Σήμερα, παίρνω ύλη για το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος"

ilektikos175

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 175, το φύλλο πουκυκξλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, η Διοίκηση του. Σήμερα, Παρασκευή 27/12/2024 παίρνω ύλη για το νέο τεύχος.

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρλίου 2024 κατέβαίνω στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Με χειμώνα και ρό, ανάμεσα σε μια μικρή ανάπαυλ!; Όλα θα γίνουν όπως ακριβώς πρέπει, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να μας "γεμίζει" και να μας ενθουσιάζει. 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

The News

Οι Θεσσαλονικείς Παπαδόπουλος Ανδρ. Κούλιαλης Γιάν. Παπαδόπουλος Δημ. στην Αθήνα

Το τριήμερο 22 - 24/7/2017… Γιατί ήρθαν…

Τι μήνυμα έφεραν... Τι πήραν μαζί τους!...

thes1.udeterotita
Η ιστορία πολλές φορές έχει μια μεγαλύτερη έκταση από αυτή που ενδεχομένως γνωρίζουμε. Μόλις έμαθαν ότι θα γίνει συγκέντρωση στον «Δίαυλο» στην Αθήνα εξέφρασαν την επιθυμία τους να κατέβουν κι αυτοί στην συνάντησή μας. Στην αρχή δεν φάνηκε ότι θα τα κατάφερναν αλλά τελικά ο λόγος τους ήταν υπογραφή!!!

thes2.udeterotita
Θα τους αφήναμε να μείνουν σε ξενοδοχείο; Όχι φυσικά!!! Οι διοργανωτές της εκδήλωσης από την ομάδα ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ φρόντισαν να φιλοξενηθούν σε ένα από τα σπίτια τους. Έξι άτομα επί της υποδοχής βρέθηκαν στο σπίτι της φιλοξενίας και μόλις τα τρία παιδιά από την Θεσσαλονίκη ο Κούλιαλης και τα αδέλφια Παπαδόπουλοι μπήκαν στο σαλόνι φανερώθηκαν ξαφνικά και έγινε χαμός!!!

thes3.udeterotita
Και πριν καλά καλά καταλάβουν τα παιδιά τι συνέβη και το πώς βρέθηκαν από το πουθενά άτομα για την υποδοχή όλοι μαζί πήγαν σε κοντινό μαγαζί για ένα γεύμα κέρασμα στα παιδιά με πολλή αγάπη. Η πρώτη φωτογραφία από τον καφέ την Κυριακή το πρωί στο Μοναστηράκι και στην καφετέρια 360 με φόντο την Ακρόπολη!!!

thes4.udeterotita
Η φωτογραφία είναι από το γεύμα την Κυριακή το μεσημέρι στο σπίτι της φιλοξενίας. Το ίδιο όμορφα περάσαμε στο πρωινό γεύμα σε καφετέρια του Γαλατσίου την Δευτέρα το πρωί, ενώ αποχώρησαν την Δευτέρα το μεσημέρι για τη Θεσσαλονίκη. Όλες οι μέρες τους στην Αθήνα ήταν γεμάτες από επαφές με αδελφούς…

thes5.udeterotita
Βέβαια για τον "Δίαυλο" ήρθαν αλλά είχαν την ευκαιρία να χαλαρώσουν λίγο στην Αθήνα και να νιώσουν και να καταλάβουν την στήριξη όλων μας στην διοργάνωση της Συνάντησης ΘΕΣΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2018!!! Στον "Δίαυλο" πήραν το μικρόφωνο και οι τρεις και μας είπαν ότι ήρθαν στην Αθήνα στην έκτακτη συνάντηση και για να μας δουν και για να μας δείξουν την στήριξή τους στην συνάντησή μας αλλά και να μας ζητήσουν την στήριξη της Νότιας Ελλάδας στην συνάντηση του 2018.

thes6.udeterotita
Πολλά τα μηνύματα που έδωσαν και πήραν στο τριήμερο: Αγάπη, ενότητα, ταπεινοφροσύνη, φιλοξενία, συνεργατικότητα! Και πολλά τα μηνύματα που εισέπραξαν… Με βασικό ότι οι Αθηναίοι και οι της Νότιας Ελλάδας είναι έτοιμοι για διήμερη εκστρατεία στο διήμερο 3 και 4 Ιουνίου στην Θεσσαλονίκη στην επόμενη συνάντησή μας!!!

thes7.udeterotita
Το μήνυμα είναι καθαρό και σαφές: Αδέλφια της Βόρειας Ελλάδας σας αγαπάμε και θα ανεβούμε ΟΛΟΙ μας!!! Καλή αντάμωση στις 3 Ιουνίου Σάββατο βράδυ στην μουσική συναυλία και στις 4 Ιουνίου στην συνάντηση 2018! Το βάζουμε από τώρα στόχο να τα καταφέρουμε να είμαστε κι εμείς εκεί… Μας αρέσει αυτή παρέα…

Από τη βάφτιση της Βικτόριας στην Περιφερειακή Συνέλευση που έγινε στο Rogers Arena

vaftisi.viktorias1.2017
Για τις όμορφες εμπειρίες από το Rogers Arena το μεγάλο γήπεδο χόκεϊ στο Βανκούβερ του Καναδά έχετε ήδη διαβάσει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Ωστόσο μπορείτε να το ξαναθυμηθείτε αν ανατρέξετε σ' αυτόν ΕΔΩ τον σύνδεσμο... Ναι, ήταν μια ιδιαίτερα όμορφη διοργάνωση και στοργική διευθέτηση από τον πιστό και φρόνιμο δούλο.

vaftisi.viktorias2.2017
Είχαμε τη χαρά να μοιραστούμε τη στιγμή μαζί τους, καθώς μας συνέδεσαν με σκάιπ και παρακολουθήσαμε ζωντανά της βάφτιση της Βικτόριας, της εγγονής της Σούλας, κόρη του Στηβ και της Έστερ, της κόρη της. Να τώρα που έχουμε στη διάθεση μας και φωτογραφίες από αυτή την όμορφη στιγμή. Δίπλα της, λίγο πριν μπει στην πισίνα ο πρεσβύτερος που μας πάντρεψε κι εμάς.

vaftisi.viktorias3.2017
Και ιδού η πιο όμορφη στιγμή τους βαφτίσματος της! Ο άνθρωπος που είναι διπλα της, βαπτιστής και πρεσβύτερος, είναι ο αδελφός του Στήβ... Τι μεγαλο προνόμιο να είναι στα χέρια σου, ένας τόσο κοντινός συγγενής σου, έχοντας τη διάθεση να δώσει δημόσια μαρτυρία και να συμβολίσει με τη βάφτιση της στον νερό την αφιέρωση του στον Ιεχωβά!

vaftisi.viktorias4.2017
Τα κορίτσια του Στήβ και της Έστερ, η Χλόη μπροστά και η Βικτόρια πίσω, στις κερκίδες του Rogers Arena, στις θέσεις όπου κάθονταν για να παρακολουθήσουν αυτή την υπέροχη διοργάνωση. Είναι προφανώς η ώρα για κάποιο ύμνο και τα κορίτσια παρακολουθούν τους στίχους από τις γιγαντοοθόνες τους σταδίου.

vaftisi.viktorias5.2017
Άλλη μια όψη του Rogers Arena, αυτή τη φορά μπροστά από το στέιτζ... Ένα τεράστιο γήπεδο που δόθηκε για πρώτη φορά για τις ανάγκες της φετινής Περιφερειακής Συνέλευση στο Βανκούβερ. Και δεν ήταν το μόνο, αλλά τέσσερα δόθηκαν σε ολόκληρο τον Καναδά... συνολικά πάνω από 101.000.

vaftisi.viktorias61.2017
Βικτόρια σε ευχαριστούμε πολύ για τη χαρά που μας έδωσες και ευχόμαστε η απόφαση που πήρες να συνταχτείς με το λαό του Ιεχωβά να είναι υπολογισμένη σωστά ώστε να μπορέσεις να υπηρετήσεις το Θεό της Αγάπης με τον καλύτερο αποδεκτό από Εκείνον, τρόπο. Ευλογημένη!

Κάπως έτσι γράφονται οι ιστορίες που διαβάζουμε: "Μια μέρα στον παράδεισο 2"...

papus.prosefxi
Εικόνες όμορφες που αξίζει να στοχαζόμαστε… Μας προτρέπει η οργάνωση αλλά το καταλαβαίνουμε κι εμείς διαβάζοντας την Αγίας Γραφή… Και πως γίνεται να κάνουμε εικόνες τις σκέψεις μας, αλήθεια; Πόσο κοντά ή μέσα στον στοχασμό, είμαστε;

neaniko.sfrigos1paketoΜερικές φορές, θα έχει συμβεί και σε σας, καθώς περιδιαβάζεται το διαδίκτυο θα δείτε κάτι όμορφο και ενθαρρυντικό. Μια σκέψη, μια εικόνα που ξεχωρίζει. Αυτό σίγουρα κάποιος ή κάποια το έχει γράψει. Αλλά δεν τον γνωρίζεις, διότι απλά δεν το υπογράφει. Θεωρείται, όπως λέμε, αγνώστου πατρός…

Δεν το πολυσκέφτεσαι και το κοινοποιείς… Κι ύστερα περνάει ο χρόνος, γνωρίζεις νέους ανθρώπους στη ζωή σου τη διαδικτυακή, πολύ ενδιαφέροντες και κάπου σε κάποια εσωτερική συζήτηση, αποκαλύπτεται ο πραγματικός συγγραφέας ενός δημοσιεύματος που έκανες στη σελίδα σου πριν δυο χρόνια.

Σας φαίνεται απίστευτο; Κι όμως συνέβη στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Πριν δυο χρόνια έκανα αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα. Και τι κάνεις όταν ανακαλύπτεις τον πραγματικό συγγραφές, μια γυναίκα; Καταρχάς της ζητάς συγνώμη, επειδή δεν ήξερες. Η επόμενη κίνηση είναι να της ζητήσεις τη συνέχεια. Και ιδού, όταν εκείνη ανταποκρίνεται:

Ή καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πολύ γρήγορα... Με ειδοποίησαν να περιμένω να υποδεχτώ ένα αγαπημένο μου πρόσωπο…. Υπολόγισα κάποια πράγματα… Ναι είμαι σίγουρη ότι θα είναι η μητέρα μου... Μόνο σε φωτογραφία την έχω δει… Την έχασα τη μέρα που γεννήθηκα.

Ήταν πολύ όμορφη... Αναρωτιέμαι αν θα με αναγνωρίσει εκείνη… Όχι σαν παιδί της, εξάλλου δεν πρόλαβε να με δει... Όμως της μοιάζω τόσο πολύ που περιμένω ότι ίσως δει τον εαυτό της σε μένα... Άαααχ....

Η αλήθεια είναι ότι είχε επικεντρωθεί η σκέψη μου τόσο πολύ σε πρόσωπα αγαπημένα μου που είχα χάσει στο παλιό σύστημα, όπως η Γιαγιά μου που με μεγάλωσε πού είχα ξεχάσει ότι θα έβλεπα και τη μητέρα μου!!! Αναστατώθηκα πολύ... Ετοίμασα ένα υπέροχο δωμάτιο στο σπίτι μου που μόλις είχε χτιστεί εδώ στον νέο κόσμο...

Επίσης μίλησα στην κόρη μου και το γιο μου για τη γιαγιά τους... Μαζέψαμε όμορφα λουλούδια από τον κήπο και είμαστε έτοιμοι να την υποδεχτούμε..

Επιτέλους θα γνώριζα τη μητέρα μου... Η γιαγιά μου, μου είπε ότι τα τελευταία λόγια που της ψιθύρισε ήταν: «μεγάλωσε την κόρη μου και μάθε της να αγαπάει τον Ιεχωβά» και πράγματι αυτό έκανε η γιαγιά μου. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήξερα τις «Βιβλικές Ιστορίες» και έδινα φυλλάδια στους περαστικούς...

Και να! Άρχισε να καταφθάνει κόσμος... Όλοι αυτοί που ξύπνησαν από τον ύπνο του θανάτου. Χλωμά πρόσωπα αλλά αναψοκοκκινισμένα από την προσμονή... Δίπλα μου μια αδελφή είδε ένα κοριτσάκι στο πλήθος και έτρεξε με δάκρυα στα μάτια να το αγκαλιάσει...

Έψαξα να βρω και γω ένα πρόσωπο που να μου μοιάζει.. .ΝΑ!!! Εκείνη πρέπει να είναι!!! Τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν από τη συγκίνηση τα μάτια μου βούρκωσαν. Αυτή είναι η γιαγιά, με ρώτησε η κόρη μου. Σου μοιάζει!..

Και πόσο μεγάλωσες!! Και ύστερα άνοιξε την αγκαλιά της και γω χάθηκα μέσα σαν παιδάκι... Για πρώτη φορά στην αγκαλιά της μητέρας μου που δεν γνώρισα..!!! Δοξάζουμε τον Ιεχωβά κάθε μέρα!!! Γιατί εκμηδένισε τον χειρότερο εχθρό, τον θάνατο!!!

Ο λαός του Ιεχωβά στο Rogers Arena ένα από τα μεγαλύτερα στάδια στο Βανκούβερ του Καναδά

vankuver.sin2017.1
Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει φέτος. Όπως μας έλεγαν δικοί μας άνθρωποι που έχουμε εκεί το Rogers Arena είναι ένα από τα μεγαλύτερα στάδια χόκεϊ στο Βανκούβερ, ένα άθλημα που αγαπούν πολύ στον Καναδά. Σύγχρονο γήπεδο χωρητικότητας 18.000 ατόμων… Και το σπουδαίο είναι ότι παρά το γεγονός ότι το έχουν ζητήσει οι Μάρτυρες πολλές φορές πρώτη φορά δίνεται…

vankuver.sin2017.2
Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσαν αδελφοί μας στα κοινωνικά δίκτυα από όπου πήραμε και τις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε, στις εργασίες το πρωί του Σαββάτου ήταν παρόντες 15.403 ενώ το απόγευμα 15·529. Βαπτίστηκαν 91 αδελφοί! Ανάμεσα τους και η εγγονή της Σούλας, κόρη του Στηβ και της Έστερ, Βικτόρια…

vankuver.sin2017.3
Τι όμορφο το μπουκέτο των ανθρώπων, όπως αποτυπώνεται στα φωτογραφικά στιγμιότυπα που έχουν καταγράψει οι αδελφοί μας με αγάπη... Το Rogers Arena, είναι η πρώτη φορά που δίδεται στην οργάνωση για μια τέτοιου μεγέθους διοργάνωση. Τριήμερη Περιφερειακή Συνέλευση με θέμα "Μην Παραιτείστε".

vankuver.sin2017.4
Στις κερκίδες οι αδελφοί μας. Αυτή είναι μια σέλφι στης Σούλας Καψάλη εκεί που κάθονταν... Ναι είναι πολύ όμορφα ενθύμια όλα αυτά. Πραγματικά θα έχουν να το λένε και φυσικά να το θυμούνται για πολλά - πολλά χρόνια, όσο διαρκεί αυτό το σύστημα πραγμάτων. Τέτοιες φωτογραφίες θα τις κρατήσουν…

vankuver.sin2017.5
Αυτός είναι ο αδελφός μας Ρίκ Λένη με την κόρη του μάλλον που αν και κάτοικος του Βανκούβερ για πολλά χρόνια, Από τότε που ζούσε εκεί η Σούλα, έχει μετακομίσει με τη σύζυγο του Κίμ στο Εκουαδόρ για να κάνουν εκεί το σκαπανικό τους. Ναι, θέλουν να προσφέρουν στον Ιεχωβά. Και επέστρεψαν να παρακολουθήσουν την Περιφερειακή του Συνέλευση.

vankuver.sin2017.7
Άλλη μια οικογένεια αδελφών μας εκεί της έξω από το Rogers Arena. Πρόκειται για τη Ζινοβία Ράιτερ με αδελφούς και συγγενείς της… Ευδιάκριτες πίσω τους οι πύλες εισόδου στο στάδιο. Άψογη η διοργάνωση σε όλα τα επίπεδα, όπως πάντα άλλωστε, όπως συμβαίνει στον λαό του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο... Ευχαριστούμε που τις μοιράστηκαν μαζί μας.

vankuver.sin2017.6
Φυσικά πώς θα μπορούσε να απουσιάζει από μια τέτοιαν όμορφη σύναξη αδελφών η φίλη μας Κουνούπη Γεωργία. Φωτογραφήθηκε μαζί με τη Τούλα. Η Γεωργία είχε έρθει πριν δυο χρόνια στο γάμο μας και όταν πριν από λίγο καιρό είχε έρθει στην Ελλάδα είχαμε πάει στο σπίτι φιλοξενήθηκε για να κάνουμε παρέα. Εξαιρετικός άνθρωπος!

vankuver.sin2017.8
Άλλοι πήραν τα λεωφορεία και τα τρένα… Όπως εδώ οι αδελφοί μας. Ε, δεν μαζεύονται τόσες χιλιάδες κόσμος σε ένα μεγάλο γήπεδο έτσι εύκολα και με εύτακτο τρόπο. Ο λαός του Ιεχωβά ξέρει να το κάνει αυτό εύτακτα και πολύν καλά οργανωμένα, ώστε να απολαμβάνει κανείς αυτό που ζει εκεί χωρίς να επηρεάζεται από οτιδήποτε άλλο… Χωρίς περισπασμούς.

vankuver.sin2017.9
Η συγκοινωνία στο Βανκούβερ γίνεται σε πολλές περιπτώσεις με μικρά καραβάκια καθότι η πόλη έχει δομηθεί πάνω σε μια συστάδα νησιών. Η μικρή αυτή είναι καθοδόν για το Rogers Arena, προκειμένου να παρακολουθήσει με την οικογένεια της φετινής Περιφερειακή Συνέλευση... Τη διαδρομή αυτή την έχουμε κάνει κι εμείς όταν πήγαμε για δεκαπέντε μέρες με τη Σούλα, το 2015, στο Βανκούβερ.

«Γιατί Πρέπει Να Δώσουμε Προσοχή στις Προειδοποιήσεις»; Πρέπει, μας αφορά όλους μας!

titanikos
Θα αγνοήσουμε εμείς αλαζονικά σαν τον καπετάνιο και τους επιβάτες του «Τιτανικού», τα σαφή και ξεκάθαρα σημάδια που δείχνουν ότι ζούμε στις τελευταίες ημέρες αυτού του συστήματος πραγμάτων;

dedotsis1

Στις 27 Ιανουαρίου του 2016, ακούνητος στα τρία λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα, έμεινε ο λεπτοδείκτης στο Ρολόι της Αποκάλυψης, το οποίο συμβολίζει τις απειλές για την καταστροφή του κόσμου, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, σχολιάζοντας τα εξής:

«Τα τρία λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα είναι πολύ κοντά. Εμείς τα μέλη του Συμβουλίου Επιστήμης και Ασφάλειας του Bulletin of the Atomic Scientists, θέλουμε να υπογραμμίσουμε ότι η απόφασή μας να διατηρήσουμε αμετακίνητο το λεπτοδείκτη του ρολογιού το 2016, εκφράζει το φόβο μας, επειδή οι ηγέτες του κόσμου, αγνοώντας τον κίνδυνο της σοβαρής απειλής για την ίδια την ύπαρξη του πολιτισμού μας, συνεχίζουν να μην επικεντρώνουν τις προσπάθειές τους για να μειωθεί ο κίνδυνος των πυρηνικών όπλων και της κλιματικής αλλαγής.

Διαβάζοντας αυτά τα σχόλια, θυμήθηκα τα γεγονότα σχετικά με το περίφημο ναυάγιο του «Τιτανικού». Είναι πολύ αξιοσημείωτα τα όσα έλαβαν χώρα, τα οποία αξίζει να τα δούμε υπό την οπτική γωνία των όσων διαδραματίζονται σήμερα.

Όπως ανέφεραν οι «Τάϊμς της Νέας» Υόρκης στις 19 Απριλίου του 1912, «το πλοίο «Τιτανικός», μήκους 269 μέτρων, ήταν το μεγαλύτερο πλοίο του καιρού του. Έμοιαζε σαν ένα μεγάλο 15όροφο πλωτό παλάτι, καταπληκτικά μεγαλόπρεπο, με μεγάλα σαλόνια και εστιατόρια, ένα μικρό θέατρο, γήπεδα τένις, πισίνες, ατμόλουτρα, αυλές με φοινικόδεντρα, χαρτοπαικτικές λέσχες, γυμναστήριο, αίθουσες μουσικής, ακόμη και μικρά γήπεδα γκολφ! Οι επιβάτες του πλοίου ήταν απόλυτα ξέγνοιαστοι. Η βεβαιότητα ότι το πλοίο δεν μπορούσε να βυθιστεί ήταν απόλυτη. Ο λόγος ήταν ότι το σκάφος του ήταν διαιρεμένο σε 16 στεγανά διαμερίσματα και αν ακόμη 4 από αυτά θα μπορούσαν να πλημμυρίσουν, το πλοίο δεν θα βούλιαζε.»

Ναι, το ναυάγιο του «Τιτανικού» ήταν κάτι το αφάνταστο, αλλά συνέβη, όταν το μοιραίο παγόβουνο άνοιξε ένα ρήγμα 90 μέτρων στο πλευρό του πλοίου, πλημμυρίζοντας 5 από τα στεγανά διαμερίσματά του και ο «αβύθιστος» Τιτανικός βούλιαξε στις 15 Απριλίου 1912, στις 2.20 π.μ.,  παίρνοντας στο βυθό 1500 άτομα, 700 μέλη πληρώματος και 800 επιβάτες!

Ο «Τιτανικός», μη δίνοντας σημασία στις άσχημες καιρικές συνθήκες και αγνοώντας τις προειδοποιήσεις άλλων πλοίων, ότι υπήρχαν παγόβουνα στην πορεία του, εμπιστεύτηκε με αλαζονεία στον μύθο της δικής του ασφάλειας.

Αυτή η θλιβερή πραγματική ιστορία, μας κάνει να αναρωτηθούμε: Δεν μοιάζει η σημερινή παγκόσμια κατάσταση με τις συνθήκες βύθισης του Τιτανικού; Τα έθνη του κόσμου σήμερα, είναι αναμιγμένα σε έναν πολύ πιο επικίνδυνο αγώνα εξοπλισμών.

Όπως αναφέρει το βιβλίο, «5000 Μέρες Για Να Σώσουμε Τον Πλανήτη»: «Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει χάσει το σεβασμό του για τη γη, επειδή αναζητάει με απληστία την άνεση, την ταχύτητα και το εμπορικό κέρδος. Η παγκόσμια υπερθέρμανση του πλανήτη έχει περιγραφεί, ως η  μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.

Πρόσφατα, στις 19 Ιουνίου του 2017, προσκλήθηκε από το Κοινοβούλιο της Νορβηγίας ο Sir Brian Unwin KCB, πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Χωρίς αμφιβολία, είναι πολύ ενδιαφέρουσες οι παρατηρήσεις του. Παραθέτουμε ενδεικτικά μερικά σημεία από αυτή την τόσο σημαντική ομιλία:

Ο κόσμος είναι προφανώς σε ένα τρομερό χάος. Το Ισλάμ είναι σε φλόγες, με την φρίκη του πολέμου στο Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη, το Λίβανο, το Αφγανιστάν και αλλού. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις εξαπλώνονται σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδιαίτερα στον Δυτικό. Αντιμετωπίζουμε το μεγαλύτερο πρόβλημα προσφύγων από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η φιλόδοξη Κίνα αναπτύσσεται οικονομικά και στρατιωτικά και δεν είμαστε σίγουροι πού θα φτάσει. Η επιθετική επεκτατική Ρωσία, επιδιώκει να μιμηθεί την αυτοκρατορία των Τσάρων. Ο Kim Jong-un στη Βόρειο Κορέα, παίζει επικίνδυνα με βαλλιστικούς πυραύλους, σαν να είναι παιδικά παιγνίδια. Και οι ΗΠΑ αδιάφορα, προκλητικά, εκφοβιστικά και με έναν απρόβλεπτο Πρόεδρο, προωθούν και συμβάλλουν αλόγιστα στην κλιματική αλλαγή, η οποία ευθύνεται για τις γνωστές φυσικές καταστροφές σε πολλά σημεία του πλανήτη. Ειλικρινά, είμαι σε δίλημμα. Το μέλλον είναι αβέβαιο, περισσότερο από ποτέ!»

αι στα σχόλια αυτά να προσθέσουμε τις δηλώσεις του διάσημου Βρετανού αστροφυσικού, Στίβεν Γουίλιαμ Χόκινγκ: «Οι κλιματικές αλλαγές αποτελούν τόσο μεγάλη απειλή, όσο η διεθνής τρομοκρατία και τα πυρηνικά όπλα.»

Χωρίς αμφιβολία, η ραγδαία πρόοδος της τεχνολογίας, προφανώς ξεπερνάει την ικανότητα του ανθρώπου να κατανοεί και να ελέγχει τις συνέπειες. Συγκεκριμένα, τα συστήματα που συντηρούν την ζωή στη γη-ο αέρας που αναπνέουμε, τα ζωικά και φυτικά οικοσυστήματα, οι ωκεανοί-υποβαθμίζονται με σταθερό ρυθμό, εξαιτίας της ανθρώπινης κακοδιαχείρισης.

Ας αναρωτηθούμε λοιπόν: Πριν από μόλις 100 χρόνια, είχε η ανθρωπότητα τη δύναμη να αυτοκαταστραφεί ολοκληρωτικά; Σήμερα, όμως, οι άνθρωποι κατέχουν αυτή τη δύναμη, συσσωρεύοντας προηγμένο εξοπλισμό και καταστρέφοντας αλόγιστα το περιβάλλον!

Δίνουμε, επομένως, προσοχή στις αυξανόμενες αποδείξεις και προειδοποιήσεις ότι ο πλανήτης μας κινδυνεύει άμεσα, καθώς και η ανθρωπότητα;

Εντούτοις, είναι παρηγορητικό να γνωρίζουμε, ότι το μέλλον της γης, παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις των ειδικών, δεν εξαρτάται από τις αποφάσεις ή από τον έλεγχο του ανθρώπου.

Η Αγία Γραφή δηλώνει ξεκάθαρα στο βιβλίο Αποκάλυψη 11:18, ότι ο Θεός θα παρέμβει δυναμικά, για να «καταστρέψει αυτούς που καταστρέφουν την γη.»

Οι προφητείες της Αγίας Γραφής, σηματοδοτούν τις ημέρες μας, πληροφορώντας μας ότι το τέλος αυτού του πονηρού και ασεβή κόσμου πλησιάζει γοργά.

Ο γνωστός σκηνοθέτης Spenser Cathcart δήλωσε: «Όποιος παρακολουθεί ειδήσεις, είναι δύσκολο να μην διαμορφώσει την πεποίθηση ότι ο κόσμος καταρρέει. Το σύστημα στο οποίο ζούμε, μοιάζει σαν ακυβέρνητο πλοίο στη φουρτουνιασμένη θάλασσα και από στιγμή σε στιγμή θα βυθιστεί.» (βλέπε «Τιτανικός!»)

Στο ευαγγέλιο του Ματθαίου 24:21-22 διαβάζουμε: «Θα γίνει Μεγάλη Θλίψη, τέτοια που δεν έχει συμβεί από την αρχή του κόσμου μέχρι τώρα… Και αν δεν συντομεύονταν εκείνες οι ημέρες, δεν θα σωζόταν καμιά σάρκα.»

Αλλά ο Θεός μάς υπόσχεται ότι πολλοί άνθρωποι θα επιζήσουν από το τέλος του κόσμου: «Ο κόσμος παρέρχεται… αλλά αυτός που κάνει το θέλημα του Θεού παραμένει για πάντα.» 1 Ιωάννη 2:17

Πώς πρέπει λοιπόν να ενεργήσουμε; Η Αγία Γραφή μας παροτρύνει με σαφή, κατανοητό τρόπο: «Εφόσον έτσι θα διαλυθούν όλα αυτά, τι είδους άτομα πρέπει να είστε εσείς σε άγιες πράξεις διαγωγής και έργα θεοσεβούς αφοσίωσης, προσμένοντας και έχοντας διαρκώς στο νου την παρουσία της ημέρας του Ιεχωβά.» 2 Πέτρου 3:10-12

Πράγματι, η επιβίωσή μας, απαιτεί να εκδηλώνουμε διαγωγή και πράξεις που ευαρεστούν τον Θεό. Αντί λοιπόν να αγνοούμε αλαζονικά, σαν τον καπετάνιο και τους επιβάτες του Τιτανικού, τα σαφή και ξεκάθαρα σημάδια που δείχνουν ότι ζούμε στις τελευταίες ημέρες αυτού του συστήματος πραγμάτων, χρειάζεται να έχουμε διαρκώς στο νου μας την παρουσία της Ημέρας του Ιεχωβά!

  • Γράφει ο Βασίλης Δεδότσης στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA