Οινοποιεία της Νεμέας. Γνωρίσαμε τον Ντίνο, έναν νέο οινοπαραγωγό που ετοιμάζεται να κλείσει…
Πάμε Αρχαία Νεμέα! Μόλις 127χλμ από την Αθήνα βρίσκεται ο μεγαλύτερος αμπελώνας των Βαλκανίων, το «Μπορντό της Νοτιοανατολικής Ευρώπης», με αμπελοκαλλιέργεια 25.000 στρεμμάτων και με περισσότερα από 30 μεγάλα οινοποιεία. Και εδώ μιλά η ιστορία... Αφού οι σπόροι που βρέθηκαν στις αρχαιολογικές ανασκαφές μαρτυρούν ότι ο αμπελώνας καλλιεργείται αδιαλείπτως για πάνω από 3.000 χρόνια.
Το αμπέλι, ή κλήμα είναι αγγειόσπερμο φυτό, ανήκει δε στην τάξη των Ραμνωδών και στην οικογένεια των Αμπελοειδών, με πολλές ποικιλίες που καλλιεργούνται στις εύκρατες περιοχές της γης. Το αμπέλι καλλιεργείται κυρίως για τον καρπό του, το σταφύλι, ενώ και τα φύλλα του χρησιμοποιούνται στη μαγειρική (ντολμάδες). Τα σταφύλια μπορούν να καταναλωθούν ως έχουν ή να χρησιμοποιηθούν είτε για γλυκίσματα (γλυκό του κουταλιού) είτε για την παρασκευή σταφίδων, κρασιού, άλλων οινοπνευματωδών ποτών όπως το τσίπουρο και τελικά οινοπνεύματος.
Υπάρχουν πάμπολλες ποικιλίες αμπελιών που βασικά διακρίνονται σε ποικιλίες που είναι κατάλληλες για παραγωγή κρασιού, σε αυτές που προορίζονται για παραγωγή σταφυλιών για επιτραπέζια χρήση, αυτές που είναι κατάλληλες για παραγωγή σταφίδας και τέλος ποικιλίες που προορίζονται για παραγωγή χυμών, κοκτέιλ και κονσερβών. Και είναι υπέροχο να βλέπεις αυτή την εποχή τους αμπελώνες, όπως είναι καλλιεργημένοι…
Στην Ελλάδα οι κυριότερες ποικιλίες είναι: Για λευκό κρασί: Ασύρτικο, μοσχάτο Σάμου, Ρομπόλα, Σαββατιανό, Ντομπίνα, κακοτρύγης,Μαλαγουζιά, Μονεμβασιά. Για κόκκινο κρασί: Ροδίτης, Φιλέρι, μαύρο Νεμέας, Καμπερνέ, μαύρο Νάουσας, Λιάτικο, Μαυρορωμαίκο, Μαυροδάφνη, Μανδηλαριά, Βερτζαμί, κόκκινο Λήμνου, Κοτσιφάλι. Για επιτραπέζια σταφύλια: Αβγουλάτο, Ροζακί, Μοσχάτο Αμβούργου, Αετονύχι, επιτραπέζια σταφίδα, Καρντινάλ, Φράουλα. Για σταφίδες: Σουλτανίνα, Κορινθιακή σταφίδα.
Στη Νεμέα καλλιεργείται το αγιωργίτικο σταφύλι, μια από τις πιο σημαντικές και πολυδύναμες ποικιλίες δίνει εξαιρετικούς οίνους ονομασίας προέλευσης ανώτερης ποιότητας ΟΠΑΠ Νεμέα. Η γκάμα των παραγόμενων οίνων περιλαμβάνει τουλάχιστον πέντε διαφορετικά κρασιά, ανάλογα με τον τρόπο καλλιέργειας και οινοποίησης: Ροζέ αγιωργίτικο: Είναι ένα κρασί φρέσκο, φρουτώδες, δροσερό, αιθέριο με πιο σκούρο χρώμα από τα γνωστά ροζέ. Ο φίλος Ντίνος ετοιμάζει το δικό μας ασκό.
Μπορείς ακόμα να βρεις: Φρέσκο ερυθρό αγιωργίτικο: Φρουτώδες, ευχάριστο και μαλακό κρασί με αρώματα φράουλας και κερασιού. ΝΕΜΕΑ ΟΠΑΠ παλαίωσης: Μένει 12-14 μήνες στο βαρέλι και είναι ένα κρασί με πλούσια γεύση και άρωμα. ΝΕΜΕΑ ΟΠΑΠ βαθιάς παλαίωσης: Χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να τιθασεύσει τις τανίνες του. Μετά από μερικά χρόνια παραμονής του στο βαρέλι και στο μπουκάλι το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Γλυκός αγιωργίτικος οίνος: Τα σταφύλια στεγνώνουν στον ήλιο και μετά ο χυμός μένει στο βαρέλι για 5-6 χρόνια.
Εδώ μάθαμε ότι υπάρχει το Σπίτι του Κρασιού... Και συγκεκριμένα στο Φλιάσιο Μέλαθρο από το Σεπτέμβριο του 2006. Πρόκειται για το παλιό δημοτικό σχολείο της Νεμέας, ένα κτίριο κατασκευής του Τσίλλερ το οποίο λειτουργεί ως «Κέντρο Προβολής Οίνου Νεμέας» και ιδιαίτερα της ποικιλίας Αγιωργίτικο. Όχι, εμείς δεν το είδαμε, δεν προλάβαμε να πάμε. Προτιμήσαμε λίγο το Μουσείο της Αρχαίας Νεμέας και την ευρύτερη περιοχή με τις αρχαιότητες… Και μάθαμε πολλά από τον ξεναγό μας για την παραγωγή των κρασιών…
Στο κτίριο πάντως, υπάρχει δυνατότητα φιλοξενίας συνεδρίων και εκδηλώσεων, εκθεσιακός χώρος για το κρασί και την ιστορία της Νεμέας ενώ εκεί στεγάζονται τα γραφεία του κέντρου ενημέρωσης της Ένωσης Οινοπαραγωγών & Αμπελουργών Νεμέας. Η Ένωση φιλοδοξεί το Μέλαθρο να γίνει το σημείο αναφοράς για το κρασί όχι μόνο της Νεμέας αλλά όλης της Πελοποννήσου. Το έργο υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος COHESION της κοινοτικής πρωτοβουλίας INTERREG από την εταιρεία «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ Κέντρο Στρατηγικού Σχεδιασμού & Ανάπτυξης».
Ωστόσο μας έμεινε μια πίκρα και μια απογοήτευση του ανθρώπου που επένδυσε στο κρασί, αλλά δυστυχώς ή υπέρμετρη φορολογία γι’ αυτό, τον υποχρεώνουν να σταματήσει την καλλιέργεια και την παραγωγή. Ξεριζώνει, λέει, τα αμπέλια του να βάλει ελιές. Μέχρι να τον υποχρεώσουν να τις ξεριζώσει κι αυτές και να πάει μετανάστης… Ευτυχώς πρόλαβε να ξεπληρώσει όλα αυτά τα μηχανήματα που βοηθούν στην οινοποίηση και δεν χρωστά στις τράπεζες… Και τι θα τα κάνει τον ρωτήσαμε. «Θα περιμένω άλλες, καλύτερες εποχές. Ευτυχώς είναι ανοξείδωτα…»
Σχόλια (0)