Μια όμορφη κοινωνική συναναστροφή στο σπίτι του Σπύρου και της Ασημούλας
Συνέβη χθες το μεσημέρι και το χαρήκαμε με την καρδιά μας… Μας κάλεσαν οι φίλοι μας και αδελφοί μας, Σπύρος και Ασημούλα Μακρή στο σπίτι τους, στο Αίγιο, για κοινωνική συναναστροφή. Και δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα, από το να είσαι ανάμεσα στην αδελφότητα. Το διαπιστώσαμε για άλλη μια φορά. Εδώ η Ασημούλα με τη Σούλα.
Με τη βοήθεια του φίλου μας Κώστα, πήγαμε… Κάπου στην Καλλιθέα, γειτονιά ή συνοικία της πόλης του Αιγίου. Ήταν εκεί και ο Δημήτρης, ο μικρός αδελφός μας που κάνει εδώ την κοινωνική του θητεία, υπηρετώντας τους ΑΜΕΑ… Όλοι τους ήταν υπέροχοι… Το φαγητό που είχε ετοιμάσει η Ασημούλα, υπέροχο… Και η αντροπαρέα, είχαμε να πούμε τα δικά μας. Μαζί με τον Σπύρο και τον Κώστα.
Εδώ είναι όλη η παρέα, εκτός από εμένα που τράβηξα τη φωτογραφία. Στο κέντρο ο Δημήτρης… Είναι λίγο πριν φύγουμε. Κόντευε τρεις το μεσημέρι, όταν τους ζήτησα να φωτογραφηθούμε κι εκείνοι το δέχτηκαν με χαρά. Το θέμα είναι η όμορφη κοινωνική συναναστροφή. Αυτή είναι που δίνει πολλά πράγματα, σε όσους συμμετέχουν.
Κάθε φορά που καταφέρνουμε να κάνουμε μια τέτοια όμορφη παρέα, αντιλαμβάνομαι τα πολλαπλά οφέλη της και τον λόγο για τον οποίο τη συστήνει με θέρμη η Οργάνωση. Σίγουρα έχεις να πάρεις πολλά από την ανταλλαγή εμπειριών. Και τούτοι εδώ οι άνθρωποι είναι από μόνοι τους, ένας θησαυρός στη θεοκρατική ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ελλάδα.
Η φωτογραφία πάνω στο τραπέζι, στη βεράντα που καθίσαμε για φαγητό, είναι από τη σχολή σκαπανέων που πέρασαν για πέμπτη φορά πέρσι ο Σπύρος με την Ασημούλα… Τιμή και χαρά τους… Και πόσα έχουν δει να αλλάζουν. Αλλά αυτοί εκεί, σταθεροί στη πίστη τους… Υπηρεσία σε πολύ δύσκολα χρόνια. Ήρθαν στο Αίγιο διορισμένοι ως ειδικοί σκαπανείς πριν πολλά χρόνια και υπηρετούν τον Ιεχωβά πάντα με την ίδια θέρμη και χαρά…
Εδώ είμαστε στο καφέ «Νησί», στον Ναυτικό Όμιλο Αιγίου, ένα πολύ όμορφο τόπο για να πιείς τον καφέ σου να πάρεις ένα ποτό, να φας ή απλά να κουβεντιάσεις με την παρέα σου. Ο Κώστας είχε πάει πρώτος και μας περίμενε. Όχι πολύ, γιατί και σε μας αρέσει η συνέπεια, αλλά το χαρήκαμε. Κυριακάτικο πρωινό, υπέροχο στο συγκεκριμένο χώρο.
Δυο ώρες εδώ και τρεις στο σπίτι του Σπύρου και της Ασημούλας στην κοινωνική συναναστροφή που ακολούθησε αμέσως μετά, ότι καλύτερο, δηλαδή. Στο χώρο αυτό με το μικρό λιμανάκι με τις δεμένες βάρκες, έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα πραγματικό νησί… Για μας χθες ήταν μια πολύ όμορφη Κυριακή μια όμορφη συνέχεια το απόγευμα. Περισσότερα όμως, αύριο…