"Δουλεύουμε" και το τ. 443 του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών»

tipos443

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της προηγούμενης εφημερίδας του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών». Το επιμελούμαι δημοσιογραφικά εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ.. 

Άντε ξανά τον ίδιο κύκλό! Βάλαμε μπροστά το τ. 443 του "ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών"...  Ο τρόπος δουλειά ο ίδιος. Τις προηγούμενες μέρες κατέβηκα στο κέντρο, στην ΠΟΣΣ και συναντήθηκα με τον πρόεδρο της, Θύμιο Κάραλη όπου και συζητήσαμε για το περιεχόμενο της. Πήρα επίσης όση ύλη ήταν διαθέσιμη ώστε να αρχίσω να τη "χτίζω" για να πάρει τη μορφή της εφημερίδας. Τις επόμενες μέρες τα Σωματεία με e-mail μου έστειλαν την ύλη τους. Είναι ωραία αυτή η επαφή και η επικοινωνία, διότι αντιλαμβάνομαι καλύτερα τι θέλουν και μπορώ να το αποτυπώσω τεχνικά. Και μετά ακολουθεί η διαδικασία της έκδοσης... Και να που ένα ακόμα φύλλο της εφημερίδας άρχισε να στήνεται αποό την Πόπη στη Σαλαμίνα...

Φυσικά επικοινωνούμε κι αλλιώς μέσω e-mail ή μέσω massnger για τα επείγοντα. Το κάναμε για πρώτη φορά από την Πάρο, τον Ιούνιο του 2023 που είμαστε σε διακοπές με τον Στήβ την Έστερ και τα παιδιά τους και μας άρεσε. Τολμήσαμε και προχωρήσαμε παράλληλα στην έκδοση νέου φύλλου με το νέο σύγχρονο, διαδικτυακό τρόπο, ενώ κάναμε τα μπάνια μας. Μέσω e-mail ή μηνυμάτων Viber ή Messenger παίρναμε τα θέματα, τα αξιολογούσαμε, τα σελιδοποιούσαμε σε κασέ και τα... στέλναμε στην Πόπη στη Σαλαμίνα, που έχει την τεχνική ευθύνη της έκδοσης. Έτσι, η ύλη μπορεί να έρχεται από Αθήνα, αλλά μπορεί να στηθεί παντού και στη συνέχεια να σελιδοποιηθεί στη Σαλαμίνα! Έτσι είναι, όταν αξιοποείς με τον σωστό τρόπο τη δύναμη της τεχνολογίας! Αυτόμτο φύλλο το βγάζουμε από Αθήνα, αλλά με τον ίδιο τρόπο.

Η εφημερίδα ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηδρομικών, έχει τη δική της ιστορία. Έχει περάσει από συμπληγάδες, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων της Διοίκησης αλλά και της απραξίας στην εποχή του κορονοϊού κι έχει σταθεί σταθεί στα πόδια της. Αυτές τις μέρες ετοιμάσαμε το νέο φύλλο και περάσαμε σε μια νέα εποχή με νέα Διοίκηση στην Ομοσπονδία που την εκδίδει και με την πίστη ότι θα τα καταφέρει να είναι κάθε δίμηνο στα ραντεβού της. Ξεκινήσαμε με αισιοδοξία!

Αυτό το έντυπο έχει έναν... δικό του τρόπο να βγαίνει. Εκεί που νομίζεις ότι σταμάτησε η έκδοση, αναγεννιέται σαν τον φοίνικα από τις στάκτες του. Και σ' αυτό "βοήθησε" η εποχή του κορονοϊού Covid-19 που δημιούργησε πολλά προβλήματα στους ανθρώπους. Ένα από αυτά ήταν και η έκδοση του «ΤΥΠΟΥ» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (ΠΟΣΣ) που βγαίνει, πολύ πιο αργά πια και όχι στο δίμηνο, μέχρι να το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Την αρχή, πριν δεκαπέντε  χρόνια που την ανέλαβα, έβγαινε σταθερά κάθε μήνα και κάλυπτε τις ανάγκες για την προβολή της δράσης των Σωματείων της δύναμης της ΠΟΣΣ σε όλη τη χώρα.

Η συγκεκριμένη εφημερίδα υπήρχε στον χώρο και πριν πάω εγώ. Σ’ αυτό που εγώ βοήθησα, ήταν να της δώσω έναν πιο δημοσιογραφικό, ελκυστικό ύφος και να είναι συνεπής στο διμηνιαίο ραντεβού της, που ακολούθησε. Οι συνθήκες της κρίσης του 2012 την έκαναν διμηνιαία.

Συνδετικός κρίκος, ο πρόεδρος της ΠΟΣΣ, Βασίλης Αποστολόπουλος. Ο ίδιος με γνώριζε από την εποχή που εργαζόμουν στο Γραφείο Τύπου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Είχε δοκιμαστεί η σχέση μας και υπήρχαν όλες οι δυνατότητες για μια καλή συνεργασία. Τώρα μπαίνουμε σε μια νέα εποχή. Στο τιμόνι της ΠΟΣΣ είναι ο Θύμιος Καραλής ο οποίος εξελέγη στο τελευταίο συνέδριο της ΠΟΣΣ. Και στο ξεκίνημα της η συνεργασία μας, δείχνει να έχει διάθεση για δουλειά. Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει...

Γενικά σ' αυτο το έντυπο πάντα τα πήγαμε πολύ καλά με τους ανθρώπους του. Μέχρι που ήρθε ο κορονοϊός. Οι άνθρωποι είναι συνταξιούχοι, μεγάλοι σε ηλικία και ως ομάδα, ευπαθής. Υπήρχε δηλαδή μεγάλη ανάγκη για προσοχή. Ήρθε και η καραντίνα και μας απόκαμε.

Τα πράγματα δείχνουν ότι αν τα καταφέρουμε μπορεί και να επιστρέψουμε στο δίμηνο. Ο χρόνιος θα δείξει. Στο μεταξύ προέκυψσν πολλά. Συνέδριο, εκλογή νέας διοίκησης, αλλά προέκυψαν και πολιτικές εκλογές κι έγινε πάλι πολύπλοκο το πράγμα... Παρ' όλα αυτά στον ορίζοντα, κάτι θετικό βλέπω.

Ελπίζουν οι άνθρωποι, όπως όλοι μας, ότι κάποια στιγμή, η κανονικότητα θα μπει στη ζωή τους, εξέλεξαν κανονικά διοικήσεις και ελπίζουν πως θα τα καταφέρουν να λειτουργήσουν, όπως ήξεραν, με φυσική παρουσία και όχι από μακριά. Τα e-mails είναι για τους ανθρώπους αυτής της ηλικίας, κάτι σαν... διαστημικά πράγματα. Μέχρι το φάξ και πολύ είναι... Μόνο που τα Fax είναι πια ελάχιστα. Καταργήθηκαν, ακόμα και από το δημόσιο...

Τους καταλαβαίνω. Πολλά πράγματα στη νέα τεχνολογία, δεν τα κατανοούν ή αρνούνται να μπουν στη διαδικάσία να τα κάνουν. Θέλουν να κρατήσουν το χειρόγραφο ή το τυπωμένο χαρτί στα χέρια τους, για να είναι βέβαιοι για τι πράγμα μιλάνε.

Κι αυτή η πανδημία, τα ανέτρεψε όλα! Η επικοινωνία γίνεται πια με νέες μορφές και άντε να σκανάρεις τα έγγραφα και να τα στείλεις στο δημοσιογράφο. Και μετά να τηλεφωνήσεις για να βεβαιωθείς ότι πήγαν, ότι τα παρέλαβε. Δύσκολες, πολύ δύσκολες εποχές… Ευτυχώς που υπάρχει το κινητό τηλέφωνο για να φωτογραφίζεις τα χειρόγραφα! 

Όλοι πια έχουν ολοκληρώσει τις εκλογές τους και κάποια στιγμή θα προχωρήσουν σύμφωνα με το κατασταστικό, τον περσμένο μήνα προχώρησαν στην εκλογή νέας Διοίκησης... Κι αυτοί δείχνουν να έχουν διάθεση να πάνε τα πράγματα ένα βήμα πιο μπροστά.

Και όλα αυτά, με τος ιώσεις και την Covid-19 να είναι ως πέλεκης πάνω από τα κεφάλια όλων μας... Θα το περάσουμε κι αυτό, πού θα πάει... Χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί γιατί αυτός ο ιός εξελλίσεται σε... μόνιμο, οπότε καλό είναι να μην είμαστε ιδιαίτερα διαχυτικοί καθώς έχουμε το χειμώνα μπροστά μας κι έτσι κι αλλιώς η γρίππη αυτού του είδους είναι ακπομα εδώ. Και οι μεγάλες ηλικίες, όπως είμαστε εμείς, είναι πάντα πιο ευάλωτες... Το ενθαρρυντικό είναι αν και μεγάλωσε ο χρόνος αναμονής (έγινε τριμηνιαία) εντούτοις το ραντεβού έχει μια κάποια συνέπεια...

The News

Πώς είδε ο διαδικτυακός τόπος e-thessalia.gr την Συνέλευση Περιοχής στο Βόλο

sinelefsi.periferias.volu1
Προχθές Κυριακή πραγματοποιήθηκε στο κλειστό γυμναστήριο Ν. Ιωνίας του Βόλου η Συνέλευση Περιοχής των Χριστιανών Μαρτύρων του Ιεχωβά… Το εντυπωσιακό είναι ότι σε αντίθεση με την Αθήνα τα τοπικά ΜΜΕ έγραψαν αρκετά πράγματα.

sinelefsi.periferias.volu2
Και ασφαλώς έχει μεγάλη σημασία όταν μέσα ενημέρωσης του κόσμου γράφουν γι’ αυτά τα πράγματα. Διαβάστε παρακαλώ με προσοχή το κείμενο που αναδημοσιεύουμε από το e-thessalia.grγια να δείτε τι τους έκανε εντύπωση από αυτά που είδαν και άκουσαν… Έχει ασφαλώς την αξία του.

sinelefsi.periferias.volu3
Ο δημοσιογράφος, που δυστυχώς στο Siteαπό το οποίο πήραμε το κείμενο του, δεν το υπογράφει, αν και γράφει σε πρώτο πρόσωπο, δεν διστάζει να πει πως είχε επιφυλάξεις από όσα είχαν προλάβει να του πουν για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά…

sinelefsi.periferias.volu4jpg
Κι ωστόσο εκεί είδε και διαπίστωσε κάτι εντελώς διαφορετικό. Και οι εκδότες του είχαν τα κότσια να αγνοήσουν τις όποιες ισχυρές πιέσεις και να τα δημοσιεύσουν. Να, που η επαρχία βάζει τα γυαλιά στην Αθήνα που έχει και περισσότερα ΜΜΕ και μεγαλύτερες ευκολίες. Μπράβο τους!

subscribeΚυριακή πρωί και οι δρόμοι γύρω από το Κλειστό Γυμναστήριο Ν. Ιωνίας, όπως και το πάρκιγκ απέναντι απ΄ αυτό είχαν κατακλυστεί από εκατοντάδες αυτοκίνητα. Σε λίγη ώρα στο Κλειστό Γυμναστήριο θα ξεκινήσει η Συνέλευση Περιοχής των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Ήδη στο εσωτερικό βρίσκονται όλοι στις θέσεις τους, ενώ επικρατεί μία πολύ ευχάριστη διάθεση. Χαμογελαστά πρόσωπα, άνθρωποι που χαιρετιούνται με αγκαλιές και φιλιά και μια παράξενη γλυκιά αναμονή για το τι θα ακολουθήσει.

Στις κερκίδες του Γυμναστηρίου κάθισαν 970 πιστοί, ενώ την προηγούμενη ημέρα σχεδόν 200 πιστοί - εθελοντές καθάρισαν το χώρο, έστησαν την εξέδρα, και την κολυμπήθρα –καθώς θα πραγματοποιούνταν και βαπτίσεις- τοποθέτησαν ειδικά πανιά για τον ήχο, αλλά και πινακίδες με το θέμα της συνέλευσης.

Με τα όσα είχα ακούσει για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, πίστευα πως θα αντικρύσω ανθρώπους που θα με κοιτάξουν εχθρικά, που ίσως θα με ανακαλύψουν πως δεν είμαι σαν κι αυτούς και θα με διώξουν κακήν κακώς.

Αντιθέτως! Η ευγένειά τους και η εξυπηρετικότητά τους ήταν κάτι που σπάνια συναντά κανείς στις μέρες μας. Ωστόσο στη Συνέλευση πρέπει να είχε οριστεί dress code. Οι άνδρες φορούσαν όλοι κοστούμια, χτενισμένοι και αρωματισμένοι, ενώ οι γυναίκες ήταν ενδεδυμένες με ωραία και κομψά ρούχα και κυρίως φορέματα και φούστες μέχρι το γόνατο- μάλλον, δεν είδα καμία να φορά παντελόνι-.

Περιποιημένες στην εμφάνισή τους, όμορφα βαμμένες και καλοχτενισμένες σαν να πήγαιναν στον πιο σικ γάμο! Παράλληλα, μου έκανε εντύπωση και η χρήση της τεχνολογίας. Οι περισσότεροι πιστοί εκτός από τη Γραφή τους, κρατούσαν ένα tablet ή ipad ή ένα πολύ καλό κινητό. Μέχρι και τα παιδιά!

Κανείς δεν κάπνιζε κι αργότερα ανακάλυψα το λόγο, όπως και το λόγο για την ευγένειά τους, που στο τέλος πίστεψα πως ήταν ειλικρινής, καθώς διάφορες σκέψεις κατέτρεχαν το νου μου.

Η οργάνωση ήταν ένα στοιχείο που το αντιλήφθηκα εξ αρχής. Ταξιθέτες, όχι υπάλληλοι, αλλά πιστοί που βοηθούσαν τους υπολοίπους να βρουν κάθισμα. Άνθρωποι με ενδοεπικοινωνία που οργάνωναν τα πάντα για την ομαλή έκβαση της συνέλευσης. Γι΄ αυτό και καμία στιγμή δεν επικράτησε πανικός. Και φυσικά ένα πρόγραμμα που τηρήθηκε κατά γράμμα, σαν στρατιωτική εντολή.

Κατά τη διάρκεια της συνέλευσης πραγματοποιήθηκαν πέντε βαπτίσεις νέων πιστών. Ο ενθουσιασμός ήταν διάχυτος τόσο στους νέους πιστούς αλλά και σε όσους παρακολούθησαν τις βαπτίσεις, οι οποίοι χειροκροτούσαν και χαμογελούσαν την ώρα που βουτούσαν οι πιστοί, ο ένας μετά τον άλλο, στη θερμαινόμενη μικρή πισίνα.

Η διάλεξη «Πώς θα διακρίνετε το Ορθό από το Εσφαλμένο;»

Και έρχεται η ώρα που στο βήμα ανεβαίνει ο κεντρικός ομιλητής για να αναλύσει το θέμα «πώς να διακρίνετε το ορθό από το εσφαλμένο». Η πρώτη εντύπωση ήταν πως σε κάθε φράση του σχεδόν ανέτρεχε σε εδάφια της Γραφής, τα οποία επεξηγούσε.

Ανέφερε πως οι πιστοί πρέπει να «τρέφονται» κι έπειτα θα αποκτήσουν τη συνείδηση για να γνωρίζουν ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος. Μάλιστα, τα παραδείγματα συμπλήρωναν τους «κανόνες».

Εκείνο που πρέπει να τηρηθεί είναι ο λόγος του Ιεχωβά. Εκείνος γνωρίζει, ξέρει ποιο είναι το σωστό, γι’ αυτό και θέλει να τηρούνται οι κανόνες της δικαιοσύνης. Είδα ομοιότητες με την ορθοδοξία. Ο λόγος του Θεού έχει κανόνες. Και ο λόγος του Ιεχωβά. Απλά στη δεύτερη περίπτωση, πρέπει να τηρούνται, δεν υπάρχει η ελεύθερη βούληση. Ο παράδεισος της χριστιανοσύνης, είναι ο Νέος Κόσμος για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Ακούγοντας λοιπόν τη διάλεξη, κατάλαβα για ποιο λόγο δεν καπνίζουν, δεν κρατούν όπλο όταν στρατεύονται οι νέοι, είναι αρνητικοί στις ομοφυλοφιλικές σχέσεις και εν γένει κρατούν μια ενάρετη, σχεδόν αποστειρωμένη –τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα- ζωή.

Ο Ιεχωβά στη Γραφή ανέφερε πως ο άνδρας βρίσκεται στο πλευρό της συζύγου. Με τον ομιλητή να αναλύει πως ποτέ δεν αναφέρθηκε πως ο άνθρωπος βρίσκεται στο πλευρό ενός άλλου ανθρώπου του ιδίου φύλου. Και η ανάλυση της Γραφής, έρχεται με την πάροδο των χρόνων, Με την καθημερινή ανάγνωση και ανάλυση των εδαφίων που πρέπει να κάνει κάθε πιστός.

Έτσι, με την πάροδο του χρόνου, ο πιστός ξέρει τι πρέπει να κάνει και τι όχι. Και δεν χρειάζεται όλες οι απαγορεύσεις να αναφέρονται επακριβώς στη Γραφή. Η γνώση της, φέρνει την ενόραση.

Σε ότι αφορά τον πόλεμο, οι Μάρτυρες είναι υπέρ της ειρήνης και δεν το διαπραγματεύονται- σ’ αυτό βέβαια το σημείο έχω ενστάσεις, μιας και οι υπόλοιποι που δεν είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά θέλουμε τον πόλεμο και κρατούμε όπλα ή προστατεύουμε τη χώρα;-όπως και αρνούνται να βλάψουν τον εαυτό τους με κάθε τρόπο και μια μεγάλη απαγόρευση είναι το κάπνισμα. Το κάπνισμα καταστρέφει σύμφωνα με τον ομιλητή και το σώμα και το πνεύμα, καθώς είναι μία είδους εξάρτηση, όπως και τα ναρκωτικά.

Εκείνο που κατάλαβα είναι πως η Γραφή για εκείνους είναι οδηγός και κανόνας και δεν υπάρχει αμφισβήτηση. Ο Ιεχωβά ξέρει. Εμείς ακολουθούμε. Ίσως αυτές οι φράσεις να είναι οι πιο χαρακτηριστικές για το εν λόγω δόγμα.
  • Πηγή: http://e-thessalia.gr
  • Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα.

Σχόλια (2)

  1. Μαρία

Πολύ όμορφο άρθρο λέει αλήθειες και μόνο αλήθειες,. Ευχαριστούμε πολύ για αυτό.

  Συννημένα
  Το σχόλιο επεξεργάστηκε στις περίπου 5 χρόνια πρίν από Νίκος Θεοδωράκης Νίκος Θεοδωράκης
  1. Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Αγαπητή Μαρία αν και το δημοσίευμα είναι παλιό δεν έχει χάσει τίποτα από την ευθεντικότητα του. Κι άλλωστε με αυτά τα κριτήρια επιλέξαμε κι εμείς την αναδημοσίευση του. Επειδή δεν συναντάς συχνά site που λένε την αλήθεια σε τέτοια ζητήματα....

Αγαπητή Μαρία αν και το δημοσίευμα είναι παλιό δεν έχει χάσει τίποτα από την ευθεντικότητα του. Κι άλλωστε με αυτά τα κριτήρια επιλέξαμε κι εμείς την αναδημοσίευση του. Επειδή δεν συναντάς συχνά site που λένε την αλήθεια σε τέτοια ζητήματα. Συνήθως επιλέγουν να μην μιλάνε, για να μη δυσαρεστήσουν φίλους. Αλλά αυτό δεν είναι δημοσιογραφία...

Read More
  Συννημένα
  Το σχόλιο επεξεργάστηκε στις περίπου 5 χρόνια πρίν από Νίκος Θεοδωράκης Νίκος Θεοδωράκης
There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA