερους μαθητές να έχουν επιστρέψει στα σχολεία.

Και θυμόμαστε τι έγινε με τις μάσκες: Αφού η κ. Κεραμέως αρχικά είχε τοποθετηθεί ότι πρόκειται για προσωπικό είδος, μετά την κατακραυγή, ανέλαβε το υπουργείο Εσωτερικών καθυστερημένα να ξεκινήσει τη διαδικασία για να προμηθεύσουν τους μαθητές με μάσκες, με αυτό δηλαδή που οι ίδιοι αναδεικνύουν ως το απαραίτητο μέσο ασφαλείας στο σχολικό περιβάλλον. Με αποτέλεσμα η διαδικασία να μην έχει ακόμα ολοκληρωθεί.

Με βάση τις δημόσιες τοποθετήσεις επιστημόνων και του κ. Τσιόδρα, η μάσκα χρειάζεται να συνδυαστεί με άλλα δύο μέτρα ασφαλείας, με την τήρηση αποστάσεων και την υγιεινή, προσωπική και του σχολικού χώρου. Οι προϋποθέσεις ασφαλείας ορίζονται τρεις και από κοινού τηρούμενες και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας».

Αν και η πανδημία «παρείχε» στην κυβέρνηση το απαιτούμενο χρονικό διάστημα για να διαχειριστεί το ζήτημα της ασφαλούς λειτουργίας των σχολείων με τον ενδεδειγμένο, κατά τον ΠΟΥ και τους έλληνες εμπειρογνώμονες, τρόπο, δεν αξιοποίησε το διάστημα του καλοκαιριού οπότε και τα σχολεία ήταν κλειστά, για να σχεδιάσει την υλοποίηση όσων τους λένε οι ειδικοί.

Δεν θέλουμε να είμαστε μάντεις κακών, αλλά η απλή λογική επιβάλλει μια καλύτερη διαχείριση τέτοιων ευαίσθητων πραγμάτων. Αντί λοιπόν να μας απασχολεί τι ώρα θα γίνει ο αγιασμός, λόγω των γνωστών υποχρεώσεων των ιερέων, ας μας απασχολήσουν άλλα πιο ευαίσθητα ζητήματα που αφορούν στην ασφαλή λειτουργία των σχολικών μονάδων. Οι ζωές παιδιών και εκπαιδευτικών είναι σε προτεραιότητα. Μην το ξεχνούμε.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 12/9/2020 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Αυτή τη φορά ο Πέτρος μας ξάφνιασε. Αντί για άγρια λουλούδια του δάσους, αυτά του κήπου!

Posted in Επικαιρότητα

luludi.kipu1. 070920
Την αρχή το κλικ, μου το έκανε το παράξενο μπλε χρώμα του λουλουδιού. Δεν ξέρω πώς το λένε, αλλά ούτε και ο φίλος μου Πέτρος Πατσαλαρήδης που το βρήκε σε κάποιον κήπο και το ανέδειξε. Και η αλήθεια είναι πώς μας ξάφνιασε όμορφα κι αυτή τη φορά.

luludi.kipu2. 070920
Αντί για το αγριολούλουδα του δάσους, εκεί που κυκλοφορεί λόγω της δουλειάς του, στον τοίχο του στο Facebook ανέβασε αυτές τις ομορφιές. Και φυσικά μας... παρέσυρε. Θέλαμε να τις μοιραστούμε μαζί σας. Θέλαμε να ομορφαίνουν τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ!

luludi.kipu3. 070920
Αγαπώ τα λουλούδια, σημαίνει μ' αρέσουν σε κάθε μορφή τους. Είτε ζωντανά στο μικρό μπαλκόνι του σπιτιού μου, είτε στις φωτογραφίες. Πολλές φορές γίνονται θέμα στη μηχανή μου. Άλλοτε πάλι χρησιμοποιώ εκείνες που μου στέλνουν οι φίλοι του ιστότοπου, με αγάπη.

luludi.kipu4. 070920
Κάθε φύλλο, κάθε άνθος, ανοικτό ή μπουμπούκι, έχει την ομορφιά του. Το συγκεκριμένο πρέπει να είναι αναρριχητικό, απλώνεται στον τοίχο και αναπτύσσεται. Και μεγαλώνει,αφήνοντας την ομορφιά του να κατακλύζει το χώρο... Ας είναι καλά, ο Πέτρος, που το εντόπισε.

luludi.kipu5. 070920
Και βεβαίως μπορείτε, αν το γνωρίζετε, να μας πείτε το όνομα του. Εμείς θα μπούμε στην ανάρτηση και θα το αναφέρουμε διορθώνοντας την αβλεψία μας. Το έχετε κάνει άλλες φορές και θα χαρούμε να το κάνετε και τώρα. Μαθαίνουμε κι εμείς μαζί σας ονόματα λουλουδιών που μας αρέσουν ιδιαίτερα.

Ας δούμε σήμερα την άλλη πλευρά της Θάσου. Εκεί, όπου τα καμένα κυριαρχούν...

Posted in Επικαιρότητα

kamena1.thasos
Μέχρι τώρα έχουμε κάνει δυο δημοσιεύματα για τη Θάσο και κάπως την έχουμε γνωρίσει, (μπορείτε να τα δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να τα ξαναθυμηθείτε...) αλλά σήμερα θα σας δείξουμε μια άλλη πλευρά της, αυτή με τα καμένα... Και θα σας βάλουμε και δύο φωτογραφίες με πράσινο για να δείτε τη διαφορά...

prasino1.thasos
Έτσι καταπράσινο ήταν κάποτε όλο το νησί. Αλλά βλέπεις, τυχαίες καταστάσεις ή η απληστία του ίδιου του ανθρώπου μπορεί να οδηγήσουν στο κακό. Και θυμόμαστε κάθε φορά που είναι υψηλές οι θερμοκρασίες και φυσούν δυνατοί άνεμοι, πάντα έχουμε μεγάλες καταστροφικές πυρκαγιές.

kamena2.thasos
Σε αυτό το σημείο φαίνεται η καταστροφή από τις πυρκαγιές που κατά καιρούς δεν ξεχνάνε το νησί της Θάσου. Είναι πολύ απογοητευτικό να το βλέπεις όταν όλη αυτή η διαδρομή, μας λένε, ήταν κάτω από μεγάλα πεύκα πριν τις πυρκαγιές. Αλλά τα πράγματα αλλάζουν. Το πράσινο έγινε πέτρα και ξεραμένα δέντρα.

kamena3.thasos
Πιάνεται η καρδιά σου βλέποντας τα όλα αυτά... Αλλά έτσι είναι η ζωή. Αν δεν προσέξεις κι αν δεν προφυλάξεις το τόπο σου, το τόπο που ζεις, τότε η καταστροφή είναι βέβαιο ότι θα έρθει οπωσδήποτε. Και βέβαια αυτό δεν αφορά μόνο τις αρχές, αλλά τον καθέναν μας ξεχωριστά.

prasino2.thasos
Θα ξαναγίνει κάποτε έτσι; Αν δεν βάλει το χέρι του ο άνθρωπος κι αν κρατήσει αυτό το σύστημα πραγμάτων προφανώς θα ξαναγίνουν. Απλά χρειάζεται χρόνο. Ενώ η καταστροφή μόνο μια κακιά στιγμή ή μια ανθρώπινη αμέλεια. Γι' αυτό ας είμαστε προσεκτική. Την ομορφιά δεν την αφήνουμε στην τύχη της.

kamena4.thasos
Αντιλαμβάνεστε μαζί μας, ότι το σημερινό κομμάτι είναι λίγο διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Περιγράφει εντελώς την αλήθεια, χωρίς εξωραϊσμούς, χωρίς φτιασιδώματα. Γιατί δεν μόνο η Θάσος. Πολύ πράσινοι τόποι το καλοκαίρι, δοκιμάζονται από τις πυρκαγιές...

Ας ξεκινήσουμε όμορφα, σήμερα, με μια ακόμα ανατολή ηλίου από τα Αποίκια της Άνδρου...

Posted in Επικαιρότητα

anatoli.apikia1
Οι ανατολές, όπως και τα ηλιοβασιλέματα είναι το καλύτερο μας. Και όχι μόνο εμάς. Φαντάζομαι σε πάρα πολλούς ανθρώπους. Εδώ όμως στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πολλές φορές έχουμε ασχοληθεί και έχουμε προβάλλει, επαρκώς, τέτοια μοναδικά φυσικά φαινόμενα που αγγίζουν την καρδιά μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

anatoli.apikia2
Οι σημερινές εικόνες είναι από τον φίλο μας Λεωνίδα, που είχε πάει πρόσφατα στο χωριό του, τα Αποίκια της Άνδρου. Και φαίνεται πως ο Λεωνίδας είναι κι αυτός σαν κι εμάς, πρωινός τύπος, οπότε απόλαυσε το ξημέρωμα. Και μαζί του κι εμείς. Δείτε κι άλλα θέματα που κατά καιρούς έχουμε γράψει ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

anatoli.apikia3
Απίστευτη απεικόνιση του πώς αρχίζει η μέρα. Ακόμη τα φώτα φαίνονται σε κάποιους οικισμούς. Είναι βέβαια και τα σύρματα της ΔΕΗ που παρεμβάλλονται στο περιβάλλον, αλλά εμείς μπορούμε να δούμε, πέρα από αυτό. Φαντάζομαι κι εσείς. Δείτε μερικά ακόμα δημοσιεύματα που έχουμε κάνει ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

anatoli.apikia4
Βέβαια αυτή η ώρα είναι πανέμορφη και μοναδική, από όπου κι αν την έχεις δει... Γι' αυτό θα συνεχίσω να βάζω παλιότερα δημοσιεύματα που έχω κάνει κατά καιρούς στον ιστότοπο αυτό. Μπορείτε να δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ... Γεμίζει η ψυχή σου με χαρούμενα συναισθήματα...

anatoli.apikia5
Ταξιδέψαμε και σήμερα κι ελπίζω να σας παρασύραμε στα όνειρα μας που πυροδότησε ο Λεωνίδας με τις φωτογραφίες του... Και μαζί μ' αυτό το δημοσίευμα που διαβάζετε σας δώσαμε άλλα δώδεκα από το παρελθόν που έχουν δημοσιευτεί σ' αυτόν τον ιστότοπο κι έχουν γράψει ιστορία.

Κι από τη Τζιά, ας "πεταχτούμε" μια... βόλτα στον Καναδά, την όμορφη λίμνη Πάτινγκτον

Posted in Επικαιρότητα

petigton1.06o920
Η Βρετανική Κολομβία είναι η δυτική επαρχία του Καναδά, γνωστή για τις φυσικές ομορφιές της. Έχει έκταση 944.735 τ.χλμ. που ισοδυναμεί στο 9,5% περίπου της έκτασης όλου του Καναδά και κατοικείται από 4.648.055 κατοίκους (απογραφή 2016) και αντιπροσωπεύει το 13,2% του πληθυσμού της χώρας.

petigton2.060920
Η Βρετανική Κολομβία βρέχεται από τον Ειρηνικό ωκεανό. Βορειοδυτικά συνορεύει με την Αλάσκα των Ηνωμένων Πολιτειών. Νότια, η επαρχία συνορεύει με τις αμερικανικές πολιτείες Ουάσιγκτον, Άινταχο και Μοντάνα, ανατολικά με την Αλμπέρτα, και βόρεια με το Γιούκον και τα Βορειοδυτικά Εδάφη του Καναδά.

petigton3.060920
Το εσωτερικό της επαρχίας χαρακτηρίζεται από τους εντυπωσιακούς όγκους των Βραχωδών Ορέων, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλονται πανέμορφες κοιλάδες πλούσιες σε δάση. Το 75% της επαρχίας έχει υψόμετρο μεγαλύτερο από 1000 μέτρα· το 60% καλύπτεται από δάση και μόνο το 5% του εδάφους της αποτελεί καλλιεργήσιμη γη.

petigton4.060920
Τα δάση της Βρετανικής Κολομβίας είναι πολύ πλούσια σε πανίδα και χλωρίδα. Για τον λόγο αυτό, περίπου 200 τοποθεσίες της επαρχίας, με συνολική έκταση περίπου 114.000 τ.χλμ. (το 12,5% της έκτασης της επαρχίας), έχουν χαρακτηριστεί προστατευόμενοι εθνικοί δρυμοί.

petigton5.060920
Η κοιλάδα Οκανάγκαν στο εσωτερικό της Βρετανική Κολομβία είναι πλούσια σε αμπελοκαλλιέργειες και εκεί παράγονται μερικά από τα καλύτερα καναδικά κρασιά, καθώς και μηλίτης. Από τη πανέμορφη λίμνη Πάτιγκτον, είναι οι φωτογραφίες που μας έστειλε χθες η καλή μας Άννυ. Ευχαριστούμε.

petigton6.060920
Αισθανόμαστε ευγνώμονες που μας σκέφτονται. Και είναι μια καλή ευκαιρία να κάνουμε, σήμερα, ένα διάλειμμα από όσα όμορφα ζήσαμε το διήμερο που μας πέρασε κοντά στους φίλους μας στη Τζιά, το όμορφο νησί των Κυκλάδων μια ώρα από το Λαύριο. Φυσικά, θα επανέλθουμε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA