"Κλείσαμε" το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος". Και τώρα, πιεστήριο!

ilektrikos.176

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 176, το φύλλο που ολοκληρώσαμε προχθες και έφυγε για πιεστήριο. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Την Παρασκευή 27/12/2024 πήρα ύλη για το νέο τεύχος. Και την Τετάρτη το μεσημέρα κατά τη μία, πήγαμε στο τυπογραφείο κάναμε τις τελευταίες "πινελλιές" και την "κλείσαμε".

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176.  Και παρότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και χθες το μεσιμέρι, ώρα 13:00 πήγαμε εκεί και την "κλείσαμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο... 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Επικαιρότητα

Ο Χάρης παρουσιάζει απόψε το βιβλίο του…

Θα ήθελα να μπορούσα να ήμουν απόψε εκεί, στην παρουσίαση του πρώτου βιβλίου του καλού φίλου Χάρη Κατσιβαρδά.

Η παρουσίαση του βιβλίου θα πραγματοποιηθεί στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων - αμφιθέατρο "Αντώνη Τρίτση" (Ακαδημίας 50-δίπλα στο σταθμό του ΜΕΤΡΟ) στις 18,30 μ.μ.

Θα το παρουσιάσουν οι: Κώστας Ζουράρις - καθηγητής Πολιτειολογίας, Ελίζα Βόζεμπεργκ, βουλευτής Ν. Δ. Α' Αθηνών, Χρήστος Σταικούρας, Βουλευτής Ν.Δ. Ν. Φθιώτιδος. (είσοδος ελεύθερη).

Ένα ακόμα «χειροκρότημα» από την πλατεία θα τον ενθάρρυνε στην προσπάθεια που κάνει να προσεγγίσει τον κόσμο του έντυπου λόγου με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Θα είναι εκεί όλοι εκείνοι που τον εκτιμούν για την πολύπλευρη προσωπικότητά του. Κι είναι πολύ νέος ακόμα… Και εγγράφει υποθήκες για το μέλλον που δείχνει να είναι πολύ φιλικό μαζί του.

Βήμα – βήμα κατακτά τον κόσμο ο Χάρης. Με μια θητεία στο κίνημα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκλεγμένος σύμβουλος της πλειοψηφίας στο 4ο Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων, μέλος του Δ. Σ. τους εξωραϊστικού Συλλόγου «Ο Κρέοντας», εκπληκτικός συζητητής στην παρέα και δεινός ρήτορας στα δικαστήρια…

Ο Χάρης είναι ο άνθρωπος που μπορείς να περάσεις ατέλειωτες ώρες μαζί του, παρέα με ένα κρασί, συζητώντας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνείς σε όλα μαζί του. Αν συμβεί αυτό έχει τον τρόπο να… ξαναγυρίσει την κουβέντα στα όρια της ευπρεπούς διαφωνίας. Αλλά θα’ ρθει εκείνο το αφοπλιστικό χαμόγελό του και θα τα… σαρώσει όλα!

Για τον Χάρη θα μπορούσα να γράψω πολλά. Είναι, έτσι κι αλλιώς ανεξάντλητος. Αλλά σήμερα είπα να γράψω δυο λόγια μόνο με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του.

Ας του δώσω λοιπόν το λόγο να το παρουσιάσει ο ίδιος:

Το παρόν βιβλίο, "Eκτάκτως ειρημένα ή άλλως, ωσεί παρόν στα τεκταινόμενα", αποτελεί ένα συμπίλημμα επιμέρους άρθρων, ποικίλου, περιεχομένου τα οποία συναρθρώθηκαν σε ένα ενιαίο τεύχος. Πρόκειται για άρθρα που ανέτειμαν συγκεκριμένα και περιπτωσιολογικώς την επικαιρότητα και απηχούν υποκειμενικές απόψεις του γράφοντος, υπό ένα κριτικό πρίσμα. Όλα τα παραπάνω άρθρα, καθώς και λοιποί στοχασμοί, μετουσιώθηκαν στο προεπιγραφόμενο εγχειρίδιο, δίδοντας τη δυνατότητα στον αναγνώστη να προβληματιστεί για τα κατά καιρούς καίρια ζητήματα που απασχόλησαν την εγχώρια και διεθνή επικαιρότητα.

Το Εθνικό κάνει εκπληκτικές παραγωγές


Το νέο, ανακαινισμένο Εθνικό Θέατρο, ένα κόσμημα στην καρδιά της Αθήνας...

Προσωπικά τη χάρηκα χθες τη θεατρική παράσταση “Δον Ζουάν” του Μολιέρου στο Εθνικό Θέατρο. Τα εισιτήρια ανάρπαστα. Γεμάτη η πλατεία στο κλασικό θέατρο της Αγίου Κωνσταντίνου που είναι ένα αληθινό κόσμημα ανακαινισμένο. Πρώτη σειρά στο Β΄ εξώστη βρήκα. Λίγο μακριά (ψηλά) αλλά πάντως είχαμε πλήρη εικόνα των όσων διαδραματίζονταν στη σκηνή, μπροστά μας.

Μερικά πράγματα που πρέπει να ξέρουμε για το έργο:

Σκηνοθ.: Αιμ. Χειλάκης. Ερμηνεύουν: Αιμ. Χειλάκης, Γ. Μπέζος, Αθ. Μαξίμου, Απ. Πελεκάνος, Τ. Τσεμπερλίδης. Μετάφρ.: Κ. Φοντούκης. Σκην.-κοστ.: 'Αγγ. Μέντης. Κίνηση: Αμ. Μπένετ. Μουσ.: Τ. Μούσσας. Φωτ.: Λ. Παυλόπουλος

Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου στο οποίο θίγεται ταυτόχρονα το θέμα του έρωτα και του θανάτου αλλά και το ζήτημα της υποκρισίας και του ορθολογισμού. Η παράσταση κινείται ανάμεσα στο λόγο και τη μουσική, στη σκέψη και τη πράξη. Είναι μια σύγχρονη μινιμαλιστική παράσταση, στην οποία αντιπαρατίθενται δυο κόσμοι και δύο ιδέες. Είναι μια πράξη πολιτική και διαχρονική αλλά και μία προσπάθεια κατάκτησης του μέτρου της ιδανικής ισορροπίας

Ο Δον Ζουάν είναι ο επαναστάτης κάθε εποχής. Καταγγέλλει τον κόσμο όπως τον βλέπει, ταξιδεύει μέσα από τον έρωτα ενώ αντίθετα ο Σγαναρέλ συμβολίζει την κωμικοτραγική αγωνία του ανθρώπου, είναι το alter ego του Δον Ζουάν. Είναι η κοινωνική του συνείδηση, μάρτυρας, θεατής και ακροατής συνομιλητής, καταδικασμένος να ζήσει. Η Ελβίρα είναι εκπρόσωπος ανιδιοτελούς αγάπης

Το 1665 ο Μολιέρος γράφει αυτή τη νέα κωμωδία πάνω σε ένα παραδοσιακό θέμα που είναι πολύ διαδεδομένο την εποχή αυτή. Η πρεμιέρα γίνεται στις 15 Φεβρουαρίου (1665) στο Palais Royal, στο Παρίσι, με τον La Grange στο ρόλο του Δον Ζουάν και τον Μολιέρο στο ρόλο του Σγαναρέλ και σημειώνει μεγάλη επιτυχία. Ο “Δον Ζουάν΄” δεν εκδόθηκε παρά μόνο μετά το θάνατο του δημιουργού του.

Σχεδόν δύο ώρες, χωρίς διάλειμμα το έργο σε καθηλώνει ως θεατή. Άκουσα βέβαια και ενστάσεις σε σχέση με τον μοντέρνο τρόπο που το αντιμετώπισε ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Αιμίλιος Χειλάκης. “Είναι δυνατόν ένα κλασικό έργο να αντιμετωπίζεται έτσι;”

Προσωπικά όπως ανέφερα και στην αρχή του σημειώματος μου, το χάρηκα. Όλο κίνηση η σκηνή και ένας λόγος που έρεε σε πολύ καλή ελληνική μετάφραση. Κι απ' την άλλη λέω πως κι έτσι να είναι, το Εθνικό πρέπει να δίνει βήμα στους νέους δημιουργούς να πειραματίζονται πάνω στη σκηνή. Να ψάχνουν να βρουν νέους τρόπους έκφρασης, να μεταχειρίζονται τα νέα τεχνολογικά μέσα. Μπορεί, κατά μία έννοια, αν ζούσε ο Μολιέρος να μην ήταν αντίθετος στον μοντέρνο τρόπο παρουσίασης του έργου του.

Έχει πάντως ενδιαφέρον να περπατάς στη νυχτερινή Αθήνα. Ομόνοια, ώρα 11.30 με τίγκα τη γωνία Αγίου Κωνσταντίνου και Σωκράτους από αστυνομικούς και ΜΑΤατζήδες. Συνέβη κάτι; Ποιος ξέρει; Και ποιον να ρωτήσεις και να σου δώσει απάντηση; Μπορεί να είναι εκεί, όπως είπε και ο ταξιτζής που μας γύρισε σπίτι, σαν στέκι αναμονής στην περίπτωση που συμβεί κάτι.

Οι πάγκοι μέσα στην πλατεία πουλάνε από το απόγευμα του Σαββάτου τις κυριακάτικες εκδόσεις. Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου, να το κάνω αυτό. Κι έτσι οι κυριακάτικες εφημερίδες πουλάνε χιλιάδες φύλλα στο κέντρο της Αθήνας από την... προηγουμένη.

Περπατάμε την έρημη Αθηνάς. Τα πεζοδρόμια είναι βρεγμένα. Κάποιο αυτοκίνητο του Δήμου Αθηναίων από την Καθαριότητα θα έχει περάσει πριν από λίγο, σίγουρα και τους έχει πλύνει. Σε κάποιες γωνιές του πεζοδρομίου, άνθρωποι – ράκη έχουν ξαπλώσει πάνω σε χαρτόκουτες με μια κουβέρτα ριγμένη πρόχειρα πάνω τους για να βγάλουν τη νύχτα από το κρύο. Να χαρώ εγώ την κοινωνική πολιτική της σοσιαλιστικής κυβέρνησής μας...

Στη δημοτική κρεαταγορά η ταβέρνα του “Παπανδρεόυ” μας περιμένει για μια ζεστή σούπα. Πάει τέτοια ώρα μέσα στην κρύα βραδιά του Γενάρη. “Μυρίζει” έντονα ο χώρος από τα νωπά κρέατα που είναι μεν στα ψυγεία, αλλά όλη τη μέρα βρίσκονται εκτεθειμένα στα μάτια των καταναλωτών.

Η Αθήνα με τα πολλά πρόσωπα που ξαφνιάζει πάντα...

Δείτε ΕΔΩ τους συντελεστές της παράστασης από το ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ κι ΕΔΩ μια συνέντευξη του Αιμίλιου Χειλάκη στο ίδιο περιοδικό για τον "Δον Ζουάν".

Στην ΠΕΤ ΟΤΕ κόβουν ακόμα πίτα…

Ο πρόεδρος της ΠΕΤ ΟΤΕ Bασίλης Λάμπρου κόβει την πίτα του Σωματείου των τεχνικών του ΟΤΕ.

Το έθιμο, στιμωγμένο ανάμεσα σε καιρούς σκληρής λιτότητας που βιώνουμε τείνει να ξεχαστεί. Όλο και λιγότεροι εργοδότες συνεχίζουν να κόβουν την πίτα τους με τους εργαζόμενους για «το καλό». Στην εφημερίδα, ας πούμε, το σταμάτησαν εδώ και δύο χρόνια. Αν κανένα τμήμα από μόνο του πάρει την πρωτοβουλία και το κάνει, καλώς, αλλιώς…

Στην ΠΕΤ ΟΤΕ όμως συνεχίζουν… Με αφορμή το σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο του συνδικάτου και παρουσία των 35 μελών του ο πρόεδρος Βασίλης Λάμπρου έκοψε την πίτα. Μόνο που φέτος υπήρχε μια καινοτομία σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Αντί για μια αληθινή χρυσή λίρα Αγγλίας φέτος έβαλαν τρία δώρα. Ένα για τα μέλη του Δ. Σ., ένα για τα μέλη της Εξελεγκτικής Επιτροπής και ένα για το προσωπικό.

Τυχεροί οι Κώστας Παπαγιάννης από το Δ. Σ., Δημήτρης Τομαράς από την Εξελεγκτική Επιτροπή και η Γωγώ Μαυρογιώργη από το προσωπικό της ΠΕΤ ΟΤΕ.

Από το πρωί υπάρχει κίνηση στο Σωματείο. Οι περισσότεροι από τους μισούς στο Δ. Σ. είναι από την περιφέρεια. Έρχονται κάθε μήνα στην Αθήνα για να πάρουν μέρος στη συνεδρίαση. Ευκαιρία, πέρα από τις συνδικαλιστικές τους υποχρεώσεις τους να βρεθούν με τους συναδέλφους τους, να τα πουν, να ανταλλάξουν απόψεις για "τα του ΟΤΕ". Μπαίνουμε και στην τελική ευθεία για την 30η Συνέλευση Αντιπροσώπων, όπου κλιμάκια της Εκτελεστικής Επιτροπής θα επισκεφθούν όλη την Ελλάδα και θα συζητήσουν με τα μέλη των Τοπικών Διοικουσών Επιτροπών τον Απολογισμό και το Πρόγραμμα Δράσης για τη χρονιά που διανύουμε.

Νέο σκηνικό στη νέα χρονιά με νέα κυβέρνηση και ανατροπές. Ευτυχώς σ’ αυτόν τον τόπο δεν πλήττουμε… Θα τα δούμε όλα αυτά τις επόμενες μέρες που θα’ ρθουν. Εξάλλου ετοιμάζουμε και νέο περιοδικό της «ΦΩΝΗΣ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ» στο οποίο θα αποτυπωθούν πολλά από αυτά για να τα γνωρίσουν και οι τεχνικοί του ΟΤΕ όπου κι αν βρίσκονται…

Μια άποψη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΕΤ ΟΤΕ την ώρα που κόβεται η πίτα του Σωματείου από τον πρόεδρο...

Ο υπουργός Πολιτισμού στην Ακαδημία Πλάτωνος

Στην Ακαδημία Πλάτωνος βρέθηκε για άλλη μια φορά σήμερα Τρίτη ο ΣΚΑΪ με προσκεκλημένο τον υπουργό Πολιτισμού.

Όπως είπε ο κ. Γερουλάνος εάν θέλουμε να αναβαθμίσουμε την Αθήνα χρειάζεται να βάλουμε κανόνες και κυρίως να τους τηρήσουμε πιστά.

Ανέφερε ότι οι υποδομές κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων δημιούργησαν πλούτο και αξία για την Αθήνα. Για το εμπόριο από παράνομους μετανάστες τόνισε ότι βλάπτει τη λειτουργία των καταστημάτων.

Χαρακτήρισε το Μουσείο Αθηνών που δρομολογείται στην Ακαδημία Πλάτωνος φιλόδοξο σχέδιο που αναβαθμίζει την περιοχή. Παράλληλα έθεσε ως όριο χρηματοδότησης της αναβάθμισης της περιοχής το ένα εκατομμύριο ευρώ.

Ο υπουργός Πολιτισμού σημείωσε ότι στόχος είναι να γίνουν οι αρχαιολογικοί χώροι αντικείμενο προστασίας από την ίδια την πόλη, αναδεικνύοντας την αξία τους, και όχι από τα κάγκελα τα οποία μέχρι σήμερα τους απομόνωναν.

Εμείς το ξέραμε. Χαιρόμαστε να το ακούμε και από το στόμα του αρμόδιου υπουργού. Και βεβαίως αναμένουμε κινήσεις. Όχι μόνο λόγια... Θέλουμε να δούμε και έργα, επί της ουσίας...

  • Ακούστε ΕΔΩ τι είπε σήμερα το πρωί ο υπουργός στον ΣΚΑΪ

 

Ταξίδια στην αποκριάτικη Ελλάδα...

Την Κυριακή άνοιξε το Τριώδιο. Και στα πολυσέλιδα φύλλα της ημέρας είχαμε πολλά ταξιδιωτικά με αφιερώματα στις αποκριές και προτάσεις για αποδράσεις σε όλη την Ελλάδα.
Να σημειώσουμε κάποιες από αυτές που αξίζει να ψάξουμε να βρούμε τρόπο να τις υλοποιήσουμε:

Πατρινό καρναβάλι για πάντα. Είναι ένα γεγονός μια εμπειρία, που δεν κατάφερα μέχρι σήμερα να ζήσω, με διαμονή στο επιλεγμένο «ΑΜΑLIA ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ» 4 αστέρων με πούλμαν 3 και 4 μέρες 189 ευρώ.

Καρναβάλι με τις μπαμπούνες της Καστοριάς με διαμονή στο πολυτελέστατο «LIMNEON RESORT & SPA» 5 αστέρων με πούλμαν και ημιδιατροφή 4 και 5 μέρες από 315 ευρώ.

Καρναβάλι με μπούλες και γενίτσαρους στη Νάουσα με διαμονή στο ανακαινισμένο «PLATAMON PALACE» 5 αστέρων με πούλμαν 3 και 4 μέρες από 199 ευρώ.

Καρναβάλι στα Γιάννενα - Ζαγοροχώρια με διαμονή στο πολυτελέστατο «EPIRUS PALACES» 5 αστέρων με πούλμαν 4 μέρες από 315 ευρώ.

Καρναβάλι στα Λουτρά Πόζαρ (Αριδαία) με διαμονή στο πολυτελέστατο «THRAKI PALACE» 5 αστέρων με πούλμαν από 250 ευρώ

Καρναβάλι στα Γρεβενά με ανακατωσούρια και με διαμονή στο γνωστό «AMALIA ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ» με πούλμαν από 235 ευρώ.

Καρναβάλι με αλευρομουτζουρώματα στο Γαλαξίδι με διαμονή στο γνωστό «ΑMALIA ΔΕΛΦΩΝ» 4 αστέρων

Αποκριές στα μαγευτικά Κύθηρα με διαμονή στο «KYTHEA RESORT» 4 αστέρων και με πούλμαν για 4 μέρες από 280 ευρώ.

Σας «ανάψαμε» φωτιές; Δείτε περισσότερα ΕΔΩ και δεν είναι το μόνο που κάνει προσφορές αυτές τις μέρες. Ψάχνοντας στο google θα βρείτε πολλά.

Κι αν ενδιαφέρεστε να ψωνίσετε έγκαιρα στολές της αρεσκείας σας επισκεφθείτε το ηλεκτρονικό κατάστημα παιχνιδιών και ειδών μπεμπέ και παραγγείλετε τις. Θα σας έρθουν δωρεάν σπίτι αν κάνετε αγορές πάνω από 40 ευρώ. Και ως εναλλακτική λύση δείτε κι ΕΔΩ. κι ΕΔΩ.

  • Δείτε ΕΔΩ τι γράφουν οι αφημερίδες σήμερα.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA