Η Πανσέληνος του Σεπτεμβρίου αποτελεί μια ξεχωριστή εμπειρία ζωής... Δείτε την!

panselinos.likavitos1.050520

Η Πανσέληνος του Σεπτεμβρίου 2023, η οποία στολίζει τον νυχτερινό ουρανό από το βράδυ τηςΠαρασκευή 29/9, φωτίζοντάς τον περισσότερο από τη μέση πανσέληνο είναι ήδη σε εξέλιξη. Κι εμάς που που αρέσει θα είναι μια αφορμή να απολαύσουμε τον έναστρο ουρανό, αν ο καιρός μας το επιτρέψει.

panselinos1.lolos.301220
Αυτός είναι και ο πρώτος λόγος που το ολόγιομο φεγγάρι του Σεπτεμβρίου θα είναι ξεχωριστό φέτος, καθώς πρόκειται για το τελευταίο supermoon του έτους. Η υπερπανσέληνος είναι ένα σχετικά σπάνιο φαινόμενο, με το επόμενο «σούπερ» φεγγάρι να αναμένεται για την 9η Φεβρουαρίου του 2024, σύμφωνα με το «Time and Date».


panselinos2.lolos.301220
Όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, υπερπανσέληνο έχουμε όταν η πανσέληνος συμπίπτει με την ημέρα κατά την οποία η Γη βρίσκεται κοντά στη Σελήνη και έτσι το φεγγάρι φαίνεται έως και 14% μεγαλύτερο και 30% φωτεινότερο, σε σχέση με μια απλή Πανσέληνο.

panselinos3.lolos.301220
Σημειώνουμε πως το φεγγάρι θα φαίνεται πλήρες από απόψε, επομένως μπορούμε να απολαύσουμε το θέαμα της πανσελήνου για δύο διαδοχικές νύχτες. Η δεύτερη ιδιαιτερότητα της πανσελήνου του Σεπτεμβρίου είναι πως σε αντίθεση με τις πανσελήνους των υπόλοιπων μηνών, αυτή του Σεπτεμβρίου δεν διαθέτει σταθερό όνομα, καθώς η ονομασία της καθορίζεται από την φθινοπωρινή ισημερία.

panselinos.ierisos

Όταν η πανσέληνος συμβαίνει κοντά στο περίγειο, τότε θεωρείται ότι υπάρχει υπερ-Σελήνη, σούπερ-Σελήνη ή υπερ-πανσέληνος, όροι που δεν είναι αστρονομικοί. Ο όρος, σύμφωνα με τη NASA, εφευρέθηκε από τον αστρολόγο Richard Nolle το 1979.

Επικαιρότητα

Χιόνια στην Αναστασιά των Σερρών, έστω και λίγα και μια γεύση από ένα ταξίδι στις Σέρρες

anastasia.050220
Όσο διαρκεί αυτό το κρύο, γιατί οι μετεωρολόγοι λένε πως από σήμερα θα αλλάξουν τα πράγματα, εμείς σας έχουμε μικρούς τόπους φίλων που δέχτηκαν μια μικρή επέλαση του χιονιού, αλλά αυτό τους άρεσε... Δείτε εδώ την Κατερίνα, τη σύζυγο του φίλου μας Ηλία από την Αναστασιά των Σερρών, πόσο το διασκεδάζει στην αυλή του σπιτιού της...

anastasia1.050220
Αφού λοιπόν χιόνισε εδώ, στο Λεκανοπέδιο της Αττικής, ήταν δυνατόν αν μην χιονίσει στα βόρεια; Και βέβαια, ο Ηλίας φρόντισε να μας στείλει εικόνες από το χιονισμένο χωριό του, την Αναστασιά κι ας ήταν μικρή η χιονόπτωση... Σημασία δεν έχει η ποσότητα, τελικά αυτό το όμορφο τοπίο είναι που κάνει τα μάτια μας να χαίρονται.

anastasia3.050220
Να, άλλη μια μέσα από την αυλή του σπιτιού του... Είπαμε το χιόνι δεν ήταν πολύ και τώρα που εσείς βλέπετε τις φωτογραφίες εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, αυτό έχει λιώσει, εντελώς... Αλλά δεν θέλαμε να χάσουμε αυτή την ομορφιά και... παρατείναμε λίγο την παραμονή τους, σαν να τις είχαμε στην καρδιά μας, τις φωτογραφίες, φυλαγμένες.

seres4
Σέρρες... Ένα σταντ με αδελφούς, μπροστά στο νέο κτίριο της Νομαρχία; Ο Ηλίας σημειώνει με έμφαση πως "ούτε καν' στην σκέψη μας θα ερχόταν πριν χρόνια, ότι μπροστά στην Νομαρχία, θα κάναμε δημόσια μαρτυρία.... Να όμως που οι περιστάσεις αλλάζουν και όπως και στο μέλλον, όλα μπορούν να γίνουν, ακόμα και τα πιο απίθανα!

seres5
Το κτίριο που στεγαζόταν η παλιά αγορά των Σερρών, επί τουρκοκρατίας... Οι Σέρρες είναι όμορφη πόλη. Εκεί κατεβαίνει ο Ηλίας με την Κατερίνα, όταν έχουν δουλειές. Αυτή τη φορά του ζήτησα εγώ, να μου βγάλει μερικές φωτογραφίες, για να γνωρίσουμε την πόλη. Δεν είναι αντιπροσωπευτικές, αλλά είναι με τα μάτια του φίλου μου.

seres6
Και φυσικά η Κατερίνα είναι κοντά του. Στη βόλτα τους, στον καφέ τους, στη λίγη χαλάρωση τους, μακριά από τις ευθύνες του σπιτιού που δεν είναι και λίγες με τα ζώα που έχουν. Μια ολόκληρη φάρμα, είναι. Και το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς, πέφτει σε εκείνην. Αλλά αυτή, πρόθυμη πάντα, βοηθά και είναι η καλύτερη σύντροφος του Ηλία.

Σχόλια (2)

  1. Panagiota Gargalakou

Η ΠΕΝΑ ΣΟΥ, ΝΙΚΟ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ, ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ! ΜΠΡΑΒΟ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑ!

  Συννημένα
 
  1. Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Σε ευχαριστώ πολύ, Παναγιώτα, για τα ενθαρρυντικά σου λόγια... Όλοι κατά καιρούς τα χρειαζόμαστε... Κι εγώ προσπαθώ σε καθημερινή βάση να κάνω το καλύτερο που μπορώ στη διαδικτυακή μου παρουσία... Και είναι ωραίο να υπάρχουν άνθρωποι, που το...

Σε ευχαριστώ πολύ, Παναγιώτα, για τα ενθαρρυντικά σου λόγια... Όλοι κατά καιρούς τα χρειαζόμαστε... Κι εγώ προσπαθώ σε καθημερινή βάση να κάνω το καλύτερο που μπορώ στη διαδικτυακή μου παρουσία... Και είναι ωραίο να υπάρχουν άνθρωποι, που το εκτιμούν αυτό...

Read More
  Συννημένα
 
There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti2.300118

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη στις 30/1/2018 και δείχνει ξεκάθαρα ότι η ζωή συνεχίζεται...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Η απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου τη στείλουν… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες της φωτογραφίας, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουν να τον υλοποιήσουμε σ' ατή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA