Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν την Παρασκευή 27 Δεκεμβρλίου 2024 κατέβαίνω στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Με χειμώνα και ρό, ανάμεσα σε μια μικρή ανάπαυλ!; Όλα θα γίνουν όπως ακριβώς πρέπει, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να μας "γεμίζει" και να μας ενθουσιάζει. Όμορφη αδελφική αγάπη! «Να Νιώθετε Τρυφερή Στοργή ο Ένας για τον Άλλον»…
Σε όλη τη διάρκεια των 43 ετών που υπηρετούσε ως ιεραπόστολος στην Άπω Ανατολή, ο Ντον ήταν γνωστός για τα θερμά αισθήματα τα οποία έτρεφε προς εκείνους που υπηρετούσε. Τώρα, καθώς ήταν κατάκοιτος και πάλευε με την αρρώστια που τον οδηγούσε στο θάνατο, μερικοί από τους πρώην σπουδαστές του ταξίδεψαν χιλιάδες χιλιόμετρα για να φτάσουν ως το προσκεφάλι του και να πουν: «Καμσαχαμνίντα, καμσαχαμνίντα!»—«Ευχαριστούμε, ευχαριστούμε!» στην κορεατική. Η τρυφερή στοργή του Ντον είχε αγγίξει τις καρδιές τους.Το παράδειγμα του Ντον δεν είναι το μοναδικό. Τον πρώτο αιώνα, ο απόστολος Παύλος εκδήλωνε βαθιά στοργή για εκείνους που υπηρετούσε. Ο Παύλος έδινε από τον εαυτό του. Αν και ήταν άνθρωπος με ισχυρό φρόνημα, ήταν επίσης τρυφερός και στοργικός, «όπως όταν περιθάλπει τα παιδιά της η μητέρα που θηλάζει». Ο Παύλος έγραψε στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης: «Νιώθοντας . . . τρυφερή στοργή για εσάς, ευαρεστηθήκαμε να σας μεταδώσουμε, όχι μόνο τα καλά νέα του Θεού, αλλά και τις ίδιες μας τις ψυχές, επειδή γίνατε αγαπητοί σε εμάς». (1 Θεσσαλονικείς 2:7, 8) Αργότερα, όταν ο Παύλος είπε στους Εφέσιους αδελφούς του ότι δεν θα τον έβλεπαν ξανά, «ξέσπασε . . . κλάμα ανάμεσα σε όλους, και έπεσαν στο λαιμό του Παύλου και τον φιλούσαν τρυφερά». (Πράξεις 20:25, 37) Είναι σαφές ότι ο Παύλος και οι αδελφοί του δεν ήταν απλώς ομόπιστοι, αλλά είχαν πολύ βαθύτερη σχέση. Ένιωθαν τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον.
Τρυφερή Στοργή και Αγάπη
Στις Γραφές, η τρυφερή στοργή, η κατανόηση για τους άλλους και η συμπόνια είναι αλληλένδετες με την πιο ευγενή Χριστιανική ιδιότητα — την αγάπη. (1 Θεσσαλονικείς 2:8· 2 Πέτρου 1:7) Όπως οι έδρες ενός ωραίου διαμαντιού, έτσι και όλες αυτές οι θεοειδείς ιδιότητες εξισορροπούν και συμπληρώνουν η μία την άλλη. Βοηθούν τους Χριστιανούς να συνδεθούν στενότερα, όχι μόνο μεταξύ τους, αλλά και με τον ουράνιο Πατέρα τους. Γι’ αυτό, ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους ομοπίστους του: «Η αγάπη σας ας είναι ανυπόκριτη. . . . Με αδελφική αγάπη, να νιώθετε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον».—Ρωμαίους 12:9, 10.
Η λέξη που χρησιμοποίησε ο Παύλος στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο και η οποία αποδίδεται «τρυφερή στοργή» αποτελείται από δύο συνθετικά, τους όρους «φιλία» και «στοργή». Όπως εξηγεί ένας λόγιος της Αγίας Γραφής, αυτό σημαίνει ότι οι Χριστιανοί «πρέπει να διακρίνονται από την αφοσίωση που χαρακτηρίζει μια στοργική, στενά δεμένη οικογένεια, της οποίας τα μέλη υποστηρίζουν το ένα το άλλο». Νιώθετε εσείς έτσι για τους Χριστιανούς αδελφούς και αδελφές σας; Μια θερμή ατμόσφαιρα —ένα αίσθημα συγγενικού δεσμού— πρέπει να κυριαρχεί στη Χριστιανική εκκλησία. (Γαλάτες 6:10) Σε αρμονία με αυτό, Η Καινή Διαθήκη στη Σύγχρονη Αγγλική (The New Testament in Modern English), του Τζ. Μπ. Φίλιπς, αποδίδει το εδάφιο Ρωμαίους 12:10 ως εξής: «Ας έχουμε πραγματική θερμή στοργή ο ένας για τον άλλον όπως συμβαίνει μεταξύ αδελφών». Και Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ (The Jerusalem Bible) λέει: «Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον τόσο πολύ όσο πρέπει να αγαπούν οι αδελφοί». Ναι, η αγάπη μεταξύ των Χριστιανών περιλαμβάνει περισσότερα από τη λογική και το καθήκον. “Με ανυπόκριτη αδελφική στοργή”, πρέπει να “αγαπάμε ο ένας τον άλλον έντονα, από καρδιάς”.—1 Πέτρου 1:22.
«Έχετε Διδαχτεί από τον Θεό να Αγαπάτε ο Ένας τον Άλλον»
Μολονότι σε αυτόν τον κόσμο «η αγάπη των περισσοτέρων» ψυχραίνεται, ο Ιεχωβά διδάσκει το σύγχρονο λαό του “να αγαπούν ο ένας τον άλλον”. (Ματθαίος 24:12· 1 Θεσσαλονικείς 4:9) Οι διεθνείς συνελεύσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά αποτελούν εξαιρετικές ευκαιρίες για τέτοιου είδους εκπαίδευση. Σε αυτές τις συνελεύσεις, οι ντόπιοι Μάρτυρες γνωρίζουν αδελφούς από μακρινές χώρες, και πολλοί έχουν ανοίξει τα σπίτια τους για να φιλοξενήσουν τους ξένους εκπροσώπους. Σε μια πρόσφατη συνέλευση, ορισμένοι ήρθαν από χώρες όπου οι άνθρωποι τείνουν να είναι συγκρατημένοι όταν εκφράζουν τα συναισθήματά τους. «Όταν πρωτοέφτασαν αυτοί οι εκπρόσωποι, ήταν πολύ διστακτικοί και συνεσταλμένοι», αφηγείται ένας Χριστιανός που βοηθούσε στην υπηρεσία καταλυμάτων. «Αλλά μετά από έξι μόνο μέρες, την ώρα του αποχαιρετισμού, αγκαλιάζονταν με τους οικοδεσπότες τους και έκλαιγαν. Είχαν απολαύσει ένα είδος Χριστιανικής αγάπης που δεν θα ξεχάσουν ποτέ». Η εκδήλωση φιλοξενίας προς τους αδελφούς μας, άσχετα από την προέλευσή τους, μπορεί να φέρει στην επιφάνεια ό,τι καλύτερο έχει μέσα του τόσο ο φιλοξενούμενος όσο και ο οικοδεσπότης. —Ρωμαίους 12:13.
Τέτοιες εμπειρίες στις συνελεύσεις είναι συγκινητικές, όμως μια ακόμα στενότερη σχέση αναπτύσσεται όταν οι Χριστιανοί υπηρετούν τον Ιεχωβά μαζί για κάποιο διάστημα. Όταν γνωρίζουμε καλά τους αδελφούς μας, μπορούμε να εκτιμήσουμε πληρέστερα τις ελκυστικές τους ιδιότητες —τη φιλαλήθεια, την αξιοπιστία, την οσιότητα, την καλοσύνη, τη γενναιοδωρία, το στοχαστικό ενδιαφέρον, τη συμπόνια και την ανιδιοτέλειά τους. (Ψαλμός 15:3-5· Παροιμίες 19:22) Ο Μαρκ, ο οποίος υπηρέτησε ως ιεραπόστολος στην Ανατολική Αφρική, είπε: «Το να συνεργαζόμαστε ώμο προς ώμο με τους αδελφούς μας σφυρηλατεί έναν αδιάσπαστο δεσμό».
Για να δημιουργηθεί και να διατηρηθεί ένας τέτοιος δεσμός μέσα σε μια εκκλησία, τα μέλη της πρέπει να πλησιάσουν το ένα το άλλο. Όταν παρακολουθούμε τακτικά τις Χριστιανικές συναθροίσεις, ενισχύουμε τους δεσμούς που μας ενώνουν με τους αδελφούς και τις αδελφές μας. Με το να είμαστε παρόντες, να συναναστρεφόμαστε με τους άλλους πριν και μετά τις συναθροίσεις, καθώς και να συμμετέχουμε σε αυτές, ενθαρρύνουμε και παρακινούμε ο ένας τον άλλον «σε αγάπη και καλά έργα». (Εβραίους 10:24, 25) «Θυμάμαι με ευχαρίστηση», αφηγείται ένας πρεσβύτερος από τις Ηνωμένες Πολιτείες, «πως όταν ήμουν παιδί, η οικογένειά μου ήταν πάντα μια από τις τελευταίες που έφευγαν από την Αίθουσα Βασιλείας, επειδή απολαμβάναμε τις φιλικές και ουσιαστικές συζητήσεις όσο γινόταν περισσότερο».
Μήπως Χρειάζεται να «Πλατυνθείτε»;
Για να εκδηλώνουμε πλήρως αυτή τη στοργή, ίσως χρειάζεται να “πλατυνθούμε” στις καρδιές μας. Στην εκκλησία της Κορίνθου, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Η καρδιά μας έχει πλατυνθεί. Δεν δυσκολεύεστε να βρείτε χώρο μέσα μας». Ο Παύλος τούς παρότρυνε να ανταποκριθούν με το να “πλατυνθούν” και αυτοί. (2 Κορινθίους 6:11-13) Μπορείτε να «πλατυνθείτε» και εσείς στα δικά σας αισθήματα στοργής; Δεν χρειάζεται να περιμένετε να σας πλησιάσουν πρώτα οι άλλοι. Στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, ο Παύλος συνέδεσε την ανάγκη να νιώθει κάποιος τρυφερή στοργή με την εξής συμβουλή: «Στο να αποδίδετε τιμή ο ένας προς τον άλλον, να παίρνετε την πρωτοβουλία». (Ρωμαίους 12:10) Για να αποδίδετε τιμή στους άλλους, μπορείτε να παίρνετε την πρωτοβουλία να τους χαιρετάτε στις συναθροίσεις. Μπορείτε επίσης να τους προτείνετε να συνεργαστείτε στη διακονία αγρού ή να προετοιμαστείτε μαζί για κάποια συνάθροιση. Αυτό συμβάλλει στην ανάπτυξη της τρυφερής στοργής.
Οι οικογένειες και τα μεμονωμένα άτομα μέσα στην εκκλησία μπορούν να “πλατυνθούν” με το να ανταλλάσσουν επισκέψεις, ίσως απολαμβάνοντας ένα απλό γεύμα, και με το να επιδίδονται σε ωφέλιμες δραστηριότητες μαζί. (Λουκάς 10:42· 14:12-14) Ο Χάκοπ οργανώνει περιστασιακά εκδρομές για μικρές ομάδες. «Εκπροσωπούνται όλες οι ηλικίες, καθώς και οι μεμονωμένοι γονείς», λέει. «Όλοι επιστρέφουν με ευχάριστες αναμνήσεις, και νιώθουν πιο κοντά ο ένας στον άλλον». Ως Χριστιανοί, πρέπει να προσπαθούμε να μην είμαστε μόνο ομόπιστοι αλλά και αληθινοί φίλοι.—3 Ιωάννη 14.
Εντούτοις, ίσως οι ατέλειες δυσκολεύουν κατά καιρούς την καλλιέργεια φιλίας και στοργής. Τι μπορούμε να κάνουμε; Πρώτον, μπορούμε να προσευχόμαστε για να έχουμε καλές σχέσεις με τους αδελφούς μας. Είναι θέλημα του Θεού να τα πηγαίνουν οι υπηρέτες του καλά μεταξύ τους, και εκείνος θα απαντήσει σε τέτοιες ειλικρινείς προσευχές. (1 Ιωάννη 4:20, 21· 5:14, 15) Πρέπει επίσης να ενεργούμε σε αρμονία με τις προσευχές μας. Ο Ρικ, ένας περιοδεύων διάκονος στην Ανατολική Αφρική, θυμάται κάποιον αδελφό με τον οποίο δυσκολευόταν να τα πηγαίνει καλά λόγω του απότομου χαρακτήρα του. «Αντί να αποφεύγω τον αδελφό, αποφάσισα να τον γνωρίσω καλύτερα», εξηγεί ο Ρικ. «Διαπίστωσα ότι ο πατέρας του αδελφού ήταν πολύ αυστηρός σε ζητήματα πειθαρχίας. Από τη στιγμή που κατάλαβα πόσο σκληρά είχε αγωνιστεί ο αδελφός για να ξεπεράσει αυτό το παρελθόν και πόση πρόοδο είχε κάνει, άρχισα να τον θαυμάζω. Γίναμε καλοί φίλοι».—1 Πέτρου 4:8.
Ανοίξτε την Καρδιά Σας!
Σήμερα, πολλοί άνθρωποι περνούν ολόκληρη τη ζωή τους χωρίς να αναπτύξουν ποτέ στενή φιλία με κανέναν. Πόσο θλιβερό είναι αυτό! Δεν χρειάζεται —και δεν πρέπει— να συμβαίνει το ίδιο στη Χριστιανική εκκλησία. Η γνήσια αδελφική αγάπη δεν σημαίνει μόνο να κάνουμε ευγενικές συζητήσεις και να εκδηλώνουμε καλούς τρόπους ούτε να κατακλύζουμε τους άλλους με έντονες συναισθηματικές εκδηλώσεις. Απεναντίας, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να ανοίξουμε την καρδιά μας, όπως έκανε ο Παύλος προς τους Κορινθίους, και να δείξουμε στους ομοπίστους μας ότι ενδιαφερόμαστε πραγματικά για την ευημερία τους. Μολονότι δεν είναι όλοι από φυσικού τους κοινωνικοί ή εκδηλωτικοί, το να είναι κανείς υπερβολικά εσωστρεφής μπορεί να είναι επιβλαβές. «Εκείνος που απομονώνεται θα επιζητεί τη δική του ιδιοτελή επιθυμία», προειδοποιεί η Αγία Γραφή. «Θα στρέφεται ενάντια σε κάθε πρακτική σοφία».—Παροιμίες 18:1.
Η ειλικρινής επικοινωνία είναι ουσιώδης για την αληθινή φιλία. (Ιωάννης 15:15) Όλοι χρειαζόμαστε φίλους στους οποίους να μπορούμε να εκμυστηρευτούμε τις ενδόμυχες σκέψεις και τα αισθήματά μας. Επιπλέον, όσο καλύτερα γνωριζόμαστε μεταξύ μας, τόσο ευκολότερο είναι να φροντίζουμε ο ένας για τις ανάγκες του άλλου. Όταν επιζητούμε με αυτόν τον τρόπο ο ένας τα συμφέροντα του άλλου, προάγουμε την τρυφερή στοργή, και θα διαπιστώσουμε πόσο αληθινά είναι τα λόγια του Ιησού: «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει». —Πράξεις 20:35· Φιλιππησίους 2:1-4.
Για να αποφέρει η στοργή μας το μέγιστο όφελος, χρειάζεται να την εκφράζουμε. (Παροιμίες 27:5) Όταν η στοργή μας είναι πραγματική, αυτό πιθανότατα φαίνεται στο πρόσωπό μας και μπορεί να υποκινήσει την καρδιά των άλλων να ανταποκριθεί. «Η λαμπρότητα των ματιών χαροποιεί την καρδιά», έγραψε ο σοφός άντρας. (Παροιμίες 15:30) Οι πράξεις στοχαστικού ενδιαφέροντος προάγουν επίσης την τρυφερή στοργή. Αν και κανείς δεν μπορεί να αγοράσει την αληθινή τρυφερή στοργή, ένα δώρο που προσφέρεται ολόκαρδα μπορεί να σημαίνει πολλά. Μια κάρτα, ένα γράμμα και ένας «λόγος που λέγεται στην κατάλληλη στιγμή» —όλα αυτά τα πράγματα μπορούν να εκφράσουν βαθιά στοργή. (Παροιμίες 25:11· 27:9) Από τη στιγμή που θα κερδίσουμε τη φιλία των άλλων, πρέπει να τη διατηρούμε συνεχίζοντας να εκδηλώνουμε ανιδιοτελή στοργή. Ιδιαίτερα σε καιρούς ανάγκης, πρέπει να βρισκόμαστε στο πλευρό των φίλων μας. Η Γραφή λέει: «Ο αληθινός σύντροφος αγαπάει πάντοτε και είναι αδελφός που γεννιέται για καιρό στενοχώριας». —Παροιμίες 17:17.
Δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένουμε ότι θα είμαστε δεμένοι στενά με όλους μέσα στην εκκλησία. Είναι φυσικό ότι με ορισμένους θα αισθανόμαστε πιο δεμένοι από ό,τι με άλλους. Γι’ αυτό, αν κάποιος δεν είναι τόσο φιλικός μαζί σας όσο θα θέλατε, μη βιάζεστε να συμπεράνετε ότι κάτι δεν πάει καλά με τον εαυτό σας ή με εκείνο το άτομο, και μην προσπαθείτε να του επιβάλετε μια στενή σχέση. Αν απλώς εκδηλώνετε όση φιλικότητα σας επιτρέπει εκείνος, κρατάτε ανοιχτή την πόρτα για στενότερες σχέσεις στο μέλλον.
«Σε Έχω Επιδοκιμάσει»
Πόσο θα πρέπει να χάρηκε ο Ιησούς όταν στο βάφτισμά του άκουσε από τον ουρανό τα λόγια: «Σε έχω επιδοκιμάσει»! (Μάρκος 1:11) Αυτή η έκφραση αποδοχής αναμφίβολα ενίσχυσε την πεποίθηση του Ιησού ότι ο Πατέρας του ένιωθε στοργή για αυτόν. (Ιωάννης 5:20) Δυστυχώς, ορισμένοι δεν ακούν ποτέ τέτοιους επαίνους από εκείνους που σέβονται και αγαπούν. «Πολλά νεότερα άτομα σαν εμένα δεν έχουν κανέναν στην οικογένειά τους που να συμμερίζεται τις Χριστιανικές πεποιθήσεις τους», επισημαίνει η Ανν. «Στο σπίτι ακούμε μόνο επικρίσεις. Αυτό μας στενοχωρεί πολύ». Όταν, όμως, αυτά τα άτομα γίνονται μέλη της εκκλησίας, νιώθουν τη θαλπωρή που αποπνέει μια ενθαρρυντική, στοργική πνευματική οικογένεια —πατέρες και μητέρες και αδελφοί και αδελφές στην πίστη. —Μάρκος 10:29, 30· Γαλάτες 6:10.
Σε ορισμένους πολιτισμούς, οι γονείς, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία και οι δάσκαλοι σπάνια εκφράζουν εγκάρδια επιδοκιμασία στα νεότερα άτομα, πιστεύοντας ότι τέτοια καλά λόγια θα μπορούσαν να κάνουν τους νεαρούς να εφησυχάσουν ή να υπερηφανευτούν. Αυτή η νοοτροπία μπορεί να επηρεάσει ακόμα και Χριστιανικές οικογένειες καθώς και την εκκλησία. Όταν σχολιάζουν μια ομιλία ή κάποια άλλη προσπάθεια, οι μεγαλύτεροι ίσως λένε: «Καλά τα πήγες, αλλά μπορείς να τα καταφέρεις και καλύτερα!» Ή ίσως εκφράζουν ακόμη και δυσαρέσκεια για ένα νεότερο άτομο με κάποιον άλλον τρόπο. Πολλοί το κάνουν αυτό πιστεύοντας ότι έτσι υποκινούν τους νεότερους να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους. Εντούτοις, αυτή η προσέγγιση πολλές φορές έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, εφόσον οι νεαροί μπορεί να παραιτηθούν ή να νομίσουν ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις.
Ο έπαινος, όμως, δεν θα πρέπει να δίνεται μόνο ως προοίμιο συμβουλής. Ο ειλικρινής έπαινος προάγει την τρυφερή στοργή μέσα στην οικογένεια και στην εκκλησία, υποκινώντας έτσι τα νεαρά άτομα να στρέφονται σε έμπειρους αδελφούς και αδελφές για συμβουλές. Αντί λοιπόν να επιτρέπουμε στο πολιτιστικό μας υπόβαθρο να μας υπαγορεύει πώς θα συμπεριφερόμαστε στους άλλους, ας “ντυθούμε τη νέα προσωπικότητα που δημιουργήθηκε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα”. Να επαινείτε όπως επαινεί ο Ιεχωβά. —Εφεσίους 4:24.
Από την άλλη πλευρά, εσείς νεαροί, μη συμπεραίνετε ότι αν οι μεγαλύτεροι σας δίνουν διόρθωση ή συμβουλή, αυτό σημαίνει ότι σας αντιπαθούν. (Εκκλησιαστής 7:9) Το αντίθετο! Πιθανότατα ενεργούν έτσι από ενδιαφέρον και βαθιά στοργή για εσάς. Διαφορετικά, γιατί να μπουν στον κόπο να σας μιλήσουν για το ζήτημα; Γνωρίζοντας τον αντίκτυπο που μπορούν να έχουν τα λόγια, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία —ειδικά οι πρεσβύτεροι— συχνά αφιερώνουν πολύ χρόνο για να σκεφτούν και να προσευχηθούν πριν δώσουν συμβουλή, εφόσον θέλουν να κάνουν μόνο καλό.—1 Πέτρου 5:5.
«Ο Ιεχωβά Είναι Πολύ Τρυφερός σε Στοργή»
Ίσως κάποιες δυσάρεστες εμπειρίες έχουν δημιουργήσει σε ορισμένους την αντίληψη ότι η εκδήλωση τρυφερής στοργής απλώς θα οδηγήσει σε νέες απογοητεύσεις. Απαιτείται να έχουν θάρρος και ισχυρή πίστη για να ανοίξουν ξανά την καρδιά τους σε άλλους. Δεν πρέπει, όμως, ποτέ να ξεχνούν ότι ο Ιεχωβά «δεν είναι μακριά από τον καθένα μας». Εκείνος μας καλεί να τον πλησιάσουμε. (Πράξεις 17:27· Ιακώβου 4:8) Κατανοεί επίσης ότι φοβόμαστε μήπως πληγωθούμε, και υπόσχεται να σταθεί στο πλευρό μας και να μας βοηθήσει. Ο ψαλμωδός Δαβίδ μάς διαβεβαιώνει: «Ο Ιεχωβά είναι κοντά σε εκείνους που έχουν συντετριμμένη καρδιά· και σώζει εκείνους που έχουν καταθλιμμένο πνεύμα». —Ψαλμός 34:18.
Η στενή φιλία με τον Ιεχωβά είναι η πιο σπουδαία σχέση που μπορούμε να καλλιεργήσουμε. Είναι όμως αυτός ο δεσμός πράγματι εφικτός; Ναι. Η Αγία Γραφή αποκαλύπτει πόσο στενά δεμένοι ένιωθαν με τον ουράνιο Πατέρα μας κάποιοι δίκαιοι άντρες και γυναίκες. Οι θερμές τους εκφράσεις έχουν διαφυλαχτεί για να μας δίνουν την πεποίθηση ότι και εμείς επίσης μπορούμε να πλησιάσουμε τον Ιεχωβά. —Ψαλμοί 23, 34, 139· Ιωάννης 16:27· Ρωμαίους 15:4.
Οι απαιτήσεις του Ιεχωβά για στενή σχέση μαζί του είναι εφικτές για όλους. «Ιεχωβά, ποιος θα φιλοξενηθεί στη σκηνή σου;» ρώτησε ο Δαβίδ. «Αυτός που περπατάει άψογα και πράττει τη δικαιοσύνη και λέει την αλήθεια μέσα στην καρδιά του». (Ψαλμός 15:1, 2· 25:14) Καθώς θα βλέπουμε ότι η υπηρεσία του Θεού παράγει καλούς καρπούς και μας εξασφαλίζει την καθοδηγία και την προστασία του, θα αντιλαμβανόμαστε ότι «ο Ιεχωβά είναι πολύ τρυφερός σε στοργή». —Ιακώβου 5:11.
Πόσο ευλογημένοι είμαστε που ο Ιεχωβά επιθυμεί να έχει τέτοια προσωπική σχέση με ατελείς ανθρώπους! Δεν θα πρέπει, λοιπόν, και εμείς να εκδηλώνουμε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον; Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, ο καθένας μας μπορεί να συμβάλλει στην τρυφερή στοργή που χαρακτηρίζει τη Χριστιανική μας αδελφότητα, καθώς και να την απολαμβάνει. Υπό τη Βασιλεία του Θεού, όλοι οι άνθρωποι πάνω στη γη θα νιώθουν αυτή τη στοργή για πάντα.
- Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ 1/10/2004
Σχόλια (0)