Η όμορφη στιγμή του δειλινού σε ένα παγκάκι στο Βουρκάρι... Και μόνο γι’ αυτό άξιζε αυτό το ταξίδι. Kαι μόνο γι' αυτό! Αν και κάθε στιγμή εδώ, κοντά στους φίλους μας είναι πολύ όμορφη. Γι' αυτό και ο χρόνος έφυγε σαν αέρας! Το απόγευμα επιστρέφουμε σπίτι μας...


Θα κρατάμε όμως μαζί μας τέτοιες εικόνες από το Βουρκάρι... Ή από άλλα μέρη του νησιού της Κέας ή Τζιας που είχαμε τη χαρά, στις δυο μέρες που μείναμε, να επισκεφτούμε. Οι φίλοι μας ήθελαν να μας πάνε παντού. Κι αυτή τη φορά σε μέρη που δεν είχαμε πάει.


Όπως εδώ, ψηλά στην Καστριανή, όπου είχαμε τη δυνατότητα να δούμε μέχρι και την Εύβοια και απέναντι την Άνδρο και την Τήνο. Πόσο μικρές φαίνονται οι αποστάσεις, όταν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή! Και τι ωραίος που ήταν ο κόσμος από αυτό το μπαλκόνι!


Στο Βουρκάρι η Σούλα φωτογραφήθηκε σε μια παροπλισμένη βάρκα... Αλλά ακόμα κι έτσι το τοπίο είναι όμορφο και καθαρό, γύρω. Και η ώρα υπέροχη μοναδική καθώς πήγαινε προς το δειλινό... Ναι, αναζωογονηθήκαμε. Νομίζω πως πήραμε το οξυγόνο που χρειαζόμαστε για το χειμώνα.


Άλλη μια όμορφη εικόνα από την Καστριανή... Τέτοια ζήσαμε στη Τζιά. Και είμαστε ευγνώμονες που έχουμε τόσο φιλόξενους αδελφούς, οι οποίοι φρόντισαν να δώσουν ακόμα ένα πιο όμορφο τόνο στην κάθε στιγμή, στο καθετί που κάναμε, όπου κι αν πηγαίναμε, στις βόλτες μας ή στο σπίτι.


Τελευταία εικόνα για σήμερα, κράτησα αυτή που δείχνει τη Σούλα να φωτογραφίζει το τοπίο. Προφανώς δεν με έχει δει, αλλά ήθελα μια τέτοια φωτογραφία επειδή αποτυπώνει όλη την ομορφιά τη φύσης στο Βουρκάρι... Ευχαριστούμε τους φίλους μας, για όλα!